Χάινριχ Χίμλερ
From Wikipedia, the free encyclopedia
Χάινριχ Λούιτπολντ Χίμλερ (γερμ. Heinrich Luitpold Himmler, Μόναχο, 7 Οκτωβρίου 1900 - Λύνεμπουργκ, 23 Μαΐου 1945) ήταν από τους γνωστότερους Γερμανούς Εθνικοσοσιαλιστές πολιτικούς και από τους πιο σημαντικούς διαμορφωτές της ναζιστικής πολιτικής. Θεωρείται ο ιθύνων νους και ηθικός αυτουργός του Ολοκαυτώματος. Από την θέση του σαν «Ανώτατος Αρχηγός» (Reichsführer) των Ες - Ες), μέσω των οποίων πραγματοποίησε την εξόντωση των Εβραίων και των άλλων ανεπιθύμητων στο Ράιχ κοινωνικών ομάδων.
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Χίμλερ εντάχτηκε στο «Εθνικοσιαλιστικό Κόμμα» το 1923, και στα SS το 1925. Το 1929 διορίζεται «Ανώτατος Αρχηγός» των SS, θέση την οποία διατήρησε μέχρι και το τέλος του πολέμου το 1945. Με τη βοήθεια του Ράινχαρντ Χάιντριχ από το 1931 και μετά, οργάνωσε και λειτούργησε τα διαβόητα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης και εξόντωσης. Από το 1943 και μετά, αναλαμβάνει «Υπουργός Εσωτερικών» και «Αρχηγός της Γερμανικής Αστυνομίας»,(Chef der Deutschen Polizei) έχοντας υπό τον έλεγχό του όλες τις ένοπλες μονάδες του εσωτερικού και του εξωτερικού συμπεριλαμβανομένης και της Γκεστάπο. Υπό την καθοδήγηση του Χίτλερ, ίδρυσε και οργάνωσε ακόμα μια παραστρατιωτική ομάδα, τις «Μονάδες Ειδικής Δράσης», γνωστότερα ως «Τάγματα Θανάτου», που ήταν υπεύθυνα για την εφαρμογή της "πολιτικής" της εξόντωσης των ανεπιθύμητων. Προς το τέλος του πολέμου, ο Χίτλερ του εμπιστεύτηκε την διοίκηση πρώτα του «Αρχηγείου του Άνω Ρήνου» και μετά όταν οι Σοβιετικοί πλησίαζαν στο Βερολίνο, το «Αρχηγείο του Βιστούλα», χωρίς ωστόσο να φέρει εις πέρας τους στόχους που του είχε θέσει ο Χίτλερ.
Βλέποντας την ήττα να πλησιάζει, προσπάθησε να διαπραγματευτεί την παράδοσή του στους Συμμάχους, κάτι όμως που δεν έγινε εφικτό. Όταν τελικά συνελήφθη από τους Βρετανούς, έδωσε τέλος στην ζωή του, τον Μάιο του 1945.