Kamieńsk
miasto w województwie łódzkim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
miasto w województwie łódzkim Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamieńsk – miasto w Polsce, położone w województwie łódzkim, w powiecie radomszczańskim, w gminie miejsko-wiejskiej Kamieńsk, której jest siedzibą, nad rzeką Kamionką. Przez miasto przebiegają dwie spośród głównych arterii komunikacyjnych Polski: autostrada z Gorzyczek do Gdańska i Warszawy oraz linia kolejowa Górny Śląsk – Warszawa, czyli dawna Kolej Warszawsko-Wiedeńska.
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||
Kamieński kościół Świętych Apostołów Piotra i Pawła | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Gmina | |||
Prawa miejskie |
1374–1870, 1993 | ||
Burmistrz |
Jarosław Bąkowicz | ||
Powierzchnia |
11,99 km² | ||
Populacja (31.12.2023) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Strefa numeracyjna |
44 | ||
Kod pocztowy |
97-360 | ||
Tablice rejestracyjne |
ERA | ||
Położenie na mapie gminy Kamieńsk | |||
Położenie na mapie Polski | |||
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |||
Położenie na mapie powiatu radomszczańskiego | |||
51°12′16″N 19°29′49″E | |||
TERC (TERYT) |
1012054 | ||
SIMC |
0541180 | ||
Urząd miejski ul. Wieluńska 5097-360 Kamieńsk | |||
Strona internetowa | |||
BIP |
Kamieńsk leży w historycznej ziemi sieradzkiej[2].
Według danych GUS z 31 grudnia 2023 r. w Kamieńsku mieszkało 2599 osób[1].
W IX/X wieku okolice dzisiejszego Kamieńska zamieszkiwało słowiańskie plemię Łęczyców. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1291 r. i dotyczy wzniesienia w Kamieńsku drewnianego kościoła. W I Rzeczypospolitej, Kamieńsk znajdował się w powiecie radomszczańskim województwa sieradzkiego[3]. W XIV w. Kamieńsk był własnością wojewody sieradzkiego Przybysława z Irządz[2], w 1374 r. uzyskał prawa miejskie. Był wówczas osadą targową, leżącą na szlaku wiodącym z Przedborza do Łasku. Przywilej lokacyjny był później kilkakrotnie potwierdzany przez kolejnych królów Polski. Po II rozbiorze Polski Kamieńsk znalazł się w zaborze pruskim, następnie od 1807 r. w Księstwie Warszawskim, a od 1815 r. w Królestwie Polskim. W 1860 r. w Kamieńsku mieszkało 1098 osób, w tym 546 (ok. 49,7%) Żydów; w mieście znajdowało się 97 domów.
Wielu mieszkańców wzięło czynny udział w powstaniu styczniowym. 23 i 24 czerwca 1863 r. miała miejsce w Kamieńsku bitwa po tym, jak powstańcy wykoleili pociąg z wojskiem rosyjskim i starli się z opuszczającymi skład żołnierzami. W 1870 r. Kamieńsk utracił prawa miejskie na mocy wydanego rok wcześniej ukazu carskiego. W 1904 r. część zabudowań strawił pożar. W latach 1905–1907 miejscowość była areną burzliwych manifestacji, w których ludność domagała się przywrócenia języka polskiego w szkołach i urzędach, a także niszczyła symbole rosyjskie i demolowała państwowe sklepy.
W latach 1919–1923 powstały w Kamieńsku Dom Ludowy, Kółko Rolnicze, Spółdzielnia Spożywców „Spójnia” oraz tworzyło się polskie harcerstwo. Wzniesiono też pomnik Tadeusza Kościuszki. W 1929 r. Kamieńsk liczył 3200 mieszkańców, z czego Żydzi stanowili ⅓.
2 września 1939 r. Kamieńsk został zbombardowany przez Luftwaffe, w gruzach legło całe centrum miejscowości; ocalały jedynie 3 obiekty: szkoła podstawowa, kościół parafialny i pomnik Tadeusza Kościuszki. 3 września 1939 r. Kamieńsk zajęła niemiecka 1 Dywizja Pancerna.
W nocy z 3 na 4 września polski 2 pułk strzelców konnych (Wołyńska Brygada Kawalerii) dokonał wypadu na zgrupowane w miejscowości oddziały niemieckie, wdzierając się do Kamieńska w szyku pieszym, bez wystrzału. Obrzucono granatami ręcznymi pułk strzelców zmotoryzowanych, zadając mu tym znaczne straty, oraz podpalono cysterny z paliwem. Działaniami tymi wprowadzono na kilka godzin zamieszanie w niemieckim oddziale; polski oddział wycofał się bez większych strat (kilku rannych i jeden zaginiony - plut Tomasz Suchodolski, przy stratach niemieckich: liczne straty osobowe, ponadto uszkodzono lub spalono 30 czołgów i 16 samochodów oraz cysterny z benzyną. Atak powstrzymał na cały dzień posuwanie się niemieckiej 1 Dywizji Pancernej[4]. W odwecie Niemcy rozstrzelali 4 września ok. 30 mieszkańców Kamieńska oraz pobliskich wsi. Każdego napotkanego mężczyznę Niemcy zabijali na miejscu albo prowadzili do miejscowej rzeźni, gdzie mordowali ich za pomocą pałki używanej do zabijania zwierząt[5]. Podczas wojny cała ludność żydowska została wymordowana przez okupanta.
17 stycznia 1945 r. do Kamieńska wkroczyły jednostki Armii Czerwonej: 13 Armii i 4 Armii Pancernej (1 Front Ukraiński)[6][7].
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa piotrkowskiego. 31 grudnia 1993 r. Kamieńsk odzyskał prawa miejskie.
Dane z 31 grudnia 2023[1]:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
Populacja | 2599 | 100 | 1340 | 51,56 | 1259 | 48,44 |
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisany jest[9]:
W pobliskiej wsi Ozga znajduje się siedziba Ośrodka Sportu i Rekreacji Góra Kamieńsk administrującego północno-wschodnie zbocze Góry Kamieńskiej z zimowym ośrodkiem narciarskim i letnim parkiem rozrywki. W okolicy znajdują się trzy kilkunastokilometrowe trasy rowerowe[10].
W miejscowości funkcjonuje klub sportowy LZS Świt Kamieńsk, założony w 1937 roku[11].
Wzdłuż wschodniej granicy miasta przebiega autostrada A1, natomiast w jego centrum krzyżują się: droga krajowa nr 91 i droga wojewódzka nr 484.
Kamieńsk posiada połączenie kolejowe, autobusowe PKS oraz MPK Radomsko. W mieście znajduje się stacja kolejowa PKP. Miasto posiada bezpośrednie połączenie kolejowe z Piotrkowem Trybunalskim, Radomskiem, Częstochową, Koluszkami. Do Kamieńska dojeżdża miejska linia autobusowa nr 1 obsługiwana przez MPK Radomsko.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.