گیلکی گالشی
یکی از گویشهای زبان گیلکی / From Wikipedia, the free encyclopedia
گیلکی گالشی[6][7][8] یا گویش گالشی یا دیلمی[نیازمند منبع] نام گویشی از زبان گیلکی است. این گویش در مناطق کوهپایهای و کوهستانی جنوب و جنوب شرقی گیلان شامل نواحی رودبار، رستمآباد، سیاهکل و دیلمان، املش، رحیم آباد، عمارلو، اشکورات و همچنین در غرب مازندران مانند رامسر و تنکابن تکلم میگردد.[9] ایوب رسایی گالشی را به عنوان لهجهای از گویش بیهپیش در نظر میگیرد و گیلکی شرقی را شامل گویشهای لاهیجان، رودسر، گالش و تنکابن و گیلکی غربی را شامل گویشهای رشت، فومن و رودبار میداند.[10] محمود پاینده لنگرودی از گالشی با عنوان گویش کوهنشینان یاد میکند و نام دیگر آن را دیلمی ذکر میکند.[11]
گیلکی گالشی[1][2] | |
---|---|
زبان بومی در | ایران استان گیلان استان مازندران[3] |
الفبای فارسی | |
کدهای زبان | |
ایزو ۳–۶۳۹ | – |
گالشها در مناطق کوهستانی البرز در منطقه شرق گیلان و غرب مازندران به زبان گیلکی با گویش گالشی صحبت میکنند. گالشها به این دلیل که در مناطق دوردست زندگی میکردند و به طور کلی مراودات کمتری با مردمان جلگه و سکونتگاههای انسانی داشتند، گویششان دستنخورده مانده است. بنابراین گیلکی گالشی نسبت به گیلکی مناطق شهری از اصالت بیشتری برخوردار است. با این حال زبان گیلکی گالشها با زبان مردم مناطق شرق گیلان و غرب مازندران به جز لاهیجان، قرابت زیادی دارد.[12]