Loading AI tools
polski muzykolog Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mieczysław Aleksander Tomaszewski (ur. 17 listopada 1921 w Poznaniu[1] zm. 14 stycznia 2019 w Krakowie[2][3]) – polski muzykolog, teoretyk, estetyk muzyki, współorganizator życia muzycznego w Bydgoszczy po II wojnie światowej (1946–1952), profesor i doktor honoris causa Akademii Muzycznej w Krakowie. Honorowy Obywatel Krakowa. Kawaler Orderu Orła Białego.
 | |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
17 listopada 1921 |
| Data i miejsce śmierci |
14 stycznia 2019 |
| profesor | |
| Specjalność: edytorstwo muzyczne, muzykologia, teoria muzyki | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
25 maja 1984 |
| Habilitacja |
19 kwietnia 1999 – historia (specjalność: muzykologia) |
| Profesura |
1989 |
| Odznaczenia | |
          | |
Znawca muzyki romantycznej, autor prac poświęconych Fryderykowi Chopinowi, pieśni romantycznej i dwudziestowiecznym kompozytorom polskim, głównie Krzysztofowi Pendereckiemu.
Urodził się 17 listopada 1921 r. w Poznaniu w rodzinie Jana Tomaszewskiego (1876–1963) i Łucji z Czarneckich (1892–1971)[1]. W wieku 11 lat zaczął uczyć się muzyki w Konserwatorium Muzycznym w Poznaniu, potem w Prywatnej Szkole Muzycznej im. M. Karłowicza u prof. Janiny Illasiewicz-Stojałowskiej, uczennicy I. Friedmana[4]. Uczęszczał do Gimnazjum i Liceum im. I.J. Paderewskiego w Poznaniu.
Po wybuchu II wojny światowej zgłosił się ochotniczo do Wojska Polskiego. Otrzymał przydział do jednostki w Brześciu nad Bugiem. Po kampanii wrześniowej został internowany i wywieziony do obozu, skąd udało mu się zbiec. W latach 1939–1944 był pracownikiem leśnym i rolnym w okolicach Wrześni. Organizował tajne wieczory muzyczno-literackie. Po wyzwoleniu, od kwietnia do grudnia 1945 r., pracował jako referent muzyczny w starostwie powiatowym we Wrześni. Był inspiratorem i organizatorem tamtejszego życia muzycznego.
Od stycznia 1946 r. za sprawą Mariana Turwida znalazł się w Bydgoszczy, gdzie podjął pracę jako referent muzyczny i teatralny w Pomorskim Urzędzie Wojewódzkim. Sprawy, które mu powierzono, początkowo nie dotyczyły życia muzycznego (te znajdowały się w gestii Jerzego Jasieńskiego, potem Konrada Pałubickiego), lecz teatru. W latach 1946–1948 studiował filologię polską na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu.
W krótkim czasie został sekretarzem Adama Grzymały-Siedleckiego. Prowadził cykl wykładów w Studium Dramatycznym, które w latach powojennych było szkołą teatralną, działającą w powiązaniu z Teatrem Ziemi Pomorskiej. W 1946 r. został sekretarzem powstałego w 1945 r. Klubu Literacko-Artystycznego przy Związku Literatów Polskich w Bydgoszczy. Klub ten miał zadania upowszechnieniowe, m.in. organizację tzw. „Śród Literackich”. Udzielał się również w redakcji miesięcznika kulturalno-artystycznego „Arkona”. Jego kontaktom ze środowiskiem plastyków pomorskich sprzyjały wykłady poświęcone muzyce prowadzone w latach 1946–1949 w Liceum Technik Plastycznych utworzonym przez Mariana Turwida. Po zamknięciu „Arkony” w 1948 r. powierzono mu organizację Roku Chopinowskiego na Pomorzu i Kujawach (1949). Odbyło się wówczas 250 koncertów symfonicznych i kameralnych na terenie województwa pomorskiego, z udziałem takich artystów jak: Stanisław Szpinalski, Henryk Sztompka, Zbigniew Drzewiecki, Bolesław Woytowicz, Halina Czerny-Stefańska, Władysław Kędra. Koncertom towarzyszyły odczyty i prelekcje wygłaszane m.in. przez Jarosława Iwaszkiewicza, Karola Józefa Stromengera[5], Zygmunta Mycielskiego i jego samego.
W 1949 r., po rozdzieleniu dwóch dotychczas istniejących w Bydgoszczy orkiestr symfonicznych: radiowej i miejskiej pod egidą Towarzystwa Muzycznego, powierzono mu dyrekcję naczelną Pomorskiej Orkiestry Symfonicznej.
W 1952 r. opuścił Bydgoszcz (Pomorską Orkiestrę Symfoniczną przejął Andrzej Szwalbe) i udał się do Krakowa, gdzie rozpoczął pracę w Polskim Wydawnictwie Muzycznym. W 1954 r. został jego redaktorem naczelnym, a w latach 1965–1988 był jego dyrektorem. W latach 1954–1959 studiował muzykologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1959 r. został wykładowcą (od 1971 jako docent, od 1989 – profesor) Akademii Muzycznej w Krakowie. Kierował Katedrą Edytorstwa Muzycznego (1968–1996) oraz Zespołem Analizy i Interpretacji Muzyki (1976–1986), które powołał do życia. W 1996 r. został kierownikiem Katedry Teorii i Interpretacji Dzieła Muzycznego. W latach 1960–1966 wykładał także teorię i estetykę muzyczną na Uniwersytecie Jagiellońskim. W latach 1982–1985 był członkiem Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego.
Został członkiem Polskiej Akademii Nauk[6] i Polskiej Akademii Umiejętności[7]. W 1984 r. obronił dysertację doktorską na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, a w 1999 r. uzyskał tamże habilitację[6].
Pochowany w Alei Zasłużonych na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty w Krakowie (kwatera CIX-1-5)[8].
Znalazł się na kartach „Dzienników 1951–1957” Marii Dąbrowskiej, polskiej pisarki (1988). W 2001 Akademia Muzyczna w Krakowie wydała „Studia dedykowane prof. Mieczysławowi Tomaszewskiemu w osiemdziesięciolecie urodzin”, w przeszło 900-stronicowej publikacji pt. „Muzyka w kontekście kultury”.
1 kwietnia 1945 r. w Kórniku koło Poznania ożenił się z Wandą Milewską herbu Ślepowron (ur. 1922)[1]. Mieli pięcioro dzieci[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
