زبان تالشی
یکی از زبانهایِ ایرانیِ شمالباختری / From Wikipedia, the free encyclopedia
زبان تالشی نام یک گروه زبانی از زبانهای ایرانی شمال غربی است که توسط قوم تالش تکلم میشود. زبان تالشی همچنین بهعنوان یکی از زبانهای کاسپین شناخته میشود. زبان مازندرانی، زبان گیلکی و زبان تاتی نزدیکترین زبان از زبانهای ایرانی شمال غربی به زبان تالشی است؛ به گونهای که برخی منبعهای زبانشناسی، مانند اتنولوگ، این چهار زبان را از یک گروه زبانی دانستهاند.[2] زبان تالشی مشابهت زیادی زبان زازاکی که در ترکیه صحبت میشود دارد. شکلگیری صامتها که اساس تکامل تاریخی زبانها و طبقهبندی در گروههای زبانی را تشکیل میدهند، تقریباً در تالشی مانند زبان زازاکی است. تالشی در اینجا کمربند زبانهای شمال غربی ایران را با گویشهای زازاکی، تاتی، گویشهای مرکزی ایران و گیلکی، سمنانی، سنگسری تشکیل میدهد.[4][5][6] تالشی همراه با زازاکی و تاتی (هرزندی/آذری) و برخی از گویشهای شمال غربی، ریشههای صامتی هندواروپایی ایرانی باستانی را به شدت حفظ کرده است.[7]
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. |
تالشی | |
---|---|
tolışə zıvon تؤلشه زوؤن | |
زبان بومی در | ایران جمهوری آذربایجان |
منطقه | غرب و جنوب غربی دریای خزر |
شمار گویشوران | ۸۳۲۴۰۰۰[1] (بدون تاریخ) |
الفبای فارسی در ایران
الفبای لاتین در جمهوری آذربایجان الفبای لاتین و آرامی ویژه تالشی | |
وضعیت رسمی | |
تنظیمشده توسط | فرهنگستان زبان و ادب فارسی |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | tly |
زبانشناسی | 58-AAC-ed |
میللر معتقد است که با دلایل روشن میتوان گفت که تاتی و تالشی ادامهٔ زبانی است که دستکم همزمان با آغاز زبان فارسی میانه بدان سخن میگفتهاند؛ هرچند، نشانههایی نیز از پیشینهٔ این زبانها در دوران پیش از فارسی میانه دیده میشود. این شواهد و نشانهها همان اندازه که وجه اشتراک این گویشها را با زبان پهلوی پارتی نشان میدهد گویای پیوندهای خیلی نزدیک آنها با مادی و اوستایی نیز هست؛ زیرا که تفاوت زبان پهلوی با زبانهای دیرین مانند مادی و اوستایی به همانگونه است که تشابه و تفاوت تاتی و تالشی با آن زبانها.[8]
براساس اعلام یونسکو، زبان تالشی یکی از زبانهای در حال انقراض است.[9]