Kamienica przy ulicy Ruskiej 39 we Wrocławiu
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kamienica przy ulicy Ruskiej – murowana, renesansowa z reliktami gotyckimi kamienica stojąca przy ulicy Ruskiej we Wrocławiu.
 nr rej. 119 z 6.12.1949 oraz 139 z 19.08.1970[1] | |
 Kamienica przy ul. Ruskiej 39 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
Ul Ruska 39 |
| Styl architektoniczny |
renesans |
| Kondygnacje |
trzy |
| Zniszczono |
XVI w, 1700, 1855, 1872, 1898 |
Położenie na mapie Wrocławia  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego  | |
 51°06′38,84″N 17°01′25,57″E | |
Pierwszy kamienny budynek na posesji nr 39 o szerokości 6,7 m, został wzniesiony w średniowieczu na przełomie XIV i XV wieku. Ówczesny budynek był dwutraktowy i posiadał cztery pomieszczenia. Jego relikty znajdują się w piwnicy budynku.
W drugiej połowie XVI wieku kamienica została przebudowana[2]. Około 1700 roku szczytowi nadano dwukondygnacyjną formę a jego ścianę frontową ujęto w wolutowe spływy i zakończono trójkątnym tympanonem. W połowie XIX wieku dokonano kolejnych zmian elewacji: wokół okien umieszczono nowe opaski[2]. W 1855 roku wydzielona na parterze pomieszczenia sklepowe[3], a 1859 roku remontowi poddano wnętrza kamienicy. Kolejne zmiany miały miejsce w 1872, zmieniono wówczas wystrój fasady, w 1898 wymieniono schody, a w 1913 wstawiono nowe witryny[2][4].
Kamienica w dobrym stanie przetrwała działania wojenne w 1945 roku. Wyburzono jedynie boczną oficynę[3]. W latach 1997–2000 budynek wyremontowano według projektu Zdzisława Mieczkowskiego i Andrzeja Pośpiecha, a pomieszczenia zaadaptowano na restaurację "Vincent" i apartamenty.
Obecnie kamienica ma trzy kondygnacje oraz dwukondygnacyjny szczyt o wolutowych spływach i zakończony trójkątnym tympanonem. W trzyosiowej fasadzie, na pierwszym i drugim piętrze umieszczono po trzy prostokątne okna otoczone opaskami i zakończone gzymsowymi nadokiennikami na konsolkach. Trzecią kondygnację oddziela od szczytu wysunięty gzyms. Budynek jest dwuipół traktowy. Pomieszczenia w trakcie tylnym "pokrywa zachowane sklepienie z sieciowym rysunkiem szwów"[2], a wąską sień sklepienie kolebkowe z lunetami[2]. Od podwórza zachował się oryginalny XVI wieczny szczyt[5]. Kamienica jest jedynym przykładem tego typu renesansowego domu mieszczańskiego we Wrocławiu posiadającym środkowy trakt schodowy, tzw. wiatę. Tego typu układ charakterystyczny jest dla architektury Łużyc oraz z Görlitz, Jeleniej Góry, Lubomierza i Lwówka[2].
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
