Ładunek miotający
określona ilość materiału miotającego służąca do oddania strzału z broni palnej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
określona ilość materiału miotającego służąca do oddania strzału z broni palnej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ładunek miotający – ściśle określona ilość wybuchowego materiału miotającego (np. prochu czarnego lub prochu bezdymnego), wykorzystana do oddania strzału (miotania pocisku) z broni palnej.
Podczas spalania ładunku miotającego w przewodzie lufy powstają gazy prochowe, których ciśnienie powoduje ruch pocisku wzdłuż osi lufy. Ładunek miotający umieszczony jest w łusce naboju, lub bezpośrednio w komorze nabojowej w woreczkach z tkaniny lub w postaci wyprasek. Może występować również w postaci płynnej w ilości potrzebnej do oddania jednego strzału. Jest niezbędną częścią naboju broni palnej. Oprócz prochu ładunki zawierać mogą również dodatki innych substancji chemicznych takich jak: podsypka prochowa, przyćmiewacz płomienia, odmiedzacz i flegmatyzator. Ładunki mogą być stałe (w nabojach scalonych) i zmienne – w nabojach składanych, które składają się z ładunku podstawowego i o różnej masie kompletu ładunków dodatkowych w woreczkach odpowiednio oznakowanych. Dobieranie masy ładunku zmiennego odbywa się przed załadowaniem broni odpowiednio do odległości strzelania. Stosowanie takich ładunków zwiększa trwałość lufy.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
