Անդրեյ Կոնչալովսկի ( ռուսերեն՝ Андрей Кончаловский, ամբողջ անունը` Անդրեյ Սերգեևիչ Միխալկով-Կոնչալովսկի (Андрей Сергеевич Михалков-Кончаловский), օգոստոսի 20, 1937[1], Մոսկվա, ԽՍՀՄ[2][3][4]), խորհրդային, ռուսական և ամերիկյան ռեժիսոր, սցենարիստ և պրոդյուսեր, հասարակական և քաղաքական գործիչ։ ՌԽՖՍՀ ժողովրդական արտիստ (1980 թ.), «Նիկա» կինոակադեմիայի նախագահ։ Երկու անգամ արժանացել է Վենետիկի կինոփառատոնի «Արծաթե առյուծ» մրցանակին։
Անդրեյ Կոնչալովսկի ռուս.՝ Андрей Сергеевич Кончаловский | |
---|---|
Ծնվել է | օգոստոսի 20, 1937[1] (87 տարեկան) |
Ծննդավայր | Մոսկվա, ԽՍՀՄ[2][3][4] |
Կրթություն | Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի ինստիտուտ (1964), Կենտրոնական երաժշտական դպրոց (1952), Մոսկվայի պետական կոնսերվատորիային կից Չայկովսկու անվան ակադեմիական երաժշտական ուսումնարան (1957) և Մոսկվայի կոնսերվատորիա (1959) |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ, ԱՄՆ, Ռուսաստան և Ֆրանսիա |
Մասնագիտացում | կինոռեժիսոր, կինոպրոդյուսեր, սցենարիստ, դերասան, թատերական ռեժիսոր, հիշատակագիր, հեռուստատեսային պրոդյուսեր, թատերական պրոդյուսեր, հրապարակախոս, impresario և ռեժիսոր |
Ամուսին | Յուլիա Վիսոցկայա |
Պարգևներ | |
IMDb | ID ID 0464846 |
konchalovsky.ru |
Կենսագրությունը
Անդրեյ Կոնչալովսկին ծնվել է գրող Սերգեյ Միխալկովի և բանաստեղծուհի և թարգմանչուհի Նատալյա Կոնչալովսկայայի ընտանիքում։ Նրա կրտսեր եղբայրը Նիկիտա Միխալկովն է, իսկ պապը` հայտնի նկարիչ Պյոտր Կոնչալովսկին։ Մայրական կողմից նրա նախապապը` նկարիչ Վասիլի Սուրիկովն է։ Անդրեյի մանկությունն անցել է մերձմոսկովյան Նիկոլինա Գորա գյուղում։ Մինչև 1952 թվականը սովորել է Մոսկվայի Կենտրոնական երաժշտական դպրոցում, 1957 թվականին ավարտել է Մոսկվայի կոնսերվատորիային կից երաժշտական ուսումնարանը և ընդունվել Մոսկվայի Չայկովսկու անվան պետական կոնսերվատորիա, որը սակայն չի ավարտել։ 1964 թվականին ավարտել է ԿՀՊԻ-ի ռեժիսորական ֆակուլտետը։
Կինեմատոգրաֆում նրա դեբյուտը կայացել է 1965 թվականին՝ Չինգիզ Այթմատովի «Առաջին ուսուցիչը» պատմվածքի էկրանավորումով։ 1969 թվականին, Իվան Տուրգենևի համանուն վեպի մոտիվներով նկարահանել է «Ազնվականության բույնը» կինոնկարը, իսկ 1970 թվականին, Անտոն Չեխովի ստեղծագործության հիման վրա «Քեռի Վանյան» կինոնկարը։ Այս վերջին կինոնկարը նրան արտասահմանում բերեց առաջին հաջողությունը, որի արդյունքում Սան-Սեբաստիանի կինոփառատոնում արժանացել է մրցանակի։ Սակայն միջազգային ճանաչում Անդրեյ Կոնչալովսկին ստացավ 1974 թվականին, երբ նկարահանեց «Ռոմանս սիրահարների մասին» կինոնկարը, որը հատուկ մրցանակի է արժանացել Կառլովի Վարիի կինոփառատոնում, իսկ 1979 թվականին նկարահանած «Սիբիրիադա» կինոնկարը մրցանակի է արժանացել Կաննի կինոփառատոնում։ Մեծ հաջողություն է ունեցել նաև նրա սցենարով նկարահանված «Ատամանի վերջը» (1972) կինոնկարը։ Քննադատների կարծիքով, ստեղծագործական ազատության սահմանափակումների պայմաններում, Անդրեյ Կոնչալովսկին կարողացել է ստեղծել ազնիվ, անկեղծ, ճշմարտացի և իր ժամանակից առաջ անցած կինոնկարներ։
1980 թվականին, մեկնելով ԱՄՆ, Հոլիվուդում նկարահանել է մի քանի ֆիլմ, որոնցից արժե նշել «Տանգոն ու Կեշը» (1989թ.) կինոնկարը` Սիլվեստր Ստալոնեի և Կուրտ Ռասելի մասնակցությամբ։ Հետագայում հիասթափվելով ամերիկյան կինեմատոգրաֆից, 1990-ական թվականների սկզբին վերադարձել է հայրենիք։ Այդ տարիներին նկարահանած նրա ֆիլմերը որևէ լուրջ հաջողությունների չեն հասել։ Սակայն ԱՄՆ-ում 1997 թվականին նկարահանած «Ոդիսական» մինի-սերիալը մեծ հետաքրքրություն առաջացրեց հանդիսատեսի շրջանում և արժանացավ «Էմմի» հեռուստամրցանակին։ Հինգ տարվա ընդմիջումից հետո Անդրեյ Կոնչալովսկին 2002 թվականին թողարկել է «Հիմարների տունը», իսկ 2003 թվականին՝ «Առյուծը ձմռանը» կինոնկարները։
2005 թվականին Անդրեյ Կոնչալովսկին հիմնադրել է պրոդյուսերական կենտրոն, որը հաղորդումներ է ստեղծում ռուսական հեռուստաալիքների համար և բեմադրում թատերական ներկայացումներ։ Կինեմատոգրաֆին զուգահեռ, նա հաջողությամբ աշխատում է նաև թատրոնի ասպարեզում, ներկայացումներ է բեմադրել Փարիզի «Օդեոն»-ի և «Բաստիլի օպերա»-ի բեմերում, Միլանի «Լա Սկալա»-ում, Սանկտ-Պետերբուրգի Մարիինյան թատրոնում և Նյու-Յորքի Մետրոպոլիտեն օպերայում։
Անձնական կյանքը
Անդրեյ Կոնչալովսկին ամուսնացած է եղել հինգ անգամ.
- բալետի պարուհի Իրինա Կանդատ (1955-1957 թթ.)
- դերասանուհի Նատալյա Արինբասարովա (1965-1969 թթ.)
- ֆրանսիացի արևելագետ Վիվիան Գոդե (1969-1980 թթ.)
- հեռուստահաղորդավարուհի Իրինա Մարտինովա (1990-1997 թթ.)
- դերասանուհի և հաղորդավարուհի Յուլիա Վիսոցկայա (1998 թվականից մինչ օրս)
Անդրեյ Կոնչալովսկին ունի յոթ երեխա։ Ավագ որդին` Եգոր Կոնչալովսկին, նույնպես ռեժիսոր է։ Բացի այդ, ունի նաև դուստր` դերասանուհի Իրինա Բրազգովկայից։ 1980-ական թվականների վերջերին կարճատև սիրավեպ է ունեցել ամերիկյան դերասանուհի Շիրլի Մակլեյնի հետ։
Մասնակի ֆիլմագրությունը
Թվական | Անվանում | Բնօրինակ անվանում | Ներդրում |
---|---|---|---|
1960 | Ուղեգլանն ու ջութակը | Каток и скрипка | սցենարիստ |
1961 | Տղան և աղավնին | Мальчик и голубь | ռեժիսոր, սցենարիստ |
1961 | Խելագարների դատը | Суд сумасшедших | դերասան (Մայքլ Հագգեր) |
1962 | Իվանի մանկությունը | Иваново детство | սցենարիստ, դերասան (զինվոր) |
1964 | Մեծ «Պատրույգ» | Большой «Фитиль» | սցենարիստ |
1964 | Ես քսան տարեկան եմ (Իլյիչի ուղեկալը) | Мне двадцать лет (Застава Ильича) | դերասան (Յուրի) |
1965 | Առաջին ուսուցիչը | Первый учитель | ռեժիսոր, սցենարիստ |
1966 | Անդրեյ Ռուբլյով | Андрей Рублев | սցենարիստ |
1967 | Տաշքենդ` հացառատ քաղաք | Ташкент – город хлебный | սցենարիստ |
1967 | Ասյա Կլյաչինայի պատմությունը, ով սիրում էր, բայց այդպես էլ չամուսնացավ | История Аси Клячиной, которая любила, да не вышла замуж | ռեժիսոր |
1969 | Ազնվականության բույնը | Дворянское гнездо | ռեժիսոր, սցենարիստ |
1969 | Երգ Մանշուկի մասին | Песнь о Маншук | սցենարիստ |
1970 | Քեռի Վանյան | Дядя Ваня | ռեժիսոր, սցենարիստ |
1970 | Ատամանի վերջը | Конец атамана | սցենարիստ |
1972 | Սպասում ենք քեզ, երիտասարդ | Ждем тебя, парень | սցենարիստ |
1972 | Յոթերորդ գնդակը | Седьмая пуля | սցենարիստ |
1973 | Արյունարբուն | Лютый | սցենարիստ |
1973 | Երկրպագուն | Поклонник | սցենարիստ |
1974 | Մեկ կյանքը քիչ է | Одной жизни мало | սցենարիստ |
1974 | Ռոմանս սիրահարների մասին | Романс о влюбленных | ռեժիսոր |
1975 | Սիրո ստրկուհին | Раба любви | սցենարիստ |
1977 | Տրանսսիբիրյան ճեպընթաց | Транссибирский экспресс | սցենարիստ |
1978 | Սիբիրիադա | Сибириада | ռեժիսոր, սցենարիստ |
1978 | Արյուն և քրտինք | Кровь и пот | սցենարիստ |
1979 | Առաջին օրը | Первый день | սցենարիստ |
1982 | Կոտրված բալենի | Split Cherry Tree | ռեժիսոր |
1984 | Մարիայի սիրեցյալները | Maria's Lovers | ռեժիսոր, սցենարիստ |
1985 | Փախստակ գնացքը | Runaway Train | ռեժիսոր |
1986 | Դուետ` երգչի համար | Duet for One | ռեժիսոր, սցենարիստ |
1987 | Ամաչկոտ մարդիկ | Shy People | ռեժիսոր, սցենարիստ |
1989 | Հոմերն ու Էդդին | Homer and Eddie | ռեժիսոր |
1989 | Տանգոն ու Կեշը | Tango & Cash | ռեժիսոր |
1991 | Մերձավոր շրջան | Ближний круг | ռեժիսոր, սցենարիստ |
1991 | Գովազդի արքան | The King of Ads | ռեժիսոր |
1994 | Չալ հավիկը | Курочка Ряба | ռեժիսոր, պրոդյուսեր, սցենարիստ, դերասան |
1995 | Լյումիեր և ընկերություն | Lumière et compagnie | ռեժիսոր |
1997 | Ոդիսական | The Odyssey | ռեժիսոր, սցենարիստ |
2002 | Հիմարների տունը | Дом дураков | ռեժիսոր, սցենարիստ, պրոդյուսեր |
2003 | Առյուծը ձմռանը | The Lion in Winter | ռեժիսոր |
2003 | Սերգեյ Պրոկոֆև | Сергей Прокофьев | ռեժիսոր |
2003 | Սերգեյ Ռախմանինով | Сергей Рахманинов | ռեժիսոր |
2004 | Յուրի Անդրոպով | Юрий Андропов | ռեժիսոր |
2006 | Ալեքսանդր Սկրյաբին | Александр Скрябин | ռեժիսոր |
2006 | Իգոր Ստրավինսկի | Игорь Стравинский | ռեժիսոր |
2007 | Դմիտրի Շոստակովիչ | Дмитрий Шостакович | ռեժիսոր |
2007 | Վլադիմիր Սոֆրոնիցկի | Владимир Софроницкий | ռեժիսոր |
2007 | Յուրաքանչյուրն իր կինոն ունի | Chacun son cinéma ou Ce petit coup au coeur quand la lumiere s'eteint et que le film commence | ռեժիսոր, սցենարիստ |
2007 | Մարմնի սարսուռ | Мороз по коже | պրոդյուսեր, սցենարիստ |
2007 | Փայլ | Глянец | ռեժիսոր, սցենարիստ, դերասան |
2008 | Սանկտ-Պետերբուրգի չարքերը | I demoni di San Pietroburgo | սցենարիստ |
2009 | Վերջին կիրակին | The Last Station | պրոդյուսեր |
2010 | Ճրթան-մարդուկը և Առնետների արքան | The Nutcracker | ռեժիսոր, սցենարիստ, պրոդյուսեր |
2012 | Ճակատամարտ Ուկրաինայի համար | Битва за Украину | ռեժիսոր, սցենարիստ, պրոդյուսեր |
2013 | Թագավորական ներկապնակ | Royal Paintbox | պրոդյուսեր |
2014 | Փոստատար Ալեքսեյ Տրյապիցինի սպիտակ գիշերները | Белые ночи почтальона Алексея Тряпицына | ռեժիսոր, պրոդյուսեր, սցենարիստ |
2014 | Հակինթներ. Սպանություն | Яхонты. Убийство | պրոդյուսեր |
2016 | Դրախտ | Рай | ռեժիսոր, սցենարիստ, պրոդյուսեր |
Ծանոթագրություններ
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.