Lachowicze
miasto na Białorusi Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Lachowicze (biał. Ляхавічы/Lachavičy, ros. Ляховичи) – miasto na Białorusi, w obwodzie brzeskim, siedziba rejonu. Położone nad rzeką Wiedźmą, przy drodze R4, 225 km od Brześcia. Stacja kolejowa na linii Baranowicze – Łuniniec. Liczy 11,0 tys. mieszkańców (2010).
.jpg) Rynek w Lachowiczach, po lewej wieża zegarowa, 2018 | |||
| |||
| Państwo | |||
|---|---|---|---|
| Obwód | |||
| Rejon | |||
| Wysokość |
188 m n.p.m. | ||
| Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||
| Nr kierunkowy |
1633 | ||
| Kod pocztowy |
225372 | ||
Położenie na mapie Białorusi  | |||
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |||
 53°02′N 26°16′E | |||
| Strona internetowa | |||
Nazwa miejscowości wzięła się zapewne od Lachów – staroruskiego egzonimu Polaków. Pierwsze wzmianki o osadzie pochodzą z XV w. jako osiedlu wojskowym[2]. W Wielkim Księstwie Litewskim znajdowała się w powiecie nowogródzkim, początkowo w województwie trockim, zaś od 1507 nowogródzkim[3]. W XVI w. wieś weszła w posiadanie rodu Gasztołdów, należąc następnie do wdowy po ostatnim z nich, Barbary Radziwiłłówny (1542–1551); z kolei po jej śmierci została włączona do dóbr hospodarskich. 10 kwietnia 1572 wielki książę Zygmunt August odstąpił miejscowość z dobrami Janowi Hieronimowiczowi Chodkiewiczowi w zamian za Puszczę Świsłocką[4].
W 1595 podczas powstania Nalewajki miasto bezskutecznie oblegali kozacy. W 1607–1612 z polecenia Jana Karola Chodkiewicza znacznie rozbudowane i ufortyfikowane, stało się największą twierdzą ówczesnej Rzeczypospolitej Obojga Narodów.
W Lachowiczach 10 kwietnia 1635 zmarł marszałek wielki litewski Jan Stanisław Sapieha.
W czasie wojny z Rosją w 1655 przeniesiono tu obraz Matki Boskiej z Białynicz.
W 1660 twierdza dowodzona przez generała artylerii litewskiej Mikołaja Judyckiego wytrzymała cztery ataki Rosjan podczas trzymiesięcznego oblężenia, co współcześni przypisywali interwencji Maryi i z tego powodu została nazwana „litewską Jasną Górą”. Forteca ta jako jedna z trzech na Litwie (obok Słucka i Nieświeża) pozostała niezdobyta aż do końca wojny. W czasie III wojny północnej w 1706 twierdzę zdobyli Szwedzi, a w 1709 odbił ją hetman polny litewski Grzegorz Antoni Ogiński.
Po II rozbiorze Rzeczypospolitej w 1793 r. Lachowicze znalazły się pod panowaniem Imperium Rosyjskiego (zabór rosyjski).
W 1919 roku miasto weszło w skład odrodzonej Polski. W 1920 r. zostało przejściowo zajęte przez bolszewików. Ostateczną przynależność Lachowicz do Polski potwierdził traktat ryski w 1921 r. kończący wojnę polsko-bolszewicką.
W 1921 roku w Lachowiczach mieszkało 2819 osób, w tym 1411 Żydów, 1356 Polaków, 42 Białorusinów i 10 osób innej narodowości. 1656 mieszkańców było wyznania mojżeszowego, 1035 rzymskokatolickiego, 101 prawosławnego, a 27 innego[5].
Podczas okupacji hitlerowskiej, w październiku 1941 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 3500 osób. 25 czerwca 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano[6].
Obiekty zachowane:
- kościół św. Józefa – zbudowany w 1907–1910 w stylu neogotyckim. Przebudowany w 40.–50. XX w. utracił wieżę, sygnaturki i charakterystyczne, stylowe lizeny. Zaadaptowany na ambulatorium. Odbudowywany od 2008 z przeznaczeniem na wypełnienie pierwotnej funkcji.
- ruiny kaplicy grobowej Dominika Reytana – zbudowana w XIX w. w stylu klasycyzmu warszawskiego. Zniszczona, nieudolnie rozbierana, zabezpieczona na pocz. XXI w.
- zamek – wybudowany w 1607–1612 na polecenie Jana Karola Chodkiewicza. Rozszerzony następnie o fortyfikacje miejskie. Był największą twierdzą w XVII-wiecznej Rzeczypospolitej Obojga Narodów, mając mury o długości 1 km. Obecnie nie istnieje.
Obiekty zniszczone, znane ze źródeł:
- kościół Podwyższenia Krzyża Świętego – ufundowany przez Jana Karola Chodkiewicza w 1602. Po pożarze w XVIII w. odbudowany w stylu klasycystycznym ze środków Michała Józefa Massalskiego. W 1780 umieszczono w jego wnętrzu epitafium dla Tadeusza Reytana. W 1864 przebudowany w stylu noworosyjskim i zmieniony w cerkiew prawosławną. W 1945 zamknięty, zburzony w 60. XX w.
- synagoga –
- Piotr Morzkowski – działacz reformacyjny, duchowny braci polskich, w 1619 nauczał katechizmu w zborze w Lachowiczach, w 1625 został ordynowany duchownym tego zboru,
- Franciszek Ksawery Niesiołowski – polski generał powstania kościuszkowskiego, generał brygady armii Księstwa Warszawskiego, generał brygady Królestwa Polskiego, generał brygady powstania listopadowego, senator-kasztelan Królestwa Polskiego, urodzony w Lachowiczach,
- Sergiusz Piasecki – polski pisarz, publicysta polityczny, oficer wywiadu, żołnierz Armii Krajowej, urodzony w Lachowiczach,
- Jan Stanisław Sapieha – litewski dyplomata i urzędnik ziemski, marszałek wielki litewski, zmarł w Lachowiczach.
- Jakub Szynkiewicz – wielki mufti polskich muzułmanów.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
