Loading AI tools
bitwa z okresu wojny polsko-bolszewickiej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bitwa pod Borowem – część wielkiej bitwy nad Autą. Walki polskiego 69 pułku piechoty mjr. Stanisława Thiela z sowiecką 33 Dywizją Strzelców w czasie lipcowej ofensywy Frontu Zachodniego Michaiła Tuchaczewskiego w okresie wojny polsko-bolszewickiej.
Wojna polsko-bolszewicka | |||
Czas |
4 lipca 1920 | ||
---|---|---|---|
Miejsce |
pod Borowem | ||
Terytorium | |||
Przyczyna |
ofensywa Frontu Zachodniego | ||
Wynik |
zwycięstwo Polaków | ||
Strony konfliktu | |||
| |||
Dowódcy | |||
| |||
Siły | |||
|
Front Północno-Wschodni gen. Stanisława Szeptyckiego w składzie 1. i 4 Armia, dysponujący około 70 tys. żołnierzy i 460 działami[1][2].
1 Armia gen. Gustawa Zygadłowicza, dysponująca 34 tys. żołnierzy i 186 działami, która ugrupowana była w sposób następujący[3]:
Na południe od linii kolejowej Połock – Mołodeczno zajmowała stanowiska 4 Armia gen. Szeptyckiego. Jej północne skrzydło tworzyła Grupa gen. Jana Rządkowskiego w składzie 1 Dywizja Litewsko–Białoruska i 11 Dywizja Piechoty.
Front Zachodni Michaiła Tuchaczewskiego liczył około 150–160 tys. żołnierzy i 772 działa[1][uwaga 1]
Plan Tuchaczewskiego zakładał dwustronne oskrzydlenie polskiej 1 Armii gen. Zygadłowicza, okrążenie jej i zniszczenie w rejonie Łużki – Głębokie[6][7].
W tym celu:
Całością sił uderzeniowych dowodził dowódca Frontu Zachodniego Michaił Tuchaczewski[9].
4 lipca 1920 wojska Frontu Zachodniego Michaiła Tuchaczewskiego rozpoczęły natarcie[3]. Pierwszego dnia bitwy nieprzyjaciel przełamał front 11 Dywizji Piechoty na prawym skrzydle polskiej 1 Armii gen. Gustawa Zygadłowicza i ruszył na Parafianowo. Dowódca armii wprowadził do walki odwodową 17 Dywizję Piechoty[10][11].
69 pułk piechoty, stacjonujący do tej pory w Michalach, otrzymał rozkaz odbicia Borowego. Idący w awangardzie III/69 pp maszerował przez Maźniowo – Bojary i Kolano i dotarł do linii kolejowej Połock – Parafianowo. Nasyp kolejowy na odcinku Ujście–Dajlidowo obsadzony był przez oddziały sowieckiej 33 Dywizji Strzelców. Energiczne natarcie polskiego pułku zaskoczyło przeciwnika i zmusiło do odwrotu. Kolejną linię obrony nieprzyjaciel zorganizował pod Borowem. Po ciężkich walkach pododdziały polskie zdobyły miejscowość[11]. 5 lipca, wobec ogólnej sytuacji na froncie, pułk otrzymał rozkaz odwrotu i opuścił Borowe[10].
W bitwie pod Borowem 69 pułk piechoty mjr. Stanisława Thiela wziął do niewoli kilkudziesięciu jeńców i zdobył trzy ckm-y[10]. Zwycięstwo pułk przypłacił stratą 3 zabitych i 18 rannych[11].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.