O Shijing (chinés tradicional: 詩經; chinés simplificado: 诗经; pinyin: Shī Jīng, Wade-Giles: Shih1 Ching1), traducido como Clásico da poesía, Libro dos cánticos ou Libro das odas, tamén coñecido simplemente como As odas ou Os poemas (shi 詩), é a colección máis antiga de cancións e poemas chineses. Consta de 305 pezas, algunhas probabelmente escritas contra o ano 1000 a.C. [1][2] É un dos chamados Cinco Clásicos chineses.
Shijing (詩經) | |
---|---|
Autor/a | Anónimo |
Orixe | China |
Lingua | Chinés clásico |
Xénero(s) | Poesía |
[ editar datos en Wikidata ] |
Nome
As fontes máis antigas refírense á escolma como Os trescentos poemas.[3] Foi coñecida como jing 經 ou "libro clásico", no sentido canónico, a partir da dinastía Han, que adoptou o confucianismo como doutrina de estado.[4] Pola súa banda, a palabra shi 詩 converteríase nun termo xenérico para toda a poesía.[5] O galego e outras linguas europeas carecen dun equivalente exacto para este concepto, polo que adoita traducirse como "poema", "canción" ou "oda".
Contido
O Clásico da Poesía é unha antoloxía recompilada a partir das obras de varios autores anónimos. Os diversos traballos recollidos están xeralmente asociados a períodos cronolóxicos específicos, como a dinastía Zhou, e/ou asociados aos estados específicos dese período de tempo; non obstante, existen moitas incertezas, sobre todo en canto ás datas dos poemas máis antigos.
Máis da metade dos poemas probablemente fosen orixinalmente cancións populares. Contan problemas humanos básicos como o amor, o matrimonio, o traballo e a guerra. Outros inclúen poemas da corte e contos lendarios que louvan aos fundadores da dinastía Zhou. Tamén se inclúen os himnos utilizados nos rituais de sacrificio,[6] e as cancións utilizadas pola aristocracia nas súas cerimonias de sacrificio ou nos banquetes.[7]
Estilo
Os poemas de poesía clásica tenden a ter certos patróns típicos de rima e ritmo, e a facer moito uso de imaxes, moitas veces derivadas da natureza. Os diversos versos individuais tamén tenden a ser curtos: o estilo destas letras contribuíu ao desenvolvemento dunha poesía chinesa máis posterior (especialmente o estilo "shi" fronte aos estilos "ci" ou "fu").
O Shijing foi un clásico confucianista venerado desde a dinastía Han, e foi estudado e memorizado durante séculos por eruditos na China.[6] As cancións populares víronse como unha forma de entender os problemas da xente común, e adoitaban lerse como alegorías; por exemplo, as queixas contra os amantes eran vistas como agravios contra gobernantes infieis.[6]
A afirmación de Confucio de que o Shijing forma parte dos Cinco Clásicos foi recoñecido oficialmente durante a dinastía Han. Estes cinco libros, ou partes deles, foron comentados, compilados ou editados polo propio Confucio.
Autoría
Aínda que o Shijing non especifica os nomes dos autores en asociación cos traballos enumerados, dous estudosos modernos hipotetizaron a autoría. O Clásico da Historia di que o poema Chixiao 鸱鸮 ("Curuxa") nas Odas de Bin foi escrito polo duque de Zhou. Moitas das cancións parecen ser cancións populares [8] Ademais, moitas das cancións parecen estar escritas por mulleres, ou desde a perspectiva dunha muller.[9]
Notas
Véxase tamén
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.