Խորհրդային և ռուս կինոռեժիսոր, սցենարիստ, պրոդյուսեր, «Մոսֆիլմ» կինոկոնցեռնի գլխավոր տնօրեն From Wikipedia, the free encyclopedia
Կարեն Գեորգիի Շահնազարով (հուլիսի 8, 1952[1], Կրասնոդար, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1]), խորհրդային, ռուս, հայ կինոռեժիսոր, սցենարիստ, պրոդյուսեր, արձակագիր, Մոսֆիլմ կինոկոնցեռնի գլխավոր տնօրեն, ՌԴ արվեստի վաստակավոր գործիչ (1997)[2], ՌԴ ժողովրդական արտիստ (2002)[3], ԽՄԿԿ անդամ (1985 թվականից), ՌԴ պետական մրցանակի կրկնակի դափնեկիր[4]։
Կարեն Շահնազարով ռուս.՝ Карен Шахназаров | |
---|---|
Ծնվել է | հուլիսի 8, 1952[1] (72 տարեկան) |
Ծննդավայր | Կրասնոդար, ՌԽՖՍՀ, ԽՍՀՄ[1] |
Կրթություն | Մոսկվայի Գերասիմովի անվան կինեմատոգրաֆիայի ինստիտուտ |
Քաղաքացիություն | ԽՍՀՄ և Ռուսաստան |
Ազգություն | հայ |
Մասնագիտացում | կինոռեժիսոր, սցենարիստ, ռեժիսոր, կինոպրոդյուսեր, հասարակական գործիչ և պրոդյուսեր |
Ամուսին | Ալյոնա Զանդեր |
Պարգևներ | |
IMDb | ID ID 0787668 |
Կարեն Շահնազարովը ծագում է հայ ազնվական իշխաններ Մելիք-Շահնազարյանների տոհմից, ովքեր միջին դարերում իշխում էին Լեռնային Ղարաբաղի Վարանդա գավառում[5][6][7]։ Որոշ հեղինակներ կարծում են, որ Մելիք-Շահնազարյաններ իշխանները սերում են անտիկ Գեղարքունի և Սյունի տոհմերից, ովքեր, իրենց հերթին, ըստ Մովսես Խորենացու «Հայոց պատմության» (5-րդ դար)՝ ծագում են հայերի նախահայր Հայկից[8]։
Կարեն Շահնազարովը ծնվել է 1952 թվականին Կրասնոդար քաղաքում։ Հայրը՝ Գեորգի Շահնազարովը (1924-2001), ԽՍՀՄ Գիտությունների ակադեմիայի թղթակից-անդամ, եղել է Մ. Գորբաչովի օգնականը և «Վերակառուցման» քաղաքականության հեղինակներից մեկը։ Մայրը՝ Աննա Շահնազարովան (ծնվել է 1928), ազգությամբ ռուս է, մասնագիտությամբ՝ թատերագետ։ Սովորել է Կրասնոդարի № 4 դպրոցում։
1975 թվականին ավարտել է Կինեմատոգրաֆիայի համամիութենական պետական ինստիտուտի (ՎԳԻԿ) ռեժիսուրայի ֆակուլտետը (Իգոր Տալանկինի արվեստանոց)։ Այս ռեժիսորի օգնականն է եղել Շահնազարովը «Նպատակի ընտրություն» ֆիլմի նկարահանումների ժամանակ[9]։ Դիպլոմային աշխատանքը՝ «Լայն քայլերով, մաեստրո» ֆիլմն է[10]։
1975 թվականի հոկտեմբերից 1976 թվականի նոյեմբերը ծառայել է բանակում։ 1973-1974 թվականներին աշխատել է «Մոսֆիլմ»-ում որպես ռեժիսորի օգնական, 1975 թվականի հունիս-հոկտեմբեր՝ կինոռեժիսոր, 1976 թվականից Մոսֆիլմ կինոստուդիայի ռեժիսոր, իսկ 1984 թվականից նույն կինոստուդիայի կինոռեժիսոր-բեմադրիչ[10]։ Մասնագիտական լուրջ դպրոց է անցել, մասնավորապես, Գեորգի Դանելիայի ղեկավարության ներքո։ Դեբյուտը կինոյում եղել է Добряки ֆիլմը։ 1980 թվականին իր կողմից գրված սցենարի հիման վրա նկարահանվել է «Կանայք հրավիրում են տղամարդկանց» լիրիկական կոմեդիան։
Լայն ճանաչում է ստացել «Մենք ջազից ենք» (1983) և «Ձմեռային երեկո Գագրայում» ֆիլմերով։ «Մենք ջազից ենք» ֆիլմը, «Սովետսկի էկրան» ամսագրի ընթերցողների քվեարկությամբ, ճանաչվել է տարվա լավագույն ֆիլմ, արժանացել նաև մի քանի միջազգային մրցանակների։ Վերակառուցման տարիների կինոյի նշանավոր երևույթներից էր «Առաքիչը» ֆիլմը, որի սցենարի հեղինակը ևս Շահնազարովն էր։
1987 թվականից եղել է «Մոսֆիլմի» մաս կազմող «Ստարտ» ստեղծագործական միավորման գեղարվեստական տնօրենը, որը 1990 թվականին վերանվանվել է «Կուրիեր» ստուդիա, 1991 թվականից՝ «Մոսֆիլմ» կինոկոնցեռնի և «Կուրիեր» ստուդիայի գեղարվեստական ղեկավարն ու վարչության նախագահը։
1994-1995 թվականներին ՌՏՎ հեռուստաալիքով ցուցադրվող «21-րդ դարը կադրում և կադրից դուրս» հեռուստաշարի հեղինակն ու հաղորդավարն է[10]։
Դասավանդում է ՎԳԻԿ-ում (խաղարկային ֆիլմերի ռեժիսուրայի արվեստանոցի ղեկավար)։ 1998 թվականին դարձել է «Մոսֆիլմ» կինոկոնցեռնի գլխավոր տնօրենը։ Նրա ղեկավարությամբ Ռուսաստանի գլխավոր կինոստուդիան հաղթահարել է 90-ականների խոր ճգնաժամը և դարձել Եվրոպայի խոշորագույն կինոարտադրական համալիրը։ 2008 թվականից Մոսկվայի պետական համալսարանի հեռուստատեսության բարձրագույն դպրոցի հոգաբարձուների խորհրդի և ՌԴ Հանրային պալատի անդամ է։
Շահնազարովի ֆիլմերը ներկայացվել են բազմաթիվ հեղինակավոր միջազգային կինոփառատոներում՝ արժանանալով ավելի քան 20 մրցանակի, այդ թվում՝ 2 «Ոսկե արծիվ»-ի։
Շահնազարովը ՌԴ Նախագահին առընթեր մշակույթի և արվեստի հարցերով խորհրդի նախագահի տեղակալն է։
Շահնազարովը ամուսնացած է եղել 3 անգամ։ Առաջին ամուսնությունն արագ քայքայվել է։ Երկրորդ կինը՝ Ալյոնա Զանդերը, հեռացել է նրանից 1989 թվականին և դստեր հետ մեկնել ԱՄՆ։ Երրորդ կինը՝ դերասանուհի Դարիա Մայորովան է։ Շահնազարովն ունի 3 երեխա՝ Աննան երկրորդ ամուսնությունից (ծն․ 1985) և 2 որդի երրորդ ամուսնությունից՝ Իվան (ծն․ 1993) և Վասիլի Շահնազարովները (ծն․ 1996)[11]։
2012 թվականին եղել է ՌԴ նախագահի թեկնածու Վլադիմիր Պուտինի Մոսկվայի Ժողովրդական շտաբի անդամ[12]։
2014 թվականի մարտի 11-ին ստորագրել է ՌԴ մշակույթի գործիչների ուղերձը, որն ուղղված էր ՌԴ նախագահ Վ․ Պուտինի՝ Ուկրաինայում և Ղրիմում վարած քաղաքականության աջակցմանը[13]։
Կարեն Շահնազարյանի կարծիքով ժամանակակից ռուսական կինոյին պակասում է ինքնանույնականացումը և ընդհանուր գաղափարը, որը առկիա էր խորհրդային կինոյում, ինչպես նաև անհատականությունների պակաս ունի։ նա նշում է, որ այժմ մատերի վրա կարելի է հաշվել իսկապես տաղանդավոր ռեժիսորների։ Բացի այդ «Մոսֆիլմի» տնօրենը կարծում է, որ այժմ շատ ավելի բարդ է կինեմատոգրաֆիական կրթություն ստանալը, քանի որ կինոյով սկսում են զբաղվել այն մարդիկ, ովքեր արդեն ավարտել են բուհը։ Համապատասխանաբար, եթե մարդը միջոցներ չունի, ապա պարզապես չի կարող կինոկրթություն ստանալ։
Կինոարտադրությունը կազմված է 2 բաղկացուցիչներից՝ ստեղծագործական և տեխնիկական։ Ստեղծագործականը գերիշխում է։ Սակայն տեխնիկականն էլ այժմ շատ կարևոր է՝ ձայնի, պատկերի որակը և այլն։ - Կ․ Շահնազարով, «Магия кино» հեռուստահաղորդում, հունվարի 12, 2011[14] |
2016 թվականին ոչ մեկ անգամ հանդես է եկել Վլադիմիր Սոլովյովի հաղորդումներում, որտեղ հանդես է եկել այնպիսի պատմական գործիչների պաշտպանությամբ, ինչպիսիք են՝ Վլադիմիր Լենինը և Իոսիֆ Ստալինը[15]։
2020 թ. հուլիսին միացել է Մարգարիտա Սիմոնյանի՝ Հայաստանի իշխանություններին ուղղված նամակին։
Տարեթիվ | Ֆիլմ |
---|---|
2014 | Էկրանի սիմֆոնիա |
2014 | Նիկոլայ Երյոմենկոյի վերջին գարունը |
2014 | Օլեգ Յանկովսկի․ Վերջին որսը |
2014 | Խաղացված չէ, երգված չէ |
2014 | Ալեքսանդր Պանկրատով-Չյորնի․
Առանց բարդույթների տղամարդը |
2013 | Նատալյա Գունդարևա․ Ոչ քաղցր կինը |
2013 | Լեոնիդ Կուրավլյով․ Իմ վրա նախշեր չկան |
2013 | Գեորգի Բուրկով․ Երգիծական Դոն Քիշոտը |
2011 | Եվգենի Եվստիգնեևի երեք կյանքը |
2011 | Հասարակ, ոչ հասարակ Սերգեյ Նիկոնենկոն |
2010 | Նիկոլայ Ռիբնիկով․ Տղան Զարեչնայա փողոցից |
2010 | Նիկիտա Միխալկով. Сами с усами |
2010 | Լյուդմիլա Սավելևա․ Պարահանդեսից հետո |
2010 | Լիդիա Սմիրնովա․ Կին բոլոր ժամանակների համար |
2010 | Եվ հավերժությամբ լցված է պահը․․․ |
2010 | Քաղաքային լեգենդներ
|
2009 | Алтайский самородок. Панкратов-Черный |
2008 | Նատալյա Գունդարևա․ Մեր Նատաշան |
2008 | Գեորգի Բուրկովի ճակատագրի հեգնանքը |
2008 | Ոգեշնչման շունչը |
2006 | Լեոնիդ Ֆիլատովի մասին հեքիաթ |
2005 | Կղզիներ
|
2005 | Լիդիա Սմիրնովա․ Ես հաջողակ եմ |
Տարեթիվ | Ֆիլմ | |||
---|---|---|---|---|
Ռեժիսոր | Սցենարիստ | Պրոդյուսեր | ||
1979 | Բարեսիրտները | |||
1980 | Պարընկերուհիները հրավիրում են պարընկերներին | |||
1983 | Մենք ջազից | |||
1985 | Ձմեռային գիշեր Գագրայում | |||
1986 | Առաքիչը | |||
1988 | Զրո քաղաքը | |||
1991 | Արքայասպան | |||
1992 | Սպիտակ թագավոր, կարմիր թագուհի | |||
1993 | Երազներ | |||
1993 | Չուգունե աստվածների երեխաներ | |||
1995 | Ամերիկյան դուստր | |||
1998 | Լիալուսնի օր | |||
1998 | Ով, եթե ոչ մենք | |||
1998 | Ողջույն Չարլի փողահարից | |||
2001 | Թույներ կամ Թունավորումների համաշխարհային պատմություն | |||
2002 | Աստղ | |||
2004 | Մահ անունով ձիավորը | |||
2008 | Կորուսյան կայսրություն | |||
2009 | Հիվանդասենյակ №6 | |||
2012 | Սպիտակ վագր | |||
2012 | Սերը ԽՍՀՄ-ում | |||
2013 | Косухи | |||
2013 | Նա | |||
2015 | Ճանապարհ դեպի Բեռլին | |||
2016 | Աննա Կարենինա | |||
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.