From Wikipedia, the free encyclopedia
Coldplay — ბრიტანული როკ-ჯგუფი, ჩამოყალიბებული 1996 წელს, წამყვან ვოკალისტ კრის მარტინის და წამყვან გიტარისტ ჯონი ბაკლენდის მიერ ლონდონის საუნივერსიტეტო კოლეჯში სწავლისას.[3]. მას შემდეგ, რაც სახელით Pectoralz გამოსვლა დაიწყეს, მათ შეურთდა გაი ბერიმენი, რომელიც ბას-გიტარაზე უკრავდა. ჯგუფმა სახელი შეიცვალა და Starfish გახდა.[4] უილ ჩემპიონი მას დაემატა დრამერის, ბეკ-ვოკალისტისა და მულტი-ინსტრუმენტალისტის სახით, რითაც საბოლოო შემადგენლობა ჩამოყალიბდა. ხშირად მეხუთე წევრად ასახელებენ მენეჯერ ფილ ჰარვისაც.[5] 1998 წელს ჯგუფმა ოფიციალურად Coldplay დაირქვა,[6] სანამ ჩაწერდა და გამოსცემდა სამ EP-ს: Safety (1998), Brothers & Sisters (1999) და The Blue Room (1999). უკანასკნელი იყო ჯგუფის პირველი ჩანაწერი წამყვან ლეიბლზე, მას შემდეგ, რაც Coldplay-მ Parlophone-თან კონტრაქტი გააფორმა.[7]
| Coldplay | |
|---|---|
.jpg) Coldplay 2021 წელს. მარცხნიდან მარჯვნივ: ჯონი ბაკლენდი, კრის მარტინი, გაი ბერიმენი და უილ ჩემპიონი | |
| ბიოგრაფია | |
| აგრეთვე ცნობილი როგორც |
|
| წარმოშობა | ლონდონი, ინგლისი |
| ჟანრ(ებ)ი | ალტერნატიული როკი, პოსტ-ბრიტპოპი[1][2] |
| აქტიური | 1996—დღემდე |
| ლეიბლ(ებ)ი | |
| წევრები | |
| საიტი | coldplay.com |
| Coldplay ვიკისაწყობში | |
მსოფლიო წარმატება ჯგუფმა მოიპოვა 2000 წლის სინგლით „Yellow“, რასაც მოჰყვა იმავე წლის სადებიუტო ალბომი Parachutes, ნომინირებული მერკურის ჯილდოზე. ჯგუფის მეორე ალბომმა A Rush of Blood to the Head (2002) კრიტიკოსთა აღიარება მოიპოვა და რამდენიმე ჯილდო მიიღო, მათ შორის NME-ს წლის ალბომის ჯილდო. შემდეგი ალბომი, 2005 წლის X&Y ძირითადად დადებითად იქნა შეფასებული, თუმცა კრიტიკოსთა ნაწილი თვლიდა, რომ იგი წინასთან შედარებით უფრო სუსტი იყო. მეოთხე ალბომს Viva la Vida or Death and All His Friends (2008), ჩაწერილს ბრაიან ინოს პროდიუსერობით, ძირითადად დადებითი შეფასებები ახლდა, ისევე, როგორც გრემის ჯილდოზე რამდენიმე ნომინაცია და გამარჯვებაც.[8] 2011 წლის 24 ოქტომბერს გამოვიდა მეხუთე სტუდიური ალბომი Mylo Xyloto, რომლის შეფასებები არაერთგვაროვანიდან დადებითამდე მერყეობდა. ალბომი მოექცა 34 ქვეყნის ჩარტების სათავეში და 2011 წელს ბრიტანეთის ყველაზე გაყიდვად როკ-ალბომად იქცა.[9] 2014 წლის 16 მაისს გამოვიდა მეექვსე ალბომი, Ghost Stories, რომელიც მოხვდა iTunes-ის მაღაზიის გაყიდვების სათავეებში, 100-ზე მეტ ქვეყანაში.[10]
ჯგუფს მიღებული აქვს მრავალი ჯილდო და ნომინაცია, მათ შორის Brit-ის რვა ნომინაცია საუკეთესო ბრიტანული ჯგუფის ნომინაციაში (სამჯერ გამარჯვებით) და MTV-ის მუსიკალური ვიდეოების ხუთი ჯილდო. სულ Coldplay ფლობს გრემის შვიდ ჯილდოს 25 ნომინაციაში. ჯგუფმა მსოფლიოში გაყიდა 80 მილიონი ჩანაწერი.[11] 2009 წლის დეკემბერში Rolling Stone-ის მკითხველების გამოკითხვის საფუძველზე Coldplay მოექცა 2000-იანი წლების საუკეთესო შემსრულებელთა სიის მეოთხე ადგილზე.[12]
ჯგუფი არის სხვადასხვა სოციალური და პოლიტიკური ღონისძიებისა და ორგანიზაციის აქტიური მხარდამჭერი - ასეთებია Oxfam-ის კამპანია Make Trade Fair და Amnesty International. Coldplay წარსულში გამოსულა მრავალ საქველმოქმედო კონცერტზე ან მიუღია მონაწილეობა ამა თუ საქველმოქმედო აქციაში, როგორიც არის Band Aid 20, Live 8, Sound Relief, Hope for Haiti Now: A Global Benefit for Earthquake Relief, The Secret Policeman's Ball, Sport Relief და Teenage Cancer Trust.[13]
კრის მარტინის და ჯონი ბაკლენდის მიერ ლონდონის საუნივერსიტეტო კოლეჯში გაცნობა მოხდა 1996 წელს, სწავლის დაწყების პირველ კვირაში.[14] შემდეგი წლის განმავლობაში ისინი გეგმავდნენ ჯგუფის ჩამოყალიბებას და შექმნეს დუეტი, რომელსაც Pectoralz დაარქვეს.[3] გაი ბერიმენი, მარტინისა და ბაკლენდის კლასელი, ჯგუფს მოგვიანებით შეუერთდა. 1997 წლისთვის ისინი, სახელით Starfish, გამოდიოდნენ კემდენში გამართულ ადგილობრივ კონცერტებზე, სხვადასხვა პრომოუტერის წინაშე.[4] მარტინის თხოვნით, უკანასკნელის სკოლის მეგობარი ფილ ჰარვი, რომელიც ოქსფორდის უნივერსიტეტში კლასიკურ ენებს სწავლობდა, ჯგუფის მენეჯერი გახდა.[15] ჰარვი უფრო გვიანდელ პერიოდში ჯგუფის მეხუთე წევრადაც კი ითვლებოდა.[6] მუსიკოსების შემადგენლობას, საბოლოოდ, შეემატა უილ ჩემპიონი, რომელიც პერკუსიაზე უკრავდა. ბავშვობიდან იგი უკრავდა ფორტეპიანოზე, გიტარაზე, ბას-გიტარასა და სასტვენზე. დასარტყმელი საკრავები მალე ისწავლა, მიუხედავად იმისა, რომ მანამდე გამოცდილება არ ჰქონია.[3] საბოლოოდ ჯგუფმა აირჩია სახელი Coldplay, რომელიც ტიმ კრომპტონმა, ერთ-ერთმა სტუდენტმა შესთავაზა - მას იგი საკუთარი ჯგუფისთვის იყენებდა.[6] 1997 წლისთვის მარტინმა გაიცნო კლასიკური ენების ფაკულტეტის კიდევ ერთი სტუდენტი, ტიმ რაის-ოქსლი. სურეიში გატარებული ერთ-ერთი შაბათ-კვირისას ორივემ ფორტეპიანოზე საკუთარი სიმღერები დაუკრა. მარტინმა ოქსლის ნიჭი შეამჩნია და შესთავაზა Coldplay-ში კლავიშისტის სახით შემოერთება, მაგრამ ტიმი უკრავდა Keane-ში, რომელიც უკვე აქტიური იყო. Keane-ს და Coldplay-ს მეორე შემადგენლობა უცვლელი იყო და ორივე ჯგუფი კვარტეტებად დარჩა.[16]
1998 წელს Coldplay-მ შეზღუდული რაოდენობით გამოსცა Safety EP-ის 500 ასლი.[17] დისკების უმეტესობა გადაეცა მეგობრებსა და კომპანიებს, 50 კი გასაყიდად გამოვიდა. იმავე წლის დეკემბერში Coldplay-მ გააფორმა კონტრაქტი დამოუკიდებელ ლეიბლ Fierce Panda-სთან.[17] ჯგუფის პირველი გამოცემა ამ ლეიბლზე იყო სამი სიმღერისგან შემდგარი Brothers and Sisters EP, რომელიც სწრადად იქნა ჩაწერილი 1999 წლის თებერვალში, სამი დღის განმავლობაში.[17]
საბოლოო გამოცდების ჩაბარების შემდეგ, Coldplay მოხვდა Parlophone-ზე, გააფორმა რა 1999 წლის დასაწყისში კონტრაქტი, რომელიც ითვალისწინებდა ხუთი ალბომის გამოცემას.[7] ჯგუფის გლასტონბერის ფესტივალის ფარგლებში პირველად გამოჩენის შემდეგ დაიწყო მესამე EP-ის ჩაწერა, რომელიც The Blue Room-ის სახელით გამოიცა.[18] მისი 5000 ასლი ოქტომბერში საჯარო გაყიდვაში გამოვიდა[19], ხოლო სინგლი „Bigger Stronger“ BBC Radio 1-ის ეთერში მოხვდა. The Blue Room-ის ჩაწერის სესიები მეტად მღელვარე იყო - ჩემპიონი დროებით გააგდეს ჯგუფიდან, მაგრამ მარტინმა საბოლოოდ ინანა ამ გადაწყვეტილების მიღების შესახებ და ალკოჰოლის აქტიური მოხმარება დაიწყო. საბოლოოდ, ჯგუფმა მოაგვარა ყველა უთანხმოება და ჩამოაყალიბა კოლექტივის ხელუხლებლობის შენარჩუნების წესებიც. U2-სა და R.E.M.-ის გავლენის ქვეშ მყოფმა Coldplay-მ გადაწყვიტა დემოკრატიულად მუშაობა და წევრებს შორის შემოსავლის თანაბრად განაწილება, ხოლო ნებისმიერი, ვინც მძიმე ნარკოტიკების გამოყენებას დაიწყებდა, ჯგუფს დატოვებდა.
თავდაპირველად ჯგუფი გეგმავდა სადებიუტო ალბომის ორი კვირის განმავლობაში ჩაწერას. მიუხედავად ამისა, ტურნეების და ცალკე ცოცხალი გამოსვლების გამო ჩაწერამ გასტანა 1999 წლის სექტემბრიდან 2000 წლის აპრილ-მაისამდე.[20] ალბომი ჩაწერილი იქნა Rockfield Studios-ში, Matrix Studios-ში და Wessex Sound Studios-ში, პროდიუსერ კენ ნელსონის თანაშემწეობით, თუმცა სიმღერების დიდი რაოდენობა ჩაწერილი იქნა ლივერპულის Parr Street Studios-ში (სადაც სტუდიის სამ ოთახს იყენებდნენ). ახალი ალბომის სიმღერების მიქსზე მუშაობა მიმდინარეობდა მაიკლ ბრაუერის, ამერიკელი ხმის ინჟინერის თანაშემწეობით, ნიუ-იორკში.[21] იმავე პერიოდში მათ დაუკრეს Carling Tour-ზე, სადაც გამოდიოდნენ ახალი ჯგუფები.[22]
ჰიტური სიმღერის გარეშე EP-ის გამოცემის შემდეგ Coldplay-მ წარმატება იქონია Parachutes-ის წამყვანი სინგლით „Shiver“, რომელიც 2000 წლის მარტში გამოვიდა და ბრიტანეთის სინგლების ჩარტის 35-ე პოზიციამდე ავიდა.[23] 2000 წლის ივნისი იქცა ჯგუფის ისტორიის მნიშვნელოვან მომენტად - Coldplay გაემგზავრა პირველი ტურნეს ფარგლებში, რომელსაც ახლდა გლასტონბერის ფესტივალზე გამოსვლა. დიდი წარმატება იქონია კიდევ ერთმა სინგლმა - „Yellow“.[24] ითამაშა რა როლი, როგორც Coldplay-ს პირველმა გამოცემამ, რომელიც ხუთეულში მოხვდა, „Yellow“ ავიდა ბრიტანეთის სინგლების ჩარტის მეოთხე პოზიციამდე და Coldplay-სადმი ინტერესმა იმატა.[24] „Yellow“ და „Shiver“ თავდაპირველად გამოვიდა EP-ებზე, 2000 წლის გაზაფხულზე.[25] პირველი 2000 წლის 26 ივნისს ბრიტანეთში სინგლის სახითაც გამოიცა. აშშ-ში სიმღერა გამოვიდა, როგორც წამყვანი სინგლი ჯერ გამოუცემელი ალბომიდან. 2000 წლის ოქტომბერში სიმღერა მოხვდა აშშ-ის კოლეჯებისა და ალტერნატიული რადიოების ეთერში.[26]
Parachutes, პირველი სტუდიური ალბომი, ჯგუფმა გამოუშვა 2000 წლის 10 ივლისს, ბრიტანეთში, ლეიბლზე Parlophone. ალბომის დებიუტი შედგა ბრიტანეთის ალბომების ჩარტის პირველ პოზიციაზე.[27] ჩრდილოეთ ამერიკაში იგი 2000 წლის 7 ნოემბერს ლეიბლზე Nettwerk გამოვიდა. გამოცემის შემდეგ იგი სხვადასხვა ფორმატებში გამოიცა. ბრიტანულმა და ამერიკულმა ლეიბლებმა იგი 2000 წელს CD-ზე გამოსცეს, მოგვიანებით კი, 2001 წელს, აშშ-ში იგი Capitol-ის მიერ აუდიოკასეტაზე გამოიცა. მომდევნო წელს Parlophone-მა ალბომი გრამფირფიტაზე გამოუშვა. ჯგუფმა აგრეთვე CD-ზე შეზღუდული რაოდენობით გამოსცა ალბომის მესამე სინგლი „Trouble“, „Yellow“-ს რემიქსით. იგი დაიბეჭდა 1000 ასლის ოდენობით, მხოლოდ ფანებისთვის და ჟურნალისტებისთვის.[28] „Yellow“ და „Trouble“ გაერთიანებული სამეფოსა და აშშ-ის რადიოეთერში აქტიურად გადიოდა.[29]
Parachutes 2000 წლის სექტემბერში ნომინირებული იქნა მერკურის მუსიკალურ ჯილდოზე [30] ევროპაში წარმატების შემდეგ ჯგუფმა დაიწყო ჩრდილოეთი ამერიკის ათვისება[31], სადაც ალბომი 2000 წლის ნოემბერში გამოსცა. 2001 წლის თებერვალში მან დაიწყო ტურნე აშშ-ის კლუბებში.[32] 2001 წლის თებერვალში Brit-ის დაჯილდოებაზე Coldplay-მ მოიპოვა ჯილდოები საუკეთესო ბრიტანული ჯგუფისთვის და ალბომისთვის.[33] მიუხედავად იმისა, რომ Parachutes-მა აშშ-ში შედარებით ნელი ტემპით მოიკიდა ფეხი, საბოლოოდ მან ამ ქვეყანაში ორმაგი პლატინის სტატუსი მოიპოვა.[34] ალბომმა კრიტიკოსებისგან მაღალი შეფასებები მიიღო, ისევე, როგორც 2002 წელს - გრემის ჯილდო საუკეთესო ალტერნატიული ალბომის კატეგორიაში. კრის მარტინი Parachutes-ის გამოცემის შემდეგ ამბობდა, რომ ალბომის წარმატებამ ჯგუფის სტატუსი გაზარდა „მსოფლიოს უდიდეს, საუკეთესო ჯგუფამდე.“[35]
Parachutes-ის წარმატების შემდეგ Coldplay სტუდიას 2001 წლის სექტემბერში დაუბრუნდა, შემდეგ სტუდიურ ალბომზე სამუშაოდ, კვლავ კენ ნელსონთან ერთად. ვინაიდან ჯგუფი ლონდონში მანამდე დიდი ხნით არასოდეს გაჩერებულა, ალბომზე კონცენტრირება უჭირდათ. მათ სცადეს ლივერპულში მუშაობის გაგრძელება, სადაც Parachutes-ის ზოგიერთი სიმღერა ჩაწერეს. კრისი ამბობდა, რომ იქ ჩასულებს აეკვიატათ ჩაწერის იდეა. „In My Place“ იყო პირველი დასრულებული სიმღერა. იგი გამოიცა შემდეგი ალბომის წამყვანი სინგლის სახით. მარტინი ამბობდა: „ერთი რამის გამო განვაგრძეთ - „In My Place“-ის ჩაწერის შემდეგ. დანარჩენი სიმღერები მოგვიანებით გაჩნდა.“
ჯგუფმა ალბომისთვის 20-ზე მეტი სიმღერა შექმნა. „In My Place“ და „Animals“ სრულდებოდა ცოცხლად, სანამ ჯგუფი ჯერ კიდევ Parachutes-ით ტურნეს მართავდა..[28][36] ახალი ალბომის სახელწოდება ცნობილი გახდა ჯგუფის ოფიციალური საიტიდან.[37] A Rush of Blood to the Head გამოვიდა 2002 წლის აგვისტოში, რასაც ახლდა რამდენიმე წარმატებული სინგლის გამოცემაც, როგორიც იყო „Clocks“ და ბალადა „The Scientist“. უკანასკნელი დაიწერა ჯორჯ ჰარისონის „All Things Must Pass“-ის (1970) შთაგონებით.[38]
2002 წლის ივნისიდან 2003 წლის სექტემბრამდე ჯგუფმა გამართა მასშტაბური საკონცერტო ტურნე. მათ მოიარეს ხუთი კონტინენტი, მნიშვნელოვანი ფესტივალების ჩათვლით, როგორიც იყო გლასტონბერის ფესტივალი,[19] V2003 და Rock Werchter. მრავალ კონცერტზე გამოიყენებოდა დახვეწილი განათება და ინდივიდუალური ეკრანები.[39] ტურნეს გაგრძელებისას სიდნეიში ჩაიწერა მასალა, რომელიც გამოიცა DVD-სა და CD-ზე, სახელწოდებით Coldplay Live 2003. Brit-ის 2003 წლის დაჯილდოებაზე, რომელიც ერლს კორტის საგამოფენო დარბაზში გაიმართა, Coldplay-ს მეორედ მიენიჭა წლის საუკეთესო ბრიტანული ჯგუფის წოდება და, ასევე მეორედ - ჯილდო საუკეთესო ბრიტანული ალბომისთვის.[33] 2003 წლის 28 აგვისტოს Coldplay-მ „The Scientist“ ნიუ-იორკში, MTV-ის მუსიკალური ვიდეოების დაჯილდოებაზე შეასრულა და მიიღო MTV-ის სამი ჯილდო.[40]
2003 წლის დეკემბერში Rolling Stone-ის მკითხველებმა Coldplay აირჩიეს საუკეთესო შემსრულებლად და წლის საუკეთესო ჯგუფად.[41] ამავე პერიოდში Coldplay-მ ჩაწერა The Pretenders-ის 1983 წლის სიმღერის „2000 Miles“ ქავერ-ვერსია, რომელიც საკუთარ საიტზე ჩამოსატვირთად გამოაქვეყნა. იგი იქცა ბრიტანეთში წლის ყველაზე ჩამოტვირთვად სიმღერად. სიმღერის გაყიდვიდან შემოსული თანხა გადაეცა კამპანიებს Future Forests და Stop Handgun Violence.[42] A Rush of Blood to the Head-მა 2003 წლის გრემის დაჯილდოებაზე მიიღო წლის საუკეთესო ალტერნატიული ალბომის ჯილდო.[43] შემდეგ, 2004 წელს მან მიიღო გრემი წლის ჩანაწერისთვის, სიმღერისთვის „Clocks“.
2004 წლის განმავლობაში ჯგუფი თითქმის არ ჩანდა და ისვენებდა ტურნესგანმ, მაგრამ გამოუშვა სატირული ვიდეო, ჩაწერილი გამოგონილი ჯგუფ The Nappies-ის სახელით. მესამე სტუდიური ალბომი X&Y გამოიცა 2005 წლის ივნისში, ევროპასა და ბრიტანეთში. იგი იქცა 2005 წლის ყველაზე გაყიდვად ალბომად, წლის ბოლოსთვის საერთო ჯამში გაყიდული 8.3 მილიონი ასლით. წამყვანი სინგლი „Speed of Sound“ მოხვდა რადიოეთერში და ონლაინ-მაღაზიებში 18 აპრილს, ხოლო 2005 წლის 23 მაისს გამოიცა CD-ზე.[44] X&Y გამოჩნდა 20 ქვეყნის ალბომის ჩარტის სათავეებში [45] და ბრიტანეთის ჩარტების ისტორიაში გაყიდვების მხრივ მესამე ადგილი დაიკავა.[46] იმავე წელს გამოვიდა კიდევ ორი სინგლი - „Fix You“ (სექტემბერში) და „Talk“ (დეკემბერში). კრიტიკოსთა რეაქცია ალბომზე ძირითადად დადებითი იყო, თუმცა ნაკლები ენთუზიაზმით სავსე, ვიდრე მის წინამორბედთან დაკავშირებით. The New York Times-ის კრიტიკოსი ჯონ პარელესი წერდა, რომ Coldplay „ათწლეულის ყველაზე აუტანელი ჯგუფია“,[47] ხოლო NME-მ ალბომი შეაფასა 10-დან 9 ქულით და დაწერა, რომ იგი იყო „საიმედო, გაბედული, ამბიციური, სინგლებით სავსე...X&Y ბორბალს არ იგონებს, მაგრამ იგი აძლიერებს Coldplay-ს, როგორც თავისი დროის ჯგუფს.“[48]
Coldplay-სა და U2-ს შედარება ხშირი გახდა.[49][50] კრის მარტინი მოგვიანებით ამბობდა, რომ მიმოხილვები, რომლებშიც შერეულიდან უარყოფით შეფასებებამდე ეწერა, მნიშვნელოვანი იყო U2-სთან Coldplay-ს შედარებით, რამაც მას (კრისს) შვება მოუტანა.[51]
2005 წლის ივნისიდან 2006 წლის ივლისამდე მიმდინარეობდა ჯგუფის ტურნე Twisted Logic Tour, რომელიც დასრულდა მნიშვნელოვან ფესტივალებზე გამოსვლით (კოაჩელას ფესტივალი, უაიტის კუნძულის ფესტივალი, გლასტონბერის ფესტივალი და Austin City Limits Music Festival). 2005 წლის ივლისში ჯგუფი გამოჩნდა Live 8-ზე, ლონდონის ჰაიდ პარკში, სადაც The Verve-ის ვოკალისტ რიჩარდ ეშკროფტის მონაწილეობით ამ უკანასკნელი ჯგუფის „Bitter Sweet Symphony“ შეასრულა.[52] 28 აგვისტოს Coldplay-მ „Speed of Sound“ შეასრულა MTV-ის მუსიკალური ვიდეოების დაჯილდოებაზე, მაიამიში. [53] სექტემბერში მათ b-მხარის სახით უკვე ცნობილი „How You See the World“-ის ახალი ვერსია ჩაწერეს, War Child-ის ალბომ Help!: A Day in the Life-ისთვის.[54] 2006 წლის თებერვალში Coldplay-მ Brit-ის დაჯილდოებაზე მოიპოვა საუკეთესო ალბომის და საუკეთესო სინგლის ჯილდოები.[55] ალბომიდან გამოვიდა კიდევ ორი სინგლი - „The Hardest Part“ da „What If“, ხოლო მეექვსე და საბოლოო „White Shadows“ მხოლოდ მექსიკაში, 2007 წლის ივნისში გამოიცა.
2006 წლის ოქტომბერში Coldplay-მ დაიწყო მეოთხე სტუდიური ალბომის ჩაწერა. იგი პროდიუსერ ბრაიან ინოს მონაწილეობით იწერებოდა და გამოიცა სახელწოდებით Viva la Vida or Death and All His Friends.[56] ჩაწერისგან შესვენებისას მათ 2007 წლის დასაწყისში ლათინური ამერიკის რამდენიმე ქალაქი მოიარეს.[57] ლათინურ ამერიკასა და ესპანეთში ტურნეს დროს ეკლესიებსა და სხვა ადგილებში ჩაწერას, ჯგუფის აღიარებით, მოჰყვა ესპანური გავლენა.[58] წლის დარჩენილი თვეები Coldplay-მ კვლავ ინოუსთან ერთად გაატარა.[59]
მარტინი Viva la Vida-ს აღწერდა, როგორც Coldplay-ს ახალ მიმართულებას: ცვლილებას წინა სამი ალბომის შემდეგ, რომლებსაც ისინი „ტრილოგიას“ უწოდებდნენ.[60] მისი თქმით, ალბომში ნაკლები ფალსეტო გამოიყენებოდა, ვინაიდან მან დაუშვა უფრო დაბალ რეგისტრებშიც სიმღერა.[60] სხვადასხვა სიმღერაში, როგორიც იყო „Violet Hill“, შეტანილი იყო გიტარის მოშლილი რიფები და ბლუზური ტონები.[60]
„Violet Hill“ გამოცხადებული იქნა, როგორც პირველი სინგლი, ხოლო რადიოსთვის იგი 2008 წლის 29 აპრილს გავრცელდა.[61] პირველი ეთერის შემდეგ იგი ერთი კვირის განმავლობაში ჯგუფის საიტზე უფასოდ იყო ხელმისაწვდომი და ჩამოტვირთვების რაოდენობა აღემატებოდა 2 მილიონს.[62] კომერციული ჩამონატვირთი 6 მაისს გამოვიდა.[63][64] „Violet Hill“ მოხვდა ბრიტანეთის საუკეთესო 10-ეულში, აშშ-ის საუკეთესო 40-ეულში და მსოფლიოს სხვა ქვეყნებშიც წარმატებული იყო.[65] სიმღერა „Viva la Vida“ აგრეთვე ექსკლუზიურად iTunes-ზე გამოიცა. იგი იქცა ჯგუფის პირველ #1 ჰიტად Billboard Hot 100-ში,[66] ისევე, როგორც ჯგუფის პირველ ბრიტანულ #1 ჰიტად - უკვე ჩამოტვირთვების გათვალისწინებით.[67] ჩამოტვირთვების მიხედვით იგი აგრეთვე იყო ჯგუფის პირველი #1 სინგლი ბრიტანეთის სინგლების ჩარტში.
გამოცემის შემდეგ Viva la Vida or Death and All His Friends მოხვდა მსოფლიო ჩარტების სათავეებში და 2008 წლის ყველაზე გაყიდვად ალბომად იქცა.[68] ბრიტანეთის ალბომების ჩარტში მან პირველი ადგილი დაიკავა, მიუხედავად იმისა, რომ გაყიდვაში მხოლოდ სამი დღით ადრე გამოიცა. ამ პერიოდის განმავლობაში იგი გაიყიდა 302 000 ასლის ოდენობით. BBC-მ მას უწოდა იმ დროისთვის „ბრიტანეთის ისტორიაში ერთ-ერთი ყველაზე გაყიდვადი ჩანაწერი“.[69] ივნისის ბოლოსთვის მან დაამყარა რეკორდი, როგორც ყველა დროის ყველაზე ხშირად ჩამოტვირთულმა ალბომმა.[70][71] 2008 წლის ოქტომბერში Coldplay-ს მიენიჭა Q-ს ორი ჯილდო - ალბომისთვის Viva la Vida or Death and All His Friends და დღეს მსოფლიოში არსებული საუკეთესო შემსრულებლისთვის.[72] 9 ნოემბერს მსოფლიო მუსიკის დაჯილდოებაზე მონტე-კარლოში Coldplay დასახელდა 2008 წელს მსოფლიოს ყველაზე გაყიდვად შემსრულებლად.[73] მათ აგრეთვე მოიპოვეს კიდევ ორი ჯილდო, მსოფლიოს ყველაზე გაყიდვადი როკ-შემსრულებლის და დიდი ბრიტანეთის ყველაზე გაყიდვადი შემსრულებლის კატეგორიებში.[74] Viva la Vida or Death and All His Friends-ს მოჰყვა Prospekt's March EP, გამოცემული 2008 წლის 21 ნოემბერს. მასში მოხვდა Viva la Vida or Death and All His Friends-ის ჩაწერის შემდეგ დარჩენილი რამდენიმე სიმღერა.[75][76] EP ვრცელდებოდა ცალკე, მაგრამ აგრეთვე გამოიცა Viva la Vida or Death and All His Friends-ის ახალ ტირაჟთან ერთად.[77] „Life in Technicolor II“, შეტანილი ამ EP-ში, სინგლის სახით გამოვიდა.
ტურნე Viva la Vida Tour ჯგუფმა ივნისში დაიწყო, ლონდონის ბრიქსტონის აკადემიაში გამოსვლით.[78] ორი დღის შემდეგ BBC-ის სატელევიზიო ცენტრის შენობასთან შედგა ჯგუფის 45 წუთიანი გამოსვლა, რომელიც პირდაპირ ეთერში გადაიცემოდა.[79] „Lost!“, გამოცემული 2008 წლის ბოლოს, იქცა ალბომის მესამე სინგლად. სინგლში შეტანილი იქნა სიმღერის ვერსია, ჩაწერილი ჯეი-ზის მონაწილეობით. 2009 წლის 14 მარტს სიდნეიში Sound Relief-ისთვის საქველმოქმედო[80] ფარგლებში შესრულების შემდეგ Coldplay-ს ჰქონდა კონცერტი, რომელზეც დასასწრები ყველა ბილეთი გაყიდული იყო.
2008 წლის 4 დეკემბერს ჯგუფს სასამართლოში უჩივლა ჯო სატრიანიმ, რომელიც ამტკიცებდა, რომ სიმღერის „Viva la Vida“ მელოდიის ნაწილი აღებული იყო მის 2004 წლის ალბომში Is There Love in Space? შეტანილი „If I Could Fly“-დან. თუმცა, „Viva la Vida“-მ მიიღო გრემის ორი ჯილდო წლის სიმღერისთვის.[81] ჯგუფმა უარყო ბრალდებები.[82][83] ორივე მხარეს შორის დავა საბოლოოდ დასრულდა, უცნობი პირობებით.[84]
2009 წელს Coldplay ნომინირებული იქნა Brit-ის ოთხ ჯილდოზე - საუკეთესო ბრიტანული ჯგუფის, საუკეთესო ბრიტანული ცოცხალი შემსრულებლის, საუკეთესო ბრიტანული სინგლის („Viva la Vida“) და საუკეთესო ბრიტანული ალბომის (Viva la Vida or Death and All His Friends) კატეგორიებში.[85] გრემის იმავე წლის დაჯილდოებაზე ჯგუფმა მიიღო ამი ჯილდო წლის სიმღერისთვის („Viva la Vida“), საუკეთესო როკ-ალბომისთვის (Viva la Vida or Death and All His Friends) და საუკეთესო ვოკალური პოპ-შესრულებისთვის ჯგუფის ან დუეტის მიერ („Viva la Vida“).[86]
საკონცერტო ალბომი LeftRightLeftRightLeft, ჩაწერილი ტურნეს სხვადასხვა კონცერტებზე, გამოვიდა 2009 წლის 15 მაისს და უფასოდ ურიგდებოდა კონცერტებზე დამსწრე მსმენელებს. იგი აგრეთვე უფასოდ განთავსდა ჯგუფის ოფიციალურ საიტზე.[87] Viva la Vida Tour-ის შემდეგ Coldplay-მ გამოაცხადა მექსიკაში, არგენტინაში, ბრაზილიასა და კოლუბმიაში 2010 წლის თებერვალსა და მარტში ტურნეს შემდეგი ნაწილის ჩატარების შესახებ.[88] 2009 წლის ოქტომბერში ლონდონში „Viva la Vida“-მ მიიღო კიდევ ერთი ჯილდო - წლის სიმღერისთვის, ამერიკის კომპოზიტორთა, ავტორთა და გამომცემელთა საზოგადოებისგან (ASCAP).[89] 2009 წლის დეკემბერში Rolling Stone-ის მკითხველების გამოკითხვის საფუძველზე Coldplay მოხვდა 2000-იანების საუკეთესო შემსრულებლების სიის რიგით მეოთხე პოზიციაზე.[12]
ახალი ალბომის ჩაწერა ჯგუფმა 2011 წლის შუა თვეებში დაასრულა. როდესაც მარტინს და ჩემპიონს BBC Radio-ს ინტერვიუში ჰკითხეს ალბომის ტექსტების თემებზე, კრისმა უპასუხა: „იგი სიყვარულზეა, მისწრაფებებზე, აკვიატებაზე, თავის დაღწევასა და მუშაობაზე იმისთვის, ვინც არ მოგწონს.“ [90] როდესაც ჰკითხეს, გამოვიდოდა თუა რა მეხუთე ალბომი ზაფხულში, მარტინმა და ჩემპიონმა უპასუხეს, რომ გამოცემამდე კიდევ ბევრი სამუშაო ჰქონდათ. მათ დაადასტურეს, რომ გამოცემამდე რამდენიმე ფესტივალზე გამოვიდოდნენ, მათ შორის 2011 წლის Rock Werchter-ზე, Pinkpop Festival-ზე, გლასტონბერიზე, T in the Park-ზე, Austin City Limits Music Festival-ზე, Rock in Rio-ზე და Lollapalooza-ზე.[91][92][93][94][95]
2011 წლის 13 იანვრის ინტერვიუში Coldplay-მ ახსენა ორი სიმღერა, რომელიც მოხვდებოდა ახალ ალბომში - „Princess of China“ და „Every Teardrop is a Waterfall“.[96] თებერვლის ინტერვიუში Parlophone-ის პრეზიდენტმა მაილზ ლეონარდმა HitQuarters-ს უამბო, რომ ჯგუფი კვლავ სტუდიაში იმყოფებოდა და ლეიბლი საბოლოო ვერსიას „წლის ბოლოსკენ ელოდებოდა“.[97]
2011 წლის 31 მაისს „Every Teardrop Is a Waterfall“ გამოცხადებული იქნა, როგორც მეხუთე ალბომის მეხუთე სინგლი. იგი 3 ივნისს გამოვიდა. ზაფხულის ფესტივალების ფარგლებში შესრულდა ხუთი ახალი სიმღერა - „Charlie Brown“, „Hurts Like Heaven“, „Us Against the World“, „Princess of China“ და „Major Minus“.[98]
2011 წლის 12 აგვისტოს ცნობილი გახდა, რომ ალბომის სახელწოდება იქნებოდა Mylo Xyloto და გამოცემის თარიღი - 24 ოქტომბერი.[99] 12 სექტემბერს ჯგუფმა გამოსცა „Paradise“, მეორე სინგლი. 23 სექტემბერს ოფიციალურ გაყიდვაში გამოვიდა ჯგუფის ევროპული ტურნეს ბილეთები. მაღალი მოთხოვნების გამო ისინი წამების განმავლობაში გაიყიდა.[100] Mylo Xyloto გამოვიდა 2011 წლი 24 ოქტომბერს და გამოიწვია შერეულიდან დადებულ შეფასებებამდე, რასაც ახლდა 34-ზე მეტი ქვეყნის ჩარტების სათავეებში მისი მოქცევაც.[101][102][103]
2011 წლის 19 ოქტომბერს Coldplay-მ შეასრულა სიმღერები Apple Inc.-ის დახურულ ღონისძიებაზე, რომელიც ეძღვნებოდა სტივ ჯობსის ხსოვნას, მათ შორის - „Viva la Vida“, „Fix You“, „Yellow“ და „Every Teardrop Is a Waterfall“.[104] 26 ოქტომბერს მათი კონცერტი „Amex Unstaged“, რომელიც მადრიდის Plaza de Toros de Las Ventas-ზე გაიმართა, გადაიცემოდა პირდაპირ ეთერში YouTube-ის მიერ, ანტონ კორბეინის, როგორც რეჟისორის, თანაშემწეობით. 30 ნოემბერს Coldplay-ს მიიღო სამი ნომინაცია გრემის დაჯილდოებაზე, რომელიც 2012 წლის 12 თებერვალს, ლოს-ანჯელესში გაიმართა. ცერემონიაზე ჯგუფმა რიანასთან ერთად დაუკრა.[105][106] 12 იანვარს Coldplay ნომინირებული იქნა Brit-ის ორ ჯილდოზე.[107] 2012 წლის 21 თებერვალს ჯგუფს მესამედ მიენიჭა Brit-ის ჯილდო წლის ბრიტანული ჯგუფის კატეგორიაში.[108] Mylo Xyloto იქცა ბრიტანეთში ერთ-ერთ გაყიდვად დისკად, 908 000 გაყიდული ასლით.[9] მისი მეორე სინგლი „Paradise“ ბრიტანეთში ასევე ერთ-ერთ ყველაზე გაყიდვად როკ-სინგლად იქცა, 410 000 გაყიდული ასლით.[9] 2012 წლის MTV-ის მუსიკალური ვიდეოების დაჯილდოებაზე, 6 სექტემბერს, „Paradise“-მა მიიღო საუკეთესო როკ-ვიდეოს ჯილდოც.[109] Mylo Xyloto მსოფლიოს მასშტაბით გაიყიდა 8 მილიონი ასლის ოდენობით.[101] 9 სექტემბერს Coldplay გამოვიდა 2012 წლის ლონდონის პარალიმპიური თამაშების დახურვის ცერემონიაზე.[110]
2012 წლის ოქტომბერში გამოვიდა ჯგუფის მუსიკალური ვიდეო სიმღერისთვის „Hurts Like Heaven“. იგი ეფუძნებოდა მაილო ზაილოტოს, მეიჯერ მაინუსის ტირანული რეჟიმის დროს მცხოვრები ბიჭუნას ამბავს. კომიქსი Mylo Xyloto ამ ბიჭუნას თავგადასავლების შესახებ განაგრძობდა ვიდეოში დაწყებულ ამბავს. საკონცერტო დოკუმენტური ფილმი Coldplay Live 2012 კინოთეატრებში 2012 წლის 13 ნოემბერს, მხოლოდ ერთი დღით გამოვიდა, შემდეგ კი CD-ზე ალბომის სახით და DVD-ზე/Blu-Ray-ზე გამოიცა, 19 ნოემბერს.[111]
21 ნოემბერს, ბრისბეინში გამართული კონცერტის შემდეგ, გაიჟღერა მინიშნებამ, რომ ჯგუფი სამი წლის განმავლობაში შეისვენებდა.[112][113] ჯეი-ზისთან ერთად ბრუკლინის ბერკლის ცენტრში 30 ნოემბერს და 31 დეკემბერს გამართულ კონცერტებს უნდა მოჰყოლოდა 2013 წლის კონცერტები და ლათინურ ამერიკაში, მაგრამ Coldplay იძულებული გახდა, ისინი გაეუქმებინა.[113] Mylo Xyloto Tour დასახელებული იქნა 2012 წლის რიგით მეოთხე ყველაზე შემოსავლიან მსოფლიო ტურნედ, ბილეთების გაყიდვიდან შემოსული 171,3 მილიონზე მეტი აშშ დოლარის ოდენობის თანხით.[114] ავსტრალიურ რადიოსადგურ 2Day FM-თან საუბრისას კრის მარტინმა ისაუბრა ახალი ალბომის სათაურის შესახებ - „მისი წარმოთქმა ბევრად მარტივია“.[113] ინტერვიუდან ცნობილი გახდა, რომ Coldplay უკვე მუშაობდა მეექვსე სტუდიურ ინტერვიუზე. მარტინმა სამწლიანი შესვენების შესახებ საუბრისას თქვა, რომ ეს განცხადება ეხებოდა მხოლოდ ავსტრალიაში მალე დაბრუნებას.[115]
2013 წლის 9 აგვისტოს Coldplay-მ გამოაცხადა ახალი სიმღერის, „Atlas“ გამოსვლის შესახებ, რომელიც შეტანილი იქნებოდა ფილმის „შიმშილის თამაშები: ცეცხლის ალში“ საუნდტრეკში.[116] გამოცემა გადაიდო 6 (ყველგან, ბრიტანეთის გარდა) და 8 სექტემბრისთვის (ბრიტანეთში). 2013 წლის დეკემბერში ცნობილი გახდა, რომ Coldplay-ს ყველა მომავალი გამოცემა აშშ-ში გამოვიდოდა ლეიბლ Atlantic Records, იმის გამო, რომ Warner Music Group-ში, უკანასკნელის მიერ Parlophone Records-ის შეძენის შემდეგ რესტრუქტურიზაცია მიმდინარეობდა.[117]
2014 წლის 25 თებერვალს ჯგუფმა გამოაქვეყნა სიმღერა „Midnight“, რომელიც მომავალ ალბომში უნდა შესულიყო.[118] მარტის დასაწყისში ცნობილი გახდა ახალი ალბომის სახელწოდებაც - Ghost Stories და გამოცემის თარიღი - იმავე წლის 19 მაისი.[119] ალბომის წინასწარი შეკვეთა ხელმისაწვდომი გახდა iTunes-ზე, სინგლთან „Magic“ ერთად.[120] ალბომიდან მოგვიანებით გამოიცა კიდევ ორი სინგლი - „A Sky Full of Stars“ და „True Love“. ალბომმა მიიღო შერეულიდან დადებით შეფასებებამდე.[121] ბრიტანეთის, აშშ-ის და სხვა ქვეყნების ჩარტებში იგი პირველ პოზიციებზე მოხვდა.[122][123] 2014 წლის დემემბერში Spotify-მ Coldplay დაასახელა ონლაინ-მოსმენებში წლის ყველაზე მოთხოვნად ჯგუფად და ყველა დროის ყველაზე მოთხოვნად შემსრულებლებში რიგით მესამედ - ედ შირანისა და ემინემის შემდეგ.[124] 4 დეკემბერს კრის მარტინმა ზეინ ლოუსთან BBC Radio 1-ზე ინტერვიუში განაცხადა, რომ ჯგუფს უკვე მზად ჰქონდა ნახევარი ახალი ალბომისა, რომელსაც A Head Full of Dreams ეწოდებოდა.[125] მან აგრეთვე თქვა, რომ შესაძლოა, ეს ყოფილიყო ჯგუფის უკანასკნელი ალბომი და შეადარა იგი ჰარი პოტერს: „იგი ჩვენი მეშვიდეა და ისე ვუყურებთ, თითქოს იგი ჰარი პოტერის უკანასკნელი წიგნია, ან რაღაც ამის მსგავსი“. მან აგრეთვე დაამატა, რომ Ghost Stories-ისგან განსხვავებით, ახალი ალბომის პრომოკამპანიაში შეტანილი იქნებოდა ტურნეც.[126]
2014 წლის 11 დეკემბერს ჯგუფმა გამოუშვა ახალი სიმღერა „Miracles“, დაწერილი მეორე მსოფლიო ომის თემატიკის ფილმისთვის „გაუტეხავი“, რომელიც გადაღებულია ანჯელინა ჯოლის მიერ.[127]
ჯგუფი მარტინმა ერთხელ დაასახელა „კირქვა როკად“.[128] ჯგუფის მუსიკას სხვადასხვა დროს უწოდებდნენ „მედიტაციურს“ და „სევდიანად რომანტიკულს“. ამბობდნენ, რომ იგი „აისახება მათ ემოციებზე“ და იმას, რომ „მარტინი ყოველთვის იკვლევს საკუთარ გრძნობებს“.[129] მარტინის ტექსტური სიტყვების თამაშს უწოდებდნენ ფემინისტურს, ისევე, როგორც ენდრიუ მონტგომერის (Geneva) სტილს.[130]
1990-იანების ბოლოს, EP-ებს, რომლებიც ჯგუფმა გამოსცა, ახასიათებდა დრიმ-პოპის სტილისტიკა, რაც მათ განასხვავებს გვიანდელი ალბომებისგან. პირველი ალბომის Parachutes ტონი აღწერილი იქნა არა მხოლოდ როგორც „მელოდიური პოპი დამახინჯებული რიფებით და სტვენით სავსე პერკუსიით“, არამედ ამავე დროს „გამორჩეულად ბნელი და მხატვრულად მახვილი.“ [130] Coldplay-ზე საუბრისას იხსენებენ რამდენიმე ალტერნატიული როკ-ჯგუფის სტილს, რომელთა შორის არიან U2, Oasis, Radiohead და Travis.[130][131] Coldplay აღიარებდა, რომ Travis-მა მათ ადრეულ შემოქმედებაზე მნიშვნელოვანი გავლენა იქონია.[132]
მეორე სტუდიურ ალბომში A Rush of Blood to the Head შეიმჩნევა ჯგუფზე Echo & the Bunnymen-ის,[133] კეიტ ბუშის, ჯორჯ ჰარისონის[38] და Muse-ის გავლენა.[134] სიმღერები, რომლებიც მასში იქნა შეტანილი, სხვადასხვა მიმომხილველის აზრით, შეიცავენ „მათრობელ მელოდიებს და მწუხარებას“ და მათში „კვლავ შეძენილი ნდობაა“.[135] მუსიკა მესამე ალბომზე X&Y ივთლება „მარტინის ეჭვების, შიშების, იმედებისა და სიყვარულის დაკვირვებად.“ [129] მასზე გამორჩეული გავლენა იქონია ჯონი კეშისა და Kraftwerk-ის მუსიკამ.[136]
Viva la Vida or Death and All His Friends-ში Coldplay-ს სტილმა გადაინაცვლა არტ-როკისკენ და შეიმჩნეოდა ჯგუფების Blur, Arcade Fire და My Bloody Valentine გავლენა.[137] ჯგუფი ატარებდა ექსპერიმენტებს ორკესტრთან, ჰარპსიპიანოსთან და სხვა ინსტრუმენტებთან.[138][139] Mylo Xyloto სიყვარულისა და ომის თემებით სავსე Viva la Vida-ს ფორმატს კვლავ ინარჩუნებს და თემებს განავრცობს ელექტრონული და აკუსტიკური ელემენტებით. ტექსტური გავლენები აღებულია გრაფიტიდან და გერმანული წინააღმდეგობრივი ჯგუფისგან White Rose.[140]
ჯგუფის ფართო საერთაშორისო წარმატების შესახებ საუბრისას მაილზ ლეონარდი, Parlophone-ის პრეზიდენტი, ამბობდა, რომ მათი ერთ-ერთი საიდუმლოა ის, რომ ჯგუფი არასოდეს ჟღერდა, როგორც შეზღუდული ბრიტანული შემსრულებელი: „ზოგიერთი ჯგუფი ამაყობს, რომ ბრიტანულია, მაგრამ ხოლმე ზედმეტად 'ბრიტანული' არის. Coldplay-ს ამისკენ სწრაფვა არ ჰქონია; ერთ მხრივ, იგი ბრიტანულად ჟღერს, მეორე მხრივ კი - როგორც უფრო დიდი გლობალური შემსრულებელი.“[97] 2011 წელს Coldplay-ს უწოდეს „როკის სახელმწიფო მოღვაწეებიც“.[141]
მიუხედავად მსოფლიო პოპულარობისა, ჯგუფი იცავდა თავის იმიჯს მედიაში და უარს ამბობდა მისი სახელის პროდუქციის რეკლამაში გამოყენებაზე. წარსულში ჯგუფს უარი უთქვამს მრავალმილიონი დოლარის ოდენობის თანხებზე Gatorade-სთვის, Diet Coke-ისთვის და Gap-ისთვის, რომელთაც, შესაბამისად, სურდათ სიმღერების „Yellow“, „Trouble“ და „Don't Panic“ რეკლამებში გამოყენება.[142] კრის მარტინი: „ვეღარ ვიარსებებდით, თუ სიმღერების მნიშვნელობებს ასე გავყიდიდით.“[142] სიმღერა „Viva la Vida“ მოხვდა iTunes-ის რეკლამაში, ვინაიდან აღწერდა, რომ მისი ჩამოტვირთვა შესაძლებელი იყო ციფრულად ამ მაღაზიიდან.[143] გარდა ამისა, კრის მარტინი 2010 წლის 1 სექტემბერს გამოჩნდა Apple Inc. სპეციალურ ღონისძიებაზე, სადაც კომპანიას მადლობა გადაუხადა „Viva la Vida“-ს მარკეტინგისთვის.[144] სტივ ჯობსის გარდაცვალების შემდეგ Coldplay-მ შეასრულა ოთხი სიმღერა Apple-ის კამპუსთან კუპერტინოში, ჯობსის სამადლობელოდ იმისთვის, რაც მან ჯგუფს მისცა.[145]
Coldplay მხარდს უჭერს Amnesty International-ს და 2012 გამოვიდა მისი საქველმოქმედო The Secret Policeman's Ball-ის ფარგლებშიც.[146] მარტინი ითვლება სამართლიანი ვაჭრობის ერთ-ერთ თვალსაჩინო მხარდამჭერად, თანამშრომლობს რა Oxfam-ის კამპანიასთან Make Trade Fair.[147] მას Oxfam-თან ერთად უმოგზაურია სხვადასხვა კამპანიის ფარგლებში, გამოჩენილა მის სარეკლამო რგოლებში, ჯგუფის კონცერტებზე და სხვა გამოსვლებზე კი ატარებდა სამაჯურს წარწერით „Make Trade Fair“.[148] ჯგუფი აგრეთვე გადაღებული იქნა Make Poverty History-ს რგოლში, თითების ტკაცუნით.[149]
ადრეულ წლებში Coldplay ცნობილი გახდა ჯგუფის შემოსავლის 10 პროცენტის საქველმოქმედო მიზნებისთვის გადაცემით,[150] რასაც დღესაც განაგრძობენ.[151] ბასისტი გაი ბერიმენი ამბობდა: „შეგვიძლია ხალხს შევატყობინოთ პრობლემების შესახებ. ჩვენი მხრიდან ეს დიდი წვლილი არ არის, მაგრამ თუ იგი ხალხს დაეხმარება, მაშინ გვსურს ამის კეთება.“[146] ოფიციალურ საიტზე გამოქვეყნებული ხშირად დასმული კითხვებიდან ნათელი ხდება, რომ ჯგუფი მოითხოვს, რომ ნებისმიერი საჩუქრები, გამოგზავნილი მათთვის, უნდა გადაეცეს საქველმოქმედო ორგანიზაციებს. მარტინს კრიტიკული ტონით უსაუბრია აშშ-ის, გაერთიანებული სამეფოსა და სხვა ქვეყნების ძალების 2003 წელს ერაყში მიმდინარე სამხედრო ოპერაციის წინააღმდეგ. იგი უჭერდა აშშ-ის დემოკრატიული პარტიის საპრეზიდენტო კანდიდატებს ჯონ კერის (2004)[152] და ბარაკ ობამას (2008).[153]
2009 წლის ივნისში ჯგუფი შეუერთდა კამპანიას Meat Free Monday, რომელიც პოლ მაკ-კარტნიმ წამოიწყო. იგი მიზნად ისახავს კლიმატის ცვლილებების შენელებას კვირაში ერთი დღის განმავლობაში ხორცეულისგან თავის შეკავებით.[154]
2009 წლის 17 და 31 ოქტომბერს Coldplay-მ აუქციონზე გაიტანა ჯგუფის მნიშვნელოვანი ატრიბუტიკა, როგორიც იყო მისი პირველი გიტარები. შემოსავალი გადაეცა Kids Company-ს, საქველმოქმედო ფონდს, რომელიც ეხმარება ლონდონის სოციალურად დაუცველ ბავშვებს და ახალგაზრდებს.[155] ერთი თვის შემდეგ, 2010 წლის იანვარში ჯგუფმა „A Message“-ის ოდნავ დამუშავებული ვერსია, „A Message 2010“ შეასრულა ტელემარათონზე Hope For Haiti Now, რომელიც მიზნად ისახავდა 2010 წლის ჰაიტის მიწისძვრისგან დაზარალებულების დახმარებას.[156]
2011 წელს Coldplay-მ მხარი დაუჭირა სიმღერას „Freedom for Palestine“, ვიდეოს ბმულის გამოქვეყნებით. რამდენიმე საათში გამოქვეყნდა ვიდეოს 12.000-მდე კომენტარი. ზოგიერთი ავტორი იმუქრებოდა, რომ ჯგუფს აღარ მოუსმენდა და შეიქმნა Facebook-ის ჯგუფიც, რომლის მთავარი მოთხოვნა იყო ისრაელისადმი Coldplay-ს მხრიდან ბოდიში.[157] სიმღერის ბმული მოგვიანებით ჯგუფის Facebook-ის გვერდიდან წაშლილი იქნა. OneWorld-ის წარმომადგენელ ფრენკ ბარატის თქმით, იგი არა Coldplay-ს წარმომადგენლებმა წაშალეს, არამედ „ათასობით ადამიანმა, რომელმაც ვიდეო მონიშნა, როგორც შეურაცხმყოფელი.“[158]
Album Artists-მა კემდენის Proud Gallery-ში 2012 წლის ნოემბერ-დეკემბერში წარადგინა Mylo Xyloto-ის გრაფიკაზე დაფუძნებული წარმოდგენა.[159] საქველმოქმედო მიზნებისთვის მათ შეაგროვეს 610 000 გირვანქა სტერლინგი და თანხა გადასცეს ორგანიზაციას, რომელიც ეხმარება ლონდონის სოციალურად დაუცველ ბავშვებს.[160]
მთავარი სტატია: Coldplay-ს დისკოგრაფია და Coldplay-ს სიმღერების სია. მთავარი სტატია: Coldplay-ს ჯილდოების და ნომინაციების სია.Coldplay-ს მიღებული აქვს მრავალი მუსიკალური ჯილდო, მათ შორის Brit-ის სამი გზის ჯილდო საუკეთესო ბრიტანული ჯგუფის კატეგორიაში, MTV-ის მუსიკალური ვიდეოების ხუთი ჯილდო, მსოფლიო მუსიკის სამი ჯილდო, Billboard-ის ოთხი მუსიკალური ჯილდო და გრემის დაჯილდოებაზე 26 ნომინაციიდან შვიდი. 2009 წელი იყო მათთვის ყველაზე წარმატებული, გრემიზე ერთდროულად შვიდი ნომინაციით, საიდანაც ჯგუფმა სამში გაიმარჯვა.[161] Coldplay-ს მსოფლიო მასშტაბით გაყიდული აქვს 60 მილიონზე მეტი ჩანაწერი.[162][163]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
