From Wikipedia, the free encyclopedia
Anser fabalis é unha especie de ave da orde das anseriformes e familia dos anátidos, unha das 11 comprendidas no xénero Anser.
| Ganso campestre Anser fabalis | |||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Anser fabalis adulto | |||||||||||||||||
| Estado de conservación | |||||||||||||||||
 Pouco preocupante[1] | |||||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||||
| Anser fabalis (Latham, 1787) | |||||||||||||||||
 En verde: área de reprodución En azul: residente | |||||||||||||||||
| Subespecies | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Sinonimia | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
A especie foi descrita en 1760 polo médico e naturalista inglés, especializado en ornitoloxía, John Latham, baixo o nome de Anas fabalis.[2][3]
O nome do xénero, Anser, está tomado do latín anser, -eris, "ganso".[4]
O epíteto específico, fabalis, deriva do latín faba, -ae, "faba".[5]
Ademais de polo nome actualmente válido, a especie coñeceuse tamén polos sinónimos:[2]
Recoñécense na actualidade as seguintes subespecies:[2][6]
A súa lonxitude varía de 68 a 90 cm, a envergadura alar oscila entre 140 e 174 cm, e o peso, de 1,7 a 4 kg. Na subespecie Anser fabalis fabalis, os machos pesan de media 3,2 kg e as femias 2,84 kg. O pico é negro na base e na punta, cunha banda laranxa no medio; as patas e os pés son de cor laranxa brillante.[7]
As cobertoras alares superiores son de cor marrón escura, como no ganso de fronte branca (Anser albifrons) e no ganso de fronte branca menor (Anser erythropus), pero diferenciándose destes por ter estreitas franxas brancas nas plumas.
A voz é un bocinazo forte, agudo nas subespecies máis pequenas.
Anas brachyrhynchus, moi emparentado, ten o pico curto, de cor rosa brillante no medio, e os pés tamén rosados, sendo as capas das ás superiores case da mesma gris azulada que no ganso gris. En tamaño e estrutura de pico, é moi similar a Anser fabalis rosicus
Aliméntase de herba, cereais e raíces en campos arados; por iso está moi ligado ás zonas agrarias.
Aniña no chan, nun burato cuberto por plumas en explanadas abertas ou en claros de bosque.
Pon unha única niñada de 4 a 6 ovos polo mes de xuño.
Cría no norte de Escandinavia, e en Siberia, en charcas da tundra.
No inverno adoita asentarse nos arredores do mar do Norte.
Trátase dun ganso gregario que adoita regresar ós mesmo lugares de descanso, en lagos e campos de cultivo. É común velo formando bandadas.
Posúe un canto tipo trompeta, de dúas sílabas ou tres.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
