Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Cyryl Pejczinowicz (mac. Кирил Пејчиновиќ, bułg. Кирил Пейчинович; ur. ok. 1770 w Tearce, zm. 1845 w monasterze Leszok[1]) – bułgarski mnich prawosławny, odnowiciel życia monastycznego w monasterze Leszok, pisarz, działacz odrodzenia narodowego Słowian macedońskich, wpisującego się w nurt bułgarskiego odrodzenia narodowego.
Igumen | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
ok. 1770 |
Data i miejsce śmierci |
1845 |
Przełożony monasteru Leszok | |
Okres sprawowania |
1817–1845 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Śluby zakonne |
XVIII w. |
Diakonat |
XVIII w. |
Prezbiterat |
XVIII w. |
Był synem chłopa Pejczina. Ukończył szkołę przy monasterze Leszok, następnie uczył się w monasterze Przeczystej Bogurodzicy w Kiczewie. Tam został postrzyżony na mnicha, przyjmując imię zakonne Cyryl, a następnie przyjął święcenia kapłańskie. Zamierzał podjąć pracę duszpasterską w cerkwi w Tetowie, jednak nie otrzymał na to zgody, toteż udał się do monasteru Marka[2].
Po dziesięciu latach życia w monasterze Marka hieromnich Cyryl został z niego wypędzony przez duchownych greckich. Udał się wówczas na Athos, a następnie w 1817[3] powrócił do zniszczonego monasteru Leszok. Uzyskał zgodę władz tureckich na jego odnowienie i został jego przełożonym z godnością igumena. Kierowany przez niego klasztor stał się ważnym ośrodkiem kultury i oświaty w Macedonii[2]. Cyryl założył przy monasterze bibliotekę i ponownie otworzył szkołę[4].
Igumen Cyryl pisał opowiadania o charakterze moralizatorsko-religijnym, opisujące życie macedońskiej wsi. Tworzył w miejscowym dialekcie; inspiracją dla niego była działalność Sofroniusza, metropolity wraczańskiego[1]. Język, którym się posługiwał, nazywał „ludowym bułgarskim”, "prostym bułgarskim z Dolnej Mezji"[5] lub po prostu „prostym”, dla odróżnienia od liturgicznego cerkiewnosłowiańskiego. W 1816 w Budapeszcie wydany został zbiór jego modlitw i opowiadań pt. Zwierciadło (oryg. Огледало)[6]. Cyryl jest również autorem żywota księcia Łazarza Hrebeljanovicia, zbioru Utieszenije griesznym i krótkich wspomnień; sam również ułożył swoje wierszowane epitafium[3]. Jego twórczość wpisywała się w pierwszą fazę odrodzenia kulturalnego Słowian macedońskich, które z uwagi na bliskość etniczną, językową i wspólną tradycję religijną było w tym okresie częścią bułgarskiego odrodzenia narodowego[1][uwaga 1].
Zmarł w monasterze Leszok i tam został pochowany[3].
25 marca 2022 r. Macedoński Kościół Prawosławny kanonizował Cyryla jako świętego mnicha. Od nazwy klasztoru, z którym był związany, nadano mu również przydomek Leszocki, z Leszoku. Dniem wspomnienia Cyryla został wyznaczony 25 marca[7].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.