Loading AI tools
Parvopotamo-Zannichellietum (Parvopotamogetoneto-Zannichellietum, Parvopotameto-Zanichellietum palustris) – syntakson elodeidów w randze zespołu budowany głównie przez jezierzę morską i zamętnicę błotną z udziałem innych gatunków, zwłaszcza drobnych rdestnic. Należy do klasy zespołów hydrofitów Potametea.
Zbiorowisko jezierzy morskiej w stawie w Dolinie Zwoleńki | |
Syntaksonomia | |
Klasa |
Potametea |
---|---|
Rząd | |
Związek |
Potamion |
Zespół |
Parvopotamo-Zannichellietum |
W.Koch 1926 | |
syn. Parvopotameto-Zannichellietum palustris Koch 1926[2], Parvopotamogetoneto-Zannichellietum W.Koch 1926[3], Zannichellietum palustris Nordhagen 1954[2] |
Stosunkowo różnorodne zbiorowisko łąk podwodnych. Zajmuje wody słodkie i słonawe o różnej głębokości od kilkudziesięciu cm do 6 m). Spotykane w wodach stojących, najczęściej jeziorach eutroficznych lub mezotroficznych, a także w przybrzeżnych wodach morskich (np. w Zatoce Puckiej). Zwykle są to zaciszne, osłonięte od wiatru i falowania, a przy tym płytkie i nasłonecznione zatoki. Intensywnemu rozwojowi sprzyja zanieczyszczenie termiczne. Wymaga wód stosunkowo żyznych o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym. Podłoże może być tak mineralne (piaszczyste), jak i zamulone, także silnie, a nawet rozłożone organiczne. Występuje zarówno w strefie makrofitów zanurzonych, jak i o liściach pływających. W sukcesji ekologicznej zespół wypierany jest przez zbiorowiska nymfeidów i szuwary[1][3].
Charakterystyczna kombinacja gatunków zbiorowiska ma znaczenie dla diagnostyki syntaksonomicznej, jednak nie wszystkie składające się na nią gatunki występują często. Dominantem jest jezierza morska, a czasem – zwłaszcza w morzu – zamętnica błotna. Inne częściej występujące gatunki to: wywłócznik kłosowy, rogatek sztywny, rdestnica grzebieniasta, rdestnica przeszyta, rdestnica drobna, rdestnica nitkowata. Na morskich stanowiskach częste są brunatnice i krasnorosty. Gatunki towarzyszące są zróżnicowane i poszczególne fitocenozy mogą się znacznie od siebie różnić[3].
Ze względu na dużą zmienność i szeroką amplitudę ekologiczną, zespół Parvopotamo-Zannichellietum bywa rozbijany na szereg mniejszych zbiorowisk, przy czym zbiorowiska halofilne z dominacją Zannichellia palustris ssp. pedicellata są wówczas przeniesione do klasy hydrofitów słonowodnych Ruppietea maritmae. Fitosocjolodzy wyróżniają dwa różne zespoły o nazwie Najadetum marinae. Jedno z nich (Najadetum marinae Fukarek 1961) w systemie Matuszkiewicza ujęto pod nazwą Najdetum intermediae (Koch 1926) Lang 1973, a drugie (Najadetum marinae Phill. 1969) jako Potamo-Najadetum marinae Horvatić et Micev in Horvatić 1933 corr. Najdetum intermediae jest zbiorowiskiem wód mezotroficznych, niezanieczyszczonych na podłożu piaszczystym. Dominują w nim jezierza morska i giętka, a zamętnica błotna z podgatunku Zannichella palustris ssp. repens występuje rzadziej. Potamo-Najadetum marinae występuje w wodach eutroficznych na podłożu mineralnym, lecz żyznym. Dominują w nim jezierza morska i mniejsza wraz z zamętnicą błotną z podgatunku Zannichella palustris ssp. repens. W systemie Matuszkiewicza wyróżniane jest również trzecie zbiorowisko – Zannichellietum palustris Lang 1963. Zajmuje ono wody silnie eutroficzne, zanieczyszczone o szlamistym podłożu. Tworzy je głównie Zannichella palustris ssp. palustris, a jezierzy brak[1]. Z kolei w systemie przyjętym na Słowacji Zannichellietum palustris Nordhagen 1954 jest synonimem zespołu Parvopotameto-Zannichellietum palustris Koch 1926[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.