Powstanie Nalewajki

Powstanie Nalewajki – drugie powstanie kozacko-chłopskie pod wodzą Semena Nalewajki przeciw Rzeczypospolitej w latach 1594–1596^[1].

Szybkie fakty Czas, Miejsce ...

Powstanie wywołane przez powracającego z Węgier, byłego dowódcę kozaków księcia Konstantego Wasyla Ostrogskiego, Semena Nalewajkę (pomoc Habsburgom przeciw Turcji), którego bezpośrednią przyczyną była zemsta za śmierć ojca zamordowanego przez szlachcica Marcina Kalinowskiego. Głównymi przyczynami były jednak: zakaz samowolnego występowania przeciw Turcji (aby nie sprowokować wojny) oraz rosnące sprzeczności między szlachtą a masami chłopskimi^[2]. Przyczyną pośrednią była nienawiść do polskich panów. Powstańcy planowali zdobyć Kraków oraz rozbić i wytracić stan szlachecki^[3]. Celem wyprawy na Kraków miało być wciągnięcie do walki polskich chłopów^[1]. Powstanie podtrzymywane było przez księcia Ostrogskiego, który pragnął uniemożliwić ratyfikację unii brzeskiej podporządkowującej cerkiew prawosławną zwierzchnictwu papieża na terenie Rzeczypospolitej.

Powstanie, które wybuchło latem 1594, zostało wsparte przez hetmanów kozackich: Hryhorija Łobodę oraz Macieja Szułę i objęło duże obszary dzisiejszych ziem środkowej Ukrainy i południowo-wschodniej części Wielkiego Księstwa Litewskiego. Powstańcy, do których oprócz Kozaków przystąpili chłopi, a nawet mieszczanie, zaatakowali m.in. dobra Zamoyskich w Szarogrodzie, splądrowali dobra popierających unię brzeską Hipacego Pocieja i Cyryla Terleckiego^[4]. Po blisko dwóch latach walk oddziały kozackie zostały oblężone nieopodal Łubniów nad rzeką Sułą przez wojsko koronne pod komendą hetmana polnego koronnego Stanisława Żółkiewskiego. W trakcie oblężenia obozu zabito podejrzewanego o zdradę Łobodę, a zdesperowani kozacy wydali Nalewajkę Żółkiewskiemu. Przywódcę powstania stracono w Warszawie w 1597.

Osobny artykuł: Bitwa pod Łubniami.

Zobacz też kategorię: Uczestnicy walk z powstaniem Nalewajki.

Powstanie Nalewajki

Przypisy

Bibliografia

Wikiwand - on