Streptococcus pyogenes
From Wikipedia, the free encyclopedia
Streptococcus pyogenes (do grego πύον píon, pus, e γεννάω gennáo, xerar, é dicir, que produce pus) é unha especie bacteriana con forma de coco, grampositiva, que pode crecer formando cadeas longas, e causa infeccións estreptocócicas do grupo A, orixinando farinxites (axente máis frecuente), infeccións de pel, escarlatina, sepses, febre reumática e glomerulonefrite.[1][2] S. pyogenes presenta o antíxeno do grupo A na súa paede celular. Produce tipicamente grandes zonas de beta-hemólise (a completa destrución dos eritrocitos e a liberación da súa hemoglobina) cando se cultiva en placas de ágar sangue, polo que tamén se chama Streptococcus do grupo A (beta-hemolítico).
Streptococcus pyogenes | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
S. pyogenes bacteria @ 900x | |||||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Nome binomial | |||||||||||||||
'Streptococcus pyogenes' Rosenbach 1884 |
Os estreptococos son catalase negativos. Pode ser encapsulado, polo que é resistente á fagocitose, e produce numerosas exotoxinas. Non produce esporas. En condicións ideais, S. pyogenes ten un período de incubación de aproximadamente 1–3 días.[3] Forma parte da flora da pel, non moi frecuente, pero xeralmente patóxeno.
Estímase que no mundo hai máis de 700 millóns de infeccións ao ano e uns 650.000 casos de infeccións graves e invasivas que teñen unha taxa de mortalidade do 25%.[4] É moi importante o recoñecemento e inicio do tratamento rápidos, xa que pode causar sepse e morte.[5][6]