Miłków (województwo dolnośląskie)
wieś w województwie dolnośląskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
wieś w województwie dolnośląskim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Miłków (do 1945 niem. Arnsdorf, do marca 1946 Hlondów) – wieś w Polsce położona w województwie dolnośląskim, w powiecie karkonoskim, w gminie Podgórzyn. Jej część stanowi Brzezie Karkonoskie[4].
wieś | |
Kościół pw. św. Jadwigi w Miłkowie | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (III 2011) |
2076[1] |
Strefa numeracyjna |
75 |
Kod pocztowy |
58-535[2] |
Tablice rejestracyjne |
DJE |
SIMC |
0192086 |
Położenie na mapie gminy Podgórzyn | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu karkonoskiego | |
50°48′34″N 15°45′43″E[3] |
Zwarta i łańcuchowa zabudowa tej miejscowości ciągnie się w górę potoku Miłkówka przez ponad 4 km. Od XVII do XIX wieku Miłków był wraz z Karpaczem ośrodkiem zielarstwa, którym parali się tzw. laboranci.
Jest to największa miejscowość w gminie Podgórzyn. Według Narodowego Spisu Powszechnego posiadała 2076 mieszkańców (III 2011 r.).
W roku 1969 we wsi uruchomiony został oddział firmy Polar[5][6]. Znajduje się tu też Leśny Bank Genów Kostrzyca[7].
W latach 1954–1972 wieś należała i była siedzibą władz gromady Miłków. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa jeleniogórskiego.
W XVII-XIX wieku wieś należała do czeskiej rodziny hr. Zierotinów, a następnie Topocanów, słynęła z kuźnic, które przetapiały rudę żelaza dowożoną z Kowar. Od początku XVII w. istniała tu papiernia, w XVIII w. wieś była ośrodkiem ziołolecznictwa i hodowli owiec[10]. W latach dwudziestych i trzydziestych XX w. nieruchomość we wsi (dom nr 38, obecnie nr 33) posiadał późniejszy Generał marszałek polny Wehrmachtu, Erich von Manstein[11][12]. W okresie II wojny światowej we wsi siedzibę miało przedstawicielstwo kolaboracyjnych jednostek azerskich przy niemieckim ministerstwie spraw zagranicznych, w owym czasie ewakuowanym do Karpacza[13].
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisane są obiekty[14]:
W murze cmentarnym znajdują się trzy krzyże pokutne. Opodal w ogrodzeniu pozostałość pręgierza, a na wzgórzu na południowy wschód od wsi ruiny murowanej szubienicy, używanej w latach 1684-1715.
W gminnej ewidencji zabytków znajdują się budynki przy ul. Kolejowej nr 53, 56, 57, 58 oraz Wiejskiej nr 4 (dwukrotnie), 5, 11, 17, 23, 30, 31, 34, 40, 43, 47, 49, 51, 52, 61, 64, 65, 66, 68, 69, 70, 72, 74, 78, 80, 82, 84, 86, 87, 90, 92, 93, 98, 100, 108, 125, 128, 132, 150, 153, 159a, 164, 167, 187, 195 oraz stanowiska archeologiczne we wsi[17].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.