Loading AI tools
działacz państwowy PRL, prawnik Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sylwester Zawadzki (ur. 19 października 1921 w Warszawie, zm. 4 lipca 1999 tamże) – polski prawnik, polityk, minister sprawiedliwości, poseł na Sejm PRL VI, VII, VIII i IX kadencji, członek Rady Państwa (1985–1989), jeden z twórców systemu prawa komunistycznego w Polsce powojennej.
Data i miejsce urodzenia |
19 października 1921 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
4 lipca 1999 |
Członek Rady Państwa | |
Okres |
od 6 listopada 1985 |
Przynależność polityczna | |
Minister sprawiedliwości | |
Okres |
od 12 czerwca 1981 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego | |
Okres |
od września 1980 |
Następca | |
Odznaczenia | |
|
Urodził się w rodzinie Jana i Janiny Zawadzkich. W 1950 ukończył studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W 1954 obronił pracę doktorską w Instytucie Kształcenia Kadr Naukowych przy KC PZPR[1]. W 1963 został profesorem nadzywczajnym, a w 1973 profesorem zwyczajnym nauk prawnych. Od 1976 był członkiem korespondentem Polskiej Akademii Nauk.
W latach 1946–1948 należał do Polskiej Partii Socjalistycznej, następnie Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W pierwszych latach po II wojnie światowej działał w organizacjach młodzieżowych. Był współzałożycielem i w latach 1950–1951 pierwszym przewodniczącym Rady Naczelnej Zrzeszenia Studentów Polskich.
W latach 1950–1955 był pracownikiem naukowym Instytutu Nauk Społecznych przy KC PZPR, w latach 1955–1967 pracownikiem naukowym Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR, w latach 1957–1963 pracownikiem naukowo-badawczym Instytutu Nauk Prawnych PAN, w latach 1963–1968 zastępcą sekretarza Wydziału I Nauk Społecznych PAN, od 1967 pracownikiem naukowym UW, w latach 1967–1981 redaktorem naczelnym miesięcznika „Państwo i Prawo”, w latach 1969–1977 dyrektorem Instytutu Nauk o Państwie i Prawie UW.
W latach 1961–1969 był radnym Rady Narodowej miasta stołecznego Warszawy, w latach 1977–1980 zasiadał w Zespole Doradców Naukowych I sekretarza Komitetu Centralnego PZPR, w latach 1980–1981 był prezesem Naczelnego Sądu Administracyjnego (którego był współtwórcą[2]), w latach 1981–1983 ministrem sprawiedliwości, w latach 1981–1986 przewodniczącym Rady Legislacyjnej przy Prezesie Rady Ministrów, w latach 1985–1989 członkiem Rady Państwa, w latach 1972–1989 posłem na Sejm PRL VI, VII, VIII i IX kadencji, przewodniczącym Komisji Prac Ustawodawczych w Sejmie VIII kadencji (1980–1983). W latach 1981–1983 był członkiem Komisji KC PZPR powołanej dla wyjaśnienia przyczyn i przebiegu konfliktów społecznych w dziejach Polski Ludowej[3].
Uczestniczył w obradach Okrągłego Stołu w zespole ds. reform politycznych oraz podzespole ds. stowarzyszeń i samorządu terytorialnego.
Był wieloletnim członkiem Związku Prawników Polskich, wiceprzewodniczącym Zarządu Głównego w latach 1955–1961 i 1972–1976, od 1981 był członkiem zagranicznym Serbskiej Akademii Nauk, w latach 1987–1991 wiceprzewodniczącym Międzynarodowego Stowarzyszenia Prawa Konstytucyjnego.
Był żonaty z Barbarą Jadwigą z Domańskich (1928–1997). Małżonkowie są pochowani na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A3 tuje-3-41)[4].
Jest autorem, współautorem i redaktorem wielu publikacji i opracowań, m.in.:
Został uhonorowany doktoratem honoris causa Uniwersytetu Wrocławskiego (uchwała Senatu UWr z 11 marca 1981, uroczysta promocja 14 maja 1981 – promotor: prof. Władysław Zamkowski), Nagrodą Sekretarza Naukowego Polskiej Akademii Nauk (1955, 1971, 1976), nagrodami resortowymi (zespołowo I stopnia 1971, indywidualnie II stopnia 1975), nagrodą „Trybuny Ludu” (1980).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.