Loading AI tools
polska pisarka Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Elżbieta z Krasińskich Jaraczewska (ur. 10 stycznia 1791, zm. 30 września 1832) – polska powieściopisarka, autorka romansów i umoralniających książek dla dzieci.
autoportret, ok. 1830 r. | |
Ślepowron | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka |
Anna Ossolińska |
Mąż |
Elżbieta Krasińska urodziła się 10 stycznia 1791 w Warszawie. Jej rodzice pochodzili z najsłynniejszych rodów polskich. Ojciec – Kazimierz Krasiński (oboźny wielki koronny), był synem kasztelana zakroczymskiego Antoniego Krasińskiego herbu Ślepowron (1693–1762). Ożenił się z Anną Ossolińską, miecznikówną litewską, córką Aleksandra Macieja. Z tego małżeństwa, zawartego w roku 1782 przyszło na świat dwoje dzieci: Józef Maciej Wawrzyniec Onufry, urodzony w roku 1783 i Elżbieta Marianna Józefa Anna. Familię Krasińskich zaliczano do najlepszych w kraju, jej członkom przysługiwał tytuł hrabiowski, zaś brat Jaraczewskiej – Józef – należał do grupy najbogatszych ludzi w Polsce. Najwcześniejsze dzieciństwo spędziła w majątku rodzinnym Zegrze, później trafiła do Galicji, a w roku 1802 zamieszkała w Radziejowicach pod Warszawą. W młodości otrzymała bardzo staranne wykształcenie.
Wyszła za mąż w 1815 r. za Adama Jaraczewskiego, urodzonego 17 lutego 1785 r. w Lubini Małej koło Jarocina. Zaraz po ślubie, prawdopodobnie pod koniec roku 1815, Jaraczewscy przenieśli się do Borowicy (około 30 km od Lublina).
W latach 1815–1830 przebywała głównie we własnym majątku (w Borowicy i Żulinie) i tam prawdopodobnie powstały wszystkie jej powieści.
Jednym z ciekawszych epizodów w życiu Jaraczewskiej było zawarcie w 1818 r. znajomości z Johannem Wolfgangiem Goethem w czasie pobytu w Karlsbadzie.
Jaraczewscy mieszkali w Borowicy do wybuchu powstania listopadowego, do którego Adam Jaraczewski przystąpił w stopniu pułkownika, organizując 1 pułk jazdy lubelskiej (późniejszy 10 pułk, którym dowodził). Jaraczewska zmuszona była opuścić majątek i przenieść się do Krakowa. Nigdy do Borowicy nie powróciła, podobnie jak jej mąż, który zmarł 22 lipca 1831 r. w Płocku i został pochowany w rodowym majątku – Jaraczewie.
Elżbieta Jaraczewska zmarła rok później, 30 września 1832 r. w Krakowie. Przyczyną śmierci był najprawdopodobniej nowotwór, choć pisano również o chorobie nerwowej, na którą miała zapaść pod wpływem wieści o zgonie męża. Jej dobroczynne przedsięwzięcia zakończyły swe trwanie wraz ze śmiercią założycielki, majątek powrócił do Józefa Krasińskiego.
Jedynie debiut powieściowy Jaraczewskiej doczekał się swej reedycji po II wojnie światowej (1957).
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.