Charbinowice

Charbinowice – wieś sołecka^[6] w Polsce położona w województwie świętokrzyskim, w powiecie kazimierskim, w gminie Opatowiec^[7][4].

Charbinowice

wieś
Państwo	Polska
Województwo	świętokrzyskie
Powiat	kazimierski
Gmina	Opatowiec
Liczba ludności (2011)	189[1][2]
Strefa numeracyjna	41
Kod pocztowy	28-520[3]
Tablice rejestracyjne	TKA
SIMC	0257510[4]
Położenie na mapie Polski Charbinowice
Położenie na mapie województwa świętokrzyskiego Charbinowice
Położenie na mapie powiatu kazimierskiego Charbinowice
Położenie na mapie gminy Opatowiec Charbinowice
50°16′56″N 20°36′37″E[5]

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa kieleckiego.

Części wsi

Integralne części wsi Charbinowice^[7][4]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0257526	Gościniec	część wsi
0257532	Korea	część wsi
0257549	Ulica	część wsi

Historia

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1278 r. Książę Leszek Czarny potwierdził wówczas zakup wsi przez miecznika sandomierskiego Klemensa, za sumę 150 grzywien. Wieś została zwolniona z prawa polskiego, a Klemens otrzymał prawo do odprawiania na miejscu sądów^[8].

W źródle z 1386 r. miejscowość występuje pod nazwą Charbinowicze. Do połowy XV w. wieś była własnością rodu Charbinowskich. Kolejnym właścicielem był Stanisław z Tęczyna herbu Topór. Według Liber beneficiorum Jana Długosza wieś miała 5 i pół łanów kmiecych oraz karczmę. Dziesięcinę pobierał z nich scholastyk wiślicki. Znajdował się tu również folwark oddający dziesięcinę parafii w Sierosławicach. W 1579 r. właścicielką wsi była Jadwiga Dębicka. W źródle z 1787 r. wieś występuje już pod nazwą Charbinowice^[8].

Spis z 1827 r. wykazał tu 35 domów i 209 mieszkańców. Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego wydanego w latach 80. XIX w. we wsi znajdował się folwark oraz 42 osady włościańskie. Funkcjonował tu młyn wodny oraz wydobywano torf. Wieś wchodziła wówczas w skład gminy Bejsce i podległa pod sąd gminny w Koszycach^[9].

Do 1937 r. znajdował się tu cmentarz wojenny z okresu I wojny światowej. Spoczywało na nim 122 żołnierzy austro-węgierskich i 8 rosyjskich. W 1937 r. szczątki ekshumowano i przeniesiono do Opatowca.

W 1997 r. wieś miała 79 domów i 240 mieszkańców.

Przypisy

1. Wieś Charbinowice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-03-02], liczba ludności na podstawie danych GUS.
2. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 139 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
4. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-03-26].
5. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 15062
6. Jednostki organizacyjne gminy Opatowiec. Urząd Gminy Opatowiec. [dostęp 2015-03-26].
7. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-03-20].brak numeru strony
8. Charbinowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 299.
9. Charbinowice, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 542.

Bibliografia

• Stanisław M. Przybyszewski, Andrzej Bienias, Seweryn Jan Łukasik, Opatowiec: tysiąc lat dziejów, AW GENS, 2000