Os bupréstidos (Buprestidae) son unha familia de escaravellos, ás veces chamados escaravellos xoia polas súas brillantes cores metálicas e iridescentes. As larvas perforan as plantas e teñen cabezas aplanadas. A familia é unha das máis grandes dos escaravellos, cunhas 15 000 especies coñecidas de 450 xéneros. Ademais, describíronse 100 especies fósiles.[1]
| Buprestidae | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Agrilinae (fila inferior), Chrysochroinae (fila superior, esquerda 3), e Buprestinae (outros) de Genera Insectorum | |||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Subfamilias | |||||||||||||||||
|
Agrilinae | |||||||||||||||||
As especies máis grandes e máis espectacularmente coloreadas de bupréstidos son moi aprezadas polos coleccionistas de insectos. Os élitros dalgúns bupréstidos foron utilizados tradicionalmente na arte de adornar con élitros e en xoiería en certos países de Asia, como a India, Tailandia e o Xapón.
Descrición e ecoloxía
A súa forma é xeralmente cilíndrica ou de alongada a ovoide, con lonxitudes de 3 a 80 mm, aínda que a maioría das especies son de menos de 20 mm. Os xéneros Catoxantha, Chrysaspis, Euchroma e Megaloxantha conteñen as especies máis grandes. Poden ter diversas cores brillantes e complicados debuxos. A iridescencia é común nestes escaravellos e non se debe a pigmentos do exoesqueleto, senón que é causada por coloración estrutural, na cal a textura microscópica da súa cutícula reflicte selectivamente frecuencias específicas da luz en determinadas direccións. Este é o mesmo efecto que fai que un disco compacto reflicta múltiples cores.
As larvas perforan as raíces, troncos e talos e follas de varios tipos de plantas, desde árbores a plantas herbáceas. Os tipos que furan a madeira xeralmente prefiren pólas mortas ou moribundas en árbores que no resto están sans, mentres que uns poucos tipos atacan madeira verde san; algúns destes son graves pragas que poden matar as árbores e causar grandes danos económicos, como o invasivo Agrilus planipennis. Algunhas especies son atraídas por bosques que se queimaron recentemente para poñeren alí os ovos. Poden percibir o fume da madeira de piñeiro queimada desde uns 80 km de distancia, e poden ver a luz infravermella, o que lles axuda a achegarse ás zonas nas que houbo incendios forestais.[2]
Hai dez especies de Buprestidae que se alimentan nas piceas e abetos, pero os Tsuga son a súa fonte de alimento preferida.[3] Igual que ocorre coas larvas dos cerambícidos (de cabezas arredondadas), a maioría da alimentación ocorre en árbores mortos ou moribundos, ou preto de feridas en árbores vivas. Os danos só son abundantes alí onde teñen a posibilidade de reproducirse continuamente. A historia vital destes escaravellos perforadores é similar á das larvas de cerambícidos, pero informouse dalgúns ciclos vitais moi longos en condicións adversas. As larvas que acabaron o seu crecemento, de ata 25 mm de longo, están aplanadas caracteristicamente e a parte anterior do corpo é moito máis ancha que o resto. Os adultos de aspecto broncíneo só se ven xeralmente onde hai material adecuado en localizacións soleadas.
Especie non identificadas de Swifts Creek (Victoria, Australia)
Buprestinae (no centro á dereita e na parte inferior á esquerda), Julodinae (centro) e Polycestinae (outros) Monographie des Buprestides de de Charles Kerremans
Bupréstido de Salem, Tamil Nadu
,_Mindanao,_Philippines_08.jpg)
Sistemática
A clasificación dos bupréstidos non está aínda firmemente establecida, pero parece haber cinco ou seis liñaxes principais, que poden considerarse subfamilias, posiblemente cunha ou dúas que serán elevadas a familias. Algúns outros sistemas definen ata 14 subfamilias.
As subfamilias comunmente aceptadas, con algúns xéneros representativos (non están todos) son:
Agrilinae – Cosmopolitas, coa maioría dos taxons no hemisferio Norte
- Agrilus Curtis, 1825
- Anodontodora Obenberger, 1931
- Asymades Kerremans, 1893
- Brachys Dejean, 1833
- Chalcophlocteis Obenberger, 1924
- Discoderoides Théry, 1936
- Entomogaster Saunders, 1871
- Ethiopoeus Bellamy, 2008
- Madecorformica Bellamy, 2008
- Meliboeus Deyrolle, 1864
- Pachyschelus Solier, 1833
- Paracylindromorphus Thery, 1930
- Paradorella Obenberger, 1923
- Pseudokerremansia Bellamy & Holm, 1985
- Strandietta Obenberger, 1931
Buprestinae – Cosmopolitas
- Agrilozodes Thery, 1927
- Anthaxia Eschscholtz, 1829
- Bubastoides
- Buprestis
- Calodema – Encóntranse só en Australia e Nova Guinea; xeralmente en bosques pluviosos
- Castiarina – Unhas 500 especies, que se encontran só en Australia e Nova Guinea, previamente considerados un subxénero de Stigmodera
- Chrysobothris
- Colobogaster
- Conognatha
- Eurythyrea
- Hiperantha
- Metaxymorpha – Encóntranse só en Australia, Nova Guinea e Indonesia; usualmente en bosques pluviosos
- Stigmodera – 7 especies permanecen aquí
- Temognatha – Unhas 83-85 especies, que se encontran só en Australia e Nova Guinea, previamente considerados un subxénero de Stigmodera
Chrysochroinae
- Capnodis
- Chalcophora
- Chrysochroa
- Chrysodema Laporte & Gory, 1835 (= Cyalithoides)
- Euchroma
- Halecia
- Lampetis Dejean, 1833 – Ás veces incluído na tribo Psilopterini, pero actualmente non se considera moi próximo a Psiloptera (provisionalmente situado aquí)
- Lampropepla
- Perotis
- Psiloptera (provisionalmente situado aquí)
Galbellinae
- Galbella
Julodinae
- Aaata
- Amblysterna
- Julodella
- Julodis
- Neojulodis
- Sternocera
Polycestinae
- Acmaeodera
Notas
Véxase tamén
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
