Loading AI tools
amerykański aktor filmowy i telewizyjny Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Charles Sidney Grodin[1][2] (ur. 21 kwietnia 1935 w Pittsburghu, zm. 18 maja 2021 w Wilton w stanie Connecticut[3]) – amerykański aktor filmowy, teatralny i telewizyjny, scenarzysta, prezenter telewizyjny i komik. W 1978 zdobył nagrodę Emmy za scenariusz do programu muzycznego NBC The Paul Simon Special (1977)[4].
 Charles Grodin (2013) | |
| Imię i nazwisko |
Charles Sidney Grodin |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
21 kwietnia 1935 |
| Data i miejsce śmierci |
18 maja 2021 |
| Zawód |
aktor, scenarzysta, prezenter telewizyjny, komik |
| Współmałżonek |
Julie Ferguson |
| Lata aktywności |
1954–2017 |
Urodził się w Pittsburghu[5] w Pensylwanii jako syn ortodoksyjnych Żydów – Leny (z domu Singer) i Theodore’a Isadore’a Grodina[6]. Jego rodzina składała się z emigrantów, pochodzących z ówcześnie wchodzących w skład Imperium Rosyjskiego terenów dzisiejszej Rosji, Polski i Białorusi[1]. Miał starszego brata Jacka. Ukończył szkołę średnią w Peabody High School, gdzie został wybrany przewodniczącym klasy przez cztery lata. Uczęszczał na Uniwersytet Miami[7]. Studiował aktorstwo w HB Studio w Nowym Jorku pod kierunkiem Lee Strasberga i Uty Hagen[8].
W wieku dziewiętnastu lat po raz pierwszy trafił na ekran jako chłopiec perkusista w ekranizacji powieści Julesa Verne’a 20 000 mil podmorskiej żeglugi (1954) w reżyserii Richarda Fleischera z Kirkiem Douglasem. W 1962 zadebiutował na Broadwayu w roli Roberta Picketta w sztuce Tchin-Tchin[9] u boku Anthony’ego Quinna. W melodramacie Sex and the College Girl (1964) wystąpił jako Bob. W 1966 zadebiutował jako reżyser i scenarzysta przedstawienia off-Broadwayowskiego Hooray! It’s a Glorious Day...and all that[10]. W horrorze psychologicznym Romana Polańskiego Dziecko Rosemary (1968) zagrał niewielką, ale kluczową rolę położnika dr C.C. Hilla[11].
W komediodramacie wojennym Mike’a Nicholsa Paragraf 22 (1970) został obsadzony w roli kapitana Aarfy’ego Aardvarka. Za rolę Lenny’ego Cantrowa w komedii romantycznej Elaine May Kid złamane serce (The Heartbreak Kid, 1972) zdobył nominację do Złotego Globu dla najlepszego aktora w filmie komediowym lub musicalu[12]. Jako Ira J. Parks, surowy prokurator okręgowy i drugi mąż Glendy (Goldie Hawn), w komedii romantycznej Jak za dawnych, dobrych czasów (Seems Like Old Times, 1980) był nominowany do Złotej Maliny jako najgorszy aktor drugoplanowy. Sympatię wśród widzów zyskał w roli George’a Newtona, głowy rodziny, w filmie familijnym Beethoven (1992) i sequelu Beethoven 2 (1993)[2]. Za rolę Harrisona Winslow w komediodramacie fantasy Serce i dusze (Heart and Souls, 1993) zdobył nominację do Nagrody Saturna w kategorii najlepszy aktor drugoplanowy[13].
W latach 90. XX wieku skupił się na pracy dziennikarskiej, był komentatorem w telewizji[14]. Pisał także sztuki teatralne, scenariusze telewizyjne i książki[15].
W 1975 spotykał się z Cybill Shepherd[16]. W latach 1976–1980 był żonaty z Julia Ferguson, z którą miał córkę Marion[16]. W lipcu 1983 poślubił Elissa Durwood, z którą miał syna Nicholas „Nicka” Theodore’a[16].
Zmarł 18 maja 2021 w Wilton, Connecticut w wieku 86 lat. Powodem śmierci był szpiczak mnogi[17].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
