Τμήμα ποδοσφαίρου ανδρών του Α.Ο. Προοδευτική Νεολαία From Wikipedia, the free encyclopedia
Ο Αθλητικός Όμιλος Προοδευτική Νεολαία Νικαίας Κορυδαλλού Πειραιώς,[1][2][3][4] ευρέως γνωστή απλά και ως Προοδευτική, είναι ελληνικό αθλητικό σωματείο το οποίο εδρεύει στον Κορυδαλλό Αττικής. Το επίσημο έτος ίδρυσης του είναι το 1927. Επίσημα χρώματα του αποτελούν το βυσσινί και το λευκό. Το έμβλημα του είναι ο Φοίνικας, το μυθολογικό πτηνό που αναγεννιέται από τις στάχτες του.[5]
 | |||
| Επίσημη ονομασία | Αθλητικός Όμιλος Προοδευτική Νεολαία Νικαίας Κορυδαλλού Πειραιώς | ||
|---|---|---|---|
| Σύντομο όνομα | Προοδευτική | ||
| Προσωνύμιο | Βασίλισσα του Πειραιά, Βυσσινί, Πρόο | ||
| Ίδρυση | 1927 | ||
| Έδρα | Κορυδαλλός Αττικής, Ελλάδα | ||
| Στάδιο | Δημοτικό Γήπεδο Νίκαιας, Νίκαια Αττικής | ||
| Χρώματα | βυσσινί και λευκό | ||
| Μητρικός σύλλογος | Αθλητικός Όμιλος Προοδευτική Νεολαία | ||
| Πρόεδρος | Μανούσος Γεωργιτσάκης | ||
| Προπονητής | Θωμάς Μέτος | ||
| Πρωτάθλημα | Α΄ Ε.Π.Σ. Πειραιά | ||
| |||
| Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | |||
  | |||
| wikidata () | |||
| Ενεργά τμήματα της Προοδευτικής | ||
|---|---|---|
 |
|
 |
| Ποδόσφαιρο (Ανδρών) | Ποδόσφαιρο (Γυναικών) | Μπάσκετ (Ανδρών) |
| ||
| Μπάσκετ (Γυναικών) | ||
Αποτελεί το μακροβιότερο και πιο διακεκριμένο τμήμα του Α.Ο. Προοδευτική Νεολαία, καθώς και ένα από τα παλαιότερα επίσημα αναγνωρισμένα ποδοσφαιρικά σωματεία της Ελλάδας, με αριθμό μητρώου Ε.Π.Ο. 31.[6][7][8]
Χαρακτηριστικά του τμήματος είναι οι 3 συμμετοχές του στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα πριν τη θέσπιση της Α΄ Εθνικής Κατηγορίας και οι 15 συμμετοχές του στην Α΄ Εθνική Κατηγορία μετά την καθιέρωσή της, αποτελώντας μάλιστα ιδρυτικό της σωματείο τη σεζόν 1959–1960,[9] ενώ αξιόλογη είναι και η παρουσία του στο Κύπελλο Ελλάδας, με 2 συμμετοχές στα ημιτελικά (1959–1960, 1964–1965) και 4 συμμετοχές στα προημιτελικά (1963–1964, 1965–1966, 1982–1983, 2003–2004) της διοργάνωσης.
Από την αγωνιστική περίοδο 2024–2025 το ανδρικό τμήμα ποδοσφαίρου του συλλόγου αγωνίζεται στο πρωτάθλημα Α΄ Κατηγορίας της Ε.Π.Σ. Πειραιά. Φυσική αγωνιστική έδρα του αποτελεί το Δημοτικό Γήπεδο Νίκαιας,[10] όπου διεξάγονται διαχρονικά οι εντός έδρας αγώνες της.
Ο Αθλητικός Όμιλος Προοδευτική Νεολαία» με επίσημη πλήρη ονομασία «Αθλητικός Όμιλος Προοδευτική Νεολαία Νικαίας Κορυδαλλού» έχει επίσημο έτος ίδρυσης το 1927, ωστόσο όμως προϋπήρχε από το 1925.[11] Ιδρύθηκε στην ευρύτερη περιοχή των προσφυγικών συνοικισμών της Παλαιάς Κοκκινιάς και της Νέας Κοκκινιάς του Πειραιά, κατά τα πρώτα δύσκολα χρόνια μετά την Μικρασιατική καταστροφή και ως ιδρυτές του συλλόγου αναφέρονται οι Στ. Κοραής, Δ. Καραμπετιάδης, Άγγ. Μποντζίδης, Σ. Σαββίδης, Γεώργ. Αμφιλοχιάδης,[12] καθώς και οι Μεταξάς και Ν. Βερτζόπουλος.[13] Πρώτος πρόεδρος του συλλόγου διετέλεσε ο Στυλιανός Κοραής, πρόσφυγας από την Κωνσταντινούπολη και βασικό ιδρυτικό μέλος του συλλόγου και μετέπειτα πρώτος δήμαρχος της Νέας Κοκκινιάς, σημερινή Νίκαια.[12] Άμεσα και πιο συγκεκριμένα από τη δεκαετία του '30 μέχρι σήμερα, ο σύλλογος εκτός της Κοκκινιάς συνδέθηκε ιστορικά και με τον Κορυδαλλό, στην περιοχή του οποίου διατηρούσε τις εγκαταστάσεις του και διεξάγονταν διάφορες εκδηλώσεις του.[14][15] Για χρώματα του συλλόγου επιλέχθηκαν το βυσσινί και το λευκό και για έμβλημά του, ο μυθικός αθάνατος «Φοίνικας», που αναγεννάται από τις στάχτες του, φανερώνοντας μια στάση μαχητικής και αισιόδοξης ζωής, που μέσα από τις στάχτες της καταστροφής, αναδιαμορφώνει το παρελθόν σε ελπιδοφόρο μέλλον και πορεία με προοπτική.
Η «Προοδευτική Νεολαία» που αναφέρεται ως «Προοδευτική Νεολαία Κοκκινιάς»[16] και μετέπειτα ως «Προοδευτική Νεολαία Κορυδαλλού Κοκκινιάς»[17] ή απλά ως «Προοδευτική» ιδρύθηκε ως αθλητικός, ψυχαγωγικός και πολιτιστικός σύλλογος και αρχικά διέθετε Μουσικό τμήμα, Μορφωτικό τμήμα[18] και το τμήμα ποδοσφαίρου. Η ιστορία του ποδοσφαιρικού τμήματος ξεκίνησε παράλληλα με αυτή του συλλόγου, πριν από την επίσημη του ίδρυση και αποτέλεσε ένα από τα πρώτα ποδοσφαιρικά σωματεία που εντάχθηκαν στην Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία, λαμβάνοντας αύξοντα Αριθμό Μητρώου Ε.Π.Ο. 31.[19][20][21] Από τον Σεπτέμβριο του 1926 αγωνίστηκε σε πλήθος φιλικών αγώνων με επίσημα και ανεπίσημα σωματεία του Πειραιά και της Αθήνας, συναντώντας κατόπιν μεταξύ άλλων τους Εθνικό Πειραιώς[22] και Ολυμπιακό Πειραιώς.[23] Τον Οκτώβριο του 1926 εντάχθηκε στο νεοσύστατο από τον Εθνικό Πειραιώς και άτυπο πρωτάθλημα του Συνδέσμου Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιά μαζί με άλλα νεοϊδρυθέντα σωματεία σε διάφορες συνοικίες του Πειραιά, όπως Άμυνα Κοκκινιάς, Ατρόμητος Πειραιώς, Θησέας Πειραιώς, Πειραϊκός κ.α.,[24][25] χωρίς όμως περαιτέρω συνέχεια καθώς τον Νοέμβριο του 1926 εντάχθηκε στην Ένωση Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιά, η οποία απορρόφησε τον άτυπο Σύνδεσμο Ποδοσφαιρικών Σωματείων Πειραιά.[26] Τον Φεβρουάριο του 1927 και με την έναρξη των πρωταθλημάτων της Ε.Π.Σ. Πειραιά της περιόδου 1926-27 συμπεριλήφθηκε αρχικά στην προκήρυξη του πρωταθλήματος[27] και την Κυριακή 13 Φεβρουαρίου του 1927 συμμετείχε στην επίσημη έναρξη του πρωταθλήματος στο γήπεδο του πρώην Ποδηλατοδρομίου Νέου Φαλήρου με προγραμματισμένη αναμέτρηση πρωταθλήματος με αντίπαλο την Νεάπολις Πειραιώς η οποία δεν κατέβηκε στον αγώνα,[28] χωρίς όμως περαιτέρω αγωνιστική δράση και ακολούθως συνέχισε την ανεπίσημη αγωνιστική δράση, δίνοντας πληθώρα φιλικών αγώνων.
Το 1928 και στα τέλη πλέον της δεκαετίας του 1920 εντάσσεται επίσημα στην Ε.Π.Σ. Πειραιά και δηλώνει συμμετοχή στο πρωτάθλημα της Γ' Κατηγορίας της περιόδου 1928-29,[29][30] ξεκινώντας έκτοτε την επίσημη αγωνιστική της δράση. Στο πρωτάθλημα της Γ' Κατηγορίας αγωνίστηκε μέχρι και τα μέσα τις δεκαετίας του '30 και συγκεκριμένα μέχρι και την περίοδο 1933-34. Συνέχισε στο πρωτάθλημα της Β' Κατηγορίας από την περίοδο 1934-35 και την περίοδο 1935-36 ισοβάθμησε στην 1η θέση της βαθμολογίας με τον Άρη Πειραιώς και ακολούθως ηττήθηκε με 1-0 στον αγώνα κατάταξης μεταξύ τους, χάνοντας την άνοδο. Τις επόμενες δύο περιόδους (1936-37 και 1937-38) συνέχισε να διεκδικεί την άνοδο στην κορυφαία κατηγορία της Ε.Π.Σ. Πειραιά, τερματίζοντας στις 3η και 2η θέση αντίστοιχα. Τελικά, την περίοδο 1938-39 και έπειτα από 10 χρόνια επίσημης αγωνιστικής δράσης, αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Β' Κατηγορίας και προβιβάστηκε στην πρώτη τη τάξει κατηγορία του πρωταθλήματος Πειραιά, για πρώτη φορά στην ιστορία της. Στον τελευταίο αγώνα της για το πρωτάθλημα και ενώ ήδη μαθηματικά είχε ανακηρυχθεί πρωταθλήτρια,[31] αντιμετώπισε στο γήπεδο Γ. Καραϊσκάκης την Άμυνα Κοκκινιάς, επικρατώντας πανηγυρικά με 3-0.[32] Στο κορυφαίο πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ. Πειραιά θα καθιερωθεί μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '50 και συγκεκριμένα μέχρι και το 1959, με εξαίρεση 2 χρονιές που απουσίασε κατά την δεκαετία αυτή.
Την περίοδο 1939-40 και με προπονητή τον παλαίμαχο διεθνή παίκτη Φίλιππο Κουράντη, αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην κορυφαία κατηγορία του πρωταθλήματος της Ε.Π.Σ. Πειραιά και τερμάτισε στην 3η θέση πίσω από τους Εθνικό και Ολυμπιακό Πειραιώς,[33] που της έδωσε το δικαίωμα συμμετοχής στον νότιο όμιλου του Πανελλήνιου πρωταθλήματος της περιόδου 1939-40 για πρώτη φορά στην ιστορία της, ενώ αξιοσημείωτες ήταν οι νίκες επί των Θησέα Πειραιώς με 4-1 και Αργοναύτη Πειραιώς με 7-2 αντίστοιχα. Στα πλαίσια του πρωταθλήματος Νοτίου Ομίλου του Πανελλήνιου πρωταθλήματος μοναδική νίκη που απέσπασε ήταν η επικράτηση με 2-1 επί του Αθηναϊκού στις 31 Μαρτίου 1940 στο γήπεδο Νέας Φιλαδέλφειας, ενώ τερμάτισε τελευταία στην 8η θέση του Νοτίου Ομίλου πίσω από τον Αστέρα Αθηνών. Αξιοσημείωτα συμμετείχε για 2η φορά στην 4η συνολικά διοργάνωση του Κυπέλλου Ελλάδας της περιόδου 1939-40, όπου επικρατώντας του Κεραμεικού Καμινίων (0-0, 4-1) ξεπέρασε για πρώτη φορά την προκριματική φάση Πειραιά και στη συνέχεια αποκλείστηκε από την πρωταθλήτρια Αθηνών και μετέπειτα πρωταθλήτρια Ελλάδας, ΑΕΚ με 5-1 στο γήπεδο Νέας Φιλαδέλφειας. Το πρωτάθλημα Πειραιά της περιόδου 1940-41 διακόπηκε μόλις στην 3η αγωνιστική του με το ξέσπασμα του Ελληνοϊταλικού πολέμου και η Προοδευτική βρισκόταν στη 2η θέση της βαθμολογίας έπειτα από την ισοπαλία 2-2 με τον Εθνικό Πειραιώς, τη νίκη με 6-2 επί του Αργοναύτη και την ήττα με 1-0 από τον Κεραμεικό Καμινίων αντίστοιχα.[34]
Στη συνέχεια ακολούθησε η περίοδος της Κατοχής και καθ' όλη τη διάρκεια της οποίας δεν διεξήχθησαν τα εγχώρια επίσημα πρωταθλήματα, με εξαίρεση τη συμμετοχή της στο ανεπίσημο Πρωτάθλημα Αθηνών-Πειραιώς που διεξήχθη την περίοδο 1943-1944, με τον Ανδρέα Μουράτη να κάνει τα πρώτα του βήματα με τη φανέλα της Προοδευτικής.[35] Προπολεμικοί ποδοσφαιριστές της Προοδευτικής που αγωνίστηκαν και τα μεταπολεμικά χρόνια με την ομάδα υπήρξαν μεταξύ άλλων οι Γιούρκας Σεϊταρίδης, Κώστας Πατριάρχης, Παναγιώτης Ρούσσης, Δημήτρης Δουλγεράκης (γνώστος και ως Μήτσος Ξύδης), Καράντζαλης, Δοξάκης, Μεταξάς, Ζορμπάς, Λαζόπουλος κ.α.
Μεταπολεμικά, με την επανέναρξη πλέον των επίσημων πρωταθλημάτων, συνέχισε 8 χρονιές συνεχόμενα στην κορυφαία κατηγορία του πρωταθλήματος Πειραιά (από το 1945-46 έως το 1952-53), χωρίς ωστόσο να καταφέρνει να προκριθεί στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα, τερματίζοντας όχι πιο πάνω από την 3η θέση, την οποία κατέλαβε τις περιόδους 1945-46 και 1947-48. Την περίοδο 1952-53 τερμάτισε τελευταία στην 6η θέση του πρωταθλήματος Α' Κατηγορίας ΕΠΣ Πειραιά,[36] γεγονός που την οδήγησε να διεκδικήσει την παραμονή της, μέσω αγώνα μπαράζ με τον πρωταθλητή της Α2' κατηγορίας και συντοπίτη, Άρη Πειραιώς. Στον πρώτο αγώνα αναδείχθηκαν ισόπαλοι με 1-1 στο γήπεδο Νίκαιας και ενώπιον 5.000 περίπου θεατών,[37] ενώ στον δεύτερο αγώνα αναδείχθηκαν εκ νέου ισόπαλοι, χωρίς τέρματα (0-0) όμως αυτή τη φορά.[38] Έτσι, στον τρίτο μεταξύ τους αγώνα η Προοδευτική ηττήθηκε με 2-1[39] και υποβιβάστηκε προσωρινά στην Α2' κατηγορία.
Στην Α2' κατηγορία αγωνίστηκε προσωρινά για δύο περιόδους, όποτε και την περίοδο 1954-55 αναδείχθηκε πρωταθλήτρια και οδηγήθηκε σε αγώνα διαβάθμισης με τον ουραγό της πρώτης κατηγορίας, Πανελευσινιακό. Στον πρώτο μεταξύ τους αγώνα επικράτησε εκτός έδρας με 5-3 στην Ελευσίνα[40] και στον δεύτερο μεταξύ τους αγώνα που διεξήχθη εντός έδρας στο γήπεδο της Νίκαιας, αναδείχθηκαν ισόπαλοι με 1-1[41] και εξασφάλισε την επιστροφή της στην κορυφαία κατηγορία του πρωταθλήματος Πειραιά όπου και καθιερώθηκε.
Έπειτα την επάνοδό της στην πρώτη τη τάξει κατηγορία, στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του '50, ξεκινά η σημαντικότερη μέχρι τότε πορεία της ομάδας και καθιερώνεται πλέον σαν τρίτη δύναμη του Πειραιά. Αρχικά, την περίοδο 1955-56 τερμάτισε στην 3η θέση πίσω από τους Εθνικό και Ολυμπιακό, χάνοντας το δικαίωμα συμμετοχής στην προκριματική φάση στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα 1955-56. Τις επόμενες δύο περιόδους 1956-57 και 1957-58, τερμάτισε αμφότερα στη 2η θέση πίσω από τον Ολυμπιακό και μπροστά από τον Εθνικό αντίστοιχα,[42][43] κερδίζοντας ως δευτεραθλήτρια την συμμετοχή της στα αντίστοιχα πρωταθλήματα της διοργάνωσης του Πανελληνίου πρωταθλήματος. Στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα της περιόδου 1956-57 τερμάτισε στην 9η θέση πίσω από τον Πανιώνιο και μπροστά από τον ουραγό Παναργειακό και αξιοσημείωτες ήταν οι εντός έδρας νίκες επί των Απόλλωνα Αθηνών και Εθνικού με 2-1 αντίστοιχα και οι νίκες επί του Παναργειακού με 5-1 εντός και 0-4 εκτός έδρας αντίστοιχα, ενώ ο ηγετικός σκόρερ της ομάδας Πέτρος Χριστοφίδης σημείωσε σύνολο 15 τέρματα και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος. Στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα της περιόδου 1957-58, τερμάτισε στην 6η θέση σε σύνολο 12 ομάδων και υψηλότερη που κατέλαβε ποτέ σε εθνικό επίπεδο μέχρι τότε και ξεχώρισαν οι νίκες επί του Παναθηναϊκού με 1-2 εκτός και με 1-0 εντός έδρας αντίστοιχα, οι εντός έδρας νίκες επί των ΠΑΟΚ (3-1) και ΟΦΗ (4-0) και οι εκτός έδρας νίκες επί των Πανιώνιου και Απόλλων Καλαμαριάς με 1-2 αντίστοιχα.
Την περίοδο 1958-59 τερμάτισε στην 4η θέση του πρωταθλήματος πίσω από την Α.Ε. Νίκαιας και μπροστά κατά σειρά από τους Πανελευσινιακό, Άρη, Ατρόμητο και Αργοναύτη Πειραιώς, χάνοντας έτσι το δικαίωμα συμμετοχής στους αγώνες μπαράζ μεταξύ τριταθλητή Ε.Π.Σ. Πειραιά και Ε.Π.Σ. Μακεδονίας για την πρόκριση Πανελλήνιο πρωτάθλημα 1958-59. Την επόμενη περίοδο 1959-60, συνέχισε αρχικά τις αγωνιστικές της υποχρεώσεις στο πρωτάθλημα της Ε.Π.Σ. Πειραιά και κατά σειρά, τις 5 πρώτες αγωνιστικές επικράτησε του Άρη Πειραιώς 4-0, ήρθε ισόπαλη 1-1 με τον Ατρόμητο Πειραιώς, ηττήθηκε με 1-0 από τον Πανελευσινιακό, ήρθε ισόπαλη 0-0 με τον Εθνικό και τέλος ήρθε ισόπαλη με 1-1 με τον Αργοναύτη Πειραιώς. Ωστόσο όμως, τον Οκτώβριο του 1959 αποφασίστηκε η θέσπιση της μόνιμης Α' Εθνικής κατηγορίας και ως τετραθλήτρια Πειραιά της προηγούμενης περιόδου (1958-59) της δόθηκε το δικαίωμα να διεκδικήσει την συμμετοχή της στο νεοσύστατο πρωτάθλημα της Α' Εθνικής μέσω διπλού αγώνα μπαράζ με αντίπαλο τον Ολυμπιακό Χαλκίδας ο οποίος επιβλήθηκε του ΟΦΗ στους μεταξύ τους αγώνες του μπαράζ δευτεραθλητών των 2 υποομίλων Νοτίου ομίλου του Περιφερειακού πρωταθλήματος της περιόδου 1958-59. Αναδείχθηκαν ισόπαλοι στους δυο πρώτους μεταξύ τους αγώνες (2-2 στην Χαλκίδα, 0-0 στον Πειραιά) και στις 21 Οκτωβρίου 1959 διεξήχθη τρίτος αγώνας στο ουδέτερο στάδιο Νέας Φιλαδέλφειας, όπου η Προοδευτική επικράτησε με αποτέλεσμα 3-0 με δύο τέρματα του Πέτρου Χριστοφίδη (9’, 11’) και ένα του Νίκου Μητώση (58’) και εξασφάλισε ενώπιον 10.000 θεατών, την ιστορική της πρόκριση στο πρώτο πρωτάθλημα της Α' Εθνικής κατηγορίας.[44][45]
Αγωνίστηκε στα 10 από τα πρώτα 12 πρωταθλήματα της νεοσύστατης πλέον μόνιμης Α' Εθνικής κατηγορίας και πιο συγκεκριμένα από την περίοδο 1959-60 μέχρι και την περίοδο 1970-71, με εξαίρεση της χρονιές 1963-64 και 1968-69 που αγωνίστηκε στην Β' Εθνική κατηγορία. Στην Α' Εθνική αγωνίστηκε αρχικά επί 4 συνεχείς χρονιές. Την περίοδο 1959-60 αποτέλεσε μία από τις τέσσερις πειραϊκές ομάδες (Ολυμπιακός, Εθνικός, ΑΕ Νικαίας) που συγκρότησαν τις 16 συνολικά, του πρώτου πρωταθλήματος της Α΄ Εθνικής και αξιοσημείωτα στην πρεμιέρα του πρώτου πρωταθλήματος της τότε νεοσύστατης Α' Εθνικής κατηγορίας στις 25 Οκτωβρίου 1959 και πρώτο αγώνα στην ιστορία της για την Α' Εθνική, αντιμετώπισε τον Απόλλωνα Καλαμαριάς στο στάδιο Γ. Καραϊσκάκης και επικράτησε με 1-0, με μοναδικό τέρμα του Νίκου Μητώση (67´) το οποίο αποτελεί και το πρώτο τέρμα που σημειώθηκε στην ιστορία της Α' Εθνικής.[46] Η λήξη του πρώτου πρωταθλήματος της Α' Εθνικής βρήκε την Προοδευτική ισόβαθμη με τον Ηρακλή Θεσσαλονίκης στην 9η θέση της βαθμολογίας, από τον οποίο ηττήθηκε με 2-0 σε αγώνα κατάταξης για την τυπικά εξασφάλιση της βαθμολογικής θέσης, καταλαμβάνοντας τελικά την 10η θέση μπροστά από τους Απόλλωνα Καλαμαριάς, Εθνικό, Παναιγιάλειο, Παγκορινθιακό, Μέγα Αλέξανδρο Κατερίνης και Α.Ε. Νίκαιας.[47] Εντός έδρας υπέστη συνολικά μόλις 2 ήττες, από τους Ολυμπιακό (1-2) και Δόξα Δράμας (0-1) αντίστοιχα, ενώ μεταξύ άλλων αξιοσημείωτες ήταν οι εντός έδρας νίκες επί των Παναιγιάλειου (2-0), Παγκορινθιακού (3-1), Άρη Θεσσαλονίκης και Πανιωνίου με 2-1 αντίστοιχα και οι νίκες εκτός έδρας επί των Δόξας Δράμας (2-4) και Α.Ε. Νίκαιας με 0-4. Παράλληλα την ίδια περίοδο, αποκλείοντας τον Παγκορινθιακό (2-2 και 5-0) στην προημιτελική φάση, προκρίθηκε στην ημιτελική φάση του κυπέλλου Ελλάδας, για πρώτη φορά στην ιστορία της, όπου συναντήθηκε τον Παναθηναϊκό και έπειτα από δύο ισοπαλίες (με 1-1 και 3-3 αντίστοιχα) αποκλείστηκε στο στρίψιμο του νομίσματος.[48]
Την επόμενη περίοδο 1960-61, ισοβάθμησε στην 11η θέση με τον Άρη Θεσσαλονίκης τον οποίο κέρδισε με 2-0 στον αγώνα κατάταξης μεταξύ τους για την τυπικά εξασφάλιση της βαθμολογικής θέσης και κατέλαβε την 11η θέση μπροστά από τον Άρη και τους Απόλλωνα Καλαμαριάς, Παναιγιάλειο, Θερμαϊκό και Ατρόμητο Πειραιώς.[49] Αξιοσημείωτες μεταξύ άλλων ήταν η εντός έδρας νίκη επί της ΑΕΚ με 4-2 και οι εκτός έδρας νίκες επί του Εθνικού με 0-3 και επί του ΠΑΟΚ με 1-3 στη Θεσσαλονίκη αντίστοιχα. Την περίοδο 1961-62 τερμάτισε στην 10η θέση του βαθμολογικού πίνακα, μπροστά κατά σειρά από τους Νίκη Βόλου, Απόλλων Καλαμαριάς, Άρη Θεσσαλονίκης, Α.Ο. Αιγάλεω, Πανελευσινιακό και Δόξα Δράμας,[50] και μεταξύ άλλων αξιοσημείωτη ήταν η εντός έδρας νίκη επί της Νίκης Βόλου (4-2) και η εκτός έδρας νίκη στο γειτονικό ντέρμπι επί της ομάδας του Αιγάλεω με 1-4. Την επόμενη περίοδο 1962-63, τερμάτισε στην 12η θέση της βαθμολογίας ισοβαθμώντας με τους Άρη Θεσσαλονίκης, Απόλλωνα Καλαμαριάς και Παναιγιάλειο, όπου έπειτα από αγώνες κατάταξης μεταξύ τους για την εξασφάλιση των προνομιούχων θέσεων της παραμονής και την ήττα με 3-1 από τον Άρη, την ισοπαλία με τον Απόλλων με 1-1 και την ήττα από τον Παναιγιάλειο με 1-0 κατατάχθηκε στην 15η θέση[51] και υποβιβάστηκε στη Β' Εθνική κατηγορία, για πρώτη φορά. Την περίοδο 1963-64 αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην Β' Εθνική κατηγορία και με σύνολο 22 νίκες, 9 ισοπαλίες και μόλις 1 ήττα, αναδείχθηκε πρωταθλήτρια 2ου ομίλου και προκρίθηκε στα μπαράζ ανόδου με τους πρωταθλητές των υπόλοιπων 3 ομίλων, Παναχαϊκή, Φίλιπποι Καβάλας και Α.Ο. Τρίκαλα, όπου επικρατώντας με 3-0 της Παναχαϊκής εντός έδρας στο στάδιο Γ. Καραϊσκάκης και ενώπιον 22.000 θεατών την τελευταία αγωνιστική, εξασφάλισε την 2η προνομιούχο θέση πίσω από την ομάδα των Τρικάλων και κέρδισε άμεσα την επάνοδο της στην Α' Εθνική.[52][53] Μοναδική ήττα καθ' όλη τη διάρκεια του πρωταθλήματος αποτέλεσε η ήττα με 3-1 από τον Ηρόδοτο Ν. Αλικαρνασσού εκτός έδρας στην Κρήτη, ενώ αντίθετα συνέτριψε σχεδόν όλους τους υπόλοιπους αντιπάλους, ξεχωρίζοντας μεταξύ άλλων οι εντός έδρας νίκες επί των Ατρομήτου Πειραιώς (5-1) και Αίαντα Σαλαμίνας (5-0) αντίστοιχα, επί των κρητικών ΟΦΗ (4-2), ΠΟΑ (4-0) και Ηρόδοτο (3-0) αντίστοιχα και επί του Ολυμπιακού Λουτρακίου με 7-0. Ηγετικό πρόσωπο αποτέλεσε ο Γιάννης Φραντζής, ο όποιος πέτυχε τα 40 από τα συνολικά 82 τέρματα της ομάδας και αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ και των τεσσάρων (4) συνολικά ομίλων. Παράλληλα την ίδια περίοδο, απέδειξε τη δυναμικότητά της και στο Κύπελλο Ελλάδας, όπου αποκλείοντας στη φάση των 16 τον Πανιώνιο εκτός έδρας στη Νέα Σμύρνη με 1-2[54] και προκρίθηκε στην προημιτελική φάση, όπου και αποκλείστηκε με δυσκολία από την ΑΕΚ (0-1) στο στάδιο Γ. Καραϊσκάκης.[55]
Στη συνέχεια ακολούθησε εκ νέου μια τετραετία στο πρωτάθλημα της Α' Εθνικής. Αρχικά και με την επιστροφή της στην Α' Εθνική, την περίοδο 1964-65 με σύνολο 11 νίκες, 12 ισοπαλίες και 7 ήττες τερμάτισε στην 4η θέση του βαθμολογικού πίνακα πίσω κατά σειρά από τους Ολυμπιακό, ΑΕΚ και Παναθηναϊκό,[56] που μέχρι σήμερα αποτελεί την υψηλότερη θέση που κατέλαβε στο πρωτάθλημα.[57] Αξιοσημείωτες ήταν μεταξύ άλλων η εντός έδρας νίκη επί του Πιερικού με 6-1, η εντός έδρας νίκη επί της Δόξας Δράμας με 3-0, η εκτός έδρας νίκη επί του γηπεδούχου Ολυμπιακού με 0-3 και οι νίκες εντός και εκτός έδρας επί του ΠΑΟΚ με 1-0 αντίστοιχα. Παράλληλα την ίδια περίοδο, απέκλεισε στην φάση των 16 τον Παναιγιάλειο (3-0) και στην προημιτελική φάση το Αιγάλεω (3-2) αντίστοιχα και έφτασε μέχρι την ημιτελική φάση του Κυπέλλου Ελλάδας για δεύτερη φορά στην ιστορία της, από όπου αποκλείστηκε εκ νέου από τον Παναθηναϊκό με δυσκολία, έπειτα από ήττα με 0-1 στο στάδιο Γ. Καραϊσκάκης.[58] Την περίοδο 1965-66 έφτασε μέχρι την προημιτελική φάση του Κυπέλλου Ελλάδας όπου και αποκλείστηκε από τον Α.Ο. Καβάλα,[59] ενώ με σύνολο 8 νίκες, 9 ισοπαλίες και 13 ήττες τερμάτισε στην 13η θέση της βαθμολογίας του πρωταθλήματος της Α' Εθνικής ισοβαθμώντας με τους Πανσερραϊκό και Παναιγιάλειο, με τους οποίους και οδηγήθηκε σε αγώνες κατάταξης για την παραμονή.[60] Αξιοσημείωτες ήταν μεταξύ άλλων οι νίκες για το πρωτάθλημα επί του Ηρακλή Θεσσαλονίκης με 5-0 εντός έδρας και με 1-3 εκτός έδρας αντίστοιχα. Έπειτα την ήττα με 0-1 από τον Παναιγιάλειο στη Νέα Φιλαδέλφεια, τη νίκη με 2-1 επί του Πανσερραϊκού στο στάδιο Τρικάλων και τον αγώνα Πανσερραικός-Παναιγιάλειος 1-0 στους αγώνες μπαράζ, υπήρξε νέα ισοβαθμία και με νέα απόφαση πως ο συντελεστής τερμάτων της κανονικής περιόδου του πρωταθλήματος θα όριζε τις προνομιούχες θέσεις παραμονής, η Προοδευτική (42-48) εξασφάλισε την 13η θέση και την παραμονή υπερτερώντας των Πανσερραϊκού (29-42) και Παναιγιάλειου (27-44) αντίστοιχα. Αντίθετα, την περίοδο 1966-67 τερμάτισε στην 8η θέση της βαθμολογίας,[61] που μέχρι σήμερα αποτελεί την 2η κατά σειρά υψηλότερη βαθμολογική θέση που κατέλαβε στο πρωτάθλημα της Α' Εθνικής, ενώ αξιοσημείωτες νίκες ήταν μεταξύ άλλων οι εντός έδρας νίκες επί των Πανιωνίου με 3-1 και Πιερικού με 6-1 αντίστοιχα και οι εκτός έδρας νίκες επί των Παναθηναϊκού με 1-2 και Βύζαντα Μεγάρων με 0-3 αντίστοιχα. Ωστόσο όμως, την αμέσως επόμενη περίοδο 1967-68, τερμάτισε στη 16η θέση σε σύνολο 18 ομάδων[62] και υποβιβάστηκε στην Β' Εθνική κατηγορία για δεύτερη φορά στην ιστορία της. Εκτός έδρας δεν σημείωσε καμία νίκη, ωστόσο ξεχώρισαν οι εντός έδρας νίκες επί του Αιγάλεω με 6-1 και επί των Ολυμπιακού Βόλου και Βύζαντα Μεγάρων με 3-0 αντίστοιχα.
Την περίοδο 1968-69 αγωνίστηκε για δεύτερη φορά στην ιστορία της στην Β' Εθνική και με σύνολο 19 νίκες, 9 ισοπαλίες και 6 ήττες τερμάτισε στη 2η προνομιούχο θέση του Νοτίου ομίλου πίσω από την πρωταθλήτρια Παναχαϊκή από την οποία αξιοσημείωτα έμεινε αήττητη (1-1 εντός, νίκη 1-2 εκτός),[63] που της έδωσε το δικαίωμα συμμετοχής στους αγώνες διαβάθμισης με τον 14ο της βαθμολογίας της Α' Εθνικής, Απόλλωνα Αθηνών. Στον πρώτο καθοριστικό αγώνα στο στάδιο Γ. Καραϊσκάκης επικράτησε με 1-0, ενώ με το ίδιο αποτέλεσμα ηττήθηκε στον δεύτερο αγώνα στο γήπεδο Ριζούπολης. Στον τρίτο αγώνα στο ουδέτερο γήπεδο της ''Λεωφόρου'', αναδείχθηκαν ισόπαλοι με 1-1 και έπειτα την εκ νέου ισοπαλία η λύση δόθηκε με τον παράδοξο τρόπο του στριψίματος του νομίσματος που βρήκε τυχερή την Προοδευτική, κερδίζοντας την άμεση επάνοδό της στην κορυφαία κατηγορία.[64][65] Στην Α' Εθνική κατηγορία αγωνίστηκε εκ νέου για μια διετία, όπου αρχικά την περίοδο 1969-70 και υπό την καθοδήγηση του Πορτογάλου τεχνικου Σεβεριάνο Κορέιρα, η ομάδα πραγματοποίησε σχετικά μια καλή παρουσία τερματίζοντας στην 12η θέση με σύνολο 9 νίκες, 13 ισοπαλίες και 12 ήττες. Εντός έδρας ηττήθηκε μόνο από ΑΕΚ και Παναθηναϊκό με 0-2, αντίστοιχα, ενώ αξιοσημείωτη νίκη μεταξύ άλλων ήταν η εντός έδρας νίκη με 9-0 επί του πρωταθλητή Κύπρου της προηγούμενης χρονιάς, Ολυμπιακού Λευκωσίας που μέχρι σήμερα αποτελεί τη δεύτερη κατά σειρά μεγαλύτερη νίκη σε διαφορά τερμάτων στην ιστορία της Α' Εθνικής.[66] Αντιθέτως, την επόμενη περίοδο 1970-71 δεν εμφανίστηκε καθόλου ανταγωνιστική και με σύνολο μόλις 5 νίκες, 14 ισοπαλίες και 15 ήττες τερμάτισε στη 16η θέση σε σύνολο 18 ομάδων, μπροστά από τους ΟΦΗ και ΕΠΑ Λάρνακας,[67] και υποβιβάστηκε εκ νέου στην Β' Εθνική κατηγορία. Από τις 5 νίκες που απέσπασε συνολικά αξιοσημείωτες ήταν οι μοναδικές εκτός έδρας νίκες επί των Φωστήρα και Ολυμπιακού Πειραιώς με 1-2 αντίστοιχα και η εντός έδρας νίκη με 2-1 επί του κυπελλούχου Ελλάδας της προηγούμενης χρονιάς, Άρη.
Έπειτα από τον υποβιβασμό της από την Α' Εθνική κατηγορία, συνέχισε επί 16 συνεχόμενες αγωνιστικές περιόδους (από 1971-72 μέχρι 1986-87) στη Β' Εθνική και κατά τις πρώτες χρονιές στις αρχές της δεκαετίας του '70 είχε πολύ καλές παρουσίες, πλησιάζοντας την πολυπόθητη επάνοδο στην Α' Εθνική. Πιο συγκεκριμένα, την περίοδο 1971-72 τερμάτισε στη 2η θέση του Β' Ομίλου και με διαφορά μόλις 1 βαθμού από τον πρωταθλητή Ατρόμητο Αθηνών, από τον οποίο αξιοσημείωτα παρέμεινε αήττητη στο πρωτάθλημα αποσπώντας λευκή ισοπαλία εκτός έδρας (0-0) και επικρατώντας με 1-0 εντός έδρας.[68] Την περίοδο 1973-74 στην 3η θέση πίσω από τον δευτεραθλητή Ατρόμητο Αθηνών,[69] ενώ την αμέσως επόμενη 1974-75 τερμάτισε στη 2η θέση πίσω από τον πρωταθλητή Απόλλων Αθηνών,[70] θέση η οποία έπειτα από αναδιοργάνωση της κατηγορίας δεν έδινε πλέον το δικαίωμα της ανόδου ως δευτεραθλήτρια ή την διεκδίκηση της ανόδου μέσω μπαράζ. Την περίοδο 1976-77 διεκδίκησε ξανά την επάνοδο, την οποία όμως στερήθηκε άδικα τελικά, λόγω αφαίρεσης 4 βαθμών, κατηγορούμενη για δωροδοκία στον Α.Π.Σ. Πάτραι. Συνέχισε στη Β' Εθνική και παρόλο που το περισσότερο διάστημα αποτελούταν από πολύ αξιόλογους ποδοσφαιριστές δεν κατάφερε να κερδίσει την άνοδο, τερματίζοντας όχι πιο πάνω από την 4η θέση, την οποία κατέλαβε τις περιόδους 1978-79 και 1980-81, ενώ αντίθετα την περίοδο 1986-87, έπειτα από την αφαίρεση 1ός βαθμού, η οποία ουσιαστικά της στέρησε την παραμονή, τερμάτισε στη 15η θέση[71] (πρώτη θέση της ζώνης υποβιβασμού) και υποβιβάστηκε στη Γ' Εθνική, για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου. Παράλληλα, η καλύτερη πορεία της στο Κύπελλο Ελλάδας όλο αυτό το διάστημα της 15ετής παρουσίας της στη Β' Εθνική, ήταν την περίοδο 1982-83, όπου αποκλείοντας κατά σειρά τους Αθηναϊκό, Διαγόρα Ρόδου, και Δόξα Δράμας (ομάδα Α' Εθνικής), έφτασε μέχρι την προημιτελική φάση από όπου και αποκλείστηκε από τον Α.Σ. Ρόδου (ομάδα Α' Εθνικής).[72]
Στη Γ' Εθνική αγωνίστηκε παρθενικά για 3 συνεχόμενες περιόδους (1987-88, 1988-89 και 1989-90), όταν την τελευταία κατέκτησε το πρωτάθλημα και προβιβάστηκε στη Β' Εθνική, από όπου όμως την αμέσως επόμενη περίοδο (1990-91) υποβιβάστηκε εκ νέου στη Γ' Εθνική. Την περίοδο 1991-92, υπό την τεχνική ηγεσία του Γιάννη Κυράστα τερμάτισε στην 2η θέση του βαθμολογικού πίνακα του Νοτίου Ομίλου, ισοβαθμώντας με τον Ηλυσιακό, με τον οποίο κατά συνέπεια οδηγήθηκε σε αγώνα κατάταξης για την εξασφάλιση της 2ης προνομιούχου θέσης που έδινε το δικαίωμα της ανόδου. Στον αγώνα αυτόν, ο οποίος διεξήχθη στο ουδέτερο Ολυμπιακό Στάδιο, αναδείχθηκαν ισόπαλοι 0-0 στην κανονική διάρκεια και την παράταση και οδηγήθηκαν στη διαδικασία των πέναλτι, όπου με κύριο πρωταγωνιστή τον τερματοφύλακά της Γιάννη Παπαμιχαήλ που απέκρουσε 2 πέναλτι και τις εύστοχες εκτελέσεις των Θανάση Σφέτσα, Σίμου Καραγιαννίδη, Μπάλα και Τάκη Μανδραφλή επικράτησε με 4-2[73] και εξασφάλισε τη 2η προνομιούχο θέση και την πολυπόθητη επάνοδό στη Β' Εθνική, ως δευτεραθλήτρια, ενώπιον 6.000 περίπου φιλάθλων της που την ακολούθησαν στον κρίσιμο αυτό αγώνα.
Στην Β' Εθνική κατηγορία αγωνίστηκε τις επόμενες 5 συνεχόμενες χρονιές, όποτε και την περίοδο 1996-97 τερμάτισε στη 2η προνομιούχο θέση πίσω από τον Πανιώνιο και μπροστά από τον Εθνικό Πειραιώς[74] και ως δευτεραθλήτρια εξασφάλισε την επιστροφή της στην κορυφαία κατηγορία, έπειτα από 26 ολόκληρα χρόνια.
Στην επαγγελματική Α' Εθνική κατηγορία αγωνίστηκε παρθενικά επί 3 συναπτά έτη. Αρχικά, την περίοδο 1997-98 τερμάτισε στη 14η θέση με τις εντός έδρας νίκες επί των Αθηναϊκού με 3-0, ΑΕΚ με 3-2 και Ιωνικού με 1-0 στο ντέρμπι και την πρώτη μεταξύ τους αναμέτρηση στην κορυφαία κατηγορία να ξεχωρίζουν. Την επόμενη περίοδο 1998-99, τερμάτισε στη 12η θέση και ξεχώρισαν οι εντός έδρας νίκες επί των ομάδων της Θεσσαλονίκης, ΠΑΟΚ και Άρη με 2-1 αμφότερες και οι εκτός έδρας νίκες επί των Εθνικού με 0-2 και Ηρακλή Θεσσαλονίκης με 0-1 αντίστοιχα.[75] Την περίοδο 1999-2000 με απολογισμό μόλις 7 νίκες, 7 ισοπαλίες και 20 ήττες τερμάτισε στη 16η θέση, τρίτη από το τέλος, και υποβιβάστηκε, ωστόσο ξεχώρισαν οι εντός έδρας νίκες επί Παναθηναϊκού και ΠΑΟΚ με 1-0 αμφότερες.[76]
Στην Β' Εθνική αγωνίστηκε τις επόμενες δύο χρονιές, όποτε και την περίοδο 2001-02 τερμάτισε στην 3η προνομιούχο θέση πίσω από τους ΠΑΣ Γιάννινα και Γ.Σ. Καλλιθέα[77] και ως τριταθλήτρια, κέρδισε άμεσα την επάνοδο στην Α' Εθνική. Στο πρωτάθλημα της Α' Εθνικής αγωνίστηκε επίσης για δυο χρονιές, όπου αρχικά την περίοδο 2002-03 τερμάτισε στη 11η θέση[78] και ξεχώρισαν οι εκτός έδρας νίκες επί των Παναθηναϊκού και Ιωνικού με 0-1 στη Λεωφόρο και στη Νεάπολη αντίστοιχα και οι εντός έδρας νίκες επί των Άρη με 3-1 και Ηρακλή Θεσσαλονίκης με 1-0 αντίστοιχα. Την επόμενη περίοδο 2003-04, απέσπασε συνολικά 4 νίκες και όλες εντός έδρας με πιο ξεχωριστές αυτές επί των Ολυμπιακού με 1-0, ΟΦΗ με 2-0 και Ηρακλή με 3-2, και επιπλέον 8 ισοπαλίες και 18 ήττες και με τη φτωχή συγκομιδή των 20 βαθμών τερμάτισε τελευταία στην 16η θέση και υποβιβάστηκε.[79][80] Αντίθετα, παρά την άσχημη αγωνιστική πορεία της ομάδας στο πρωτάθλημα, στο κύπελλο πραγματοποίησε αρκετά αξιοπρεπή πορεία, όπου αποκλείοντας κατά σειρά Κασσάνδρα και Ακράτητο έφτασε μέχρι την προημιτελική φάση από όπου αποκλείστηκε με 4-3 στα πέναλτι από την Καστοριά.
Έπειτα τον υποβιβασμό πλέον στη Β΄ Εθνική και τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπιζε ξεκινά μια καθοδική περίοδος για την ιστορία της Προοδευτικής. Στη Β' Εθνική αγωνίστηκε 3 συνεχόμενες περιόδους (2004-05, 2005-06 και 2006-07), όταν την τελευταία τερμάτισε στη 16η θέση και υποβιβάστηκε. Τα οικονομικά προβλήματα και τα χρέη της ΠΑΕ που είχαν εν το μεταξύ προκύψει, οδήγησαν αρχικά τον πρόεδρο της Γιάννη Καρρά, σε σκέψεις για συγχώνευση με τον Ερμή Κορυδαλλού, κάτι που δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, έπειτα από την έντονη αντίδραση και άρνηση των παλαίμαχων ποδοσφαιριστών και των φιλάθλων του συλλόγου. Τελικά αποφασίστηκε να μην συμμετάσχει στη Γ΄ Εθνική, μιας και αδυναμούσε, αλλά να υποβιβαστεί απευθείας στην αμέσως κατώτερη και πρώτη ερασιτεχνική κατηγορία, Δ΄ Εθνική, για πρώτη φορά στην ιστορία του συλλόγου, ώστε να χρεοκοπήσει ως ΠΑΕ και κατ' επέκταση να απαλλαγεί από τα χρέη της[81], όπως προβλεπόταν από τον αθλητικό νόμο[82][83], με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί έντονη κόντρα, με πολλές διαμαρτυρίες και παράπονα, από την πλευρά των οργανωμένων οπαδών προς τον πρόεδρο της ΠΑΕ και επί 21 συνεχή χρόνια βασικό χρηματοδότη της Προοδευτικής, Γιάννη Καρρά[84], τον οποίο κατέστησαν υπεύθυνο για αυτή την πορεία της ομάδας, και να ακολουθήσει τελικά η παραίτησή του, στα μέσα του καλοκαιριού του 2007[85]. Με τον υποβιβασμό στη Δ΄ Εθνική και τη διάλυση της ΠΑΕ, αγωνίστηκε υπό ερασιτεχνική μορφή.
Στη Δ' Εθνική, πρωτόγνωρη κατηγορία για την Προοδευτική, στην οποία βρέθηκε για πρώτη φορά λόγω των οικονομικών προβλημάτων, αγωνίστηκε τέσσερις συνεχόμενες περιόδους. Τις πρώτες 2 περιόδους και πρώτες στην ιστορία της στη Δ' Εθνική (2007-08 και 2008-09) η Προοδευτική είχε τιμωρηθεί χωρίς άνοδο για αυτές τις περιόδους, ενώ την περίοδο 2009-10 απέτυχε την άνοδο στην Γ΄ Εθνική. Παράλληλα, η αποτυχία για κάποια κατάκτηση εντός αυτής της τριετίας, συνοδεύτηκε και στην ερασιτεχνική διοργάνωση του Κυπέλλου Πειραιά όπου συμμετείχε επίσης για πρώτη φορά, καθώς η καλύτερη πορεία της στην διοργάνωση ήταν μέχρι την ημιτελική φάση την περίοδο 2009-10, όπου και αποκλείστηκε -με δυσκολία στην διαδικασία των πέναλτι- από το γειτονικό Α.Π.Ο. Κερατσίνι[86] (ομάδα επίσης Δ' Εθνικής). Αντίθετα, την περίοδο 2010-11 η αγωνιστική της πορεία ήταν πλήρως επιτυχημένη, καθώς με αρκετή ευκολία και 6 μόλις αγωνιστικές πριν τη λήξη του πρωταθλήματος αναδείχθηκε μαθηματικά πρωταθλήτρια στον 9ο όμιλο της Δ' Εθνικής, όποτε και επικράτησε με 2-0 εντός έδρας της Τριγλίας Ραφήνας[87] και επίσης κατέκτησε το Κύπελλο Πειραιά για πρώτη φορά στην ιστορία της, εξασφαλίζοντας σαν ερασιτεχνική Νταμπλούχος την επάνοδο στις επαγγελματικές κατηγορίες και πιο συγκεκριμένα στη Γ' Εθνική[88].
Με την άνοδό της στην Γ' Εθνική και τα οικονομικά προβλήματα ωστόσο να συνεχίζουν να ταλανίζουν τον σύλλογο, απέκτησε ημιεπαγγελματική μορφή, ύστερα από την αδυναμία μετατροπής σε επαγγελματική (Π.Α.Ε) και μετατράπηκε ακολούθως σε Τμήμα Αμοιβόμενων Ποδοσφαιριστών (Τ.Α.Π.).[89] Την περίοδο 2011-12 τερμάτισε στην 9η θέση του 1ου ομίλου, γεγονός που την ανάγκασε να συμμετάσχει σε αγώνα μπαράζ που διεξήχθη στο ουδέτερο στάδιο Τρικάλων και επικράτησε 1-0 του Μέγα Αλέξανδρου Ηράκλειας, εξασφαλίζοντας την παραμονή της.[90] Παράλληλα στο κύπελλο Ελλάδας απέκλεισε στον Β' γύρο την Αναγέννηση Γιαννιτσών (ομάδα Β' Εθνικής)[91] και ακολούθως στη συνέχεια, αποκλείστηκε από τον ανώτερο Αστέρα Τρίπολης (ομάδα Α' Εθνικής).[92]
Την περίοδο 2012-13 βρέθηκε στην 7η θέση του 1ου ομίλου με 36 βαθμούς, θέση που έδινε το δικαίωμα προβιβασμού στη Β' Εθνική. Λόγω όμως τιμωρίας που της επιβλήθηκε, της αφαιρέθηκαν 2 βαθμοί,[93] οδηγώντας την σε ισοβαθμία στην 7η θέση με τον Πανηλειακό και τον Α.Ο. Γλυφάδας, οι οποίοι υπερτερούσαν και τελικά η Προοδευτική κατατάχθηκε στην 9η θέση, μη καταφέρνοντας να προβιβαστεί. Παράλληλα, στο κύπελλο Ελλάδας, απέκλεισε στον 1ο γύρο τον Ηρακλή (ομάδα Β' Εθνικής) και στη συνέχεια, στη φάση των 32 αποκλείστηκε με 2 ήττες (4-0 και 1-2) από τον Παναθηναϊκό.[94][95]
Την επόμενη περίοδο 2013-14 ύστερα από αναδιάρθρωση του ελληνικού ποδοσφαίρου, η Γ' Εθνική συγχωνεύεται με την Δ' Εθνική και αποκτά ερασιτεχνική μορφή, ενώ η δεύτερη παύει να υφίσταται,[96] με αποτέλεσμα η ομάδα να αγωνίζεται υπό ερασιτεχνική μορφή. Ωστόσο όμως, με τις οικονομικές αδυναμίες να εξακολουθούν να υπάρχουν και να αυξάνονται, ταλαιπωρώντας τον σύλλογο και κατ' επέκταση το ποδοσφαιρικό τμήμα, η ομάδα σε αντίθεση με την προηγούμενη χρονιά δεν παρουσιάζεται καθόλου ανταγωνιστική, καθώς σε σύνολο 15 ομάδων τερμάτισε στη 12η θέση του 5ου ομίλου και γνώρισε τον υποβιβασμό.[97][98] Καθώς όμως η Δ' Εθνική πλέον δεν υφίστανται, υποβιβάστηκε απευθείας στο τοπικό πρωτάθλημα του Πειραιά, για πρώτη φορά στην ιστορία της ομάδας από την καθιέρωση των εθνικών κατηγοριών το 1959 και έπειτα, όπου και αγωνιζόταν ανελλιπώς. Παράλληλα, την ίδια περίοδο συμμετείχε και στην πρώτη διοργάνωση στα χρονικά, του κυπέλλου Γ' Εθνικής, από όπου και αποκλείστηκε εκτός έδρας από τον Πανελευσινιακό (3-2), μόλις στην 1η αγωνιστική του 5ου ομίλου.
Έπειτα τον υποβιβασμό από την Γ' Εθνική, η ομάδα αγωνίστηκε την επόμενη διετία στο πρωτάθλημα της Α' ΕΠΣ Πειραιά. Τον Ιούλιο του 2014, έπειτα από ψηφοφορία, πρόεδρος του ποδοσφαιρικού τμήματος ανέλαβε ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής της ομάδας Δημήτρης Χόρτσας[99] και τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, πρόεδρος ανέλαβε ο επιχειρηματίας Βασίλης Κατσαρός[100] με στενό του συνεργάτη και επίσης βασικό χρηματοδότη τον Νίκο Λεμονή, με στόχο την άμεση επάνοδο. Ωστόσο όμως, την περίοδο 2014-15 τερμάτισε στη 2η θέση του 1ου ομίλου της Α΄ ΕΠΣ Πειραιά, πίσω από το Α.Π.Ο. Κερατσίνι[101], μη καταφέρνοντας τελικά να κατακτήσει την επάνοδό της στη Γ' Εθνική. Παράλληλα την ίδια περίοδο, κατέκτησε το κύπελλο Πειραιά, για δεύτερη φορά στην ιστορία της, επικρατώντας 0-2 της Α.Ε. Μοσχάτου στον τελικό κυπέλλου Πειραιά στο Στάδιο Καραϊσκάκη.[102][103]
Αντίθετα, την περίοδο 2015-16, επί προεδρίας Κατσαρού, αναδείχθηκε πρωταθλήτρια στον 2ο όμιλο της Α' ΕΠΣ Πειραιά, κατακτώντας αήττητη το πρωτάθλημα για πρώτη φορά στην ιστορία της, με συνολικά 27 νίκες και 3 ισοπαλίες και 118 τέρματα υπέρ και 6 μόλις κατά,[104] εξασφαλίζοντας μαθηματικά την κατάκτηση του πρωταθλήματος από την πρότελευταία αγωνιστική, στην οποία επικράτησε εκτός έδρας της Α.Ε. Νίκαιας με 0-10.[105] Ως πρωταθλήτρια του 2ου ομίλου της Α' ΕΠΣ Πειραιά, κέρδισε την συμμετοχή της στο Πρωτάθλημα Πρωταθλητριών ΕΠΣ, όπου συμμετείχε στον 9ο όμιλο μαζί με τον επίσης πρωταθλητή της Α' ΕΠΣ Πειραιά (1ου ομίλου) Αετό Κορυδαλλού, από τον οποίο είχε υποστεί αποκλεισμό στην προημιτελική φάση του Κυπέλλου Πειραιά[106] και τους αντίστοιχους πρωταθλητές της ΕΠΣ Αθηνών, Α.Ο. Αιγάλεω και Α.Ο. Αγ. Ιεροθέου Περιστερίου. Συνέχισε αήττητη και σε αυτή την πρόκληση, όπου κέρδισε την επάνοδό της στη Γ' Εθνική, τερματίζοντας στην 1η θέση του 9ου ομίλου, με σύνολο 4 νίκες και 2 ισοπαλίες, με πιο ξεχωριστή νίκη, την επικράτηση με 4-1 στο ντέρμπι επί της ομάδας του Αιγάλεω, εντός έδρας και ενώπιον περίπου 3.000 θεατών, στην πρεμιέρα της διοργάνωσης.[107][108][109][110][111]
Στο πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής κατηγορίας αγωνίστηκε επί 3 συνεχείς χρονιές και συγκεκριμένα από την αγωνιστική περίοδο 2016-17 μέχρι και την αγωνιστική περίοδο 2018-19. Την αγωνιστική περίοδο 2016-17 τερμάτισε στην 6η θέση του 4ου ομίλου[112] και τη σεζόν 2017-18 τερμάτισε στην 2η θέση του 6ου ομίλου με διαφορά 2 βαθμών πίσω από τον Εθνικό Πειραιώς,[113] χάνοντας την πρόκριση στο Μπαράζ ανόδου. Αντίθετα, την αγωνιστική περίοδο 2018-19 τερμάτισε στην 9η θέση του 5ου ομίλου[114] γνωρίζοντας τον υποβιβασμό στην Α' ΕΠΣ Πειραιά.[115][116][117] Στο τοπικό Πειραϊκό πρωτάθλημα αυτή τη φορά αγωνίστηκε πολύ προσωρινά, καθώς τη σεζόν 2019-20 αναδείχθηκε πρωταθλήτρια στον 1ο όμιλο της Α΄ ΕΠΣ Πειραιά και κέρδισε την επάνοδο στην Γ΄ Εθνική, τη νέα 4η τη τάξει κατηγορία, όπου αγωνίστηκε τη σεζόν 2020-21.
Με νέα αναδιάρθρωση το 2021, η Γ΄ Εθνική επανήλθε ως 3η κατηγορία και τη σεζόν 2021-22 αναδείχθηκε πρωταθλήτρια του 6ου ομίλου[118] και προκρίθηκε στους αγώνες κατάταξης με τους πρωταθλητές των υπολοίπων ομίλων, Αγροτικό Αστέρα Ευόσμου, Μακεδονικό, Ηρακλή Λάρισας, Παναχαϊκή, Γ.Σ. Ηλιούπολη και Π.Α.Ο. Ρουφ με στόχο την άνοδο στη Σούπερ Λιγκ 2.[119] Κατέλαβε τη 2η θέση στην βαθμολογία των αγώνων κατάταξης και κέρδισε την άνοδο στη Σούπερ Λιγκ 2, επιστρέφοντας ύστερα από 15 χρόνια στο πρωτάθλημα της δεύτερης τη τάξει εθνικής κατηγορίας και ύστερα από 9 χρόνια στα επαγγελματικά πρωταθλήματα.[120]
Την αγωνιστική περίοδο 2022-23 αγωνίστηκε στη Σούπερ Λιγκ 2 χωρίς ωστόσο να καταφέρει να κερδίσει την παραμονή, ύστερα από λάθος μεταγραφικό σχεδιασμό και κυρίως στερούμενη τη φυσική της έδρα, το γήπεδο Νίκαιας, λόγω ότι δεν έγιναν οι απαραίτητες ενέργειες για την τοποθέτηση φυσικού χλοοτάπητα και άλλων έργων, ώστε να πληρεί τις προδιαγραφές για το επαγγελματικό πρωτάθλημα. Έτσι από την αγωνιστική περίοδο 2023-24 η Προοδευτική επέστρεψε στην Γ΄ Εθνική. Την περίοδο εκείνη αν και η Προοδευτική κατάφερε να κερδίσει την παραμονή, τελικά δεν δήλωσε συμμετοχή για το επόμενο πρωτάθλημα της Γ΄ Εθνικής και υποβιβάστηκε μοιραία στο πρωτάθλημα της Α΄ κατηγορίας Ε.Π.Σ. Πειραιά.
| Κατηγορία | Συμμετοχές |
|---|---|
| Πανελλήνιο πρωτάθλημα / A΄ Εθνική | 18 (3 / 15) |
| Β΄ Εθνική / Α2 Εθνική | 30 (29 / 1) |
| Γ΄ Εθνική / Γ΄ Εθνική Ερασιτεχνική | 12 (6 / 6) |
| Δ΄ Εθνική / Γ΄ Εθνική Ερασιτεχνική1 | 5 (4 / 1) |
| Κατηγορία | Συμμετοχές |
|---|---|
| Α΄ ΕΠΣΠ | 17 |
| Β΄ / Α2 ΕΠΣΠ | 7 |
| Γ΄ ΕΠΣΠ | 6 |
Αναλυτικά οι χρονολογίες που αγωνίστηκε στην τελική φάση του Πανελληνίου πρωταθλήματος (Εθνικό πρωτάθλημα) είναι οι εξής: 1939-40, 1956-57, 1957-58. Καλύτερη θέση που κατέλαβε είναι η 6η (σε σύνολο 12 ομάδων) την περίοδο 1957-58.
| Aγων. περίοδος | Όμιλος (σύνολο ομάδων) | θέση |
|---|---|---|
| 1939-40 | Νότιος (8 ομάδες) | 8η |
| 1956-57 | Ενιαίος (10 ομάδες) | 9η |
| 1957-58 | Ενιαίος (12 ομάδες) | 6η |
Αναλυτικά οι χρονολογίες που αγωνίστηκε στην Α΄ Εθνική είναι οι εξής: 1959-60, 1960-61, 1961-62, 1962-63, 1964-65, 1965-66, 1966-67, 1967-68, 1969-70, 1970-71, 1997-98, 1998-99, 1999-2000, 2002-03, 2003-04.
Με σύνολο 15 συμμετοχές και 226 αγώνες μετράει συνολικά 61 νίκες, 60 ισοπαλίες και 105 ήττες και γκολ 225 υπέρ - 348 κατά. Η καλύτερη θέση που κατέλαβε είναι η 4η, την περίοδο 1964-65.
| Aγων. περίοδος | Θέση | Aγων. περίοδος | Θέση |
|---|---|---|---|
| 1959-60 | 10η | 1997-98 | 14η |
| 1960-61 | 11η | 1998-99 | 12η |
| 1961-62 | 10η | 1999-00 | 16η(υποβιβασμός) |
| 1962-63 | 15η(υποβιβασμός) | 2002-03 | 11η |
| 1964-65 | 4η | 2003-04 | 16η(υποβιβασμός) |
| 1965-66 | 13η | ||
| 1966-67 | 8η | ||
| 1967-68 | 16η(υποβιβασμός) | ||
| 1969-70 | 12η | ||
| 1970-71 | 16η(υποβιβασμός) |
Τα χρώματα του ποδοσφαιρικού τμήματος είναι όπως και του ιδρυτικού σωματείου το βυσσινί και το λευκό. Έχουν όμως χρησιμοποιηθεί, κυρίως στις δεύτερες εμφανίσεις (εκτός έδρας) και άλλα χρώματα όπως, το γκρι και το μαύρο.
Το έμβλημα του ποδοσφαιρικού τμήματος της Προοδευτικής είναι ο «Φοίνικας». Έχει ομοιότητες με αυτό του ιδρυτικού σωματείου, ενώ με το πέρασμα των χρόνων έχει τυπωθεί σε πολλές παραλλαγές.
Οι στίχοι και η μουσική του ύμνου της Προοδευτικής γράφτηκαν και τραγουδήθηκαν το 1969, από τον Δημήτρη Κλεάνθη, πιστό φίλαθλο της ομάδας.
.svg)
Χαρακτηριστικές εμφανίσεις της Προοδευτικής σε διάφορες παραλλαγές
Κύρια
      1950–51
|
 1959–60
|
    1962–63
|
  1963–64
|
 1964–65
|
   1966–67
|
   1967–68
|
 1969–70
|
  1973–74
|
  1978–79
|
 1982–83
|
  1992–93
|
 1995–96
|
 2009–10
|
Η επωνυμία της Αθλητικής Ανώνυμης Εταιρείας (ΑΑΕ), απαραίτητης για τη συμμετοχή της ομάδας (ΠΑΕ) σε επαγγελματική ποδοσφαιρική κατηγορία, έχει αλλάξει με το πέρασμα των χρόνων ως ακολούθως:
Ο ερασιτέχνης σύλλογος δεν διαθέτει ιδιόκτητο γήπεδο για την εξυπηρέτηση του ποδοσφαιρικού τμήματος. Έδρα του αποτελεί παραδοσιακά το Δημοτικό Γήπεδο Νίκαιας, χωρητικότητας 4.361 θεατών. Βρίσκεται στη συνοικία Άσπρα Χώματα της Νίκαιας, στα όρια της περιοχής με τον Κορυδαλλό και ανήκει στη δικαιοδοσία του Δήμου Νίκαιας -Αγ. Ιωάννη Ρέντη.
Εκτός το γήπεδο της Νίκαιας την παραδοσιακή του έδρα, επί πολλά έτη κατά το παρελθόν και κυρίως την δεκαετία του '60 χρησιμοποιούσε ως έδρα του στην Α' Εθνική το Στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» στο Νέο Φάληρο. Επίσης, έχει χρησιμοποιήσει προσωρινά ως έδρα το Δημοτικό Στάδιο Κορυδαλλού (1989-90 και 2009-10), το Δημοτικό Γήπεδο Αιγάλεω «Σταύρος Μαυροθαλασσίτης» (1992-93) και το Δημοτικό Γήπεδο Κερατσινίου «Παναγιώτης Σαλπέας» (2022-23).
Αναφέρονται ενδεικτικά και με αλφαβητική σειρά, αξιοσημείωτοι, Έλληνες και ξένοι, ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν με τη φανέλα της Προοδευτικής με μεγάλη προσφορά και ιδιαίτερη παρουσία:[123][124][125][126]
Από τους παλαιότερους
|
|
|
|
Από τους νεότερους
|
Γιάννης Μανδρέκας (421) Παντελής Γιαλελής (345) Γιάννης Αγγελόπουλος (341) Παναγιώτης Σκούφος (321) Στέλιος Βογιατζής, Σπύρος Καλής (305) Γιάννης Φραντζής (97 γκολ) Παναγιώτης Σκούφος (91 γκολ) Χρήστος Ξανθόπουλος (75 γκολ) Διονύσης Σπετσαρίας (67 γκολ) Σταμάτης Βουρδαμής (63 γκολ)
|
Ο πρώτος σύνδεσμος οπαδών της Προοδευτικής ιδρύθηκε στα τέλη της δεκαετίας του 1950 στην Πλατεία Ελευθερίας στο κέντρο του Κορυδαλλού, με την ονομασία «Σύνδεσμος Οπαδών Προοδευτικής», ενώ τα μετέπειτα χρόνια στεγάστηκε επίσης στην οδό Αθηνάς, κεντρική εμπορική οδός του Κορυδαλλού.
Το 1977 ιδρύθηκε ο σύνδεσμος οπαδών της Προοδευτικής με την ονομασία «No Gate» και ονομάστηκε έτσι γιατί οι φανατικοί της Προοδευτικής πήγαιναν και φωνάζανε σε όλες τις θύρες του γηπέδου, αντίθετα με τις άλλες ομάδες που οι φανατικοί πήγαιναν και φωνάζανε στην θύρα πίσω από το τέρμα. Ωστόσο η ονομασία αυτή μετέπειτα συνδέθηκε και από τους φανατικούς της Προοδευτικής με την εξέδρα του γηπέδου πίσω από το τέρμα.[127]
Όλο το φίλαθλο κοινό της Προοδευτικής είναι γνωστό για την υποστήριξή του στους αγώνες της ομάδας και για το φανατικό κλίμα που δημιουργεί σε αυτούς, ιδιαίτερα δε, στους εντός έδρας αγώνες, στην σκληρή έδρα του γηπέδου της Νίκαιας, γνωστό ως «κλουβί».[128]
Παραδοσιακός αντίπαλος, λόγω της ίδιας πόλης που δραστηριοποιούνται αλλά και του ανταγωνισμού σε αγωνιστικό επίπεδο, είναι ο Ιωνικός και οι αναμετρήσεις μεταξύ τους αναφέρονται και ως «Nτέρμπι της Κοκκινιάς» ή «Nτέρμπι της Νίκαιας».[129][130][131] Αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά Πειραϊκά ντέρμπι και επίσης κατά πολλούς, συγκαταλέγεται στα μεγαλύτερα ποδοσφαιρικά ντέρμπι της Ελλάδας, ενώ τις μεταξύ τους αναμετρήσεις και ανεξαρτήτου κατηγορίας, παρακολουθεί τις περισσότερες φορές μεγάλος αριθμός θεατών. Επίσης, αξιοσημείωτο είναι πως οι έδρες των 2 ομάδων, βρίσκονται αμφότερες επί της κεντρικής λεωφόρου Γρηγορίου Λαμπράκη.[132] Χαρακτηριστικό, στο αγωνιστικό κομμάτι, του ντέρμπι είναι πως η Προοδευτική δεν έχει ηττηθεί ποτέ εντός έδρας, σε 17 σύνολο επίσημους αγώνες (μέχρι και το 2019) πρωταθλήματος, ενώ αντίθετα έχει αποσπάσει 2 νίκες σε ισάριθμους (17) αγώνες εκτός έδρας.
Διαχρονικά υπήρξε αντιπαλότητα και με τον Εθνικό Πειραιώς, το οποίο συγκαταλέγεται στα κορυφαία ντέρμπι του Πειραιά, αλλά και με άλλους συλλόγους της Αθήνας που γειτνιάζει, όπως με τους Α.Ο. Αιγάλεω, Φωστήρα Ταύρου και Ατρόμητο Αθηνών.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
