Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
2 Pułk Saperów (2 psap) – oddział saperów Wojska Polskiego w II Rzeczypospolitej.
Pułk (batalion) był jednostką wojskową istniejącą w okresie pokoju i spełniająca zadania mobilizacyjne wobec oddziałów i pododdziałów saperów. Spełniał również zadania organizacyjne i szkoleniowe. Stacjonował w Puławach. W 1939, po zmobilizowaniu jednostek przewidzianych planem mobilizacyjnym, został rozwiązany.
Pułk sformowany został 22 sierpnia 1921 w garnizonie Puławy[uwaga 1] z połączenia III, XIII i XXVII batalionów saperów oraz II zapasowego batalionu saperów. Na bazie ostatniego pododdziału utworzona została kadra batalionu zapasowego 2 pułku saperów. Pułk podporządkowany był dowódcy Okręgu Korpusu Nr II, ale stacjonował na terenie Okręg Korpusu Nr I.
W styczniu 1925 został rozformowany XXVII bsap, a jego 1. kompania została włączona do XIII bsap. jako 3., natomiast 2. kompania włączona do III bsap jako 3[2].
W 1929 jednostka przeformowana została w 2 batalion saperów, który podporządkowano dowódcy 2 Brygady Saperów w Warszawie. Dowódcą batalionu został dotychczasowy dowódca pułku, ppłk Stanisław Magnuszewski. 12 marca 1934 batalion podporządkowano dowódcy 2 Brygady Saperów w Krakowie, a 19 grudnia tego roku dowódcy nowo utworzonej 2 Grupy Saperów.
Na podstawie rozkazu Departamentu Dowodzenia Ogólnego Ministerstwa Spraw Wojskowych L. 1010/mob. Sformowanie dowództw i jednostek saperów z 19 lipca 1939 roku 2 batalion Saperów Kaniowskich zmobilizował w terminie do 7 sierpnia 1939 roku sześć rezerwowych kompanii saperów:
Kompania nr 126 pod dowództwem por. rez. inż. Henryka Orleańskiego[4] razem z kompanią nr 127 pod dowództwem kpt. rez. inż. Ludwika Paprockiego[5] w nocy z 8 na 9 sierpnia 1939 roku przybyły do Gdyni[6]). O świcie 9 sierpnia 1939 roku kompania nr 126 pomaszerowała do Dębogórza, a kompania nr 127 do Starego Obłuża. Dowódcami plutonów w kompanii nr 127 byli porucznicy rezerwy: inż. Marian Kamiński[7] i Jan Żelewski[8]. Obie kompanie do 19 września 1939 roku walczyły w obronie Kępy Oksywskiej[9]).
Na podstawie rozkazu z 12 sierpnia 1939 roku 2 batalion Saperów Kaniowskich został przeformowany z dniem 20 sierpnia 1939 roku w 2 pułk Saperów Kaniowskich.
w mobilizacji alarmowej:
w I rzucie mobilizacji powszechnej:
w II rzucie mobilizacji powszechnej:
Oddelegowani na kurs:
Biogramy zamordowanych znajdują się na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego[22]
Nazwisko i imię | stopień | zawód | miejsce pracy przed mobilizacją | zamordowany |
---|---|---|---|---|
Augustyniak Tadeusz | podporucznik rezerwy | technik | Katyń | |
Brzezicki Mikołaj | porucznik rezerwy | urzędnik | Katyń | |
Dorobczyński Lucjusz | podporucznik rezerwy | technik kolejnictwa | warsztaty PKP Skarżysko Kam. | Katyń |
Grzywacz Jan | podporucznik rezerwy | ekonomista | Katyń | |
Jakubik Eugeniusz | podporucznik rezerwy | technik drogowy | Katyń | |
Konecki Bolesław | porucznik rezerwy | inżynier | Katyń | |
Lesisz Edward | porucznik rezerwy | Katyń | ||
Mańkowski Leon | podporucznik rezerwy | inżynier rolnik | Katyń | |
Nieczykowski Wacław[23] | kapitan | żołnierz zawodowy | Katyń | |
Niwiński Józef | podporucznik rezerwy | inżynier | kamieniołomy w Janowej Dolinie | Katyń |
Peisker Ryszard[24] | porucznik | żołnierz zawodowy | Katyń | |
Piotrowski Tadeusz | podporucznik rezerwy | inżynier | Katyń | |
Rykowski Tadeusz | porucznik rezerwy | technik budowlany | Katyń | |
Skibiński Marian | podporucznik rezerwy | inżynier | Katyń | |
Stępniak Włodzimierz | podporucznik rezerwy | administracja państw. w Warszawie | Katyń | |
Sułek Bronisław | podporucznik rezerwy | urzędnik | Urząd Skarbowy w Zamościu | Katyń |
Klimowicz Olgierd[25] | porucznik rezerwy | inżynier mechanik | Fabryka Amunicji w Skarżysku | Charków |
Korzeniowski Bolesław | kapitan rezerwy | nauczyciel | Charków | |
Krusiewicz Jan | porucznik rezerwy | inżynier geodeta | Charków | |
Krygler Eugeniusz | podporucznik rezerwy | urzędnik | Charków | |
Majewski Franciszek | podporucznik rezerwy | urzędnik | Charków | |
Szulc Zdzisław | podporucznik rezerwy | Charków | ||
Wicherkiewicz Wacław[26] | major w st. sp. | żołnierz zawodowy | Charków | |
Grzymała-Tarnogórski Roman[27] | kapitan rezerwy | geodeta | Urząd Ziemski w Łucku | Kalinin |
Pierwszy sztandar 2 pułk Saperów Kaniowskich (2 pułku inżynieryjnego), został zniszczony przez samych żołnierzy 2 pułku inżynieryjnego w obliczu klęski pod Kaniowem w 1918 i rozdany żołnierzom tego pułku na przechowanie[28]. Nowy sztandar (wskrzeszony z zebranych fragmentów sztandaru 2 pułku inżynieryjnego) został wręczony w 8 listopada 1921 przez Naczelnika Państwa marszałka Piłsudskiego w Warszawskich Łazienkach na ręce dowódcy pułku mjr. Artura Górskiego[29][30]. Sztandar wykonany został zgodnie z przepisami z 1919 roku. Na stronie głównej w rogach płatu umieszczono w wieńcach laurowych emblemat saperów (kilof, topór, łopata i granat) oraz inicjał K i cyfrę 2. Na stronie odwrotnej znajduje się pośrodku płata napis: Honor i Ojczyzna, w rogach natomiast: Kaniów 11.5.18, Szampania 19.7.18, Lwów 12.2.19 oraz Warszawa 18.8.20[31].
Po klęsce wrześniowej sztandar przekazano we Francji formującemu się 2 Kaniowskiemu batalion saperów[31]. Na ten sztandar żołnierze batalionu złożyli przysięgę w Angers 30 marca 1940 roku[31]. Po internowaniu 2 Dywizji Strzelców Pieszych w Szwajcarii, sztandar 2 Kaniowskiego batalionu saperów był najcenniejszym eksponatem spośród zbiorów dywizji zdeponowanych w Muzeum Polskim w Raperswillu[31].
Obecnie sztandar jest przechowywany w Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie[31].
14 lutego 1929 roku Minister Spraw Wojskowych marszałek Polski Józef Piłsudski zatwierdził wzór i regulamin odznaki pamiątkowej 2 pułku saperów[32].
Odznakę o wymiarach 40x40 mm ma kształt krzyża maltańskiego, srebrnego, pokrytego białą emalią. W centrum krzyża znajduje się miniatura „Krzyża Kaniowskiego”. Odznaka oficerska, dwuczęściowa, wykonana w srebrze i emaliowana, mocowana dwoma nitami. Rewers gładki z numerem nadania. Wykonawcą odznaki był Stanisław Lipczyński z Warszawy[33].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.