Remove ads
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Pocisk podkalibrowy – pocisk, którego głowica bojowa ma średnicę mniejszą niż kaliber broni, z której jest wystrzeliwany. W celu dopasowania pocisku do średnicy lufy, stosuje się w nim odrzucany po wystrzeleniu sabot.
Pocisk tego typu posiada (wraz z sabotem) stosunkowo duży kaliber, dzięki czemu na jego powierzchnię oddziałuje duża ilość gazów prochowych, co w połączeniu z masą mniejszą niż pocisku pełnego pozwala uzyskać znaczną prędkość wylotową. Po opuszczeniu lufy sabot pocisku jest odrzucany, a lot kontynuuje tylko jego rdzeń, który posiada mały przekrój poprzeczny stawiając niski opór aerodynamiczny, co sprawia, że uderza w cel z bardzo dużą prędkością[1].
Pociski podkalibrowe najczęściej używane są w armatach czołgowych do niszczenia pojazdów pancernych. Osiągają one prędkość do 1800 m/s (6480 km/h), a zgromadzona w związku z tym ich energia kinetyczna pozwala na przebicie pancerza rdzeniem pocisku. Wewnątrz kadłuba pocisk rozpryskuje się, rażąc załogę atakowanego pojazdu.
Czynnikami decydującymi o wysokiej skuteczności pocisku są:
Pociski podkalibrowe mają tendencję do odbijania się od pancerzy, jeśli atakowany pancerz znajduje się pod odpowiednio ostrym kątem w stosunku do lecącego pocisku. Ma to związek z nachyleniem płyt pancerza. Zasada ta dotyczy pancerzy stalowych. W wypadku osłon kompozytowych efektywniejsze są płyty pionowe.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.