From Wikipedia, the free encyclopedia
Το Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών 2023 (εμπορική ονομασία: FIFA Women's World Cup Australia & New Zealand 2023™) ήταν η 9η διοργάνωση του Παγκόσμιου Κυπέλλου Γυναικών της FIFA, του τετραετούς διεθνούς πρωταθλήματος ποδοσφαίρου γυναικών που διεξάγεται από τις γυναικείες εθνικές ομάδες ποδοσφαίρου και διοργανώνεται από τη FIFA. Το τουρνουά, το οποίο διεξήχθη από τις 20 Ιουλίου έως τις 20 Αυγούστου 2023, φιλοξενήθηκε από κοινού από την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία.[1][2]
 / FIFA Wahine o te Ipu o te Ao – Ahitereiria/Aotearoa 2023 | |
|---|---|
 Το λογότυπο της διοργάνωσης | |
| Πληροφορίες | |
| Χώρα | Αυστραλία/Νέα Ζηλανδία |
| Διοργανωτής | FIFA |
| Ημερομηνίες | 20 Ιουλίου |
| Τερματισμός | 20 Αυγούστου |
| Ομάδες | 32 (από 6 συνομοσπονδίες) |
| Στάδια | 10 (σε 9 πόλεις) |
| Τηλεοπτική κάλυψη | Ανάλογα με κάθε χώρα (Ελλάδα: ΑΝΤ1 και ΑΝΤ1+) |
| Κατάταξη | |
| Πρώτη θέση | Ισπανία |
| Δεύτερη θέση | Αγγλία |
| Τρίτη θέση | Εθνική Σουηδίας (ποδόσφαιρο γυναικών) |
| Τέταρτη θέση | Australia women's national soccer team |
| Στατιστικά | |
| Πρώτος σκόρερ |  Χινάτα Μιγιαζάουα(5 γκολ) |
 Πολυμέσα σχετικά με τη διοργάνωση | |
Ήταν το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών της FIFA με περισσότερες από μία διοργανώτριες χώρες και το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο που διεξήχθη σε πολλές συνομοσπονδίες, καθώς η Αυστραλία ανήκει στην Ασιατική συνομοσπονδία ενώ η Νέα Ζηλανδία στην Ωκεάνικη συνομοσπονδία. Επιπλέον ήταν το πρώτο τουρνουά με τη διευρυμένη μορφή των 32 ομάδων από τις προηγούμενες 24, αντιγράφοντας την μορφή που χρησιμοποιήθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο ανδρών από το 1998 έως το 2022.[1]
Ο εναρκτήριος αγώνας διεξήχθη μεταξύ της Νέας Ζηλανδίας και της Νορβηγίας στο Eden Park στο Ώκλαντ στις 20 Ιουλίου 2023. Ο τελικός μεταξύ της Ισπανίας και της Αγγλίας διεξήχθη στις 20 Αυγούστου 2023 στο Stadium Australia στο Σίδνεϊ.[3]
Από τις οκτώ ομάδες που έκαναν την πρώτη τους εμφάνιση, το Μαρόκο ήταν η μόνη που προκρίθηκε στη φάση των 16 (όπου έχασε από τη Γαλλία). Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν οι δύο φορές πρωταθλητές (2015, 2019) αλλά αποκλείστηκαν στη φάση των 16 από τη Σουηδία - η πρώτη φορά που η ομάδα αποκλείστηκε στα ημιτελικά και η πρώτη φορά που οι πρωταθλητές δεν κατάφεραν να συνεχίσουν στα προημιτελικά.[4][5]
Οι δύο φορές παγκόσμια πρωταθλήτρια Γερμανία, η πρωταθλήτρια Νορβηγία (1995) και η πρωταθλήτρια Ιαπωνία (2011) αποκλείστηκαν από τα προημιτελικά, ο νικητής θα λάβει τον πρώτο του τίτλο. Πρωταθλήτρια αναδείχθηκε η Ισπανία.
Το Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών της FIFA είναι ένα τουρνουά ποδοσφαίρου που διοργανώνεται από τις εθνικές ομάδες ποδοσφαίρου γυναικών και τη FIFA. Το τουρνουά, που διεξάγεται κάθε τέσσερα χρόνια και ένα χρόνο μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο Ανδρών, διεξήχθη για πρώτη φορά το 1991 στην Κίνα[6] και έκτοτε επεκτάθηκε σε 32 ομάδες μέχρι την έκδοση του 2023. Το τουρνουά διεξάγεται με οκτώ ομίλους και ένας γύρος νοκ άουτ ακολουθείται για τις 16 ομάδες που προκρίνονται. Πρωταθλήτριες ήταν οι ΗΠΑ, που νίκησαν τις Κάτω Χώρες με 2-0 στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2019.[4][7] Το τουρνουά 2023 πραγματοποιήθηκε σε διάστημα ενός μήνα, από τις 20 Ιουλίου έως τις 20 Αυγούστου, στην Αυστραλία και στη Νέα Ζηλανδία. Ήταν το πρώτο συνδιοργανωμένο Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών, που διεξήχθη σε πολλές συνομοσπονδίες. Επίσης ήταν το πρώτο τουρνουά που διεξήχθη στην Ωκεανία, το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών που διεξήχθη στο νότιο ημισφαίριο και το τρίτο που διεξήχθη στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού Ωκεανού.
Το πρόγραμμα των αγώνων ανακοινώθηκε από τη FIFA την 1η Δεκεμβρίου 2021[8][9], με τις ώρες να επιβεβαιώνονται στις 24 Οκτωβρίου 2022, δύο μέρες μετά την τελική κλήρωση.[10][11] Ο εναρκτήριος αγώνας μεταξύ της συνδιοργανώτριας Νέας Ζηλανδίας και της Νορβηγίας διεξήχθη στις 20 Ιουλίου 2023 στο Eden Park. Ο εναρκτήριος αγώνας στην Αυστραλία, ανάμεσα στην συνδιοργανώτρια Αυστραλία και την Δημοκρατία της Ιρλανδίας, διεξήχθη την ίδια μέρα στο Stadium Australia μετά από αλλαγή του χώρου διεξαγωγής λόγω της μεγάλης ζήτησης εισιτηρίων.[12]
Τον Ιούνιο 2023, η FIFA ανακοίνωσε τα έπαθλα για όλα τα συμμετέχοντα έθνη. Το συνολικό έπαθλο είναι 110 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, 80 εκατομμύρια δολάρια περισσότερα από το χρηματικό έπαθλο της προηγούμενης διοργάνωσης.[13]
Σε προηγούμενες διοργανώσεις, όπως στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ανδρών, η FIFA κατέβαλε το συνολικό έπαθλο στις εθνικές ποδοσφαιρικές ενώσεις αλλά στο Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών 2023 θα καταβάλλει το χρηματικό έπαθλο απευθείας στους παίκτες και στις ενώσεις. Αυτό προέκυψε ως αποτέλεσμα αναφορών στο γυναικείο ποδόσφαιρο ότι ορισμένες εθνικές ενώσεις παρακρατούσαν τα χρηματικά έπαθλα από τους παίκτες ή/και δεν τους πλήρωναν καθόλου.[13] Τον Μάρτιο 2023, η παγκόσμια ένωση παικτών FIFPRO έστειλε επιστολή υπογεγραμμένη από παίκτες από όλο τον κόσμο στη FIFA, προκαλώντας την να καταστήσει ίσα τα χρηματικά έπαθλα στα τουρνουά ανδρών και γυναικών και να διασφαλίσει ότι τουλάχιστον το 30% των χρηματικών επάθλων στο τουρνουά γυναικών θα έφτανε στους παίκτες. Ενώ η FIFA δεν ισοφάρισε τα χρηματικά έπαθλα με το τουρνουά ανδρών, τα αύξησε σημαντικά, με περισσότερα από τα μισά να καταβάλλονται απευθείας στους παίκτες.[14]
Λίγο πριν την έναρξη του τουρνουά, ο πρόεδρος της FIFA Τζιάνι Ινφαντίνο ανακοίνωσε ότι οι πληρωμές των παικτών θα εξακολουθούσαν να καταβάλλονται στις ποδοσφαιρικές ενώσεις και ότι η FIFA σχεδίαζε να ελέγξει τις ενώσεις ώστε να βεβαιωθεί ότι τα χρήματα θα έφταναν στους παίκτες. Η διοικήτρια ποδοσφαίρου Λιζ Κλαβένες εξέφρασε την ανησυχία της για αυτό που ένιωθε ότι ακουγόταν σαν αθέτηση της υπόσχεσης, τόσο για τους παίκτες όσο και για την αξιοπιστία της FIFA.[15] Κατά τη διάρκεια του τουρνουά, ο Ινφαντίνο παραδέχτηκε ότι η FIFA είχε απλώς κάνει συστάσεις στις ενώσεις για το πόσα χρήματα θα πλήρωναν τους παίκτες και ότι η FIFA δεν μπορούσε να ελέγξει.[16]
Η υποβολή προσφορών για το Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών 2023 ξεκίνησε στις 19 Φεβρουαρίου 2019. Οι ενώσεις μέλη που ενδιαφέρονταν να φιλοξενήσουν το τουρνουά έπρεπε να υποβάλουν δήλωση ενδιαφέροντος έως τις 15 Μαρτίου και να υποβάλουν την ολοκληρωμένη εγγραφή δήλωση προσφορών έως τις 16 Απριλίου. Ωστόσο, η FIFA αναθεώρησε το χρονοδιάγραμμα υποβολής προσφορών καθώς το τουρνουά επεκτάθηκε σε 32 ομάδες στις 31 Ιουλίου.[17] Άλλες ενώσεις μέλη που ενδιαφέρονταν να φιλοξενήσουν το τουρνουά είχαν προθεσμία μέχρι τις 16 Αυγούστου για να υποβάλουν δήλωση ενδιαφέροντος ενώ η ολοκληρωμένη εγγραφή προσφορών των νέων ενώσεων μελών και η εκ νέου επιβεβαίωση των προηγούμενων προσφερόντων έπρεπε να υποβληθούν μέχρι τις 2 Σεπτεμβρίου.[18]
Εννέα χώρες εκδήλωσαν αρχικά ενδιαφέρον για τη φιλοξενία του πρωταθλήματος : Αργεντινή, Αυστραλία, Βολιβία, Βραζιλία, Κολομβία, Ιαπωνία, Νότια Κορέα (με ενδιαφέρον για κοινή προσφορά με τη Βόρεια Κορέα), Νέα Ζηλανδία και Νότια Αφρική.[19] Το Βέλγιο εξέφρασε ενδιαφέρον να φιλοξενήσει το τουρνουά μετά τη νέα προθεσμία αλλά αργότερα αποχώρησε, όπως και η Βολιβία, τον Σεπτέμβριο του 2019.[20][21] Η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία ανακοίνωσαν αργότερα ότι θα συγχωνεύσουν τις προσφορές τους σε μια κοινή υποβολή.[22] Η Βραζιλία, η Κολομβία και η Ιαπωνία συνενώθηκαν και υπέβαλαν μια κοινή υποψηφιότητα στη FIFA έως τις 13 Δεκεμβρίου.[23] Ωστόσο, τόσο η Βραζιλία όσο και η Ιαπωνία απέσυραν αργότερα τις προσφορές τους, τον Ιούνιο του 2020, πριν από την τελική ψηφοφορία.[24]
Στις 25 Ιουνίου 2020, η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία κέρδισαν την διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Γυναικών.[25] Η απόφαση ελήφθη μετά από ψηφοφορία από το Συμβούλιο της FIFA, με τη νικήτρια υποψηφιότητα να κερδίζει 22 ψήφους, ενώ η Κολομβία να λαμβάνει 13.[26] Καμία χώρα δεν είχε φιλοξενήσει προηγουμένως κάποιο ανώτερο τουρνουά της FIFA. Αυτό ήταν το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών που φιλοξενήθηκε σε πολλές χώρες και μόλις το δεύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου στο οποίο έγινε αυτό, μετά το 2002, που πραγματοποιήθηκε στην Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα. Ήταν επίσης το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών της FIFA που διεξήχθη στο Νότιο Ημισφαίριο, το πρώτο ανώτερο τουρνουά της FIFA που διεξήχθη στην Ωκεανία και το πρώτο τουρνουά της FIFA που φιλοξενήθηκε σε πολλές συνομοσπονδίες (με την Αυστραλία στην AFC και τη Νέα Ζηλανδία στην OFC). Η Αυστραλία είναι η δεύτερη ένωση από την AFC που φιλοξένησε το Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών, μετά την Κίνα το 1991 και το 2007.[27]
| Υποψήφια κράτοι | Ψήφοι |
|---|---|
| Γύρος 1 | |
| Αυστραλία/Νέα Ζηλανδία | 22 |
| Κολομβία | 13 |
| Αποχές | 2 |
| Συνολικές ψήφοι | 35 |
Τον Ιούλιο 2019, ο πρόεδρος της FIFA Τζιάνι Ινφαντίνο πρότεινε την επέκταση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Γυναικών από 24 σε 32 ομάδες, αρχής γενομένης από την διοργάνωση του 2023, και τον διπλασιασμό του χρηματικού επάθλου. Η πρόταση ήρθε μετά την επιτυχία του Παγκοσμίου Κυπέλλου Γυναικών το 2019 αλλά και της διοργάνωσης του 2015, όπου μετά την αύξηση από 16 σε 24 ομάδες, σημείωσε ρεκόρ συμμετοχών για τις διοργανώσεις της FIFA εκτός από το Παγκόσμιο Κύπελλο Ανδρών.[28] Η επέκταση του τουρνουά ώστε να επιτραπεί η συμμετοχή οκτώ επιπλέον ομάδων έδωσε σε περισσότερες ενώσεις-μέλη την ευκαιρία να προκριθούν στην τελική φάση του τουρνουά. Αυτό προώθησε την αυξανόμενη εμβέλεια και τον επαγγελματισμό του γυναικείου ποδοσφαίρου.[29] Στις 31 Ιουλίου, το Συμβούλιο της FIFA αποφάσισε ομόφωνα να επεκτείνει το τουρνουά σε 32 ομάδες, με οκτώ ομίλους των τεσσάρων ομάδων.[18]
Η εκπληκτική επιτυχία του φετινού Παγκοσμίου Κυπέλλου Γυναικών της FIFA στη Γαλλία κατέστησε πολύ σαφές ότι αυτή είναι η στιγμή που πρέπει να διατηρηθεί η δυναμική και να ληφθούν συγκεκριμένα μέτρα για την προώθηση της ανάπτυξης του γυναικείου ποδοσφαίρου. Χαίρομαι που βλέπω αυτή τη πρόταση να γίνεται πραγματικότητα. Τζιάνι Ινφαντίνο, πρόεδρος της FIFA.[18]
Η διοργάνωση ξεκίνησε με την φάση των ομίλων, που αποτελούνταν από οχτώ ομίλους των τεσσάρων ομάδων, με τις δύο πρώτες ομάδες από κάθε όμιλο να προκρίνονται στην φάση νοκ-άουτ με έναν γύρο 16 ομάδων. Ο αριθμός των αγώνων που διεξήχθησαν συνολικά αυξήθηκε από 52 σε 64. Το τουρνουά αυτό αναπαρήγαγε την μορφή του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ανδρών, που χρησιμοποιήθηκε από το 1998 έως το 2022. Για πρώτη φορά μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2002, οι δύο ομάδες που προκρίθηκαν από κάθε όμιλο διατηρήθηκαν στην ίδια πλευρά της κλήρωσης στην φάση των νοκ-άουτ αγώνων, πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσαν να συναντηθούν ξανά στον ημιτελικό. Εάν βρίσκονταν σε αντίθετες πλευρές της κλήρωσης, θα μπορούσαν να συναντηθούν ξανά μόνο στον τελικό. Αυτό έγινε ώστε να ελαχιστοποιηθούν τα ταξίδια μεταξύ Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας και να διασφαλιστεί ότι και οι δύο εθνικές ομάδων των διοργανωτριών χωρών θα παρέμεναν στη χώρα τους μέχρι τους ημιτελικούς σε περίπτωση πρόκρισής τους.[30]
Η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία πρότειναν 13 πιθανές εγκαταστάσεις σε 12 πόλεις υποδοχής στο βιβλίο υποψηφιότητας που υπέβαλαν στη FIFA, προτείνοντας να χρησιμοποιηθούν τουλάχιστον 10 γήπεδα, 5 σε κάθε χώρα.[31] Η αρχική πρόταση της κοινής υποψηφιότητας προέβλεπε ότι οι χώροι διεξαγωγής θα χωρίζονταν σε τρεις κύριους κόμβους : τον Νότιο Κόμβο, που θα περιλάμβανε το Περθ, την Αδελαΐδα, το Λόνσεστον και τη Μελβούρνη, τον Ανατολικό Κόμβο, που θα περιλάμβανε το Μπρισμπέιν, το Νιουκάστλ, το Σίδνεϊ, την Μελβούρνη και το Λόνσεστον και τον Κόμβο της Νέας Ζηλανδίας που θα περιλάμβανε τις πόλεις Όκλαντ, Χάμιλτον, Ουέλινγκτον και Ντανέντιν. Το Sydney Football Stadium ήταν το μοναδικό νέο γήπεδο, που υποβλήθηκε σε πλήρη ανακαίνιση κατά τη διάρκεια της περιόδου υποβολής των προσφορών, αντικαθιστώντας το παλιό γήπεδο ποδοσφαίρου στην ίδια περιοχή και ανοίγοντας στις 28 Αυγούστου 2022.[32]
Η αξιολόγηση της υποψηφιότητας δημοσιεύτηκε από τη FIFA στις 10 Ιουνίου 2020, η οποία σημείωνε ότι η υποψηφιότητα των σταδίων που αναφέρονταν στο βιβλίο υποψηφιότητας πληρούσαν τις απαιτήσεις της FIFA για τη φιλοξενία ως προς τη χωρητικότητα, εκτός από την Αδελαΐδα και το Όκλαντ, οι οποίες δεν απαιτούσαν τις ελάχιστες απαιτήσεις χωρητικότητας για τις φάσεις της διοργάνωσης για τις οποίες προτείνονταν.[33] Τα γήπεδα στα οποία εμφανίζονταν στον φάκελο υποψηφιότητας προβλεπόταν να κάνουν μικρές ανακαινίσεις με νέους προβολείς και ανακαίνιση των γηπέδων[34], παράλληλα με τα ουδέτερα για τα δύο φύλα αποδυτήρια.[35]
Στις 31 Μαρτίου 2021, η FIFA ανακοίνωσε την τελική επιλογή της διοργανώτριας πόλης και του τόπου διεξαγωγής. Πέντε πόλεις και έξι γήπεδα χρησιμοποιήθηκαν στην Αυστραλία καθώς και τέσσερις πόλεις και τέσσερα γήπεδα στη Νέα Ζηλανδία. Το Eden Park στο Ώκλαντ φιλοξένησε τον αγώνα της πρεμιέρας ενώ το Stadium Australia στο Σίδνεϊ φιλοξένησε τον αγώνα του τελικού.[36][37] Ως μέρος της επωνυμίας, οι πόλεις θα χρησιμοποιήσουν ιθαγενή ονόματα (ιθαγενείς στην Αυστραλία και Μαορί στην Νέα Ζηλανδία), παράλληλα με τα αγγλικά ονόματα, σε μια προσπάθεια «συμφιλίωσης και σεβασμού των αρχικών ιδιοκτητών της γης»[38] : Tarntanya (Αδελαΐδα), Meanjin (γράφεται ως Meaanjin, Μπρίσμπεϊν), Naarm (Μελβούρνη), Boorloo (Περθ), Gadigal (Ανατολικό Σίδνεϊ, για το ποδοσφαιρικό στάδιο του Σίδνεϊ), Wangal (Δυτικό Σίδνεϊ, για το Stadium Australia), Tāmaki Makaurau (Όκλαντ), Ōtepoti (Ντάνεντιν), Kirikiriroa (Χάμιλτον) και Te Whanganui-a-Tara (Ουέλινγκτον).[39]
Το Eden Park στο Ώκλαντ φιλοξένησε τον εναρκτήριο αγώνα της Νέας Ζηλανδίας και στο Stadium Australia στο Σίδνεϊ φιλοξένησε τον εναρκτήριο αγώνα της Αυστραλίας (και οι δύο αγώνες στην φάση των ομίλων). Το Lang Park στο Μπρισμπέιν φιλοξένησε τον αγώνα για την τρίτη θέση στις 19 Αυγούστου και το Stadium Australia φιλοξένησε τον τελικό στις 20 Αυγούστου.[40]
Το Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών ανάγκασε πολλές εγχώριες αθλητικές ομάδες της Αυστραλίας να μεταφέρουν αγώνες από γήπεδα που βρίσκονταν σε καθεστώς αποκλεισμού από την FIFA, κυρίως εκείνα της Εθνικής Λίγκας Ράγκμπι.[41]
| Αυστραλία |
 Νέα Ζηλανδία | |||
|---|---|---|---|---|
| Σίδνεϊ | Μπρίσμπεϊν | Ώκλαντ | Ουέλλινγκτον | |
| Stadium Australia | Ποδοσφαιρικό Στάδιο του Σίδνεϊ | Μπρίσμπεϊν Στάτιουμ (Lang Park) |
Eden Park | Wellington Regional Stadium |
| Χωρητικότητα: 75,784[42] | Χωρητικότητα: 40,583[43] | Χωρητικότητα: 49,461[44] | Χωρητικότητα: 43,217[45] | Χωρητικότητα: 33,132[46] |
 |
 |
 |
 |
.jpg) |
| Μελβούρνη | Περθ | Αδελαΐδα | Ντουνεντίν | Χάμιλτον |
| Melbourne Rectangular Stadium | Perth Rectangular Stadium | Στάδιο Χάιντμαρς | Forsyth Barr Stadium (Dunedin Stadium) |
FMG Stadium Waikato |
| Χωρητικότητα: 27,706[47] | Χωρητικότητα: 18,727[48] | Χωρητικότητα: 13,557[49] | Χωρητικότητα: 25,947[50] | Χωρητικότητα: 18,009[51] |
 |
 |
 |
.jpg) |
 |
Οι κατασκηνώσεις βάσεις χρησιμοποιήθηκαν από τις 32 εθνικές ομάδες ώστε να μείνουν και να προπονηθούν πριν και κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου Γυναικών. Η FIFA ανακοίνωσε στις 11 Δεκεμβρίου 2022 τα ξενοδοχεία και τους χώρους προπόνησης για τις 22 προκριθείσες συμμετέχουσες χώρες ενώ οι υπόλοιπες 3 προκριθείσες ομάδες θα επέλεγαν τις κατασκηνώσεις βάσης τους μετά τους αγώνες των πλέι-οφ.[52] Στις 23 Μαρτίου 2023, η FIFA επιβεβαίωσε τις τρεις τελευταίες κατασκηνώσεις βάσεις για τις νικήτριες χώρες των πλέι-οφ.[53] Ήταν το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο που είχε ειδικές κατασκηνώσεις βάσεις για τα 32 συμμετέχοντα έθνη.[54]
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
