Siniawka
agromiasteczko na Białorusi Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
agromiasteczko na Białorusi Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Siniawka (biał. Сіняўка) – agromiasteczko (dawniej miasteczko) na Białorusi, w obwodzie mińskim, w rejonie kleckim, w sielsowiecie Siniawka.
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Rejon | |
Sielsowiet | |
Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Kod pocztowy |
222652 |
Tablice rejestracyjne |
5 |
Położenie na mapie Białorusi | |
Położenie na mapie obwodu mińskiego | |
52°57′N 26°28′E |
Znajduje się tu parafialna cerkiew prawosławna pw. św. Mikołaja Cudotwórcy[2].
Miasto magnackie Księstwa Kleckiego położone było w końcu XVIII wieku w powiecie nowogródzkim województwa nowogródzkiego[3].
W dwudziestoleciu międzywojennym miasteczko i wieś leżące w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie nieświeskim[a]. Siedziba gminy Siniawka[4]. W 1921 roku miejscowość liczyła 514 mieszkańców[5][6]. W 1921 miasteczko liczyło 514 mieszkańców, zamieszkałych w 91 budynkach, w tym 353 Żydów, 99 Polaków i 62 Białorusinów. 379 mieszkańców było wyznania mojżeszowego, 75 prawosławnego i 60 rzymskokatolickiego[6]. Wieś liczyła zaś 393 mieszkańców, zamieszkałych w 70 budynkach, w tym 361 Polaków, 31 Białorusinów i 1 osobę innej narodowości[b]. 391 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 2 mojżeszowego[6].
Podczas okupacji hitlerowskiej, w lecie 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 600 osób. W czerwcu 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano przy drodze do Pińska[7].
Po wojnie wieś weszła w struktury administracyjne Związku Radzieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.
W 1906 we wsi urodził się Jarosław Iwaszkiewicz – polski lekarz, naukowiec, profesor nauk medycznych, specjalista w zakresie otolaryngologii, kierownik Katedry i Kliniki Chorób Uszu, Nosa, Gardła i Krtani Akademii Medycznej w Gdańsku w latach 1948–1976.