ابراهیم بن محمد
From Wikipedia, the free encyclopedia
ابراهیم بن محمد (زادهٔ ذیالحجهٔ ۸ هجری – درگذشتهٔ ۱۰ هجری) فرزند محمد، پیامبر اسلام و ماریه قبطی بود[1][2][3] که در نوزادی درگذشت. در بسیاری از احادیث منسوب به محمد، از ابراهیم به عنوان «نبی بن نبی» (پیامبر پسر پیامبر) یاد شده و از قول محمد روایت شده اگر او نمیمرد، بعد از مرگ پدرش به پیامبری میرسید. به عقیدهٔ برخی دانشوران، تاریخ مرگ ابراهیم در روایات اسلامی را قبل از مرگ محمد قرار دادهاند تا با باور به ختمیت وحی تعارضی نداشته باشد.[4]
اطلاعات اجمالی ابراهیم بن محمد, زادهٔ ...
ابراهیم بن محمد | |
---|---|
زادهٔ | مارس/ آوریل ۶۳۰ مدینه، حجاز، عربستان |
درگذشت | ۲۷ ژانویه ۶۳۲ مدینه، حجاز، عربستان |
آرامگاه | بقیع (منسوب) |
والدین |
|
خویشاوندان | قاسم (برادر)زینب (خواهر)رقیه (خواهر)ام کلثوم (خواهر)عبدالله (برادر)فاطمه (خواهر) |
خانواده | اهل بیت |
بستن
در منابع اسلامی گفته شده مرگ ابراهیم همزمان با خورشیدگرفتگی بودهاست. با فرض به واقعی بودن این داستان، تاریخ دقیق مرگ او میبایست ۲۸ شوال ۱۰ هجری/۲۷ ژانویه ۶۳۲ میلادی بوده باشد.[5]