πηλίκος

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *kʷo- (“interrogative, relative stem”) and maybe *h₂el- (“to grow”). Cognate with Latin quālis.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /pɛː.lí.kos/ → /piˈli.kos/ → /piˈli.kos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /pɛː.lí.kos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /pe̝ˈli.kos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /piˈli.kos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /piˈli.kos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /piˈli.kos/

Adjective

πηλῐ́κος • (pēlíkos) m (feminine πηλῐ́κη, neuter πηλῐ́κον); first/second declension

1. (interrogative) how great
2. (interrogative) of what magnitude
3. (interrogative) of what age

Inflection

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		πηλῐ́κος pēlíkos	πηλῐ́κη pēlíkē	πηλῐ́κον pēlíkon		πηλῐ́κω pēlíkō	πηλῐ́κᾱ pēlíkā	πηλῐ́κω pēlíkō		πηλῐ́κοι pēlíkoi	πηλῐ́και pēlíkai	πηλῐ́κᾰ pēlíka
Genitive		πηλῐ́κου pēlíkou	πηλῐ́κης pēlíkēs	πηλῐ́κου pēlíkou		πηλῐ́κοιν pēlíkoin	πηλῐ́καιν pēlíkain	πηλῐ́κοιν pēlíkoin		πηλῐ́κων pēlíkōn	πηλῐ́κων pēlíkōn	πηλῐ́κων pēlíkōn
Dative		πηλῐ́κῳ pēlíkōi	πηλῐ́κῃ pēlíkēi	πηλῐ́κῳ pēlíkōi		πηλῐ́κοιν pēlíkoin	πηλῐ́καιν pēlíkain	πηλῐ́κοιν pēlíkoin		πηλῐ́κοις pēlíkois	πηλῐ́καις pēlíkais	πηλῐ́κοις pēlíkois
Accusative		πηλῐ́κον pēlíkon	πηλῐ́κην pēlíkēn	πηλῐ́κον pēlíkon		πηλῐ́κω pēlíkō	πηλῐ́κᾱ pēlíkā	πηλῐ́κω pēlíkō		πηλῐ́κους pēlíkous	πηλῐ́κᾱς pēlíkās	πηλῐ́κᾰ pēlíka
Vocative		πηλῐ́κε pēlíke	πηλῐ́κη pēlíkē	πηλῐ́κον pēlíkon		πηλῐ́κω pēlíkō	πηλῐ́κᾱ pēlíkā	πηλῐ́κω pēlíkō		πηλῐ́κοι pēlíkoi	πηλῐ́και pēlíkai	πηλῐ́κᾰ pēlíka
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		πηλῐ́κως pēlíkōs				– –				– –
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of πηλῐ́κος; πηλῐ́κη; πηλῐ́κον (Attic)

See also

type	interrogative	indefinite	(medial) demonstrative	proximal demonstrative	distal demonstrative	relative	indefinite relative	identity	other
basic	τίς	τις, ἔνιοι	†ὁ, οὗτος	ὅδε	ἐκεῖνος	ὅς	ὅστις	ὁ αὐτός (αὑτός), ὁμός	ἕτερος, ἄλλος
dual	πότερος	πότερος, ποτερός				ὁπότερος
quality	ποῖος	ποιός	†τοῖος, τοιοῦτος	τοιόσδε		οἷος	ὁποῖος	ὅμοιος	ἑτεροῖος, ἀλλοῖος
quantity	πόσος	ποσός	†τόσος, τοσοῦτος	τοσόσδε		ὅσος	ὁπόσος
manner	πῶς	πως	†τώς, †ὥς, οὕτως	ὧδε		ὡς	ὅπως	ὁμῶς	ἑτέρως, ἄλλως
method, path, place	πῇ	πῃ	τῇ, ταύτῃ	τῇδε	ἐκείνῃ	ᾗ	ὅπῃ		ἄλλῃ
place	ποῦ, †πόθι	που, †ποθι	ἐνταῦθα	ἐνθάδε	ἐκεῖ, ἔνθα, †ἐκεῖθι	οὗ, ἔνθα, †ὅθι	ὅπου, †ὁπόθι	αὐτόθι, ὁμοῦ	ἄλλοθι
source	πόθεν	ποθεν	†τόθεν, ἔνθεν, ἐντεῦθεν	ἐνθένδε	ἐκεῖθεν	ὅθεν	ὁπόθεν	†ὁμόθεν	ἄλλοθεν
destination	ποῖ, †πόσε	ποι	ἔνθα, ἐνταῦθα	ἐνθάδε, δεῦρο	ἐκεῖσε	οἷ	ὅποι, †ὁπόσε	αὐτόσε, ὁμόσε	ἄλλοσε
time	πότε, πῆμος	ποτέ, ποτε, τοτέ, ἐνίοτε	τότε, τῆμος	τημόσδε		ὅτε, ἦμος	ὁπότε, †ὁππῆμος	ἅμα	ἄλλοτε
exact time	πηνίκα		†τηνίκα, τηνικαῦτα	τηνικάδε		ἡνίκα	ὁπηνίκα	αὐτίκα
duration of time			τέως			ἕως
size, age	πηλίκος	πηλίκος	†τηλίκος, τηλικοῦτος	τηλικόσδε		ἡλίκος	ὁπηλίκος	ὁμῆλιξ
repetition	ποσάκις, ποσίνδα	ποσάκις	τουτάκις, τοσάκις			†ὁσάκις ὁποσάκις	ὁποσάκις
multiplication	ποσαπλάσιος					ὁσαπλάσιος, ὁσαπλασίων
order	πόστος	ποστός					ὁπόστος
† Forms rarely or never used in Classical Attic prose Relative also used in exclamations; either relative or indefinite relative used in indirect questions.

Ancient Greek correlatives ^(edit)

References

• “πηλίκος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press