Syarikat penerbangan Kebangsaan Jepun From Wikipedia, the free encyclopedia
All Nippon Airways Co., Ltd. (全日本空輸株式会社 , Zen Nihon Kūyu Kabushiki-gaisha, TYO: 9202 , LSE: ANA), juga dikenali sebagai Zennikkū (全日空 ) atau ANA, (Bahasa Melayu; syarikat Penerbangan All Nippon (seluruh Jepun)) ialah syarikat penerbangan yang beribu pejabat di Pusat Bandar Shiodome di kawasan Shiodome di Minato, Tokyo, Jepun [5][6][7]. Ia mengendalikan perkhidmatan ke destinasi domestik dan antarabangsa [8] dan mempunyai lebih daripada 20,000 pekerja setakat Mac 2016.[9]
| |||||||
Ditubuhkan | 27 Disember 1952 (sebagai Japan Helicopter and Aeroplane) | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Hab | |||||||
Hab kedua | |||||||
Bandar tumpuan | |||||||
Program kesetiaan | ANA Mileage Club | ||||||
Perikatan | Star Alliance | ||||||
Subsidiari |
| ||||||
Pesawat | 212 207 (+117 tempahan, +10 pilihan) | ||||||
Destinasi | 104 | ||||||
Syarikat induk | ANA Holdings Inc. | ||||||
Diniagakan sebagai | |||||||
Ibu pejabat | Shiodome City Center Minato, Tokyo, Jepun[2] | ||||||
Orang penting | Mineo Yamamoto (CEO), Yoji Ohashi (Chairman),
| ||||||
Pendapatan | ▼ ¥1.974 trilion (2019)[3] | ||||||
Pendapatan operasi | ▼ ¥60.8 bilion (2019)[3] | ||||||
Pendapatan bersih | ▼ ¥27.7 bilion (2019)[3] | ||||||
Jumlah aset | ▼ ¥2.560 trilion (2019)[3] | ||||||
Jumlah ekuiti | ▼ ¥1.061 trilion (2019)[3] | ||||||
Pekerja | ▼ 42,196 (2022)[4] | ||||||
Laman web | www www |
Hab antarabangsa utama ANA terletak di Lapangan Terbang Antarabangsa Narita di luar Tokyo dan Lapangan Terbang Antarabangsa Kansai di Osaka. Hab domestik utamanya pula terletak di Lapangan Terbang Antarabangsa Tokyo, Lapangan Terbang Antarabangsa Osaka, Lapangan Terbang Antarabangsa Chūbu Centrair (berdekatan Nagoya), dan Lapangan Terbang Chitose Baru (berdekatan Sapporo).[10]
Sebagai tambahan kepada operasi talian utamanya, ANA mengawal beberapa syarikat penerbangan penumpang subsidiari,[11] termasuk anaka syarikat yang terdiri dari ANA Wings, Air Nippon, Air Do (sebuah syarikat penerbangan tambang rendah, yang mengoperasikan perkhidmatan berjadual antara Tokyo dan beberapa bandar di Hokkaido), dan Allex Cargo (ANA Cargo - bahagian pengangkut barang yang dikendalikan oleh Air Japan). ANA juga merupakan pemegang saham terbesar dalam Peach, syarikat penerbangan tambang rendah usaha sama dengan syarikat Hong Kong First Eastern Investment Group. Pada Oktober 1999, syarikat penerbangan itu menjadi ahli Star Alliance. Pada 29 Mac 2013, ANA dinamakan Syarikat Penerbangan 5 Bintang oleh Skytrax. Pada 27 April 2018, ANA mengumumkan ANA Business Jet Co., Ltd., usaha sama dengan Sojitz untuk menawarkan penerbangan sewa jet peribadi.
Club ANA Lounge.
Perincian | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|
|
Pendahulu terawal ANA ialah Japan Helicopter and Aeroplane Transports Company (日本ヘリコプター輸送 , Nippon Herikoputā Yusō) (juga dikenali sebagai Helikopter dan Kapal Terbang Nippon), sebuah syarikat penerbangan yang diasaskan pada 27 Disember 1952.[13] Helikopter Nippon ialah sumber yang kemudiannya menjadi Persatuan Pengangkutan Udara Antarabangsa (IATA) kod syarikat penerbangan, NH.[14]
NH memulakan perkhidmatan helikopter pada Februari 1953. Pada 15 Disember 1953, ia mengendalikan penerbangan kargo pertamanya antara Osaka dan Tokyo menggunakan de Havilland Dove, JA5008.[13] Ini adalah penerbangan berjadual pertama yang diterbangkan oleh juruterbang Jepun di Jepun selepas perang. Perkhidmatan penumpang di laluan yang sama bermula pada 1 Februari 1954, dan telah dinaik taraf kepada de Havilland Heron pada bulan Mac.[15] Pada tahun 1955, Douglas DC-3 mula terbang ke NH juga,[13] pada masa itu rangkaian laluan syarikat penerbangan itu dilanjutkan dari utara Kyūshū ke Sapporo. Pada Disember 1957 Nippon Helicopter menukar namanya kepada All Nippon Airways Company.[16]
Pendahulu lain ANA ialah Far East Airlines (極東航空 , Kyokutō Kōkū).[17] Walaupun ia diasaskan pada 26 Disember 1952, sehari sebelum Helikopter Nippon, ia tidak mula beroperasi sehingga 20 Januari 1954, apabila ia memulakan kargo malam antara Osaka dan Tokyo, juga menggunakan de Havilland Dove. Ia menggunakan DC-3 pada awal 1957, yang mana rangkaian laluannya meluas melalui selatan Jepun dari Tokyo ke Kagoshima.[15]
Far East Airlines bergabung dengan All Nippon Airways yang baru dinamakan pada Mac 1958. Syarikat gabungan itu mempunyai jumlah permodalan pasaran sebanyak 600 juta Yen, dan hasil penggabungan itu ialah syarikat penerbangan swasta terbesar Jepun.[13] Syarikat penerbangan yang digabungkan itu menerima nama Jepun yang baharu (全日本空輸; Zen Nippon Kūyu; Pengangkutan Udara Jepun). Logo syarikat NH yang lebih besar telah dipilih sebagai logo gabungan syarikat penerbangan baharu itu, dan syarikat penerbangan baharu itu mengendalikan rangkaian laluan yang digabungkan daripada dua syarikat terdahulunya.[13]
Templat:Rail freight ANA berkembang sepanjang tahun 1960-an, menambah Vickers Viscount pada armada pada tahun 1960 dan Fokker F27 pada tahun 1961.[13] Oktober 1961 menandakan kemunculan pertama ANA di Bursa Saham Tokyo serta Bursa Sekuriti Osaka.[13] 1963 menyaksikan satu lagi penggabungan, dengan Fujita Airlines, meningkatkan modal syarikat kepada 4.65 bilion yen.[13] Pada tahun 1965 ANA memperkenalkan jet dengan Boeing 727 di laluan Tokyo-Sapporo. Ia juga memperkenalkan pesawat turboprop buatan sendiri pertama Jepun, NAMC YS-11 pada tahun 1965, menggantikan Convair 440 di laluan tempatan.[13] Pada tahun 1969, ANA memperkenalkan perkhidmatan Boeing 737.[13]
Apabila ANA berkembang, ia mula mengontrak syarikat pelancongan di seluruh Jepun untuk mengendalikan perkhidmatan darat di setiap rantau. Kebanyakan syarikat ini menerima saham dalam ANA sebagai sebahagian daripada tawaran mereka. Beberapa perhubungan ini berterusan hari ini dalam bentuk yang berbeza: contohnya, Nagoya Railroad, yang mengendalikan operasi ANA di rantau Chubu bersama-sama dengan perkongsian lain,[18] mengekalkan kerusi tetap dalam lembaga pengarah ANA].[19] Menjelang 1974, ANA mempunyai rangkaian syarikat penerbangan domestik terbesar di Jepun.[17]
Walaupun operasi domestik ANA berkembang, Kementerian Pengangkutan Jepun telah memberikan monopoli milik kerajaan Japan Airlines (JAL) ke atas penerbangan berjadual antarabangsa[13] yang berlangsung sehingga 1986. ANA dibenarkan untuk mengendalikan penerbangan sewa antarabangsa: yang pertama ialah sewa Boeing 727 dari Tokyo ke Hong Kong pada 21 Februari 1971.[20]
ANA membeli pesawat berbadan lebar pertamanya, enam Lockheed L-1011, pada November 1971, berikutan usaha jualan yang panjang oleh Lockheed yang melibatkan rundingan antara presiden AS Richard Nixon, perdana menteri Jepun Kakuei Tanaka dan perdana menteri UK Edward Heath (melobi memihak kepada pembuat enjin Rolls-Royce). Tanaka juga mendesak pengawal selia Jepun untuk membenarkan ANA beroperasi di laluan Asia sebagai sebahagian daripada pakej tersebut.[21] Pesawat itu memasuki perkhidmatan di laluan Tokyo-Okinawa pada tahun 1974. Pengangkut itu telah memesan McDonnell Douglas DC-10 tetapi membatalkan pesanan itu pada saat-saat akhir dan beralih kepada Lockheed. Ia kemudiannya mendedahkan bahawa Lockheed secara tidak langsung telah merasuah Perdana Menteri Kakuei Tanaka untuk memaksa pertukaran ini: skandal rasuah Lockheed membawa kepada penahanan Tanaka dan beberapa pengurus dari ANA dan ejen jualan Lockheed Marubeni kerana rasuah.[22]
Boeing 747-200 telah diperkenalkan di laluan Tokyo-Sapporo dan Tokyo-Fukuoka pada tahun 1976[13] dan Boeing 767 pada tahun 1983[23] pada laluan Shikoku. B747 pertama syarikat penerbangan itu ialah varian SR jarak dekat, direka untuk laluan domestik Jepun.[20]
Pada tahun 1986, ANA mula berkembang melangkaui syarikat penerbangan domestik utama Jepun untuk menjadi syarikat penerbangan antarabangsa yang kompetitif juga.[13] Pada 3 Mac 1986, ANA memulakan penerbangan antarabangsa yang dijadualkan dengan perkhidmatan penumpang dari Tokyo ke Guam.[24] Penerbangan ke Los Angeles dan Washington, D.C., diikuti dengan penghujung tahun, dan ANA turut menandatangani perjanjian perkhidmatan dengan American Airlines[13] untuk menyalurkan penerbangan baharu syarikat penerbangan AS ke Narita.
ANA mengembangkan perkhidmatan antarabangsanya secara beransur-ansur: ke Beijing, Dalian, Hong Kong dan Sydney pada tahun 1987; ke Seoul pada tahun 1988; ke London dan Saipan pada tahun 1989; ke Paris pada tahun 1990 dan ke New York dan Singapura pada tahun 1991.[25][26] Peralatan Airbus seperti A320 dan A321 telah ditambahkan pada armada pada awal 1990-an, begitu juga dengan jet Boeing 747-400. ANA menyertai Star Alliance pada Oktober 1999.[27]
2004 menyaksikan keuntungan ANA melebihi JAL buat kali pertama. Pada tahun itu, menghadapi lebihan slot disebabkan pembinaan lapangan terbang baharu dan pengembangan berterusan Lapangan Terbang Antarabangsa Tokyo, ANA mengumumkan pelan pembaharuan armada yang akan menggantikan beberapa pesawat besarnya dengan lebih banyak pesawat yang lebih kecil.[28]
Juga pada tahun 2004, ANA menubuhkan anak syarikat tambang rendah Air Next untuk mengendalikan penerbangan dari Lapangan Terbang Fukuoka bermula pada tahun 2005, dan menjadi pemegang saham majoriti dalam Nakanihon Airline Service (NAL) yang beribu pejabat di Lapangan Terbang Nagoya.[29] Pada tahun 2005, ANA menamakan semula NAL kepada Air Central, dan menempatkan semula ibu pejabatnya ke Lapangan Terbang Antarabangsa Chūbu Centrair.[30] Pada 12 Julai 2005, ANA mencapai perjanjian dengan NYK untuk menjual 27.6% bahagiannya dalam Nippon Cargo Airlines, sebuah usaha sama yang dibentuk antara kedua-dua syarikat pada tahun 1987.[31] Jualan itu membolehkan ANA menumpukan pada pembangunan bahagian kargonya sendiri. Pada tahun 2006, ANA, Japan Post, Nippon Express dan Mitsui O.S.K. Lines mengasaskan ANA & JP Express (AJV), yang akan mengendalikan pengangkut barang. ANA ialah pemegang saham teratas AJV. Ia menyerap operasi kapal kargo Air Japan.
Air Transport World menamakan ANA "Syarikat Penerbangan Terbaik" Tahun 2007 nya. Pada tahun 2006, syarikat penerbangan itu diiktiraf oleh FlightOnTime.info sebagai syarikat penerbangan berjadual paling menepati masa antara London dan Tokyo untuk empat tahun berturut-turut yang lalu, berdasarkan statistik rasmi British.[32] Japan Airlines mengambil alih gelaran itu pada tahun 2007. Pada tahun 2009, ANA mengumumkan rancangan untuk menguji idea sebagai sebahagian daripada kempen "e-penerbangan" syarikat penerbangan itu, menggalakkan penumpang dalam penerbangan terpilih untuk melawat tandas lapangan terbang sebelum mereka menaiki pesawat.[33][34] Pada 10 November tahun yang sama, ANA juga mengumumkan "Inspirasi Jepun" (Inspiration of Japan), konsep penerbangan antarabangsa terbaharu ANA, dengan kabin yang direka bentuk semula pada mulanya dilancarkan pada pesawat 777-300ER.[35]
Pada Julai 2011, All Nippon Airways dan AirAsia bersetuju untuk membentuk pengangkutan tambang murah, dipanggil AirAsia Japan, berpangkalan di Tokyo (Lapangan Terbang Antarabangsa Narita) . ANA memegang 51 peratus saham dan AirAsia memegang 33 peratus saham mengundi dan 16 peratus saham bukan mengundi melalui anak syarikat milik penuhnya, AA International.[36] Syarikat penerbangan itu bertahan sehingga Oktober 2013, apabila AirAsia menarik diri daripada usaha sama; syarikat penerbangan itu kemudiannya dijenamakan semula sebagai Vanilla Air.
Pada Mac 2018, All Nippon Airways mengumumkan penyepaduan dua anak syarikat pembawa tambang murahnya Penerbangan Peach dan Vanilla Air menjadi satu entiti yang mengekalkan nama Peach; bermula pada separuh kedua TK2018 dan akan disiapkan pada penghujung TK2019.[37]
Pada 29 Januari 2019, ANA Holdings membeli 9.5% pegangan dalam PAL Holdings, syarikat induk Philippine Airlines, dengan harga AS$95 juta.[38]
pada laman aeroroutes, ada diumumkan bahawa Syarikat Penerbangan All Nippon Airways, ada merancang untuk memulakan semula laluan tanpa henti, ke Perth dari Tokyo-Narita, yang akan dimulakan pada 29 Oktober 2023 [39].
pada Bulan Januari 2024, di laman aeroroutes, ada diumumkan bahawa, All Nippon Airways, telahpun merancang untuk meningkatkan kekerapan penerbangan pada destinasi antarabangsa ke Eropah, dari Tokyo/Haneda ke Munich dari 4 kali seminggu menjadi 7 kali seminggu bermula 1 Julai 2024 [40], dan Paris-CDG dari 3 kali seminggu menjadi 1 kali sehari juga bermula 1 Julai 2024 [40], dan memulakan semula laluan Tokyo/Haneda - Vienna, yang akan dimulakan semula pada 1 Ogos 2024, dengan kekerapan penerbangan 3 kali seminggu [40].
Syarikat ANA Holdings telah diwujudkan pada April 2013 disebabkan oleh "landskap industri penerbangan yang berubah", dengan persaingan terhadap syarikat penerbangan tambang rendah disebut sebagai salah satu sebab. Syarikat induk baharu itu akan mempunyai lebih 70 syarikat di bawahnya, terutamanya All Nippon Airways, tetapi juga anak syarikat kos rendah seperti Peach Aviation, dan syarikat katering dan operasi darat yang lain. Syarikat induk diketuai oleh pengerusi dan CEO yang berasingan.[41]
All Nippon Airways hanya diketuai oleh seorang Presiden dan Ketua Pegawai Eksekutif sejak April 2013, apabila syarikat induk baharu ditubuhkan. Pengerusi All Nippon Airways menjadi pengerusi syarikat induk, dan All Nippon Airways tidak lagi mempunyai pengerusinya sendiri. Berikut ialah senarai Presiden dan Ketua Pegawai Eksekutif, bersama dengan tahun pelantikan mereka:[43]
All Nippon Airways beribu pejabat di Pusat Bandar Shiodome di kawasan Shiodome di Minato, Tokyo, Jepun.[44][45]
Pada akhir 1960-an ANA mempunyai ibu pejabatnya di Bangunan Hikokan di Shinbashi, Minato.[46] Dari 1970-an hingga akhir 1990-an All Nippon Airways beribu pejabat di Bangunan Kasumigaseki di Chiyoda, Tokyo.[47][48][49][50] Sebelum berpindah ke ibu pejabat semasanya, ANA mempunyai ibu pejabatnya di perkarangan Lapangan Terbang Antarabangsa Tokyo Haneda di Ōta, Tokyo.[51] Pada tahun 2002 ANA mengumumkan bahawa ia mengambil sehingga 10 tingkat di Pusat Bandar Shiodome yang sedang dalam pembinaan. ANA mengumumkan bahawa ia juga memindahkan beberapa anak syarikat ke Pusat Bandar Shiodome.[52] Pusat Bandar Shiodome, yang menjadi ibu pejabat ANA, dibuka pada tahun 2003.[53]
Kumpulan ANA ialah kumpulan syarikat yang dimiliki sepenuhnya atau terutamanya oleh ANA. Ia terdiri daripada yang berikut:[54]
Penerbangan Komersial
Penerbangan am
Ditamatkan
Syarikat penerbangan berikut bergabung menjadi ANA Wings pada 1 Oktober 2010
Sehingga Mei 2021, ANA mengendalikan armada 6 pesawat pengangkut barang, Termasuk 4 Boeing 767-300ER(BCF) dan 2 Boeing 777F.[55] Pengangkut barang ANA beroperasi di 18 laluan antarabangsa dan 6 laluan domestik. ANA mengendalikan hab kargo semalaman di Lapangan Terbang Naha di Okinawa, yang menerima penerbangan kargo masuk dari destinasi utama di Jepun, China dan Asia Tenggara antara 1 dan 4 pagi, diikuti dengan penerbangan pergi balik antara 4 dan 6 pagi. , membenarkan perkhidmatan semalaman antara hab serantau ini serta sambungan seterusnya ke ANA lain dan penerbangan pembawa rakan kongsi. Kapal kargo 767 itu juga mengendalikan penerbangan siang hari dari Narita dan Kansai ke pelbagai destinasi di Asia Timur dan Tenggara.[56] ANA juga mengendalikan kapal pengangkut 767 pada laluan semalaman Kansai-Haneda-Saga-Kansai pada malam minggu,[57] yang digunakan oleh perkhidmatan penghantaran semalaman untuk menghantar bungkusan ke dan dari destinasi di Kyushu.[58]
ANA menubuhkan operasi pengangkut barang 767 pada tahun 2006 melalui JV dengan Japan Post, Nippon Express dan Mitsui, dipanggil ANA & JP Express. ANA mengumumkan usaha sama pengangkut barang kedua yang dipanggil Allex pada tahun 2008, dengan Kintetsu World Express, Nippon Express, MOL Logistics dan Yusen Air & Sea sebagai rakan kongsi JV.[59] Allex bergabung dengan anak syarikat ANA Overseas Courier Services (OCS), sebuah syarikat pengedaran berkala di luar negara, pada tahun 2009,[60] and ANA & JP Express was folded into ANA in 2010.[61]
ANA Cargo dan United Parcel Service yang berpangkalan di Amerika Syarikat mempunyai pakatan kargo dan perjanjian perkongsian kod, serupa dengan pakatan syarikat penerbangan, untuk mengangkut kargo ahli pada pesawat UPS Airlines.[62][63]
ANA juga mempunyai hubungan sejarah yang panjang dengan Nippon Cargo Airlines, pengendali pengangkut barang Boeing 747 yang berpangkalan di Narita. ANA mengasaskan bersama NCA dengan syarikat perkapalan Nippon Yusen pada tahun 1978, dan pada satu masa memegang 27.5% saham NCA. ANA menjual pegangannya kepada NYK pada tahun 2005, tetapi mengekalkan perkongsian teknikal dengan NCA.[64] ANA mengumumkan pada Julai 2013 bahawa ia akan menyewa pesawat pengangkut 747 NCA untuk perjalanan kargo semalaman antara Narita dan Okinawa, menggandakan kapasiti antara hab kargo utama ANA dan membebaskan 767 pesawat untuk mengendalikan laluan baharu dari Okinawa ke Nagoya dan Qingdao.[65]
ANA mempunyai rangkaian laluan domestik yang luas yang meliputi seluruh Jepun, dari Hokkaido di utara hingga Okinawa di selatan. Rangkaian laluan antarabangsa ANA meluas melalui China, Korea, India, Asia Tenggara, Kanada, Amerika Syarikat, Mexico, Australia dan Eropah Barat. Hab antarabangsa utamanya ialah Lapangan Terbang Antarabangsa Narita, di mana ia berkongsi Sayap Selatan Terminal 1 dengan rakan kongsi perikatan Star Alliance,[66] walaupun Lapangan Terbang Haneda menjadi hab antarabangsa utama kerana berdekatan dengan pusat bandar Tokyo dan perluasan besar-besaran yang berlaku di sana.
Rangkaian antarabangsa ANA kini menumpukan pada destinasi perniagaan; satu-satunya laluan "resort" yang tinggal ialah laluannya dari Haneda dan Narita ke Honolulu; laluan peranginan lepas seperti Narita-Guam, Kansai-Honolulu dan Nagoya-Honolulu telah dibatalkan, walaupun ANA merancang untuk mengembangkan perkhidmatan resort pada masa hadapan melalui anak syarikat tambang rendahnya Penerbangan Peach.[67]
All Nippon Airways mempunyai Perjanjian Perkongsian Kod dengan syarikat penerbangan berikut:[68]
All Nippon Airways mempunyai Perjanjian Antara Talian dengan syarikat penerbangan berikut:[81]
sejak Februari 2023, armada talian utama ANA - tidak termasuk anak syarikat - terdiri daripada pesawat berikut:[perlu rujukan]
Pesawat | Dalam Perkhidmatan | Tempahan | Penumpang | Nota | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
F | J | W | Y | Total | ||||
Airbus A320neo | 11 | — | — | — | 8 | 138 | 146 | |
Airbus A321-200 | 4 | — | — | — | 8 | 186 | 194 | |
Airbus A321neo | 22 | 4[82] | — | — | 8 | 186 | 194 | Hanya pengendali yang tidak menggunakan Airbus Cabin Flex untuk armada penghantaran selepas 2020. |
Airbus A380-800 | 3 | — | 8 | 56 | 73 | 383 | 520 | [83][84] |
Boeing 737-800 | 39 | — | — | — | 8 | 158 | 166 | JA51AN dicat dengan liveri perikatan Star Alliance. |
Boeing 737 MAX 8 | — | 20 | TBA | Order with 10 options.[85] Penghantaran bermula 2025. | ||||
Boeing 767-300ER | 15 | — | — | 35 | — | 167 | 202 | JA608A dan JA616A dicat dengan liveri Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba.[86][87] |
— | 10 | 260 | 270 | Dilengkapi dengan konfigurasi Domestik. | ||||
Boeing 777-200 | 2 | — | — | — | 21 | 384 | 405 | akan disarakan. |
Boeing 777-200ER | 8 | — | — | — | 28 | 364 | 392 | JA743A dicat dengan liveri Star Wars C-3PO. JA745A dicat dengan liveri Demon Slayer: Kimetsu no Yaiba.[88] |
21 | 384 | 405 | ||||||
Boeing 777-300 | 5 | — | — | — | 21 | 493 | 514 | akan disarakan. |
Boeing 777-300ER | 13 | — | 8 | 68 | 24 | 112 | 212 | |
64 | 116 | |||||||
Boeing 777-9 | — | 18 | TBA | Untuk menggantikan Boeing 777-300 dan 13 Boeing 777-300ER yang lebih lama.[89][90] Dua pesawat telah ditukar kepada Boeing 777-8F.[85] | ||||
Boeing 787-8 | 36 | — | — | 46 | 21 | 102 | 169 | Lancarkan pelanggan. JA874A dicat dengan liveri "ANA Future Promise".[91] |
32 | 14 | 138 | 184 | |||||
42 | — | 198 | 240 | |||||
— | 12 | 323 | 335 | Dilengkapi dengan konfigurasi Domestik. | ||||
Boeing 787-9 | 40 | 8 | — | 48 | 21 | 146 | 215 | JA873A dicat dengan liveri istimewa Star Wars R2-D2. JA871A dicat dengan liveri "ANA Future Promise".[92] |
40 | 14 | 192 | 246 | |||||
— | 18 | 377 | 395 | Dilengkapi dengan konfigurasi Domestik. | ||||
28 | 347 | 375 | ||||||
Boeing 787-10 | 3 | 12[93] | — | 38 | 21 | 235 | 294 | Pesan dengan 7 pilihan.[94] Pesanan tambahan pada tahun 2020.[95] |
Armada Kargo | ||||||||
Boeing 767-300BCF | 5 | — | Kargo | |||||
Boeing 767-300F | 4 | — | Kargo | |||||
Boeing 777F | 2 | — | Kargo | [96] | ||||
Boeing 777-8F | — | 2 | kargo | Ditukar daripada pesanan Boeing 777-9.[85] Penghantaran bermula 2028. | ||||
Total | 212 | 64 |
Pada 31 Julai 2014, ANA mengesahkan tempahan untuk 7 Airbus A320neos, 23 Airbus A321neos, 20 Boeing 777-9X, 14 Boeing 787-9 dan 6 Boeing 777-300ER, untuk digunakan untuk pembaharuan armada jarak dekat dan jauhnya. Boeing menilai pesanan ANA pada kira-kira $13 bilion pada harga senarai.[97]
Pada 2 Februari 2015, ANA membuat tempahan dengan Airbus dan Boeing bernilai $2.2bn untuk tiga Boeing 787-10, lima Boeing 737-800 dan tujuh Airbus A321.[98][sumber tak boleh dipercayai?] Pada penghujung Julai 2015, ANA memeterai perjanjian rahsia dengan Airbus untuk membuat tempahan tambahan pada masa hadapan (bilangan dan model pesawat tidak dikenal pasti) sebagai pertukaran untuk sokongan Airbus terhadap rancangan ANA untuk melabur dalam syarikat penerbangan yang bankrap seperti Skymark Airlines.[99]
Juga pada tahun 2015, ANA membuat pesanan untuk 15 Jet Serantau Mitsubishi untuk penerbangan serantau yang telah dibatalkan, yang akan dikendalikan oleh ANA Wings.[100]
Pada 29 Januari 2016, ANA menandatangani perjanjian pembelian dengan Airbus, meliputi tempahan firma untuk tiga Airbus A380, untuk penghantaran dari fiskal 2018 untuk beroperasi di laluan Tokyo (Narita) ke Honolulu.
Pada 11 Julai 2022, ANA menukar 2 daripada 777-9 pesanannya kepada varian pengangkut 777-8F.[101]
ANA ialah pelanggan pelancaran untuk badan lebar Boeing baharu, Boeing 787 Dreamliner, memesan 50 contoh dengan pilihan untuk 50 lagi pada April 2004. ANA membahagikan pesanan antara 30 daripada 787-3 dan 20 daripada jarak jauh 787-8. Walau bagaimanapun, ANA kemudiannya menukar pesanan −3 kepada varian −8.[102]
Penghantaran akhirnya bermula pada akhir 2011 apabila ANA menerima Boeing 787 pertamanya pada 21 September, Dreamliner pertama yang dihantar di dunia. ANA menerbangkan penerbangan penumpang Boeing 787 pertamanya pada 26 Oktober 2011, yang beroperasi sebagai penerbangan sewa dari Tokyo Narita ke Hong Kong.[103] ANA juga menjadi syarikat penerbangan kedua menerima Boeing 787-9 pada 28 Julai 2014. Walaupun kedua, syarikat penerbangan itu mendahului pelanggan pelancaran Air New Zealand untuk penerbangan komersial pertama dengan 787-9, sebuah piagam persiaran khas untuk sekolah Jepun dan Amerika. kanak-kanak pada 4 Ogos.[104][105]
NAMC YS-11 ialah pesawat penting untuk All Nippon Airways, walaupun kebanyakannya digunakan di bawah nama ANK, atau Air Nippon, anak syarikat All Nippon Airways. YS-11 terakhir yang beroperasi telah ditamatkan pada tahun 2006.[106] Sebilangan YS-11 berada di muzium, atau sebaliknya dibuang atau diasingkan. Selepas proses persaraan terakhir hingga September 2006, semua YS-11 telah dibatalkan, diwajibkan untuk bersara, melainkan milik persendirian dan telah dipulihkan secara persendirian. YS-11 adalah sebahagian besar daripada All Nippon Airways dari tahun 1970-an hingga awal 1990-an, apabila ia digunakan pada operasi domestik.[106]
ANA menerbangkan penerbangan terakhirnya dengan Airbus A321-100 pada 29 Februari 2008. Ini menandakan berakhirnya hampir sepuluh tahun operasi Airbus A321-100, yang mana ANA adalah satu-satunya pengendali dari Jepun.[107]
Semua Nippon Airways telah mengendalikan pesawat berikut:[108]
Pesawat | Tahun Diperkenalkan | Tahun Bersara | Pengganti | Nota/Rujukan |
---|---|---|---|---|
Airbus A320-200 | 1991 | 2021 | Airbus A321neo | Termasuk diambil alih dari armada Penerbangan Peach. |
Airbus A321-100 | 1998 | 2008 | Boeing 737-800 | |
Boeing 727-100 | 1964 | 1974 | Boeing 727-200 | Satu pesawat terhempas sebagai Penerbangan 60 All Nippon Airways.[109] |
Boeing 727-200 | 1969 | 1990 | Boeing 767-300 | Satu pesawat terhempas sebagai Penerbangan 58 All Nippon Airways.[110] |
Boeing 737-200 | 1969 | 1992 | Airbus A320-200 | |
Boeing 737-500 | 2003 | 2020 | Airbus A320neo family Boeing 737-800 |
|
Boeing 737-700 | 2005 | 2021 | Airbus A320neo family | [111] |
Boeing 737-700ER | 2007 | 2016 | None | [112] |
Boeing 747-200B | 1986 | 2005 | Boeing 747-400 | |
Boeing 747SR-100 | 1974 | 2006 | Boeing 747-400D | Satu pesawat telah dirampas sebagai Penerbangan 857 All Nippon Airways.[113] |
Boeing 747-400 | 1990 | 2011 | Boeing 777-300ER | |
Boeing 747-400D | 1992 | 2014 | Boeing 767-300ER Boeing 777-300 |
Satu pesawat telah dirampas sebagai Penerbangan 61 All Nippon Airways.[114] |
Boeing 767-200 | 1983 | 2004 | Boeing 767-300 Boeing 767-300ER |
|
Boeing 767-300 | 1988 | 2020 | Boeing 767-300ER Boeing 787 Dreamliner |
|
Convair 440 | 1959 | 1964 | Tidak Diketahui | [115] |
de Havilland Dove | 1953 | 1962 | Tidak Diketahui | Dalam perkhidmatan dengan Helikopter dan Pesawat Nippon dan Far East Airlines[116] |
de Havilland Heron | 1954 | 1961 | Tidak Diketahui | Dalam perkhidmatan dengan Helikopter dan Pesawat Nippon[117] |
Douglas DC-3 | 1955 | 1964 | Tidak Diketahui | Dalam perkhidmatan dengan Far East Airlines sebelum penggabungan[118] |
Fokker F27 Friendship | 1961 | 1973 | Tidak Diketahui | |
Fokker 50 | 2005 | 2009 | Tidak Diketahui | dioperasikan oleh Air Central[119] |
Handley Page Marathon | 1954 | 1960 | Tidak Diketahui | In service with Far East Airlines prior to merger[120] |
Lockheed L-1011 Tristar | 1974 | 1995 | Boeing 767 | Dibeli kerana skandal rasuah Lockheed (rasuah oleh Lockheed) |
Mitsubishi SpaceJet 90 | Dibatakan | Pesanan dibatalkan pada Februari 2023.[121] | ||
NAMC YS-11 | 1965 | 1991 | Tidak Diketahui | Satu pesawat terhempas sebagai Penerbangan 533 All Nippon Airways.[122] |
Vickers Viscount | 1961 | 1969 | Tidak Diketahui | |
Liveri bekas "Mohican" ANA terdiri daripada skema warna biru dan putih yang dicat sebagai bahagian jalur pada fiuslaj, dengan penstabil menegak biru dengan logo ANA bekas. Semua pesawat yang memakai livery ini sama ada telah bersara atau dicat semula. Pada tahun 2010, sebuah Boeing 767-300 telah dicat semula dalam livery ini.
Pada tahun 1982, ANA secara rasmi memperkenalkan liveri "Triton blue", yang mempunyai fiuslaj putih dan kelabu, dengan jalur biru dicat di bawah tingkap, dan penstabil menegak dicat biru dengan perkataan ANA dicat ke sisi. Dalam versi pertama, nama Jepun dan nama penuh Inggeris ANA dicat hitam di atas tingkap. Selepas menyertai Star Alliance, ANA memberikan livery kemas kini pertamanya, di mana nama Jepun dan Inggeris syarikat penerbangan itu digantikan dengan logo ANA.
Pada masa ini, ANA masih menggunakan liveri "Triton blue", tetapi ia memberikan satu lagi kemas kini kecil sejak 2010: bendera Jepun dialihkan berhampiran logo ANA di atas tingkap, dan slogan "Inspirasi Jepun" (Inspiration of Japan) ditambah.
Banyak pesawat ANA telah beroperasi dalam Liveri Pesawat khas selama ini:
Diperkenalkan pada tahun 2009, ciri kabin "Inspirasi Jepun" (Inspiration of Japan) termasuk tempat duduk kelas perniagaan dengan katil rata sepenuhnya, tempat duduk suite kelas pertama yang hampir tertutup, tempat duduk belakang tetap di kedua-dua kelas ekonominya, sistem hiburan dalam penerbangan AVOD baharu (berdasarkan sistem eX2 IFE Panasonic Avionics Corporation dengan sambungan iPod, beli-belah dalam tempat duduk dan pesanan makanan serta konsol skrin sentuh kabin) serta penambahbaikan kepada perkhidmatan dalam penerbangannya. ANA juga akan memperkenalkan ruang istirahat baharu (yang dibuka pada 20 Februari 2010, sepatutnya bertepatan dengan pengenalan bahagian dalaman pesawat baharu tetapi ditangguhkan [lihat di bawah]) dan konsep daftar masuk (kemudian pada musim luruh 2010) di Narita untuk kelas pertama dan ahli elit Perkhidmatan Berlian ANA Mileage Club.
Pengenalan konsep itu juga menghentikan penggunaan nama "Club ANA", yang digunakan untuk tempat duduk kelas perniagaan antarabangsanya (bertukar menjadi nama kelas perniagaan generik) serta nama lounge (semua ruang istirahat untuk kedua-dua kelas pertama dan kelas perniagaan dinamakan "ANA Lounge", dengan ruang istirahat kelas pertama dipanggil "ANA Suite Lounge" dan ruang ketibaannya "ANA Arrival Lounge").
Konsep "Inspirasi Jepun" (Inspiration of Japan) ini pada asalnya ditetapkan untuk debut pada 20 Februari 2010 dengan penghantaran Boeing 777-300ER baharunya sebelum tarikh tersebut, diikuti dengan pengenalan konsep pada tarikh tersebut di laluan Narita-New York. Walau bagaimanapun, disebabkan kelewatan ke tempat duduk ekonomi premium baharu, penampilan sulung telah ditunda semula kepada 19 April. (Kelewatan itu disebabkan oleh kegagalan ujian keselamatan di Jepun bagi gandar reka bentuk tempat duduk baharu, yang dibuat oleh pengeluar tempat duduk Koito Industries Ltd. Kegagalan ujian keselamatan ini turut menjejaskan penghantaran pesawat yang akan dikendalikan oleh tiga rakan Star yang lain. Ahli Alliance – Singapore Airlines untuk A380, Thai Airways' A330, dan Continental Airlines untuk penghantaran 737-800 baharu.[130][131])
Konsep "Inspirasi Jepun" (Inspiration of Japan) telah dipasang semula pada 777-300ER sedia ada untuk perkhidmatan di semua laluan Amerika Utara syarikat penerbangan itu,[132] dan boleh dipasang semula pada laluan Eropahnya. Sebahagian daripadanya mungkin akan berperingkat-peringkat menjadi Boeing 767-300ER yang sedia ada dalam perkhidmatan serta Boeing 787 yang akan datang mengikut susunan.[35][133][134][135]
Sejak Februari 2010 ANA menawarkan tandas wanita sahaja dalam penerbangan antarabangsa.[136] Boeing 787 pertama yang diterima oleh syarikat penerbangan itu mempunyai Bidet dalam Tandas kedua-dua kelas ekonomi dan perniagaan.[137]
majalah dalam penerbangan ANA dinamakan Wingspan dan boleh didapati di dalam pesawat dan sebagai aplikasi yang boleh dimuat turun secara percuma untuk iPad Apple. Versi iPad dinamakan Virtual Airport dan termasuk kandungan daripada Wingspan serta pautan ke tempahan syarikat penerbangan dan halaman daftar masuk dalam talian.[138]
Sebelum ini ANA mempunyai bas ulang-alik khusus dari Düsseldorf ke Frankfurt jadi penumpang boleh menaiki penerbangan ANA di lapangan terbang itu, tetapi perkhidmatan bas telah dihentikan selepas ANA memulakan penerbangan Düsseldorf khusus pada tahun 2014.[139][140]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.