Stefan Hula (ur. 1986)

Stefan Jarosław Hula^[2] (ur. 29 września 1986 w Bielsku-Białej) – polski skoczek narciarski, reprezentant klubu KS Eve-nement Zakopane. Syn specjalisty kombinacji norweskiej – Stefana Mariana Huli. Drużynowy brązowy medalista Zimowych Igrzysk Olimpijskich 2018, a także Mistrzostw Świata w Lotach Narciarskich 2018.

Ten artykuł dotyczy skoczka narciarskiego. Zobacz też: Stefan Hula senior.

Stefan Hula

Data i miejsce urodzenia	29 września 1986 Bielsko-Biała[1]
Klub	KS Eve-nement Zakopane
Wzrost	173 cm[1]
Debiut w PŚ indywidualnie	4 stycznia 2006 w Innsbrucku (47. miejsce)
Debiut w PŚ drużynowo	8 stycznia 2005 w Willingen (10. miejsce)
Pierwsze punkty w PŚ	28 stycznia 2006 w Zakopanem (22. miejsce)
Rekord życiowy	236,0 m na Letalnicy w Planicy (25 marca 2018)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Igrzyska olimpijskie brąz Pjongczang 2018 duża druż. Mistrzostwa świata w lotach brąz Oberstdorf 2018 drużynowo Mistrzostwa świata juniorów srebro Stryn 2004 drużynowo
Odznaczenia
Strona internetowa

Stefan Hula podczas zawodów PŚ na skoczni w Oslo w 2006 roku

Pierwszy sukces na arenie międzynarodowej odniósł w 1998, kiedy to wygrał nieoficjalne mistrzostwa świata dzieci – FIS Schüler GP w Garmisch-Partenkirchen. Potem startował na różnych zawodach juniorskich, w tym mistrzostwach świata. W 2003 trafił do kadry B reprezentacji Polski, przygotowującej się do mistrzostw świata juniorów w Stryn. Trenowany przez Heinza Kuttina, zajął indywidualnie 13. miejsce, a także został wicemistrzem w drużynie. Sezon później znalazł się w kadrze A i zadebiutował w Pucharze Świata w ostatnim konkursie Turnieju Czterech Skoczni w Bischofshofen. W sezonie 2005/06 wziął udział w mistrzostwach świata w lotach. Mistrz Polski 2018.

Rekord życiowy Stefana Huli to 236 m uzyskane na Letalnicy w Planicy 25 marca 2018.

12 marca 2023 w Zakopanem poinformował o zakończeniu kariery sportowej^[3]. Po jej zakończeniu został asystentem trenera reprezentacji Polski kobiet w skokach narciarskich, Haralda Rodlauera w grupie beskidzkiej^[4].

Przebieg kariery

• 5 lutego 2004: wraz z Dawidem Kowalem, Kamilem Stochem i Mateuszem Rutkowskim zdobył w drużynie srebrny medal MŚJ w norweskim Strynie.
• 5 stycznia 2005: pierwszy raz przystąpił do kwalifikacji do konkursu PŚ w Bischofshofen, ale ich nie przeszedł.
• 8 stycznia 2005: pierwszy raz wystąpił w konkursie drużynowym Pucharu Świata w Willingen (Polska zajęła 10. miejsce).
• 27 sierpnia 2005: w konkursie LGP w Zakopanem zdobył pierwsze punkty za 21. miejsce, jednocześnie będąc najlepszym z Polaków.
• 3 stycznia 2006: pierwszy raz zakwalifikował się do konkursu PŚ (w Innsbrucku).
• 15 stycznia 2006: w konkursie drużynowym MŚL w Kulm zajął 9. miejsce po skoku na odległość 173 metry, co było najlepszym wynikiem w polskiej drużynie.
• 28 stycznia 2006: zdobył swoje pierwsze punkty PŚ za 22. miejsce, dzień później był 21.
• 12 lutego 2006: w debiucie na ZIO na skoczni K-95 w Turynie zajął 29. miejsce.
• 20 lutego 2006: wraz z Kamilem Stochem, Robertem Mateją i Adamem Małyszem zajął 5. miejsce w drużynie na ZIO w Turynie.
• 18 marca 2006: w serii próbnej przed I konkursem lotów w Planicy, ustanowił rekord życiowy długości skoku: 192,5 m.
• 1 lutego 2008: w kwalifikacjach do konkursu był drugi, tuż za Martinem Kochem, który uzyskał taką samą odległość, lecz miał wyższe noty za styl.
• 31 stycznia 2009: na skoczni w Sapporo po raz pierwszy zajął miejsce w pierwszej dziesiątce konkursu Pucharu Świata w skokach narciarskich.
• 21 marca 2009: pierwszy raz w karierze stanął na podium Pucharu Świata, zajmując wraz z kolegami z reprezentacji 2. miejsce w konkursie drużynowym rozgrywanym na skoczni w Planicy.
• 19 grudnia 2010: drugi raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata, plasując się na 7. miejscu w szwajcarskim Engelbergu.
• 29 stycznia 2011: drugi raz w karierze stanął na podium Pucharu Świata, zajmując wraz z kolegami z reprezentacji 3. miejsce w konkursie drużynowym, rozgrywanym na skoczni w Willingen.
• 6 grudnia 2015: trzeci raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata, plasując się na 10. miejscu w norweskim Lillehammer.
• 23 stycznia 2016: trzeci raz w karierze stanął na podium Pucharu Świata, zajmując wraz z kolegami z reprezentacji 3. miejsce w konkursie drużynowym rozgrywanym na Wielkiej Krokwi w Zakopanem.
• 23 lutego 2016: czwarty raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata, plasując się na 6. miejscu w fińskim Kuopio.
• 19 listopada 2017: piąty raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata, plasując się na siódmym miejscu, ex aequo z Piotrem Żyłą na skoczni im. Adama Małysza w Wiśle.
• 26 grudnia 2017: pierwszy raz w karierze zdobył mistrzostwo Polski na skoczni im. Adama Małysza w Wiśle.
• 30 grudnia 2017: szósty raz w karierze zajął miejsce w dziesiątce indywidualnego konkursu Pucharu Świata, plasując się na 5. miejscu w niemieckim Oberstdorfie, to jego najlepszy wynik w historii występów w konkursach indywidualnych PŚ.
• 21 stycznia 2018: wraz z Kamilem Stochem, Dawidem Kubackim i Piotrem Żyłą zdobył w drużynie brązowy medal mistrzostw świata w lotach w niemieckim Oberstdorfie.
• 27 stycznia 2018: wraz z Kamilem Stochem, Dawidem Kubackim i Maciejem Kotem zajął pierwsze miejsce w konkursie drużynowym w Zakopanem.
• 28 stycznia 2018: osiągnął najlepszy wynik w zawodach Pucharu Świata w karierze – 4. miejsce w konkursie indywidualnym w Zakopanem.
• 10 lutego 2018: osiągnął najlepszy wynik w konkursie olimpijskim na skoczni normalnej – 5. miejsce w Pjongczang.
• 17 lutego 2018: osiągnął najlepszy wynik w konkursie olimpijskim na skoczni dużej – 15. miejsce w Pjongczang.
• 19 lutego 2018: wraz z Kamilem Stochem, Dawidem Kubackim i Maciejem Kotem zdobył w drużynie brązowy medal olimpijski w Pjongczang.
• 25 marca 2018: podczas serii próbnej^[5] przed finałowym konkursem Pucharu Świata sezonu 2017/2018 ustanowił swój nowy rekord życiowy - 236 m w Planicy.

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2006 Turyn/Pragelato	–	29. miejsce (K-95)
2010 Vancouver/Whistler	–	31. miejsce (K-95), 19. miejsce (K-125)
2018 Pjongczang	–	5. miejsce (K-98), 15. miejsce (K-125)
2022 Pekin/Zhangjiakou	–	26. miejsce (K-95)

Drużynowo

2006 Turyn/Pragelato	–	5. miejsce[uwaga 1]
2010 Vancouver/Whistler	–	6. miejsce[uwaga 2]
2018 Pjongczang	–	brązowy medal[uwaga 3]

Starty S. Huli na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
29.	12 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-95	HS-106	indywid.	95,5 m	90,5 m	218,0 pkt	48,5 pkt	Lars Bystøl
5.	20 lutego	2006	Pragelato	Trampolino a Monte	K-125	HS-140	druż.[uwaga 1]	118,0 m	119,0 m	894,4 pkt (201,1 pkt)	89,6 pkt	Austria
31.	13 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-95	HS-106	indywid.	95,0 m	–	112,5 pkt	164,0 pkt	Simon Ammann
19.	20 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-125	HS-140	indywid.	122,5 m	124,0 m	217,2 pkt	66,4 pkt	Simon Ammann
6.	22 lutego	2010	Whistler	Whistler Olympic Park	K-125	HS-140	druż.[uwaga 2]	129,0 m	127,5 m	996,7 pkt (240,7 pkt)	111,2 pkt	Austria
5.	10 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	indywid.	111,0 m	105,5 m	248,8 pkt	10,5 pkt	Andreas Wellinger
15.	17 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-142	indywid.	132,0 m	129,5 m	253,4 pkt	32,3 pkt	Kamil Stoch
3.	19 lutego	2018	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-142	druż.[uwaga 3]	130,0 m	134,0 m	1072,4 pkt (264,6 pkt)	26,1 pkt	Norwegia
26.	6 lutego	2022	Zhangjiakou	Snow Ruyi	K-95	HS-106	indywid.	103,0 m	93,5 m	237,8 pkt	37,2 pkt	Ryōyū Kobayashi

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2009 Liberec	–	26. miejsce (K-90)
2011 Oslo	–	33. miejsce (K-120)
2019 Seefeld/Innsbruck	–	12. miejsce (K-99)

Drużynowo

2009 Liberec	–	4. miejsce[uwaga 2]
2011 Oslo	–	4. miejsce (K-95)[uwaga 4], 5. miejsce (K-120)[uwaga 4]
2019 Seefeld/Innsbruck	–	4. miejsce (K-120)[uwaga 5]

Starty S. Huli na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
26.	21 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-90	HS-100	indywid.	94,5 m	89,5 m	234,5 pkt	47,5 pkt	Wolfgang Loitzl
4.	28 lutego	2009	Liberec	Ještěd	K-120	HS-134	druż.[uwaga 2]	127,0 m	125,0 m	972,1 pkt (252,6 pkt)	62,2 pkt	Austria
4.	27 lutego	2011	Oslo	Midtstubakken	K-95	HS-106	druż.[uwaga 4]	97,5 m	93,0 m	953,0 pkt (212,9 pkt)	72,5 pkt	Austria
33.	3 marca	2011	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	indywid.	118,0 m	–	104,8 pkt	172,7 pkt	Gregor Schlierenzauer
5.	5 marca	2011	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	druż.[uwaga 4]	113,5 m	–	435,6 pkt (93,8 pkt)	64,4 pkt	Austria
4.	24 lutego	2019	Innsbruck	Bergisel	K-120	HS-130	druż.[uwaga 5]	113,5 m	116,5 m	909,1 pkt (197,8 pkt)	78,4 pkt	Niemcy
12.	1 marca	2019	Seefeld	Toni-Seelos-Olympiaschanze	K-99	HS-109	indywid.	88,0 m	100,0 m	205,8 pkt	12,5 pkt	Dawid Kubacki

Mistrzostwa świata w lotach

Indywidualnie

2006 Tauplitz	–	37. miejsce
2016 Tauplitz	–	21. miejsce
2018 Oberstdorf	–	13. miejsce

Drużynowo

2006 Tauplitz	–	9. miejsce[uwaga 1]
2008 Oberstdorf	–	10. miejsce[uwaga 4]
2010 Planica	–	4. miejsce[uwaga 2]
2016 Tauplitz	–	5. miejsce[uwaga 6]
2018 Oberstdorf	–	brązowy medal[uwaga 5]

Starty S. Huli na mistrzostwach świata w lotach – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Skok 4	Nota	Strata	Zwycięzca
37.	13–14 stycznia	2006	Tauplitz	Kulm	K-185	HS-200	indywid.	140,5 m	–	–	–	114,6 pkt	673,6 pkt	Roar Ljøkelsøy
9.	15 stycznia	2006	Tauplitz	Kulm	K-185	HS-200	druż.[uwaga 1]	173,0 m		–[uwaga 7]		453,7 pkt (158,1 pkt)	1044,2 pkt	Norwegia
10.	24 lutego	2008	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-185	HS-213	druż.[uwaga 4]	120,0 m		–[uwaga 7]		573,8 pkt (84,0 pkt)	979,5 pkt	Austria
4.	21 marca	2010	Planica	Letalnica	K-185	HS-215	druż.[uwaga 2]	192,5 m		179,0 m		1452,5 pkt (329,6 pkt)	188,9 pkt	Austria
21.	15–16 stycznia	2016	Tauplitz	Kulm	K-200	HS-225	indywid.	202,5 m	167,5 m	193,0 m	–[uwaga 8]	450,4 pkt	189,7 pkt	Peter Prevc
5.	17 stycznia	2016	Tauplitz	Kulm	K-200	HS-225	druż.[uwaga 6]	191,5 m		189,5 m		1211,9 pkt (309,7 pkt)	255,8 pkt	Norwegia
13.	19–20 stycznia	2018	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	indywid.	193,0 m	196,5 m	192,5 m	–[uwaga 8]	550,0 pkt	101,9 pkt	Daniel-André Tande
3.	21 stycznia	2018	Oberstdorf	im. Heiniego Klopfera	K-200	HS-235	druż.[uwaga 5]	206,0 m		210,0 m		1592,1 pkt (392,9 pkt)	70,1 pkt	Norwegia

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2002 Schonach	–	50. miejsce
2004 Stryn	–	13. miejsce

Drużynowo

2004 Stryn

–

srebrny medal[uwaga 9]

Starty S. Huli na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota	Strata	Zwycięzca
50.	26 stycznia	2002	Schonach	Langenwaldschanze	K-90	indywid.	72,5 m	76,0 m	155,5 pkt	100,0 pkt	Janne Happonen
2.	5 lutego	2004	Stryn	Bjørkelibakken	K-90	druż.[uwaga 9]	83,0 m	91,0 m	904,5 pkt (214,0 pkt)	50,5 pkt	Austria
13.	7 lutego	2004	Stryn	Bjørkelibakken	K-90	indywid.	88,0 m	89,5 m	223,5 pkt	50,0 pkt	Mateusz Rutkowski

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[6]
2005/2006	54.
2006/2007	60.
2007/2008	72.
2008/2009	44.
2009/2010	63.
2010/2011	39.
2012/2013	54.
2013/2014	79.
2014/2015	78.
2015/2016	26.
2016/2017	32.
2017/2018	13.
2018/2019	40.
2019/2020	46.
2020/2021	74.
2021/2022	74.
2022/2023	78.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

Źródło[7]
Sezon 2004/2005
																												punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	-	0
Sezon 2005/2006
																						punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	47	45	-	-	22	21	-	q	q	46	q	40	-	19
Sezon 2006/2007
																								punkty
12	29	48	q	q	dq	q	q	50	29	50	42	46	49	q	-	-	q	40	41	46	-	-	-	26
Sezon 2007/2008
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	39	24	35	29	30	39	32	51	-	-	-	-	-	-	10
Sezon 2008/2009
																											punkty
q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	18	39	34	32	10	38	50	-	39	26	38	24	dq	-	51
Sezon 2009/2010
																							punkty
-	-	-	39	37	27	37	48	41	25	31	29	30	37	29	q	-	-	-	45	47	35	26	20
Sezon 2010/2011
																										punkty
38	44	29	47	q	36	7	35	45	43	34	21	18	-	-	24	40	13	q	29	q	-	-	q	30	27	95
Sezon 2011/2012
																										punkty
33	41	q	33	35	40	33	q	q	50	55	-	-	46	32	q	45	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2012/2013
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	21	44	39	29	27	21	-	-	-	-	-	-	-	-	50	45	29	q	q	-	28
Sezon 2013/2014
																												punkty
dq	q	47	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	44	42	36	28	38	46	-	-	-	-	-	-	-	-	3
Sezon 2014/2015
																															punkty
42	q	49	-	-	-	-	q	34	-	-	-	-	-	27	q	-	-	-	-	-	-	q	q	-	-	-	-	-	-	-	4
Sezon 2015/2016
																													punkty
-	22	10	23	q	22	32	42	24	27	24	18	21	16	14	38	26	36	q	14	30	6	-	-	16	20	33	26	25	227
Sezon 2016/2017
																										punkty
27	31	18	18	19	16	36	18	16	42	24	20	q	24	32	36	34	42	33	47	46	q	-	-	-	-	110
Sezon 2017/2018
																						punkty
7	21	27	40	13	22	13	5	27	11	14	14	4	6	12	17	42	9	11	17	21	13	431
Sezon 2018/2019
																												punkty
38	20	44	21	36	31	27	43	43	30	36	29	30	17	27	25	q	q	q	-	22	34	36	24	46	q	q	-	69
Sezon 2019/2020
																											punkty
38	22	q	25	q	25	25	30	40	50	49	32	28	40	39	q	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	31
Sezon 2020/2021
																									punkty
29	-	-	41	35	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	41	-	-	-	-	-	2
Sezon 2021/2022
																												punkty
q	q	q	q	43	-	-	-	-	-	-	-	-	-	27	-	-	dq	44	51	42	q	-	-	-	-	-	-	4
Sezon 2022/2023
																																punkty
27	37	-	-	-	-	-	-	48	47	45	43	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	4
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Zwycięstwa w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skład	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	27 stycznia	2018	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	[uwaga 3]	136,0 m	135,5 m	1092,0 pkt (279,4 pkt)

Miejsca na podium w konkursach drużynowych Pucharu Świata chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skład	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	21 marca	2009	Planica	Letalnica	K-185	HS-215	[uwaga 2]	194,5 m	–	761,9 pkt (184,4 pkt)	2.	31,5 pkt	Norwegia
2.	29 stycznia	2011	Willingen	Mühlenkopfschanze	K-130	HS-145	[uwaga 4]	131,0 m	134,0 m	1015,7 pkt (254,3 pkt)	3.	56,1 pkt	Austria
3.	23 stycznia	2016	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	[uwaga 10]	126,0 m	125,5 m	1056,7 pkt (251,2 pkt)	3.	65,7 pkt	Norwegia
4.	27 stycznia	2018	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	[uwaga 3]	136,0 m	135,5 m	1092,0 pkt (279,4 pkt)	1.	–
5.	3 marca	2018	Lahti	Salpausselkä	K-116	HS-130	[uwaga 3]	118,5 m	122,0 m	1113,2 pkt (256,1 pkt)	2.	11,3 pkt	Niemcy
6.	10 marca	2018	Oslo	Holmenkollbakken	K-120	HS-134	[uwaga 3]	122,5 m	125,5 m	1039,8 pkt (242,5 pkt)	2.	58,9 pkt	Norwegia
7.	17 marca	2018	Vikersund	Vikersundbakken	K-200	HS-240	[uwaga 5]	189,5 m	208,0 m	1301,7 pkt (304,1 pkt)	2.	265,6 pkt	Norwegia

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

Źródło[7]
Sezon 2004/2005
							10	-	-
Sezon 2005/2006
								-	8
Sezon 2007/2008
							-	10	-
Sezon 2008/2009
				7	8	-	6	7	2
Sezon 2009/2010
						-	-	-	4
Sezon 2010/2011
					-	3	6	-	4
Sezon 2011/2012
				-	5	-	-	-	-
Sezon 2014/2015
					9	-	-	-	-
Sezon 2015/2016
				-	6	3	6	6	6
Sezon 2017/2018
		-	-	-	1	2	2	2	4
Sezon 2021/2022
			-	-	6	-	-	-	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Świata w lotach

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[6]
2008/2009	46.
2009/2010	42.
2010/2011	34.
2015/2016	36.
2017/2018	15.

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[6]
2005/2006	52.
2006/2007	65.
2009/2010	35.
2010/2011	41.
2011/2012	62.
2012/2013	30.
2015/2016	25.
2016/2017	20.
2017/2018	12.
2018/2019	36.
2019/2020	35.
2022/2023	42.

Turniej Nordycki (Skandynawski)

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[6]
2006	66.
2007	54.
2009	27.
2010	36.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[6]
2017	78.
2018	13.
2019	39.
2022	68.

Willingen Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce	Źr.
2018	7.	[8]
2019	27.	[9]

Planica 7

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce	Źr.
2018	10.	[10]
2019	66.	[11]

Titisee-Neustadt Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2020	41.[12]

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[13]
2005	57.
2006	78.
2008	62.
2009	53.
2010	18.
2011	73.
2013	25.
2014	65.
2015	77.
2016	21.
2017	10.
2018	9.
2019	53.
2020	8.
2021	33.
2022	24.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

Źródło[7]
2005
								punkty
-	-	-	21	-	-	-	-	10
2006
										punkty
50	44	40	48	45	-	-	-	29	38	2
2007
										punkty
-	-	-	-	36	-	-	-	-	-	0
2008
										punkty
33	37	29	34	36	-	27	21	-	-	16
2009
									punkty
-	-	-	-	q	-	20	20	49	22
2010
									punkty
11	22	15	7	43	15	12	-	-	123
2011
											punkty
22	46	-	-	-	-	-	-	-	-	-	9
2013
											punkty
-	35	q	q	-	-	4	8	-	-	9	111
2014
									punkty
18	-	-	32	38	-	-	q	-	13
2015
											punkty
22	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	9
2016
										punkty
-	42	-	-	14	24	11	22	8	23	98
2017
									punkty
5	7	9	-	-	-	-	5	13	175
2018
									punkty
19	6	9	-	-	-	7	6	6	197
2019
								punkty
q	37	16	48	-	-	-	26	20
2020
		punkty
6	19	52
2021
								punkty
15	11	14	-	-	-	-	42	58
2022
						punkty
-	-	37	6	19	24	59
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca na podium w konkursach drużynowych LGP chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skład	Skok 1	Skok 2	Skok 3	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	17 września	2022	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	druż. duet[uwaga 11]	88,0 m	95,0 m	90,0 m	725,9 pkt (353,6 pkt)	2.	13,6 pkt	Austria

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

Źródło[7]
2006
									5
2008
									7
2019
							-	10	-
2022
							2	-	-
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8  -  – brak startu

Turniej Czterech Narodów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce	Źr.
2006	41.	[14]
2008	34.	[15]
2010	12.	[16]

Lotos Poland Tour

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce
2011	39.[17]

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[18]
2004/2005	112.
2005/2006	65.
2006/2007	91.
2007/2008	38.
2008/2009	88.
2009/2010	40.
2011/2012	22.
2012/2013	22.[19]
2013/2014	14.
2014/2015	17.
2019/2020	32.
2020/2021	6.[20]
2021/2022	35.
2022/2023	35.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	3 lutego	2013	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-139	129,0 m	130,0 m	245,7 pkt
2.	20 lutego	2021	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	113,0 m	115,5 m	269,9 pkt
3.	28 marca	2021	Czajkowskij	Snieżynka	K-125	HS-140	137,0 m	131,5 m	246,8 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Lp.	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	14 stycznia	2012	Titisee-Neustadt	Hochfirstschanze	K-125	HS-142	131,0 m	138,5 m	265,6 pkt	2.	4,2 pkt	Manuel Fettner
2.	28 grudnia	2012	Engelberg	Gross-Titlis-Schanze	K-125	HS-137	132,5 m	130,0 m	253,5 pkt	2.	10,3 pkt	Martin Schmitt
3.	3 lutego	2013	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-139	128,5 m	125,5 m	235,2 pkt	2.	3,7 pkt	Stefan Kraft
4.	3 lutego	2013	Planica	Bloudkova velikanka	K-125	HS-139	129,0 m	130,0 m	245,7 pkt	1.	–
5.	13 grudnia	2013	Rena	Renabakkene	K-99	HS-111	106,5 m	106,0 m	259,6 pkt	2.	1,5 pkt	Jernej Damjan
6.	9 lutego	2020	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	115,5 m	115,5 m	235,4 pkt	3.	7,4 pkt	Joacim Ødegård Bjøreng
7.	20 lutego	2021	Brotterode	Inselbergschanze	K-105	HS-117	113,0 m	115,5 m	269,9 pkt	1.	–
8.	28 marca	2021	Czajkowskij	Snieżynka	K-125	HS-140	124,5 m	142,5 m	218,5 pkt	3.	11,1 pkt	Aleksander Zniszczoł
9.	28 marca	2021	Czajkowskij	Snieżynka	K-125	HS-140	137,0 m	131,5 m	246,8 pkt	1.	–

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

Źródło[7]
Sezon 2000/2001
																																								punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	q	66	-	-	q	70	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2002/2003
																																			punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	59	64	66	62	56	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	0
Sezon 2003/2004
																									punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	64	-	-	0
Sezon 2004/2005
																														punkty
-	-	-	-	44	20	58	29	-	55	-	-	-	-	-	45	49	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	22	22
Sezon 2005/2006
																										punkty
-	-	15	13	12	17	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	72
Sezon 2006/2007
																								punkty
-	-	-	-	17	18	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	27
Sezon 2007/2008
																												punkty
41	30	29	23	32	38	38	-	-	19	18	9	10	6	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	31	28	11	31	158
Sezon 2008/2009
																																	punkty
-	-	-	-	37	14	33	33	13	18	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	28	-	-	-	-	-	-	54
Sezon 2009/2010
																										punkty
5	20	7	4	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	14	-	-	-	-	160
Sezon 2011/2012
																											punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	2	4	-	-	-	-	-	32	16	-	9	5	8	-	-	12	19	39	19	297
Sezon 2012/2013
																												punkty
41	34	18	2	-	-	-	-	-	10	23	8	34	2	1	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	339
Sezon 2013/2014
																								punkty
2	10	23	22	24	18	44	32	-	-	-	-	11	16	37	25	13	12	25	9	23	17	7	15	339
Sezon 2014/2015
																										punkty
7	30	14	9	38	27	14	-	-	-	6	10	16	7	16	-	-	14	17	24	21	15	10	15	15	20	372
Sezon 2019/2020
																					punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	36	42	dq	3	11	22	28	19	26	14	10	157
Sezon 2020/2021
																			punkty
33	32	12	21	29	40	24	12	10	18	15	-	-	1	6	6	14	3	1	476
Sezon 2021/2022
																										punkty
-	-	7	25	25	25	16	13	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	10	19	14	15	9	190
Sezon 2022/2023
																									punkty
26	27	11	16	-	-	-	-	-	-	-	18	21	28	19	13	17	23	27	28	36	25	21	-	-	151
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce	Źr.
2005	6.	[21]
2008	22.	[22]
2009	9.	[23]
2010	4.	[24]
2012	66.	[25]
2013	32.	[26]
2014	32.	[18]
2015	5.
2019	6.
2020	12.
2021	14.
2022	32.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota
1.	3 września	2009	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	100,0 m	100,5 m	242,5 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych LPK chronologicznie

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Skok 1	Skok 2	Nota	Lok.	Strata	Zwycięzca
1.	1 października	2005	Park City	Utah Olympic Park	K-120	HS-134	115,5 m	124,0 m	223,1 pkt	2.	5,9 pkt	Wojciech Skupień
2.	6 lipca	2008	Kranj	Bauhenk	K-100	HS-109	107,0 m	107,5 m	258,6 pkt	2.	0,9 pkt	Maciej Kot
3.	3 września	2009	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	100,0 m	100,5 m	242,5 pkt	1.	–
4.	5 września	2009	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-125	HS-140	124,5 m	132,0 m	241,2 pkt	3.	13,4 pkt	Kim Hyun-ki
5.	4 lipca	2010	Velenje	Grajski grič	K-85	HS-94	86,5 m	89,0 m	240,0 pkt	2.	15,5 pkt	Kamil Stoch
6.	9 lipca	2010	Garmisch-Partenkirchen	Große Olympiaschanze	K-125	HS-140	135,5 m	–	133,9 pkt	2.	5,0 pkt	Kamil Stoch
7.	2 października	2010	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	128,5 m	126,5 m	259,5 pkt	2.	12,7 pkt	Anders Fannemel
8.	9 sierpnia	2015	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	120,5 m	134,0 m	212,7 pkt	3.	12,2 pkt	Klemens Murańka
9.	31 sierpnia	2019	Râșnov	Trambulina Valea Cărbunării	K-90	HS-97	91,0 m	90,0 m	220,2 pkt	3.	7,8 pkt	Rok Justin
10.	21 września	2019	Stams	Brunnentalschanzen	K-105	HS-115	110,5 m	108,0 m	245,2 pkt	3.	15,0 pkt	Taku Takeuchi

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

Źródło[7]
2002
										punkty
66	63	-	-	-	-	-	-	-	-	0
2005
													punkty
-	12	14	13	9	6	30	34	9	2	12	12	11	307
2007
									punkty
-	-	-	57	46	-	-	-	-	0
2008
											punkty
dq	7	2	-	-	-	-	-	-	-	-	116
2009
											punkty
-	-	-	-	-	-	-	1	3	21	12	192
2010
															punkty
4	53	2	2	5	-	-	-	-	-	-	-	-	2	9	364
2012
														punkty
-	-	-	-	-	-	12	19	-	-	-	-	-	-	34
2013
										punkty
13	5	18	40	-	-	-	-	-	-	78
2014
														punkty
9	19	31	27	7	11	-	-	36	54	42	38	-	-	105
2015
														punkty
18	11	4	3	-	-	-	-	7	7	10	7	11	13	325
2019
																punkty
-	-	-	-	-	-	-	-	3	6	8	12	3	6	6	12	316
2020
		punkty
17	8	46
2021
												punkty
-	-	-	-	-	-	14	13	15	5	5	12	166
2022
									punkty
8	10	-	-	-	-	-	-	-	58
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon	Miejsce[27]
2005/2006	127.
2020/2021	86.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

Źródło[7]
Sezon 2005/2006
																					punkty
-	-	-	-	15	14	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	34
Sezon 2020/2021
														punkty
-	-	-	-	36	10	-	-	-	-	-	-	-	-	26
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30  dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Mistrzostwa Polski

Zimowe mistrzostwa Polski seniorów

Opracowano na podstawie^[28].

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota[uwaga 12]	Strata	Zwycięzca
28.	27 marca	2002	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	–	ind.	55,0 m	62,5 m	108,5 pkt	125,5 pkt	Adam Małysz
18.	26 grudnia	2002	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	–	ind.	98,0 m	95,5 m	137,3 pkt	139,5 pkt	Adam Małysz
6.	3 marca	2003	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	–	druż.[uwaga 13]	70,0 m	73,0 m	523,5 pkt (b.d.)	164,0 pkt	WKS Zakopane
23.	26 grudnia	2003	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	–	ind.	103,5 m	109,5 m	171,9 pkt	100,7 pkt	Adam Małysz
7.	28 stycznia	2004	Karpacz	Orlinek	K-85	–	druż.[uwaga 14]	84,5 m	86,5 m	755,5 pkt (231,5 pkt)	128,0 pkt	AZS-AWF Katowice
6.	29 stycznia	2004	Karpacz	Orlinek	K-85	–	ind.	82,0 m	89,0 m	231,5 pkt	30,5 pkt	Adam Małysz
8.	31 stycznia	2004	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	–	ind.	112,5 m	117,5 m	210,0 pkt	67,2 pkt	Adam Małysz
14.	26 stycznia	2005	Szczyrk	Skalite	K-85	HS-93	ind.	74,0 m	–	89,0 pkt	40,0 pkt	Adam Małysz
12.	8 lutego	2005	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	100,0 m	109,0 m	167,2 pkt	93,8 pkt	Adam Małysz
b.d.	25 lutego	2006	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	druż.	119,5 m	–	b.d.	b.d.	KS Wisła Ustronianka
4.	25 lutego	2006	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	125,5 m	126,5 m	249,6 pkt	29,3 pkt	Robert Mateja
3.	26 lutego	2006	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	ind.	88,0 m	84,0 m	232,0 pkt	17,5 pkt	Adam Małysz
8.	16 lutego	2007	Szczyrk	Skalite	K-85	HS-93	druż.[uwaga 15]	77,5 m	–	234,0 pkt (95,0 pkt)	186,0 pkt	KS Wisła Ustronianka
4.	17 lutego	2007	Szczyrk	Skalite	K-85	HS-93	ind.	80,0 m	73,5 m	192,5 pkt	42,5 pkt	Adam Małysz
5.	26 grudnia	2007	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	124,0 m	124,5 m	238,3 pkt	27,0 pkt	Kamil Stoch
6.	18 marca	2008	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	124,0 m	119,5 m	236,3 pkt	37,4 pkt	Adam Małysz
11.	20 marca	2008	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	ind.	82,5 m	85,5 m	224,0 pkt	35,5 pkt	Adam Małysz
4.	14 lutego	2009	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	116,5 m	111,0 m	203,5 pkt	27,9 pkt	Kamil Stoch
11.	26 marca	2009	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	druż.[uwaga 16]	95,0 m	–	319,5 pkt (114 pkt)	654,5 pkt	KS Wisła Ustronianka
3.	26 grudnia	2009	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	ind.	98,0 m	96,5 m	242,5 pkt	13,5 pkt	Adam Małysz
3.	26 grudnia	2010	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	124,0 m	115,5 m	227,1 pkt	45,5 pkt	Adam Małysz
4.	18 lutego	2011	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	druż.	103,5 m	100,0 m	872 pkt (259,5 pkt)	107,3 pkt	Wisła Zakopane
14.	19 lutego	2011	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	ind.	89,0 m	94,5 m	212,0 pkt	46,5 pkt	Kamil Stoch
3.	26 grudnia	2011	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	118,0 m	123,0 m	244,2 pkt	45,0 pkt	Kamil Stoch
16.	25 marca	2012	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	105,5 m	114,0 m	185,6 pkt	100,3 pkt	Kamil Stoch
7.	27 marca	2013	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	125,5 m	128,0 m	277,4 pkt	39,4 pkt	Maciej Kot
7.	23 grudnia	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	113,0 m	120,0 m	208,4 pkt	46,7 pkt	Piotr Żyła
19.	24 marca	2015	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	105,0 m	122,0 m	199,6 pkt	110,5 pkt	Kamil Stoch
2.	22 marca	2016	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	134,0 m	129,0 m	272,9 pkt	0,5 pkt	Maciej Kot
5.	26 grudnia	2016	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	126,5 m	128,0 m	255,6 pkt	17,8 pkt	Piotr Żyła
1.	26 grudnia	2017	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	123,5 m	126,0 m	254,3 pkt	–
3.	26 grudnia	2018	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	ind.	126,5 m	121,5 m	284,8 pkt	46,2 pkt	Kamil Stoch
9.	22 grudnia	2020	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	120,0 m	–	131,5 pkt	24,8 pkt	Tomasz Pilch
7.	23 grudnia	2021	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	ind.	135,0 m	129,5 m	289,0 pkt	24,3 pkt	Kamil Stoch
4.	22 grudnia	2022	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	124,5 m	127,5 m	265,3 pkt	34,9 pkt	Kamil Stoch

Letnie mistrzostwa Polski seniorów

Opracowano na podstawie^[28].

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Skocznia	Punkt K	HS	Konkurs	Skok 1	Skok 2	Nota[uwaga 12]	Strata	Zwycięzca
43.	29 września	2002	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	–	ind.	64,0 m	–	67,5 pkt	176,5 pkt	Marcin Bachleda
28.	21 września	2003	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	–	ind.	71,0 m	70,0 m	162,5 pkt	85,5 pkt	Adam Małysz
9.	9 października	2004	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	116,0 m	115,0 m	208,3 pkt	69,7 pkt	Adam Małysz
12.	10 października	2004	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	ind.	77,0 m	79,0 m	196,0 pkt	58,0 pkt	Adam Małysz
9.	15 października	2005	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	118,5 m	128,5 m	244,1 pkt	28,1 pkt	Adam Małysz
9.	16 października	2005	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	ind.	77,0 m	88,5 m	220,0 pkt	38,0 pkt	Adam Małysz
2.	14 października	2006	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	129,5 m	125,0 m	257,1 pkt	4,7 pkt	Adam Małysz
2.	15 października	2006	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	ind.	87,0 m	85,5 m	237,0 pkt	23,0 pkt	Adam Małysz
26.	13 października	2007	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	104,5 m	109,5 m	170,2 pkt	101,7 pkt	Adam Małysz
18.	14 października	2007	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	ind.	78,5 m	77,0 m	195,0 pkt	58,0 pkt	Adam Małysz
6.	27 września	2008	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	120,5 m	119,5 m	230,5 pkt	58,1 pkt	Adam Małysz
8.	28 września	2008	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.[uwaga 17]	114,5 m	114,0 m	586,0 pkt (202,8 pkt)	391,3 pkt	Wisła Zakopane
4.	10 października	2009	Zakopane	Średnia Krokiew	K-85	HS-94	ind.	83,5 m	84,0 m	225,0 pkt	21,0 pkt	Adam Małysz
8.	11 października	2009	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	118,0 m	121,5 m	228,6 pkt	36,1 pkt	Adam Małysz
3.	23 lipca	2010	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	ind.	98,0 m	95,0 m	235,5 pkt	27,0 pkt	Adam Małysz
6.	24 lipca	2010	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	druż.[uwaga 18]	94,5 m	98,0 m	706,5 pkt (233,0 pkt)	260,0 pkt	AZS Zakopane
10.	25 lipca	2010	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	112,5 m	119,0 m	211,2 pkt	66,9 pkt	Adam Małysz
20.	2 września	2012	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	114,5 m	109,5 m	194,7 pkt	61,0 pkt	Maciej Kot
10.	1 września	2013	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	ind.	101,0 m	98,5 m	255,0 pkt	11,5 pkt	Dawid Kubacki
10.	8 września	2013	Zakopane	Wielka Krokiew	K-120	HS-134	ind.	119,5 m	123,5 m	233,4 pkt	30,4 pkt	Jan Ziobro
5.	19 lipca	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	126,0 m	123,0 m	247,7 pkt	31,9 pkt	Kamil Stoch
3.	20 lipca	2014	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	druż.[uwaga 19]	132,0 m	128,0 m	903,2 pkt (264,5 pkt)	23,3 pkt	AZS Zakopane
12.	11 października	2014	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	ind.	92,5 m	97,0 m	226,0 pkt	50,0 pkt	Piotr Żyła
7.	18 lipca	2015	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	120,0 m	124,5 m	238,6 pkt	28,0 pkt	Dawid Kubacki
4.	9 października	2015	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	ind.	99,0 m	104,0 m	257,0 pkt	11,5 pkt	Dawid Kubacki
9.	8 października	2016	Wisła	im. Adama Małysza	K-120	HS-134	ind.	121,5 m	116,0 m	228,7 pkt	63,7 pkt	Maciej Kot
4.	27 października	2018	Zakopane	Wielka Krokiew	K-125	HS-140	ind.	130,0 m	132,5 m	295,2 pkt	25,4 pkt	Dawid Kubacki
3.	12 października	2019	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	ind.	95,5 m	107,0 m	262,7 pkt	3,7 pkt	Piotr Żyła
4.	12 października	2019	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	druż.	94,5 m	–	445,1 pkt (129,5 pkt)	53,7 pkt	AZS Zakopane
6.	17 października	2020	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	ind.	90,5 m	99,5 m	247,2 pkt	15,5 pkt	Dawid Kubacki
5.	18 października	2020	Szczyrk	Skalite	K-95	HS-106	druż.	104,0 m	100,0 m	708,0 pkt (256,0 pkt)	330,5 pkt	WSS Wisła
8.	28 października	2021	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	ind.	100,0 m	101,5 m	261,7 pkt	17,5 pkt	Piotr Żyła
4.	29 października	2021	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	druż.	102,5 m	100,5 m	921,0 pkt (257,0 pkt)	70,0 pkt	WSS Wisła
3.	18 października	2022	Zakopane	Średnia Krokiew	K-95	HS-105	ind.	105,5 m	102,0 m	294,9 pkt	14,4 pkt	Dawid Kubacki

Rekordy skoczni

Data	Miejsce	Skocznia	Punkt K	HS	Rekord	Uwagi	Źr.
4 września 2009	Pjongczang	Alpensia Jumping Park	K-98	HS-109	105 m	LPK	[29]
10 lutego 2010	Whistler	Whistler Olympic Park Ski Jump	K-95	HS-106	108 m	trening	[30]

Odznaczenie

Postanowieniem prezydenta RP Andrzeja Dudy z 29 sierpnia 2019 został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne osiągnięcia sportowe, za zasługi w działalności na rzecz propagowania i krzewienia kultury fizycznej i udekorowany w Wiśle 24 listopada 2019^[31][32].

Uwagi

1. Skład zespołu: Stefan Hula, Kamil Stoch, Robert Mateja i Adam Małysz
2. Skład drużyny: Kamil Stoch, Łukasz Rutkowski, Stefan Hula i Adam Małysz
3. Skład zespołu: Maciej Kot, Stefan Hula, Dawid Kubacki, Kamil Stoch
4. Skład zespołu: Kamil Stoch, Piotr Żyła, Stefan Hula i Adam Małysz
5. Skład zespołu: Piotr Żyła, Stefan Hula, Dawid Kubacki, Kamil Stoch
6. Skład zespołu: Kamil Stoch, Klemens Murańka, Dawid Kubacki i Stefan Hula
7. Polski zespół nie awansował do II serii
8. Seria konkursowa została odwołana.
9. Skład zespołu: Kamil Stoch, Dawid Kowal, Stefan Hula i Mateusz Rutkowski
10. Skład zespołu: Andrzej Stękała, Maciej Kot, Stefan Hula i Kamil Stoch
11. Skład zespołu: Stefan Hula i Paweł Wąsek
12. W nawiasie podano notę uzyskaną przez Stefana Hulę w konkursie drużynowym.
13. Skład zespołu: Stefan Hula, Wojciech Pawlusiak i Paweł Kruczek
14. Skład zespołu: Robert Dziurkiewicz, Fabian Malik, Wojciech Pawlusiak i Stefan Hula
15. Skład zespołu: Robert Dziurkiewicz, Michał Pyclik, Krzysztof Łokaj i Stefan Hula
16. Skład zespołu: Jakub Przybyła, Paweł Urbański, Jan Ziobro i Stefan Hula
17. Skład zespołu: Jakub Przybyła, Jan Ziobro, Sebastian Toczek i Stefan Hula
18. Skład zespołu: Krzysztof Biegun, Szczepan Kupczak, Sebastian Hebel i Stefan Hula
19. WKS Zakopane w składzie: Marcin Budz, Stefan Hula, Jan Ziobro i Kamil Stoch

Przypisy

1. Dominik Formela: Stefan HULA (Polska). skijumping.pl, 2018-03-25. [dostęp 2019-02-20].
2. Marcin Hetnał: Samozwańczy Autorytet pyta - Stefan Hula odpowiada. skijumping.pl, 2019-03-28. [dostęp 2019-03-29].
3. Adam Bucholz: Stefan Hula kończy karierę. skijumping.pl, 2023-03-12. [dostęp 2023-03-12].
4. Skoki narciarskie. Harald Rodlauer trenerem Polek! [online], Skijumping.pl, 30 maja 2023 [dostęp 2023-05-30] (pol.).
5. 10office.pl - Paweł1. - P. Stawowczyk 10office.pl - Paweł1. - P., AndrzejA. Mysiak AndrzejA., PŚ Planica: Stoch najlepszy w serii próbnej, Kubacki i Hula z życiówkami [online], Skokinarciarskie.pl - wszystko o skokach narciarskich [dostęp 2018-08-11] (pol.).
6. HULA Stefan - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).
7. Adam Kwieciński: HULA Stefan 1986.09.29 POL. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-03-12].
8. Season 2017/2018 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2018-02-04. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-01-25)]. (ang.).
9. Season 2018/2019 - WILLINGEN 5 STANDINGS. fis-ski.com, 2019-02-17. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-30)]. (ang.).
10. Season 2017/2018 - PLANICA 7 STANDINGS. fis-ski.com, 2018-03-25. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-26)]. (ang.).
11. Season 2018/2019 - PLANICA Seven. fis-ski.com, 2019-03-24. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-10-30)]. (ang.).
12. Season 2019/2020 - Titisee - Neustadt 5. fis-ski.com, 2020-01-19. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-04)]. (ang.).
13. HULA Stefan - Athlete Information - Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).
14. FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2006 - Four Nations Grand Prix Standings. fis-ski.com, 2006-08-14. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
15. FIS Grand Prix Ski-Jumping - 2008 - Four Nations Grand Prix Standings. fis-ski.com, 2008-08-05. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
16. The Nations Grand Prix. fis-ski.com, 2010-08-15. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-10-22)]. (ang.).
17. FIS Grand Prix Ski Jumping - 2011 - Lotos Poland Tour. fis-ski.com, 2011-07-23. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-11)]. (ang.).
18. HULA Stefan - Athlete Information - Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).
19. FIS Continental Cup Ski Jumping 2012/2013 - Cupstandings. fis-ski.com, 2013-03-17. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-28)]. (ang.).
20. FIS Continental Cup Ski Jumping 2020/2021 - Cupstandings. fis-ski.com, 2021-03-28. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-03-28)]. (ang.).
21. FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2005. fis-ski.com, 2005-10-09. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-22)]. (ang.).
22. FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2008. fis-ski.com, 2008-10-12. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
23. FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2009. fis-ski.com, 2009-09-13. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
24. FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2010. fis-ski.com, 2010-10-03. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
25. FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2012. fis-ski.com, 2012-09-23. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
26. FIS Continental Cup Ski Jumping - Cup Standings 2013. fis-ski.com, 2013-09-22. [dostęp 2023-04-08]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-04-25)]. (ang.).
27. HULA Stefan - Athlete Information - FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-08]. (ang.).
28. Mistrzostwa Polski. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2016-09-11].
29. PyeongChang. skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-07-26]. (niem.).
30. Whistler. skisprungschanzen.com. [dostęp 2013-07-26]. (niem.).
31. M.P. z 2019 r. poz. 1006.
32. Odznaczenia za zasługi w rozwijaniu sportu narciarskiego. prezydent.pl, 2019-11-24. [dostęp 2019-12-08].

Bibliografia

• HULA Stefan - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2023-03-12]. (ang.).
• Adam Kwieciński: HULA Stefan 1986.09.29 POL. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2023-03-12].

Kontrola autorytatywna (osoba):

• VIAF: 6115151898630024190001
• PLWABN: 9810644967305606

Identyfikatory zewnętrzne:

• Olympedia: 109722