Djurgårdens IF (piłka nożna)

Djurgårdens IF Fotboll (znany też jako Djurgården [wym. /ˈjʉːr.ˈɡoːɖɛn/; oficjalnie: Djurgårdens Idrottsförening, lub DIF) – szwedzki klub piłkarski z siedzibą w Sztokholmie (wyspa Djurgården), założony 12 marca 1891^[2]. Stadionem klubu jest Tele2 Arena, położony w dzielnicy Sztokholmu Johanneshov^[3]. Największymi rywalami klubu są AIK Fotboll i Hammarby IF^[4].

Ten artykuł dotyczy sekcji piłkarskiej klubu Djurgårdens IF. Zobacz też: inne znaczenia tej nazwy.

Djurgårdens IF

Pełna nazwa	Djurgårdens Idrottsförening Fotboll
Przydomek	Blåränderna (Niebieskie Paski) Järnkaminerna (Żelazne Piece) Stockholms Stolthet (Duma Sztokholmu)
Barwy	błękitno-granatowe
Data założenia	12 marca 1891 (sekcja piłki nożnej 1899)
Liga	Allsvenskan
Państwo	Szwecja
Siedziba	Sztokholm
Adres	Valhallavägen 104, 11433 Sztokholm
Stadion	Tele2 Arena
Prezes	Lars-Erik Sjöberg
Trener	Jani Honkavaara[1]
Asystent trenera	Hugo Berggren
Stroje domowe Stroje wyjazdowe
Trzeci strój
Strona internetowa

Historia

Djurgårdens IF został założony 12 marca 1891 w kawiarni przy Alberget 4A na wyspie Djurgården w Sztokholmie. Pierwsze boisko wybudowano w 1896, a wydział piłkarski Djurgårdens IF został utworzony w 1899 przy udziale byłego gracza GAIS Teodora Anderssona^[5]. Djurgårdens IF swój pierwszy mecz rozegrał w lipcu 1899, przegrywając 1:2 z AIK Fotboll^[5].

W sezonie 2022/2023 Djurgårdens IF wygrał swoją grupę w Lidze Konferencji Europy UEFA (16 punktów w grupie z KAA Gent, Molde FK i Shamrock Rovers F.C.)^[6]. W 1/8 finału Szwedzi odpadli z Lechem Poznań (0:2 i 0:3)^[7].

Osiągnięcia

• Mistrzostwo Szwecji
  • Zdobywcy (12 razy): 1912, 1915, 1917, 1920, 1954/1955, 1959, 1964, 1966, 2002, 2003, 2005, 2019
  • 2. miejsce (5 razy): 1962, 1967, 1988, 2001, 2022
• Superettan
  • Zdobywcy (1 raz): 2000
• Dywizja 1.
  • Zdobywcy (3 razy): 1987, 1994, 1998
  • 2. miejsce (1 raz): 1997
• Svenska serien
  • 2. miejsce (1 raz): 1911/1912
• Puchar Szwecji
  • Zdobywcy (5 razy): 1989–1990, 2002, 2004, 2005, 2017–2018
  • 2. miejsce (4 razy): 1951, 1974–1975, 1988–1989, 2012–2013
• Svenska Mästerskapet
  • Zdobywcy (4 razy): 1912, 1915, 1917, 1920
  • 2. miejsce (7 razy): 1904, 1906, 1909, 1910, 1913, 1916, 1919
• Corinthian Bowl
  • Zdobywcy (1 raz): 1910
  • 2. miejsce (2 razy): 1908, 1911
• Rosenska Pokalen
  • 2. miejsce (1 raz): 1902
• Wicanderska Välgörenhetsskölden
  • Zdobywcy (4 razy): 1907, 1910, 1913, 1915
  • 2. miejsce (3 razy): 1908, 1914, 1916
• Nordic Cup
  • 2. miejsce (1 raz): 1959–1962

Rekordy

• Wygrana: Allsvenskan: 9:1 z Hammarby IF (13 sierpnia 1990)
• Porażka: Allsvenskan: 1-11 z IFK Norrköping (14 października 1945)
• Najwyższa frekwencja (ogólnie): Råsunda: 48 894 z IFK Göteborg (11 października 1959)
• Najwyższa frekwencja (u siebie): Stadion Olimpijski w Sztokholmie: 21 995 z AIK Fotboll (16 sierpnia 1946)
• Najwięcej występów: Allsvenskan: 312, Sven Lindman (1965–1980)
• Najwięcej strzelonych goli: Allsvenskan: 70, Gösta 'Knivsta' Sandberg (1951–1966)

Fani

Djurgårdens IF jest jednym z najbardziej wspieranych klubów w Szwecji, a większość jego kibiców mieszka w Sztokholmie i jego przedmieściach^[4]. Fanklub Djurgårdens IF został założony w 1981 roku pod nazwą Niebiescy Święci. Od 1997 roku nosi nazwę Järnkaminerna, czyli (Żelazne Piece). Najstarszą aktywną grupą ultras jest Ultra Caos Stockholm, która powstała w 2003 i jest pod dużym wpływem południowoeuropejskiej kultury kibiców^[8].

Znanymi kibicami klubu są m.in.: muzyk Joakim Thåström^[9], biznesmen Stefan Persson^[10], astronauta Christer Fuglesang^[11] i król Szwecji Karol XVI Gustaw^[12].

Stadion

Stadion Olimpijski w Sztokholmie

Tele2 Arena

Piłkarze Djurgårdens IF swoje mecze rozgrywali na Stadionie Olimpijskim w Sztokholmie, który może pomieścić od 13 145 do 14 500 kibiców. Został wybudowany na Igrzyska Olimpijskie w 1912 roku. Po Igrzyskach na stadionie swoje mecze rozgrywał największy rywal zespołu Djurgårdens IF, czyli AIK Fotboll. Po ich wyprowadzce w 1936, stadion do 2013 był areną zmagań Djurgårdens IF. Obecnie mecze rozgrywane są na stadionie Tele2 Arena, który może pomieścić ponad 30 000 ludzi^[13].

Zawodnicy

Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Djurgårdens IF.

Obecny skład

31 sierpnia 2024^[14]

Nr	Poz.	Piłkarz
2	2 obrońcaOB	Piotr Johansson
3	2 obrońcaOB	Marcus Danielson
4	2 obrońcaOB	Jacob Une Larsson
5	2 obrońcaOB	Miro Tenho
6	3 pomocnikPO	Rasmus Schüller
7	3 pomocnikPO	Magnus Eriksson (captain)
8	3 pomocnikPO	Albin Ekdal
9	3 pomocnikPO	Haris Radetinac
11	4 napastnikNA	Deniz Hümmet
13	3 pomocnikPO	Daniel Stensson
14	3 pomocnikPO	Besard Šabović
15	4 napastnikNA	Oskar Fallenius
16	3 pomocnikPO	Tobias Gulliksen
17	2 obrońcaOB	Peter Therkildsen

Nr	Poz.	Piłkarz
18	2 obrońcaOB	Adam Ståhl
19	2 obrońcaOB	Viktor Bergh
20	4 napastnikNA	Tokmac Nguen
22	3 pomocnikPO	Patric Åslund
23	3 pomocnikPO	Gustav Wikheim
26	4 napastnikNA	August Priske
27	2 obrońcaOB	Keita Kosugi
29	4 napastnikNA	Santeri Haarala
30	1 bramkarzBR	Malkolm Nilsson Säfqvist
35	1 bramkarzBR	Jacob Rinne
40	1 bramkarzBR	Max Croon
45	1 bramkarzBR	Oscar Jansson
	3 pomocnikPO	Isak Alemayehu

Piłkarze na wypożyczeniu

Stan na 3 listopada 2020^[2]

Nr	Poz.	Piłkarz
	2 obrońcaOB	Jacob Une Larsson (w Panetolikos GFS do 30 czerwca 2023)
	2 obrońcaOB	Axel Wallenborg (w Akademisk BK do 30 czerwca 2023)

Nr	Poz.	Piłkarz
	3 pomocnikPO	Albion Ademi (w IFK Värnamo do 31 grudnia 2023)

Czołowi strzelcy

Sezon	Liga	Gracz(e)	Gole[15]
1999	Allsvenskan	Sharbel Touma	8
2000	Superettan	Samuel Wowoah	12
2001	Allsvenskan	Jones Kusi-Asare	7
2002		Kim Källström	12
2003		Kim Källström	14
2004		Andreas Johansson	11
2005		Jones Kusi-Asare	12
2006		Jones Kusi-Asare, Mattias Jonson	6
2007		Thiago Quirino	8
2008		Sebastian Rajalakso	7
2009		Patrik Haginge, Hrvoje Milić, Sebastian Rajalakso, Daniel Sjölund, Christer Youssef	3
2010		Kennedy Igboananike	9
2011		Kennedy Igboananike, Joona Toivio	6
2012		Erton Fejzullahu	7
2013		Amadou Jawo	12
2014		Erton Fejzullahu	9
2015		Nyasha Mushekwi	12
2016		Michael Olunga	12
2017		Magnus Eriksson	14
2018		Aliou Badji, Tino Kadewere	8
2019		Mohamed Buya Turay	15
2020		Fredrik Ulvestad	11
2021		Edward Chilufya	8
2022		Victor Edvardsen	9

Europejskie puchary

Osobny artykuł: Djurgårdens IF (piłka nożna) w europejskich pucharach.

Zobacz też

• Djurgårdens IF – klub hokejowy