Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Reprezentacja Finlandii w piłce nożnej – drużyna piłkarska reprezentująca Finlandię w zawodach międzynarodowych.
Przydomek |
Huuhkajat (Puchacze) |
---|---|
Związek | |
Sponsor techniczny | |
Trener |
Markku Kanerva |
Asystent trenera |
Kari Martonen |
Skrót FIFA |
FIN |
Ranking FIFA |
60. (1401.31 pkt.)[a] |
Miejsce w rankingu Elo |
40. (7 czerwca 2021) (1685 pkt.) |
Zawodnicy | |
Kapitan | |
Najwięcej występów |
Jari Litmanen (137) |
Najwięcej bramek |
Teemu Pukki (36) |
Mecze | |
Pierwszy mecz Wlk. Ks. Finlandii 2:5 Szwecja (Helsinki, Finlandia, Rosja; 22 października 1911) | |
Najwyższe zwycięstwo Finlandia 10:2 Estonia (Helsinki, Finlandia; 11 sierpnia 1922) Finlandia 8:0 San Marino | |
Najwyższa porażka III Rzesza 13:0 Finlandia (Lipsk, Niemcy; 1 września 1940) | |
Strona internetowa | |
|
Finlandia jest jednokrotnym uczestnikiem Mistrzostw Europy w piłce nożnej (2020) i czterokrotnym uczestnikiem Igrzysk Olimpijskich (czwarte miejsce w 1912, 1936, 1952, 1980).
Od 1908 roku jest członkiem FIFA, od 1954 UEFA.
Domowe spotkania reprezentacja rozgrywa na Stadionie Olimpijskim w Helsinkach. Trenerem kadry od grudnia 2016 roku jest Markku Kanerva, a kapitanem Tim Sparv.
do 2020 roku nie grała w żadnym ważnym turnieju piłkarskim. Wprawdzie czterokrotnie wystąpiła na igrzyskach olimpijskich, ale swój największy sukces – IV miejsce – odniosła w 1912 roku. Przez kolejne dekady Finowie wyraźnie ulegali zarówno w meczach towarzyskich, jak i spotkaniach o punkty. Aż osiemnaście razy przepadli w eliminacjach do Mistrzostw Świata w Piłce Nożnej (do eliminacji do pozostałych trzech mundiali nie przystąpili w ogóle), wśród europejskich reprezentacji pod tym względem gorzej wypada jedynie Luksemburg, który nie dał rady aż 20 razy. Dopiero 15 listopada 2019 reprezentacja Finlandii pokonując 3:0 reprezentację Liechtensteinu uzyskała pierwszy historyczny awans na Mistrzostwa Europy.
Wyniki reprezentacji nieznacznie poprawiły się w latach 70. i 80. W eliminacjach do Euro 1980 drużyna przegrała tylko jednym punktem, a do Mundialu 1986 – dwoma. Jednak dopiero od lat 90. fińscy piłkarze zaczęli wzbudzać zainteresowanie prezesów największych europejskich klubów.
Finlandia zawsze miała znacznie lepszych zawodników niż drużynę. Jari Litmanen w barwach Ajaksu Amsterdam triumfował w Pucharze Mistrzów i Superpucharze Europy. Sami Hyypiä był filarem defensywy Liverpool, kiedy ten w 2001 roku zdobywał Puchar UEFA. Napastnik Mikael Forssell przez wiele lat grał w Chelsea F.C., bramkarz Antti Niemi wyrobił sobie dobrą markę skutecznymi interwencjami w barwach Heart of Midlothian i Southampton FC, a jego następca Jussi Jääskeläinen miał pewne miejsce w bramce Boltonu Wanderers. Pomocnik Joonas Kolkka z PSV Eindhoven dwa razy wygrywał ligę holenderską, a Teemu Tainio, były gracz Ajaksu i Tottenhamu Hotspur, tyle samo razy sięgał po Puchar Francji z AJ Auxerre.
Na obecną kondycję fińskiego futbolu znaczący wpływ ma także brak zainteresowania kibiców. Finlandia jest jednym z niewielu krajów w Europie, w którym piłka nożna nie jest sportem numer jeden. Znacznie większą popularnością cieszą się narciarze, hokeiści i motocykliści.
Mimo iż w ostatnich latach reprezentację trenowali Richard Møller Nielsen, który w 1992 doprowadził Danię do zwycięstwa w mistrzostwach Europy, oraz Antti Muurinen, były szkoleniowiec HJK Helsinki, pierwszego klubu fińskiego grającego w Lidze Mistrzów, to drużyna poczyniła niewielkie postępy. Nadal nie zdołała zakwalifikować się nawet do barażów żadnego z międzynarodowych turniejów. W latach 2006–2007 selekcjonerem był Anglik Roy Hodgson. Jego podopieczni do końca liczyli się w walce o awans do Euro 2008 (ostatecznie zajęli czwarte miejsce). W grupie kwalifikacyjnej m.in. wygrali i zremisowali z Polską i raz wywalczyli podział punktów w spotkaniu z Portugalią.15 listopada 2019 wywalczyli pierwszy w historii awans do Mistrzostw Starego Kontynentu w 2020 roku po meczu z Liechtensteinem wygranego przez Finów 3-0. To był historyczny awans Reprezentacji Finlandii na wielki turniej.
Po nim kadrę Finlandii prowadzili kolejno Stuart Baxter, Olli Huttunen (tymczasowo), Markku Kanerva (tymczasowo), Mika-Matti Paatelainen, oraz ponownie tymczasowo Markku Kanerva. W styczniu 2016 selekcjonerem fińskiej kadry został Hans Backe, natomiast w grudniu 2016 zastąpił go Kanerva[1].
26 osobowa kadra na Mistrzostwa Europy 2020, które odbywają się w dniach 11 czerwca 2021–11 lipca 2021. Występy i gole aktualne na 14 czerwca 2021.
Nr | Imię i nazwisko |
Data urodzenia |
Występy | Gole | Obecny klub |
---|---|---|---|---|---|
Bramkarze | |||||
1 | Lukáš Hrádecký | 24 listopada 1989 | 66 | 0 | Bayer 04 Leverkusen |
12 | Jesse Joronen | 21 marca 1993 | 14 | 0 | Brescia Calcio |
23 | Anssi Jaakkola | 13 marca 1987 | 3 | 0 | Bristol Rovers |
Obrońcy | |||||
2 | Paulus Arajuuri | 15 czerwca 1988 | 52 | 3 | Pafos |
3 | Daniel O’Shaughnessy | 14 września 1994 | 12 | 0 | HJK |
4 | Joona Toivio (kapitan) | 10 marca 1988 | 74 | 3 | BK Häcken |
5 | Leo Väisänen | 23 lipca 1997 | 9 | 0 | IF Elfsborg |
15 | Niko Hämäläinen | 5 marca 1997 | 7 | 0 | QPR |
16 | Thomas Lam | 18 grudnia 1993 | 26 | 0 | PEC Zwolle |
17 | Nikolai Alho | 12 marca 1993 | 12 | 0 | MTK Budapeszt |
18 | Jere Uronen | 13 lipca 1994 | 50 | 1 | KRC Genk |
22 | Jukka Raitala | 15 września 1988 | 57 | 0 | Minnesota United |
25 | Robert Ivanov | 19 września 1994 | 4 | 0 | Warta Poznań |
Pomocnicy | |||||
6 | Glen Kamara | 28 października 1995 | 32 | 1 | Rangers |
7 | Robert Taylor | 21 października 1994 | 20 | 1 | SK Brann |
8 | Robin Lod | 17 kwietnia 1993 | 46 | 4 | Minnesota United |
9 | Fredrik Jensen | 9 września 1997 | 18 | 7 | Augsburg |
11 | Rasmus Schüller | 18 czerwca 1991 | 50 | 0 | Djurgårdens IF |
13 | Pyry Soiri | 22 września 1994 | 31 | 5 | Esbjerg fB |
14 | Tim Sparv (kapitan) | 20 lutego 1987 | 82 | 1 | AE Larisa |
19 | Joni Kauko | 12 lipca 1990 | 26 | 0 | Esbjerg fB |
24 | Onni Valakari | 18 sierpnia 1999 | 5 | 1 | Pafos |
Napastnicy | |||||
10 | Teemu Pukki | 29 marca 1990 | 92 | 30 | Norwich City |
20 | Joel Pohjanpalo | 13 września 1994 | 43 | 10 | Union Berlin |
21 | Lassi Lappalainen | 24 sierpnia 1998 | 8 | 0 | Montréal |
26 | Marcus Forss | 18 czerwca 1999 | 6 | 1 | Brentford |
Funkcja | Imię i nazwisko |
---|---|
Selekcjoner | Markku Kanerva |
Asystent | Kari Martonen |
Trener bramkarzy | Antti Niemi |
Trener przygotowania fizycznego | Mika Nurmela |
Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy
Najwięcej występów w kadrze
Aktualizacja: 14 czerwca 2022 |
Najwięcej goli w kadrze
Aktualizacja: 14 czerwca 2022 |
|
|
Mistrzostwa świata
|
Mistrzostwa Europy
|
Zespół | Pkt | M | W | R | P | Br+ | Br− | +/− |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Włochy | 30 | 10 | 10 | 0 | 0 | 37 | 4 | +33 |
Finlandia | 18 | 10 | 6 | 0 | 4 | 16 | 10 | +6 |
Grecja | 14 | 10 | 4 | 2 | 4 | 12 | 14 | -2 |
Bośnia i Hercegowina | 13 | 10 | 4 | 1 | 5 | 20 | 17 | +3 |
Armenia | 10 | 10 | 3 | 1 | 6 | 14 | 25 | -11 |
Liechtenstein | 2 | 10 | 0 | 2 | 8 | 2 | 31 | -29 |
Włochy | X | 2:1 | 2:0 | 2:0 | 9:1 | 6:0 |
Bośnia i Hercegowina | 0:3 | X | 4:1 | 2:2 | 2:1 | 5:0 |
Finlandia | 1:2 | 2:0 | X | 1:0 | 3:0 | 3:0 |
Grecja | 0:3 | 2:1 | 2:1 | X | 2:3 | 1:1 |
Armenia | 1:3 | 4:2 | 0:2 | 0:1 | X | 3:0 |
Liechtenstein | 0:5 | 0:3 | 0:2 | 0:2 | 1:1 | X |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.