Լուգանսկի մարզ

Լուգանսկի մարզ (ուկրաիներեն՝ Луга́нська о́бласть, ստեղծվել է 1938 թվականին որպես Վորոշիլովգրադի մարզ և այդ անունը կրել է մինչև 1958-ը և 1970-1990 թվականներին), մարզ Ուկրաինայի արևելքում։ Հիմնվել է 1938 թվականի հունիսի 3-ին։ Վարչական կենտրոնն է Լուգանսկ քաղաքը։ 1938-1958 և 1970-1990 թվականներին կոչվել է Վորոշիլովգրադի մարզ։ 2014 թվականի ապրիլ-մայիս ամիսներից քաղաքական ճգնաժամի արդյունքում մարզի մի մասի կառավարումը անցել է ինքնահռչակ Լուգանսկի Ժողովրդական Հանրապետությանը։

Լուգանսկի մարզ Луганська область
flag of Luhansk Oblast? Զինանշան
Երկիր	Ուկրաինա
Կարգավիճակ	մարզ
Մտնում է	Ուկրաինա
Ներառում է	18 շրջան
Վարչկենտրոն	Լուգանսկ
Խոշորագույն քաղաք	Սևերոդոնեցկ, Ալչևսկ Լիսիչանսկ, Կրասնի Լուչ Ստախանով, Սվերդլովսկ Անտրացիտ, Կրասնոդոն
Ամենաբարձր կետ	Mohyla Mechetna?
Օրենսդրական մարմին	Luhansk Oblast Council?
Մարզային պետական վարչության ղեկավար	Վոլոդիմիր Միկոլաևիչ Պրիստյուկ
Հիմնական լեզու	Ուկրաիներեն, Ռուսերեն[1]
Պաշտոնական լեզուներ	ուկրաիներեն
Բնակչություն (2012)	2 257 686 (5,82 %, 5 տեղ)
Խտություն	85,4
Տարածք	26,517 հազ.  (4,42 %, 10 տեղ)
Բարձրություն ծովի մ-ից՝  - Բարձրագույն կետ  - Միջին բարձրություն  - Ցածրագույն կետ	364 մ  201 մ  38 մ
Հիմնադրված է	1938 թ. հունիսի 3 թ.
Սահմանակցում է	Խարկովի մարզ, Դոնեցկի մարզ, Բելգորոդի մարզ, Վորոնեժի մարզ և Ռոստովի մարզ
Ժամային գոտի	UTC+2
Հապավում	Луганська область
ISO 3166-2 կոդ	UA-09
Հեռախոսային կոդ	+380 64
Փոստային ինդեքսներ	91xxx, 92xxx, 93xxx, 94xxx
Ինտերնետ-դոմեն	lugansk.ua; lg.ua
Ավտոմոբիլային կոդ	BB/13
loga.gov.ua
Լուգանսկի մարզ Վիքիպահեստում

Բնություն

Լուգանսկի մարզի մակերևույթը հիմնականում ալիքավոր հարթավայր է։ Սևերսկի Դոնեցից հյուսիս և հարավ բարձրանում է Դոնեցկի բլրաշարը (բարձրությունը՝ մինչև 367 մետր, Մոգիլա-Սեչետնայա լեռը)։ Լուգանսկի մարզը հարուստ է բարձրորակ քարածխով, Դոնեցկի ածխային ավազանի մի մասն է։ Կլիման չափավոր ցամաքային է։ Հուլիսի միջին ջերմաստիճանը՝ 21,8— 23,1 °С, հունվարինը՝ -6 °C-ից մինչև -8°С, տարեկան տեղումները՝ մինչև 400—550 մմ, վեգետացիոն շրջանը՝ 196—208 օր։ Դետերի մեծ մասը պատկանում է Սևերսկի Դոնեցի ավազանին։ Լուգանսկի մարզը գտնվում է տափաստանային զոնայում, տիրապետում են բերրի սևահողերը։ Տարածքի մեծ մասը հերկված է։ Անտառները գրավում են տարածքի 7٪-ը։ Կենդանիներից կան տափաստանային կրծողներ, ինչպես նաև ռուսակ-նապաստակ, քարայծ, աղվես, թռչուններից՝ դաշտային և մարգագետնային մկնաբազե, գերեզմանափոր-արծիվ, կանաչ փայտփորիկ, դաշտային արտույտ, վայրի բադեր, կտցարներ են^[2]։

Մարզի վարչական կառուցվածք

Ընդհանուր տեղեկություններ

Լուգանսկի մարզի վարչական կենտրոնն է Լուգանսկ քաղաքը։

Մարզի վարչական միավորների քանակները՝

• շրջաններ - 18;
• բնակավայրեր - 975, այդ թվում՝
  • գյուղական - 787;
  • քաղաքային - 146, այդ թվում՝
    • քաղաքատիպ ավաններ - 109;
    • մարզային նշանակության քաղաքներ - 14;
    • շրջանային նշանակության քաղաքներ - 23;
• գյուղական խորհուրդներ - 290։

Մարզում տեղական ինքնակառավարումը իրականացվում է Լուգանսկի մարզային խորհրդի կողմից, գործադիր իշխանությունն է՝ մարզային պետական վարչությունը։ Մարզի ղեկավարն է հանդիսանում մարզային վարչության նախագահը, որը նշանակվում է Ուկրաինայի նախագահի կողմից։

Շրջաններ

Լուգանսկի մարզի կազմի մեջ մտնում են 18 շրջաններ՝

• Անտրացիտի շրջան
• Բելովոդսկի շրջան
• Բելոուկրաինովոյի շրջան
• Կրասնոդոնի շրջան
• Կրեմենայայի շրջան
• Լուտուգինոյի շրջան
• Մարկովկայի շրջան
• Մելովոեի շրջան
• Նովոայդարի շրջան
• Նովոպսկովի շրջան
• Պերևալսկի շրջան
• Պոպասնայայի շրջան
• Սվատովոյի շրջան
• Սվերդլովսկի շրջան
• Սլավյանոսերբսկի շրջան
• Ստանիցա Լուգանսկայայի շրջան
• Ստարոբելսկի շրջան
• Տրոիցկոեի շրջան

Քաղաքներ

Մարզային նշանակության քաղաքներ՝

• Զինանշանները
• 
  Ալչևսկ
• 
  Անտրացիտ
• 
  Բրյանկա
• 
  Կիրովսկոե
• 
  Կրասնի Լուչ
• 
  Կրասնոդոն
• 
  Լիսիչանսկ
• 
  Լուգանսկ
• 
  Պերվոմայսկ
• 
  Ռովենկի
• 
  Ռուբեժնոե
• 
  Սվերդլովսկ
• 
  Սևերոդոնեցկ
• 
  Ստախանով

Շրջանային նշանակության քաղաքներ՝

Ալեքսանդրովսկ Ալմազնայա Արտյոմովսկ Վախրուշևո Գորսոկոե Զիմոգորիե

Զոլոտոե Զորինսկ Իրմինո Չերվոնոպարտիզանսկ Կրեմինայա Լուտուգինո

Միուսինսկ Մոլոդոգվարդեյսկ Նովոդրուժեսկ Պերևալսկ Պետրովսկոե

Պոպասնայա Պրիվոլիե Սվատովո Ստարոբելսկ Սուխոդոլսկ Սչաստյե

Բնակչություն

Լուգանսկի մարզում բնակվում են ավելին քան 2,2 միլիոն մարդ կամ Ուկրաինայի բնակչության 5,82 %^[3]։ Բնակչության քանակով գրավում է Ուկրաինայում 5-րդ տեղը։ Խոշոր քաղաքներն են Լուգանսկը, Ստախանովը, Կոմունարսկը, Լիսիչանսկը, Կրասնի Լուչը։

Բնակչության ազգային կազմ

Լուգանսկի մարզի ազգային կազմը, ըստ 2001 թվականի մարդահամարների տվյալների^[4] (ցույց են տրված հազար և ավելի մարդ քանակով ազգերը)`

• Ուկրաինացիներ — 1 472 376
• Ռուսներ — 991 825
• Բելառուսներ — 20 327
• Չեն նշել — 10 516
• Թաթարներ — 8 543
• Հայեր — 6 587
• Մոլդավացիներ — 3 252
• Ադրբեջանցիներ — 3 123
• Հրեաներ — 2 651
• Գնչուներ — 2 284
• Լեհեր — 2 107
• Վրացիներ — 2 090
• Բուլղարներ — 1 625
• Գերմանացիներ — 1 555
• Մորդվացիներ — 1 070
• Չուվաշներ — 1 060
• Հույներ — 1 049

Խոշոր բնակավայրեր

Բնակավայրեր, որոնց բնակչությունը գերազանցում է 18 հազարը 2012 թվականի հունվարի 1-ի դրությամբ

Լուգանսկ 427,2 Բրյանկա 48,0 Ալչևսկ 112,1 Կրասնոդոն 44,6 Սևերոդոնեցկ 109,9 Պերվոմայսկ 38,6 Լիսիչանսկ 105,1 Կիրովսկոե 28,9 Կրասնի Լուչ 83,5 Պերևալսկ 26,0 Ստախանով 78,3 Մոլոդոգվարդեյսկ 23,4 Սվերդլովսկ 65,7 Պոպասնայա 22,1 Ռուբեժնոե 60,8 Սուխոդոլսկ 21,2 Անտրացիտ 55,1 Կրեմինայա 20,5 Ռովենկի 48,3 Ստարոբելսկ 18,6

Տնտեսություն

Լուգանսկի մարզը խորհրդային տարիներին ծանր արդյունաբերության կարևոր շրջան է եղել։ Մարզում կազմակերպվել է էներգետիկական և կոքսացող քարածխի արդյունահանումը։ Մարզում ստեղծվել է խոշոր ՋԷԿ-երի և ՊՇԷԿ-երի ցանց։ Այժմ Լուգանսկի մարզի էկոնոմիկայում զգալի տեղ է գրավում սև մետալուրգիան, որն աշխատում է տեղական կոքսով և Կրիվոյ Ռոգի հանքանյութով^[2]։

Տես նաև

• Ուկրաինայի վարչական բաժանում

Ծանոթագրություններ

1. Ռուսերենը ստացավ պաշտոնական կարգավիճակ Լուգանսկի մարզում (ռուս.)
2. Հայկական Սովետական Հանրագիտարան
3. http://www.ukrstat.gov.ua/
4. Համաուկրաինական 2001 թվականի մարդահամար

Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Լուգանսկի մարզ» հոդվածին։