Loading AI tools
polski samorządowiec Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rafał Franciszek Dutkiewicz (ur. 6 lipca 1959 w Mikstacie) – polski przedsiębiorca i samorządowiec. W latach 2002–2018 prezydent Wrocławia, od 2023 prezes Pracodawców Rzeczypospolitej Polskiej.
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
6 lipca 1959 |
|---|---|
| Prezydent Wrocławia | |
| Okres |
od 19 listopada 2002 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Odznaczenia | |
        | |
Na przełomie lat 70. i 80. był organizatorem Tygodni Kultury Chrześcijańskiej we Wrocławiu i przewodniczącym Towarzystwa Stypendialnego im. Adama Mickiewicza. W tym czasie działał w harcerstwie, w latach 80. był członkiem Rady Naczelnej ZHP[1].
W 1982 ukończył studia z zakresu matematyki stosowanej na Wydziale Podstawowych Problemów Techniki Politechniki Wrocławskiej. Studiował także na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, gdzie w 1985 obronił doktorat z logiki formalnej pracą zatytułowaną Z badań nad metodą tablic semantycznych Betha[2][3], której promotorem był profesor Ludwik Borkowski.
W okresie stanu wojennego działał w podziemnych strukturach „Solidarności” we Wrocławiu. W 1989 pełnił funkcję sekretarza Komitetu Obywatelskiego, a w 1990 przewodniczącego KO we Wrocławiu.
Był pracownikiem naukowym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1982–1992) i Uniwersytetu Wrocławskiego (1989–1994)[4]. Stypendysta Katholischer Akademischer Ausländer-Dienst[5] we Fryburgu Bryzgowijskim (od lipca 1990 do lipca 1991).
W latach 90. założył polski oddział Signium International, międzynarodowej firmy zajmującej się wyszukiwaniem kadr kierowniczych. W wyborach w 1991 bez powodzenia startował z listy Unii Demokratycznej do Sejmu, a w 1993 również bez powodzenia z ramienia KLD do Senatu[6]. Współtworzył również Radio Eska we Wrocławiu[4].
W pierwszych bezpośrednich wyborach samorządowych w 2002 został wybrany na prezydenta Wrocławia. Startował z poparciem byłego prezydenta Bogdana Zdrojewskiego oraz Platformy Obywatelskiej. W drugiej turze pokonał Lidię Geringer de Oedenberg, kandydatkę SLD-UP[7]. W wyborach samorządowych w 2006 wystartował jako kandydat niezależny (z poparciem m.in. PO i PiS). Wygrał w pierwszej turze, zdobywając 84,53% głosów (168 tys. głosów przy frekwencji 40,04%)[8]. Również w 2010 wygrał wybory w pierwszej turze, uzyskując 71,63% głosów (140 tys. głosów przy frekwencji 39,14%)[9].
Od 2002 kontynuował starania miasta o przyznanie mu przez Międzynarodowe Biuro Wystaw Światowych (BIE) praw do organizacji wystawy Expo 2010, czego pomysłodawcą był jego poprzednik[10]. W głosowaniu odbywającym się w grudniu 2002 Wrocław odpadł w pierwszej turze[11]. Rafał Dutkiewicz rozpoczął starania o organizację mniejszej, tematycznej wystawy EXPO w 2012. W listopadzie 2007 kandydatura tego miasta przepadła ponownie w pierwszej turze głosowania[12].
Jako prezydent miasta był też pomysłodawcą i inicjatorem powołania Wrocławskiego Centrum Badań EIT+, platformy współpracy szkół wyższych z biznesem. Program ten miał za zadanie zwiększyć szanse Wrocławia na umiejscowienie w tym mieście siedziby rady zarządzającej Europejskiego Instytutu Innowacji i Technologii. Stolica Dolnego Śląska przegrała jednak w czerwcu 2008 rywalizację z Budapesztem[13]. We Wrocławiu zlokalizowane zostało również centrum wiedzy Academia Europaea[14].
Za jego prezydentury do Wrocławia przeniósł się z Cieszyna Międzynarodowy Festiwal Filmowy Era Nowe Horyzonty, ustanowiono Literacką Nagrodę Europy Środkowej Angelus oraz Wrocławską Nagrodę Poetycką Silesius, reaktywowano też festiwal Jazz nad Odrą. Miasto otrzymało status jednego z gospodarzy piłkarskich mistrzostw Europy w 2012. Wrocław został też wybrany na Europejską Stolicę Kultury 2016. Także w 2016 Wrocław, jako pierwsze polskie miasto, był Światową Stolicą Książki[15]. W okresie prezydentury Rafała Dutkiewicza PKB Wrocławia wzrósł ponad dwukrotnie[16], bezrobocie w mieście spadło do 1,9% w 2018[17].
W 2008 był współzałożycielem (m.in. wraz z Rafałem Matyją i Kazimierzem Michałem Ujazdowskim) oraz pierwszym przewodniczącym (do 2009) Ruchu Obywatelskiego „Polska XXI”. 5 lutego 2011 został wybrany na prezesa stowarzyszenia Obywatelski Dolny Śląsk (przekształconego Dolnego Śląska XXI, wcześniejszego odłamu Polski XXI, w którym był przewodniczącym rady programowej)[18].
W 2010 prezydent RP Lech Kaczyński powołał go na członka Narodowej Rady Rozwoju[19]. W 2011 z jego inicjatywy powstała Unia Prezydentów – Obywatele do Senatu – komitet wyborczy, który wystawił własnych kandydatów do Senatu w wyborach parlamentarnych w tym samym roku.
W kwietniu 2014 Rafał Dutkiewicz wjechał na teren zamknięty dla ruchu samochodowego, nie ustępując pierwszeństwa przejazdu tramwajowi, za popełnione wykroczenie został ukarany mandatem. Jednocześnie doszło do zderzenia pojazdów, w wyniku czego prezydent Wrocławia odniósł poważne obrażenia (złamanie miednicy), zaś motorniczy doznał urazu kręgosłupa, wymagającego według doniesień medialnych ponad miesięcznego zwolnienia lekarskiego i rehabilitacji. W sprawie tej prokurator wszczął postępowanie przygotowawcze w sprawie o spowodowanie wypadku drogowego[20][21], które wobec braku znamion przestępstwa ostatecznie umorzono[22].
W listopadzie 2014 wystartował ponownie w wyborach samorządowych. Uzyskał z ramienia Platformy Obywatelskiej mandat radnego sejmiku dolnośląskiego V kadencji. Kandydował także ponownie na prezydenta Wrocławia z ramienia KWW Rafał Dutkiewicz z Platformą (współtworzonego przez jego współpracowników i PO). Wygrał w drugiej turze głosowania z wynikiem 54,72% głosów (89,5 tys. głosów przy frekwencji 33,94%), pokonując Mirosławę Stachowiak-Różecką z Prawa i Sprawiedliwości[23]. W 2015 był jednym z założycieli komitetu wyborczego Bronisława Komorowskiego w wyborach prezydenckich[24]. W listopadzie 2016 ogłosił, że nie będzie ubiegał się o prezydenturę Wrocławia w kolejnych wyborach[25]. Zakończył urzędowanie 19 listopada 2018. W tym samym roku ukazał się wydany przez Wydawnictwo Nieoczywiste wywiad rzeka z Rafałem Dutkiewiczem autorstwa Jacka Antczaka, zatytułowany Prezydent. Rafał Dutkiewicz (nie tylko) o Wrocławiu i dokumentujący 16 lat prezydentury[26].
Od kwietnia 2019 do marca 2020 przebywał w Berlinie na zaproszenie Fundacji im. Roberta Boscha[27].
Od września 2020 przez rok stał na czele think tanku Nowa Nadzieja, działającego jako stowarzyszenie[28][29]. Został także członkiem Komitetu Wspierania Muzeum Historii Żydów Polskich Polin w Warszawie[30].
W marcu 2023 został prezesem Pracodawców Rzeczypospolitej Polskiej[31]. W lipcu tego samego roku został powołany w skład Rady Dialogu Społecznego[32].
Jest synem lekarza i nauczycielki. Żonaty z Anną (architekt). Mają dwoje dzieci[6]. Jest autorem publikacji Nowe horyzonty (Wyd. Rosner & Wspólnicy, Warszawa 2006, ISBN 83-60336-12-1).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
