Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1955

O Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1955 é o sexto campionato anual de Fórmula 1 organizado pola Fédération Internationale de l'Automobile (FIA). Con 7 Grandes Premios no calendario, deu comezo o 16 de xaneiro, e finalizou o 11 de setembro. Foi gañado por Juan Manuel Fangio, que revalidou o título do ano anterior nunha tempada reducida a causa das traxedias.

Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1955

Tipo	Fórmula 1
Deporte	automobilismo
Organizador	Federación Internacional do Automóbil
Número de participantes	87
Localización  e  Datas
Intervalo de tempo	16 de xaneiro de 1955 – 11 de setembro de 1955
Número de edición	6  (1955)
Competición
Campionato do Mundo de pilotos de Fórmula 1	Juan Manuel Fangio
Datos estatísticos
Carreires	7
← 1954 1956 →

Resumo

Os pilotos de Mercedes dominaron de novo o campionato, con Fangio gañando catro carreiras, e o seu novo compañeiro de equipo Stirling Moss gañando o Gran Premio do Reino Unido. Ferrari gañou en Mónaco despois de que todos os coches de Mercedes romperan e o piloto de Lancia Alberto Ascari estrelárase no porto. Aínda que Ascari saíu aparentemente ileso, o dobre campión do mundo morreu catro días máis tarde ao estrelarse en Monza durante as probas anteriores á carreira.

O desastre nas 24 Horas de Le Mans o 11 de xuño onde morreron Pierre Levegh e máis de 80 espectadores levou á cancelación dos grandes premios de Francia, Alemaña, España e Suíza.^[1] A carreira francesa, que se ía celebrar en Reims entre as carreiras holandesa e británica, foi cancelado primeiro. A continuación, o evento alemán en Nürburgring, a carreira suíza en Bremgarten e carreira española en Pedralbes fixeron o mesmo. Pedralbes e Bremgarten foron abandonados e nunca volvéronse a utilizar para as carreiras, o automobilismo foi prohibido por completo en Suíza e desde entón, mantense a prohibición. Estas cancelacións entregaron efectivamente o título de pilotos a Fangio logo de terminar segundo detrás de Moss no Gran Premio de Gran Bretaña, aínda que en realidade non se coroou campión ata ben despois do Gran Premio do Reino Unido, xa que as carreiras alemá, suíza e española foron canceladas despois de disputarse o Gran Premio do Reino Unido.

1955 sería a última tempada de Mercedes Benz como construtor ata o renacemento do equipo na tempada de Fórmula Un de 2010. Tamén marcaría a última vitoria para Mercedes ata o Gran Premio da China de 2012.

Ademais da morte de Ascari este ano, o italiano Mario Alborghetti morreu na carreira fóra de campionato do Gran Premio de Pau en Francia pilotando un Maserati; e durante as 500 Millas de Indianápolis, dous pilotos perderon a vida durante o evento dun mes de duración, os estadounidenses Manny Ayulo na práctica e o gañador da carreira anterior Bill Vukovich durante a carreira 2 semanas máis tarde.

Calendario de Grandes Premios

Rld	Carreira	Circuíto	Data	Pole position	Volta rápida	Piloto gañador	Construtor	Pneu.	Resultados
1	Gran Premio da Arxentina	Oscar Gálvez	16 de xaneiro	José Froilán González	Juan Manuel Fangio	Juan Manuel Fangio	Mercedes	C	Resultados
2	Gran Premio de Mónaco	Mónaco	22 de maio	Juan Manuel Fangio	Juan Manuel Fangio	Maurice Trintignant	Ferrari	E	Resultados
3	500 Millas de Indianápolis	Indianápolis	30 de maio	Jerry Hoyt	Bill Vukovich	Bob Sweikert	Kurtis Kraft-Offenhauser	F	Resultados
4	Gran Premio de Bélxica	Spa-Francorchamps	5 de xuño	Eugenio Castellotti	Juan Manuel Fangio	Juan Manuel Fangio	Mercedes	C	Resultados
5	Gran Premio dos Países Baixos	Zandvoort	19 de xuño	Juan Manuel Fangio	Roberto Mieres	Juan Manuel Fangio	Mercedes	C	Resultados
6	Gran Premio do Reino Unido	Aintree	16 de xullo	Stirling Moss	Stirling Moss	Stirling Moss	Mercedes	C	Resultados
7	Gran Premio de Italia	Monza	11 de setembro	Juan Manuel Fangio	Stirling Moss	Juan Manuel Fangio	Mercedes	C	Resultados

Equipos e pilotos

Os seguintes equipos e pilotos competiron no Campionato Mundial de Pilotos de 1954. A lista non inclúe aqueles equipos que só participaron nas 500 Millas de Indianápolis.

-	Equipo	Construtor	Chasis	Motor	Pneu.	Piloto	Roldas
Daimler Benz AG	Mercedes	W196	Mercedes M196 2.5 L8	C	Juan Manuel Fangio	1–2, 4–7
					Karl Kling	1, 4–7
					Stirling Moss	1–2, 4–7
					Hans Herrmann	1–2
					André Simon	2
					Piero Taruffi	6–7
Scuderia Ferrari	Ferrari Lancia	625 555 D50	Ferrari 555 2.5 L4 Lancia DS50 2.5 V8	E	Giuseppe Farina	1–2, 4, 7
					Umberto Maglioli	1, 7
					José Froilán González	1
					Maurice Trintignant	1–2, 4–7
					Harry Schell	2, 4
					Piero Taruffi	2, 4
					Paul Frère	2, 4
					Mike Hawthorn	5–7
					Eugenio Castellotti	5–7
					Luigi Villoresi	7
Officine Alfieri Maserati	Maserati	250F	Maserati 250F1 2.5 L6	P	Jean Behra	1–2, 4–7
					Roberto Mieres	1–2, 4–7
					Sergio Mantovani	1
					Luigi Musso	1–2, 4–7
					Carlos Menditeguy	1, 7
					Clemar Bucci	1
					Harry Schell	1
					Cesare Perdisa	2, 4
					André Simon	6
					Peter Collins	7
					Horace Gould	7
Alberto Uria	Maserati	A6GCM	Maserati 250F1 2.5 L6	P	Alberto Uria	1
Scuderia Lancia	Lancia	D50	Lancia DS50 2.5 V8	P	Alberto Ascari	1–2
					Luigi Villoresi	1–2
					Eugenio Castellotti	1–2, 4
					Louis Chiron	2
Equipe Gordini	Gordini	T16	Gordini 23 2.5 L6	E	Élie Bayol	1–2
					Pablo Birger	1
					Jesús Iglesias	1
					Robert Manzon	2, 5–6
					Jacques Pollet	2, 5, 7
					Hernando da Silva Ramos	5–7
					Mike Sparken	6
					Jean Lucas	7
Ecurie Rosier	Maserati	250F	Maserati 250F1 2.5 L6	P	Louis Rosier	2, 4–5
Vandervell Products	Vanwall	VW 55	Vanwall 254 2.5 L4	P	Mike Hawthorn	2, 4
					Ken Wharton	6–7
					Harry Schell	6–7
Stirling Moss Ltd	Maserati	250F	Maserati 250F1 2.5 L6	D	Lance Macklin	2, 6
					Johnny Claes	4
					Peter Walker	5
					John Fitch	7
E.N. Whiteaway	HWM-Alta	53	Alta GP 2.5 L4	D	Ted Whiteaway	2
Equipe Nationale Belge	Ferrari	625	Ferrari 625 2.5 L4	E	Johnny Claes	5
Gould's Garage (Bristol)	Maserati	250F	Maserati 250F1 2.5 L6	D	Horace Gould	5
Connaught Engineering	Connaught-Alta	B	Alta GP 2.5 L4	D	Kenneth McAlpine	6
					Jack Fairman	6
R.R.C. Walker Racing Team	Connaught-Alta	B	Alta GP 2.5 L4	D	Tony Rolt	6
					Peter Walker	6
Leslie Marr	Connaught-Alta	B	Alta GP 2.5 L4	D	Leslie Marr	6
Cooper Car Company	Cooper-Bristol	T40	Bristol BS1 2.0 L6	D	Jack Brabham	6
Owen Racing Organisation	Maserati	250F	Maserati 250F1 2.5 L6	D	Peter Collins	6
Gilby Engineering	Maserati	250F	Maserati 250F1 2.5 L6	D	Roy Salvadori	6
Scuderia Volpini	Arzani-Volpini-Maserati	F1	Maserati 4CLT 2.5 L4	P	Luigi Piotti	7

Clasificación do Mundial de Construtores de 1955

O primeiro Campionato de Construtores non foi disputado ata 1958.

Clasificación do Mundial de Pilotos de 1955

Pos. Piloto ARX MON 500 BEL NED GBR ITA Pts. 1 Juan Manuel Fangio 1 Ret 1 1 2 1 40 (41) 2 Stirling Moss 4†/ Ret 9 2 2 1 Ret 23 3 Eugenio Castellotti Ret† 2 Ret 5 6†/ Ret 3 12 4 Maurice Trintignant 2†/ 3†/ Ret 1 6 Ret Ret 8 11´33 5 Nino Farina 2†/ 3† 4 3 NTS 10´33 6 Piero Taruffi 8† 4 2 9 7 Bob Sweikert 1 8 8 Roberto Mieres 5 Ret 5† 4 Ret 7 7 9 Jean Behra 6†/ Ret†/ Ret 3†/ Ret† 5†/ Ret 6 Ret 4 6 10 Luigi Musso 7†/ Ret† Ret 7 3 5 Ret 6 11 Karl Kling 4†/ Ret Ret Ret 3 Ret 5 12 Jimmy Davies 3 4 13 Tony Bettenhausen 2† 3 14 Paul Russo 2† 3 15 Paul Frère 8† 4 3 16 Johnny Thomson 4 3 17 José Froilán González 2† 2 18 Cesare Perdisa 3†/ Ret† 8 2 19 Luigi Villoresi Ret†/ Ret 5 NTS 2 20 Carlos Menditeguy Ret†/ Ret 5 2 21 Umberto Maglioli 3† 6 1´33 22 Hans Herrmann 4† NSC 1 23 Walt Faulkner 5† 1 24 Bill Homeier 5† 1 25 Bill Vukovich Ret 1 26 Mike Hawthorn Ret Ret 7 6† 10 0 27 Harry Schell 6†/ 7†/ Ret† Ret NTS 9†/ Ret Ret 0 28 Louis Chiron 6 0 29 Andy Linden 6 0 30 Jacques Pollet 7 10 Ret 0 31 Al Herman 7 0 32 Mike Sparken 7 0 33 Sergio Mantovani 7† / Ret† 0 34 Hernando da Silva Ramos 8 Ret Ret 0 35 Lance Macklin NSC 8 0 36 Pat O'Connor 8 0 37 Louis Rosier Ret 9 9 0 38 Ken Wharton 9† Ret 0 39 Jimmy Daywalt 9 0 40 John Fitch 9 0 41 Pat Flaherty 10 0 42 Duane Carter 11 0 43 Johnny Claes NTS 11 0 44 Chuck Weyant 12 0 45 Eddie Johnson 13 0 46 Jim Rathmann 14 0 — Robert Manzon Ret Ret Ret 0 — Horace Gould Ret Ret Ret 0 — Alberto Ascari Ret Ret 0 — Élie Bayol Ret Ret 0 — André Simon Ret Ret 0 — Peter Collins Ret Ret 0 — Peter Walker Ret Ret† 0 — Jesús Iglesias Ret 0 — Pablo Birger Ret 0 — Alberto Uria Ret 0 — Don Freeland Ret 0 — Cal Niday Ret 0 — Art Cross Ret 0 — Shorty Templeman Ret 0 — Sam Hanks Ret 0 — Keith Andrews Ret 0 — Johnnie Parsons Ret 0 — Eddie Russo Ret 0 — Ray Crawford Ret 0 — Jimmy Bryan Ret 0 — Jack McGrath Ret 0 — Al Keller Ret 0 — Johnny Boyd Ret 0 — Ed Elisian Ret 0 — Rodger Ward Ret 0 — Jerry Hoyt Ret 0 — Jimmy Reece Ret 0 — Fred Agabashian Ret 0 — Kenneth McAlpine Ret 0 — Jack Brabham Ret 0 — Roy Salvadori Ret 0 — Leslie Marr Ret 0 — Jean Lucas Ret 0 — Clemar Bucci Ret† 0 — Tony Rolt Ret† 0 — Ted Whiteaway NSC 0 — Jack Fairman NTS 0 — Luigi Piotti NTS 0 — Piero Valenzano 0 — Jacques Swaters 0 — Prince Bira 0 — Olivier Gendebien 0 Pos. Piloto ARX MON 500 BEL NED GBR ITA Pts.

Lenda Cor Resultado Ouro Gañador Prata 2º posto Bronce 3º posto Verde Remata nos puntos Azul Non remata nos puntos Non se califica (NC) Púrpura Non remata (Ret) Vermello Non se califica (NSC) Non se precalifica (NSPC) Negro Descualificado (DSC) Branco Non tomou a saída (NTS) Carreira cancelada (C) Azul claro Prácticas só (PS) Piloto de probas dos venres (PP) (desde 2003 en diante) En branco Non participou nas prácticas (NPP) Excluído (EX) Non chegou (NCG)

• Negra. Volta rápida (1 punto)
• † Posición compartida entre os condutores do mesmo auto
• Só os 5 mellores resultados contan para o Campionato. Os números sen paréntese son puntos do campionato, os números entre paréntese son puntuación total obtida.

Notas

1. Lang, Mike (1981). Grand Prix! Vol 1. Haynes Publishing Group. p. 82. ISBN 0-85429-276-4.

Véxase tamén

A Galipedia ten un portal sobre: Fórmula 1

Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Campionato Mundial de Fórmula 1 de 1955