Amunicja przeciwpancerna
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Amunicja przeciwpancerna – termin określający ogół pocisków artyleryjskich, rakiet, min, granatów oraz pocisków wystrzeliwanych z broni strzeleckiej przeznaczonych do rażenia celów opancerzonych – czołgów, opancerzonych wozów bojowych oraz umocnień. Celem tego rodzaju pocisków jest przebicie jak najmocniejszego pancerza. Głównym czynnikiem rażącym większości rodzajów amunicji przeciwpancernej jest ich energia kinetyczna.
Ten artykuł od 2012-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |