Państwowe Zbiory Sztuki w Dreźnie (niem. Staatliche Kunstsammlungen Dresden) to najstarszy i drugi co do wielkości związek muzeów w Niemczech. W nim zjednoczone jest dwanaście muzeów, które należą do najbardziej renomowanych na świecie. Opierając się na wiekowej tradycji kolekcjonerskiej, wyróżniają się wysoką jakością dzieł sztuki oraz dużą różnorodnością tematyczną.
Zamek Rezydencyjny w Dreźnie | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Strona internetowa |
Stan aktualny
Od 2010 roku Państwowe Zbiory Etnograficzne Saksonii (Staatliche Ethnografische Sammlungen Sachsen) należą do związku Państwowych Zbiorów Sztuki w Dreźnie. W ten sposób zbiory etnograficzne jak i zbiory sztuki mogą lepiej wykorzystać swój potencjał we wspólnych projektach, wystawach i badaniach naukowych.
W roku 2010 Państwowe Zbiory Sztuki w Dreźnie na wielkiej wystawie jubileuszowej pod tytułem „Przyszłość od 1560 r. Wystawa” („Zukunft seit 1560. Die Ausstellung”) świętowały zarówno tradycję, jak i przyszłość swej 450-letniej działalności kolekcjonerskiej.
Historia
August Mocny i jego syn August III, obaj kolejni polscy królowie oraz książęta sascy, kształtowali w XVIII wieku, jako wybitni protektorzy sztuki, długotrwały rozwój dzisiejszych Państwowych Zbiorów Sztuki w Dreźnie. Odziedziczone po nich zbiory można odnaleźć w budowlach światowej sławy jak w Zwingerze, w Zamku Rezydencyjnym (Residenzschloss) albo w Albertinum.
Zielone Sklepienie
„Gwiazdą muzeów” jest bez wątpienia Zielone Sklepienie (Grünes Gewölbe), które zostało otwarte po obszernej restauracji oraz rekonstrukcji w Zamku Rezydencyjnym. Dwie stałe wystawy Zielonego Sklepiena, Historyczne Zielone Sklepienie (Historisches Grünes Gewölbe) oraz Nowe Zielone Sklepienie (Neues Grünes Gwölbe) przyciągają zwiedzających. W 2006 roku Historyczne Zielone Sklepienie powróciło do dziedzicznych pomieszczeń, w których wizja Augusta Mocnego o barokowej syntezie sztuki jako wyraz bogactwa i absolutnej władzy staje się żywa. Zielone Sklepienie jest dziś znów synonimem dla Drezna.
Galeria Obrazów Starych Mistrzów
Nie mniej słynna jest Galeria Obrazów Starych Mistrzów w Dreźnie (Gemäldegalerie Alte Meister) w budowli Sempera przy Zwingerze (Semperbau am Zwinger) i to nie tylko ze względu na „Madonnę Sykstyńską” Rafaela Santi, która jest ikoną historii sztuki. Muzeum kryje w sobie arcydzieła słynnych malarzy od XVI do XVIII wieku. Między nimi znajdują się znane nazwiska jak Giorgione, Tycjan, Cranach, Dürer i Poussin. Wpływowe malarstwo holenderskie i flamandzkie XVII wieku odzwierciedla obrazami Vermeera, Rubensa albo Rembrandta tylko część wspaniałych zasobów galerii tej i następnych epok.
Zbiory Porcelany
„Białe złoto” z okresu panowania chińskiego cesarza Kangxi, japońska porcelana Imari i Kakiemon z kolorowymi wzorami jak i arcydzieła manufaktury w Miśni z XVIII wieku tworzą z 20 tys. pojedynczych egzemplarzy drezdeńskie Zbiory Porcelany, najobszerniejsze i znaczące zbiory ceramiczne na świecie. Jednocześnie reprezentują królewskie zbiory Augusta Mocnego.
Albertinum
Z Casparem Dawidem Friedrichem zaczyna się w Galerii Nowych Mistrzów (Galerie Neue Meister) modernizm. Obrazy z epoki romantyzmu jak np. drezdeńskiego lekarza i malarza Carla Gustava Carusa aż po obrazy Gerharda Richtera można podziwiać w galerii. Od 2005 roku do Państwowych Zbiorów Sztuki należy Archiwum Gerharda Richtera (Gerhard Richter Archiv). Jest to centrum badawcze i naukowe, w którym dokumentowane są wszelkie książki, obrazy, czasopisma, katalogi, fotografie oraz widea o artyście. W czerwcu 2010 roku Galeria Nowych Mistrzów powróciła na swoje dziedziczne miejsce; do Albertinum. Również i Zbiory Rzeźb (Skulpturensammlung) znajdują się od czasów legendarnego dyrektora Georga Treua w Albertinum. Budynek który powstał w stylu włoskiego renesansu, został restaurowany i dostał nową spektakularną architekturę: zawiera na poddaszu, tuż nad dziedzińcem, magazyny i pracownie konserwatorskie – tak zwaną „Arkę dla sztuki”. Nowe Albertinum wnosi sztuką od romantyzmu do współczesności ważne impulsy w strukturę muzeów Państwowych Zbiorów Sztuki w Dreźnie.
Komnata Turecka
W marcu 2010 roku otwarta została Komnata Turecka (Türckische Cammer). Elektorsko-saksońskie zbiory sztuki orientalnej przedstawiają w fascynujący sposób turecką i europejską historię. Wzbogacają Zamek Rezydencyjny o następną atrakcję.
Instytucje i muzea
Ponadto Państwowe Zbiory Sztuki w Dreźnie zawierają dalsze instytucje muzealne oraz naukowe jak bibliotkę sztuki (Kunstbibliothek) albo fundację sztuki (Kunstfonds).
Pozostałe muzea to:
- Kupferstich-Kabinett (Gabinet Miedziorytów)
- Mathematisch-Physikalischer Salon (Salon Matematyczno-Fizyczny)
- Rüstkammer (Zbrojownia)
- Münzkabinett (Gabinet Numizmatyczny)
- Kunstgewerbemuseum (Muzeum Rzemiosła Artystycznego)
- Museum für Sächsische Volkskunst and Puppentheatersammlung (Muzeum Saksońskiej Sztuki Ludowej z Kolekcją Marionetek)
- GRASSI Museum für Völkerkunde zu Leipzig (Muzeum etnograficzne w Lipsku)
- Museum für Völkerkunde Dresden (Muzeum etnograficzne w Dreźnie)
- Völkerkundemusuem Herrnhut (Muzeum etnograficzne)
- ISNI: 000000040564928X, 000000012175757X
- VIAF: 144338517
- LCCN: n50065750
- GND: 2022341-9
- NDL: 00628840
- BnF: 12213484p
- SUDOC: 081264488
- NLA: 36094523
- BNE: XX134217
- CiNii: DA0579040X
- PLWABN: 9810530434805606
- NUKAT: n97004259
- J9U: 987007307883005171
- CANTIC: a18053129
- LNB: 000144680
- CONOR: 334607203
- BLBNB: 000362553
- LIH: LNB:V*279378;=BW
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.