Melpomene (mitologia)

Melpomene
Μελπομένη
	bogini muza tragedii
	; Melpomene, muza tragedii, marmurowa kopia rzymska z II wieku n.e. według oryginału greckiego, Muzeum Pio-Clementino (Muzea Watykańskie)
Inne imiona	Melpomena
Występowanie	mitologia grecka
Atrybuty	maska tragiczna, wieniec z winorośli
Siedziba	Parnas
	Rodzina
Ojciec	Zeus
Matka	Mnemosyne
Rodzeństwo	Erato,; Euterpe,; Kalliope,; Klio,; Polihymnia,; Talia,; Terpsychora,; Urania
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Hasło w Wikisłowniku
	Cytaty w Wikicytatach

Melpomene (także Melpomena, „Śpiewająca”; gr. Μελπομένη Melpoménē, łac. Melpomene, ‘Śpiewaczka’; od gr. mélpein ‘śpiewać’) – w mitologii greckiej muza tragedii^{[uwaga 1]}^[1].

Szybkie fakty Inne imiona, Występowanie ...

Zamknij

Uchodziła za córkę boga Zeusa i tytanidy Mnemosyne oraz za siostrę: Erato, Euterpe, Kalliope, Klio, Polihymnii, Talii, Terpsychory i Uranii^[1]^[2]^[3]. Według jednej z wersji miała z bogiem Acheloosem córki – syreny^[4].

Była jedną spośród dziewięciu muz olimpijskich (przebywały na Olimpie), które należały do orszaku boga Apollina (Apollon Musagetes), ich przewodnika^[3]^[5]^[6]. Wraz ze swoimi siostrami uświetniała śpiewem biesiady bosko-ludzkie (m.in. zaślubiny Tetydy i Peleusa oraz Harmonii i Kadmosa), a także uczty olimpijskie samych bogów^[1]^[3].

W sztuce przedstawiana jest zwykle jako kobieta oparta o skałę lub maczugę, z maską tragiczną w ręce i wieńcem z winorośli na głowie – atrybutami symbolizującymi dziedzinę sztuki, której patronowała^[1]^[5]^[7]^[8].

Imieniem muzy została nazwana jedna z planetoid – (18) Melpomene.

Zobacz też

Uwagi

[U 1]
Zadanie (rola) jakie Melpomene wyznaczono ostatecznie w późnym okresie starożytności.

Przypisy

[1]
Wyżyna olimpijska. W: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 145–147. ISBN 83-7391-077-8.
[2]
Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 279. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).
[3]
Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 241–242. ISBN 83-04-04673-3.
[4]
PierreP. Grimal PierreP., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, JerzyJ. Łanowski (red.), MariaM. Bronarska (tłum.), Wrocław [etc.]: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo, 2008, s. 2, ISBN 978-83-04-04673-3, OCLC 297685612.
[5]
Mity o bogach. W: Michał Pietrzykowski: Mitologia starożytnej Grecji. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1979, s. 163–164. ISBN 83-221-0111-2.
[6]
Oskar Seyffert: Dictionary of Classical Antiquities, 1894, s. 404: Musagetes. ancientlibrary.com. [dostęp 2011-03-22]. (ang.).
[7]
Vojtech Zamarovský, op.cit., s. 293–294. ISBN 80-8046-098-1.
[8]
Bogowie olimpijscy. W: Jan Parandowski: Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1989, s. 53. ISBN 83-210-0677-9.

Bibliografia

Aaron J. Atsma: Melpomene. theoi.com. [dostęp 2010-01-17]. (ang.).
Melpomene. mythindex.com. [dostęp 2010-04-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-04-13)]. (ang.).
Hezjod: Narodziny bogów (Theogonia); Prace i dni; Tarcza. Warszawa: Prószyński i S-ka, 1999. ISBN 83-7255-040-9.
Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1990, s. 471. ISBN 83-01-03529-3.
Carlos Parada: Melpomene (Muses). maicar.com. [dostęp 2010-11-13]. (ang.).
Oskar Seyffert: Dictionary of Classical Antiquities, 1894, s. 388: Melpomene. ancientlibrary.com. [dostęp 2011-03-22]. (ang.).
Oskar Seyffert: Dictionary of Classical Antiquities, 1894, s. 405: Muses. ancientlibrary.com. [dostęp 2011-01-10]. (ang.).
William Smith: A Dictionary of Greek and Roman biography and mythology: Melpomene. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-05]. (ang.).
Harry Thurston Peck: Harpers Dictionary of Classical Antiquities, 1898: Melpomene. perseus.tufts.edu. [dostęp 2012-05-05]. (ang.).

[Zadanie_Uranii-1] [U 1]
Zadanie (rola) jakie Melpomene wyznaczono ostatecznie w późnym okresie starożytności.

[Z._Kubiak-2] [1]
Wyżyna olimpijska. W: Zygmunt Kubiak: Mitologia Greków i Rzymian. Warszawa: Świat Książki, 2003, s. 145–147. ISBN 83-7391-077-8.

[V._Zamarovský-3] [2]
Vojtech Zamarovský: Bohovia a hrdinovia antických bájí. Bratislava: Perfekt a.s., 1998, s. 279. ISBN 80-8046-098-1. (słow.).; polskie wydanie: Bogowie i herosi mitologii greckiej i rzymskiej (Encyklopedia mitologii antycznej, Słownik mitologii greckiej i rzymskiej).

[P._Grimal-4] [3]
Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 241–242. ISBN 83-04-04673-3.

[P._Grimal_2-5] [4]
PierreP. Grimal PierreP., Słownik mitologii greckiej i rzymskiej, JerzyJ. Łanowski (red.), MariaM. Bronarska (tłum.), Wrocław [etc.]: Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo, 2008, s. 2, ISBN 978-83-04-04673-3, OCLC 297685612.

[M._Pietrzykowski-6] [5]
Mity o bogach. W: Michał Pietrzykowski: Mitologia starożytnej Grecji. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1979, s. 163–164. ISBN 83-221-0111-2.

[ancientlibrary.com-7] [6]
Oskar Seyffert: Dictionary of Classical Antiquities, 1894, s. 404: Musagetes. ancientlibrary.com. [dostęp 2011-03-22]. (ang.).

[V._Zamarovský_2-8] [7]
Vojtech Zamarovský, op.cit., s. 293–294. ISBN 80-8046-098-1.

[J._Parandowski-9] [8]
Bogowie olimpijscy. W: Jan Parandowski: Mitologia. Wierzenia i podania Greków i Rzymian. Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1989, s. 53. ISBN 83-210-0677-9.

[uwaga 1]

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]