Szuwar

strefa roślin przybrzeżnych Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Szuwar

Szuwar – strefa roślin przybrzeżnych (helofitów), występujących w litoralu jezior, rzek i wód przejściowych oraz ich dolinach. Wyróżnia się szuwar niski (bliżej brzegu), na który składają się głównie turzyce, oraz szuwar wysoki (budowany przez np. trzcinę, pałkę szerokolistną, oczeret jeziorny).

Thumb
Szuwary wysokie (właściwe)
Thumb
Szuwary nad Bystrzycą

Szuwary są miejscem, gdzie składa i wysiaduje swoje jaja wiele ptaków wodnych. Są to zbiorowiska azonalne – występują na brzegach wód w różnych strefach klimatycznych[1].

W języku polskim nazwa „szuwar” jest jednocześnie jedną z ludowych nazw tataraku[2].

Rodzaje szuwarów

Podsumowanie
Perspektywa

Zbiorowiska szuwarów zgrupowane są w klasie Phragmitetea R. Tx. & Prsg. 1942. Zespoły wyróżnia się w większości przypadków na podstawie dominacji poszczególnych gatunków charakterystycznych[3].

Gospodarcze znaczenie mają:

Za zbiorowiska szuwarowe uważane są również nadmorskie łąki z klasy Juncetea maritimi[1].

W literaturze niebotanicznej zdarza się rozróżnienie na szuwary (odpowiadające mniej więcej szuwarom niskim, turzycowym) i oczerety (odpowiadające mniej więcej szuwarom właściwym, wysokim)[4][5].

Przypisy

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.