Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Federico Barocci (Baroccio), właśc. Federico Fiori (ur. ok. 1535 w Urbino, zm. 30 września 1612 tamże) – włoski malarz, rysownik i sztycharz późnego renesansu i baroku.
 Autoportret (ok. 1600) | |
| Imię i nazwisko |
Federigo Fiori |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
ok. 1535 |
| Data i miejsce śmierci |
30 września 1612 |
| Narodowość |
włoska |
| Dziedzina sztuki |
malarstwo, rysunek, grafika |
| Epoka |
późny renesans, wczesny barok |
| Ważne dzieła | |
| |
Był synem zegarmistrza parającego się także wyrobem gemm Ambrogia Barocciego i siostrzeńcem architekta Bartolomea Gengi (1518-1558). Uczył się u manierysty Giovanniego Battisty Franco (ok. 1510-1561). Pracował m.in. dla cesarza Rudolfa II i króla Filipa II Hiszpańskiego. Poza dwoma wyjazdami do Rzymu u progu kariery, całe życie spędził w rodzinnym Urbino. Był bardzo przywiązany do swego rodzinnego miasta; często umieszczał jego widoki w tle swoich kompozycji. Malował głównie obrazy religijne do kościołów[1] w Urbino, Arezzo, Rawennie, Pesaro, Mediolanie, Perugi, Rzymie i Genui. W latach 1561–1563 brał udział w wykonaniu dekoracji (freski na sklepieniu) willi papieża Piusa IV w Ogrodach Watykańskich. Opuścił Rzym z powodów zdrowotnych. Po powrocie do Urbino poważnie chorował i przez wiele lat nie tworzył. Zajmował się też rysunkiem (jako jeden z pierwszych stosował kolorową kredkę) oraz grafiką (był autorem kilku akwafort).
Pierwsze prace tworzył pod wpływem dzieł Rafaela, które studiował podczas pierwszego pobytu w Rzymie. Wpływ Correggia na jego twórczość przejawiał się w stosowaniu żywych barw o pastelowych odcieniach, kompozycji oraz efektach sztucznego światła. W swoich pracach przestrzegał zaleceń Soboru Trydenckiego odnośnie do sztuki religijnej. Jego styl idealnie odpowiadał postulatom kontrreformacji.
Jego obrazy pozbawione są motywów symbolicznych i ukrytych znaczeń. Obfitują w szczegóły zaczerpnięte z życia codziennego, czego przykładem są Narodzenie (1597) oraz Ucieczka Eneasza z Troi (1598). Oprócz dzieł religijnych o złożonej kompozycji (Złożenie do grobu, Madonna del Popolo, Męczeństwo św. Witalisa) malował również portrety (Quintilia Fischieri, Portret młodej kobiety, Franciszek II della Rovere). Jego późniejsza twórczość pozbawiona jest cech manieryzmu[2] i zapowiadała już styl barokowy (Błogosławiona Michalina z Pesaro, Święty Hieronim)[3].
Szczególną wagę przywiązywał do koloru, używając palety żywych, rozświetlonych barw. Lekkie i delikatne oświetlenie pozwalało mu uzyskiwać efekty zanikania i rozpraszania harmonijnie połączonych kolorów. Mawiał: „Jak melodia głosów cieszy słuch, tak wzrok rozwesela współbrzmienie barw przy akompaniamencie harmonijnych linii”[4]. Jak podaje włoski biograf Gian Pietro Bellori w Żywotach nowoczesnych malarzy, rzeźbiarzy i architektów (Rzym 1672), był niezwykle szybki w kolorowaniu i często zacierał kontury wielkim palcem dłoni zamiast pędzlem[5].
Oddziałał na styl malarzy sieneńskich (Francesco Vanni, Ventura Salimbeni) i bolońskich. Jego dzieła podziwiali i badawczo studiowali artyści XVII wieku, od Reniego po Rubensa. Inspirowali się nim również artyści Oświecenia, m.in. Giuseppe Maria Crespi oraz francuscy malarze rokokowi. Wielu artystów XVII i XVIII wieku fascynowała jego umiejętność łagodnych przejść między harmonijnymi odcieniami delikatnych kolorów[6].
| Obraz | Data | Miejsce | Grafika |
|---|---|---|---|
| Męczeństwo św. Sebastiana | 1557 | Katedra w Urbino |  |
| Madonna z Dzieciątkiem i świętymi Szymonem i Judą (Madonna di San Simone) | 1567 | Galleria Nazionale delle Marche, Urbino |  |
| Zdjęcie z krzyża | 1567-79 | Katedra w Perugii |  |
| Odpoczynek podczas ucieczki do Egiptu (Madonna z wiśniami) | 1570 | Muzea Watykańskie, Rzym |  |
| Wizja św. Franciszka | 1570 | Muzea Watykańskie, Rzym |  |
| Portret Francisca II della Rovere | 1572 | Uffizi, Florencja |  |
| Madonna z Dzieciątkiem, św. Józefem i Janem Chrzcicielem (Madonna del Gatto) | ok. 1575 | National Gallery w Londynie |  |
| Madonna del Popolo (Madonna Ludu) | 1575-79 | Uffizi, Florencja |  |
| Męczeństwo świętego Witalisa | 1580-83 | Pinakoteka Brera, Mediolan | |
| Obrzezanie | 1590 | Luwr, Paryż |  |
| Powołanie św. Piotra i św. Andrzeja | 1590-1609 | Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, Warszawa |  |
| Zwiastowanie | 1592-96 | Santa Maria degli Angeli, Perugia |  |
| Ucieczka Eneasza z Troi | 1598 | Galeria Borghese, Rzym |  |
| Św. Hieronim | 1598 | Galeria Borghese, Rzym |  |
| Święty Ambroży | 1600 | Katedra w Mediolanie | _-_Ambrogio_impone_penitenza_a_Teodosio_-_Foto_Giovanni_Dall'Orto_-_9-July-2007.jpg) |
| Narodzenie | 1597 | Prado, Madryt |  |
| Święty Hieronim | ok. 1597 | Galeria Borghese, Rzym |  |
| Quintilia Fischeri | ok. 1600 | National Gallery of Art, Waszyngton |  |
| Ukrzyżowanie | 1604 | Prado, Madryt | .jpg) |
| Ustanowienie Eucharystii | 1608 | Santa Maria sopra Minerva, Rzym |  |
| Głowa brodatego starca (rysunek) | 1584-86 | Albertina, Wiedeń |  |
| Złożenie do grobu | Muzeum w Nysie |
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
