Głogowiec (Głogówek)
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Głogowiec (niem. Glöglichen) – dawna wieś, niestandaryzowana część miasta Głogówek w Polsce położona w województwie opolskim, w powiecie prudnickim, w gminie Głogówek[2]. Historycznie leży na Górnym Śląsku, na ziemi prudnickiej.
| niestandaryzowana część miasta Głogówka | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Miasto | |
| W granicach Głogówka |
4 października 1954[1] |
| SIMC |
bez wartości |
| Strefa numeracyjna |
77 |
| Tablice rejestracyjne |
OPR |
Położenie na mapie Głogówka  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa opolskiego  | |
Położenie na mapie powiatu prudnickiego  | |
Położenie na mapie gminy Głogówek  | |
 50°19′56″N 17°51′18″E | |
Obecnie ulica Głogowiec w granicach Głogówka.
W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa opolskiego.
Nazwa miejscowości wywodzi się od polskiej nazwy głogu. W alfabetycznym spisie miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie wieś występuje pod obecną, polską nazwą Głogowiec oraz nazwą zgermanizowaną Glöglichen[3]. 9 grudnia 1947 r. nadano miejscowości polską nazwę Głogowiec[4]
Pierwsze ślady pobytu człowieka na terenie dzisiejszego Głogowca, potwierdzone badaniami archeologicznymi w 1993[5], sięgają epoki żelaza[6].
.jpg)
Na wzgórzu w końcowej części Głogowca istniał gród[6]. Hrabia Jerzy III Oppersdorff zbudował w Głogowcu pałac myśliwski i kaplicę św. Idziego[5]. Do 1742 wieś należała do powiatu sądowego głogóweckiego w Monarchii Habsburgów[7]. Po I wojnie śląskiej znalazła się w granicach Królestwa Prus i weszła w skład powiatu prudnickiego w prowincji Śląsk[8].
.jpg)
Wieś posiadała swoją własną pieczęć, która przedstawiała w polu jelenia w biegu skierowanego w prawo, ugodzonego strzałą, a w otoku napis: GLOGLICHEN. GEM. SIG / NEYSTAETER CREYS (pol. Gmina Głogowiec / Powiat Prudnicki)[9]. Według spisu ludności z 1 grudnia 1910, na 249 mieszkańców Głogowca 27 posługiwało się językiem niemieckim, 219 językiem polskim, a 3 innym językiem[10]. W wyborach parlamentarnych w Republice Weimarskiej w 1919 najwięcej głosów w Głogowcu zdobyli chrześcijańscy demokraci[11].
W 1921 w zasięgu plebiscytu na Górnym Śląsku znalazła się tylko część powiatu prudnickiego. Głogowiec znalazł się po stronie wschodniej, w obszarze objętym plebiscytem[12]. Do głosowania uprawnionych było w Głogowcu 167 osób, z czego 121, ok. 72,5%, stanowili mieszkańcy (w tym 120, ok. 71,9% całości, mieszkańcy urodzeni w miejscowości). Oddano 159 głosów (ok. 95,2% uprawnionych), w tym 157 (ok. 98,7%) ważnych; za Niemcami głosowało 138 osób (ok. 87,9%), a za Polską 19 osób (ok. 12,1%)[13].
Po II wojnie światowej, od marca do maja 1945 powiat prudnicki znajdował się pod kontrolą radzieckiej komendantury wojskowej. 11 maja 1945 polska administracja przejęła władzę cywilną w powiecie prudnickim[14]. Sołtysem wsi został Józef Świerkosz z Prudnika. W czerwcu 1945 siedmiu Ukraińców – dezerterów z Armii Czerwonej – napadło na leśniczówkę w Głogowcu. Pobili leśniczych i zgwałcili żonę leśniczego. Świerkosz wraz ze swoim pomocnikiem oraz funkcjonariusze Milicji Obywatelskiej z Racławic Śląskich: Tadeusz Wojciechowski, Edward Piskorek i Michał Mazurek napotkali bandytów przy tunelu kolejowym w Głogowcu. Pomiędzy Polakami i Ukraińcami doszło do strzelaniny. Bandyci zostali rozbrojeni i aresztowani[15].
W latach 1945–1950 Głogowiec należał do województwa śląskiego, a od 1950 do województwa opolskiego. W latach 1945–1954 wieś należała do gminy Racławice Śląskie[16]. Podlegała urzędowi pocztowemu w Racławicach Śląskich[17]. W związku z reformą administracyjną kraju jesienią 1954 Głogowiec stał się integralną częścią Głogówka[1][18], jednak zachował status sołectwa[19].
W 1949 we wsi znajdowała się szkoła podstawowa prowadzona przez Inspektorat Szkolny w Prudniku[20]. W 1999 Głogowiec przystąpił do Programu Odnowy Wsi Opolskiej[21].
Miejscowość zamieszkiwana jest przez mniejszość niemiecką oraz Ślązaków[22]. Mieszkańcy posługują się gwarą prudnicką, będącą odmianą dialektu śląskiego. Należą do podgrupy gwarowej nazywanej Karpaciołrzy[23].
Liczba mieszkańców
Do wojewódzkiego rejestru zabytków wpisana jest[27]:
- kapliczka z 1752 roku
Zgodnie z gminną ewidencją zabytków w Głogowcu chronione są ponadto[28]:
- kapliczka przy domu nr 13
- kapliczka dzwonnica przy domu nr 15
- dom mieszkalny nr 13
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
