From Wikipedia, the free encyclopedia
Το μποϊκοτάζ των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1984 στο Λος Άντζελες ακολούθησε τέσσερα χρόνια μετά το μποϊκοτάζ των Ολυμπιακών Αγώνων του 1980 στη Μόσχα από τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Στο μποϊκοτάζ συμμετείχαν 14 χώρες και σύμμαχοι του Ανατολικού Μπλοκ, με επικεφαλής τη Σοβιετική Ένωση, η οποία ξεκίνησε το μποϊκοτάζ στις 8 Μαΐου 1984. Οι συγκεκριμένες χώρες οργάνωσαν μια άλλη μεγάλη εκδήλωση, που ονομάστηκε Αγώνες Φιλίας, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο του 1984. Αν και το μποϊκοτάζ υπό την ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης επηρέασε τους Ολυμπιακούς Αγώνες που κανονικά κυριαρχούνταν από τις απόντες χώρες, 140 έθνη συμμετείχαν στους αγώνες, κάτι που ήταν ρεκόρ εκείνη την εποχή.[1][2]
_boycotting_countries_(blue).png)
Η ΕΣΣΔ ανακοίνωσε τις προθέσεις της να μποϊκοτάρει τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984 στις 8 Μαΐου 1984,[3] επικαλούμενη ανησυχίες για την ασφάλεια και «σωβινιστικά αισθήματα και μια αντισοβιετική υστερία που δημιουργούταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες».[3] Ένας Αμερικανός αξιωματούχος είπε ότι η χώρα του είχε αγνοήσει τα υποδεικτικά σχόλια της Σοβιετικής Ένωσης τις εβδομάδες που ακολούθησαν της ανακοίνωσης και ότι, παρά όλες τις ενδείξεις, οι Ηνωμένες Πολιτείες έμειναν «εντελώς άναυδες» όταν έφτασε η επίσημη ανακοίνωση.[4]
Μετά την ανακοίνωση, 6 ακόμη έθνη εντάχθηκαν στο μποϊκοτάζ, συμπεριλαμβανομένης της Βουλγαρίας, της Ανατολικής Γερμανίας (στις 10 Μαΐου),[5] της Μογγολίας και του Βιετνάμ (και οι δύο στις 11 Μαΐου),[6] και του Λάος και της Τσεχοσλοβακίας (και οι δύο στις 13 Μαΐου). Η Κίνα επιβεβαίωσε επίσημα ότι θα είναι παρούσα στους αγώνες στο Λος Άντζελες, ενώ το Λάος και η Τσεχοσλοβακία ανακοίνωσαν την απόφασή τους να μποϊκοτάρουν τη διοργάνωση.[7]
Αργότερα, το Αφγανιστάν ανακοίνωσε επίσης το μποϊκοτάζ του, και έγινε η 8η χώρα που εντάχθηκε στο μποϊκοτάζ των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1984.[8] Ακόμη αργότερα, η Ουγγαρία (16 Μαΐου) και η Πολωνία (17 Μαΐου) έγιναν η 9η και η 10η κομμουνιστική χώρα που προσχώρησαν σε μποϊκοτάζ. Η Ουγγαρία ισχυρίστηκε ότι οι ζωές των αθλητών της θα τεθούν σε κίνδυνο εάν περνούσαν χρόνο στο Λος Άντζελες. Από την άλλη πλευρά, η Πολωνία είπε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες συμμετέχουν σε μια «εκστρατεία με στόχο να διαταράξουν τους Αγώνες».[9][10]
Στις 24 Μαΐου, η Κούβα έγινε η 11η χώρα που ανακοίνωσε τη συμμετοχή της στο μποϊκοτάζ, και έγινε τότε πρώτο θέμα στις ειδήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες, επειδή ήταν ένα «σοβαρό πλήγμα για την πυγμαχία και το μπέιζμπολ».[11] Η Νότια Υεμένη ήταν η 12η χώρα που αποσύρθηκε από τη διοργάνωση (27 Μαΐου). Οι Los Angeles Times δήλωσαν ότι αυτό οφείλεται στις «μαρξιστικές» διασυνδέσεις της.[12] Η Βόρεια Κορέα ήταν το 13ο έθνος που μποϊκόταρε τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984.[13] Η Αιθιοπία έγινε το πρώτο αφρικανικό κράτος που συμμετείχε στο μποϊκοτάζ, ακολουθούμενη από την Ανγκόλα.[14]
Το Ιράν είχε αποφασίσει νωρίτερα να μποϊκοτάρει τους αγώνες λόγω της «παρέμβασης των Ηνωμένων Πολιτειών στη Μέση Ανατολή, της υποστήριξής τους στο καθεστώς που κατέχει την Ιερουσαλήμ και των εγκλημάτων που διαπράττουν οι ΗΠΑ στη Λατινική Αμερική, ειδικά στο Ελ Σαλβαδόρ».[15] Το Ιράν και η Αλβανία ήταν οι μόνες χώρες που δεν παρευρέθηκαν τόσο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας του 1980 όσο και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες το 1984. Υπό την επαναστατική κυβέρνηση του Τομά Σανκαρά, το Άνω Βόλτα (ονομάστηκε Μπουρκίνα Φάσο στις 2 Αυγούστου 1984) αποφάσισε να μποϊκοτάρει τους Αγώνες ως απάντηση στην υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών στη Νότια Αφρική, η οποία εφάρμοζε Οι πολιτικές του απαρτχάιντ εκείνη την εποχή και ο σχεδιασμός συμμετοχής της Νότιας Αφρικής στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984 και η ομάδα της ένωσης ράγκμπι της Αγγλίας που επισκέφτηκε τη Νότια Αφρική για φιλικό αγώνα. Η Λιβύη μποϊκόταρε επίσης τους Ολυμπιακούς Αγώνες μετά την άρνηση εισόδου σε Λίβυους δημοσιογράφους στις Ηνωμένες Πολιτείες τον Ιούλιο, αφού η Λιβύη ανακοίνωσε την απαγόρευση των εξαγωγών των ΗΠΑ στη Λιβύη το 1983 και την ανανέωση των απαγορεύσεων στα ταξίδια στη Λιβύη από κατόχους αμερικανικών διαβατηρίων.[16] Η Λιβύη και η Αιθιοπία ήταν τα μόνα έθνη που μποϊκόταραν τόσο τους Αγώνες του 1976 στο Μόντρεαλ όσο και του 1984 στο Λος Άντζελες.
Επιπλέον, η Αλβανία δε συμμετείχε σε καμία διοργάνωση των Αγώνων από το 1976 έως το 1988, αν και δεν υπήρχε επίσημη εξήγηση για την απουσία της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976 στο Μόντρεαλ και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1988 στη Σεούλ. Πολιτικά, η Αλβανία συμμάχησε με την Κίνα μετά τη Σινο-Σοβιετική ρήξη, παραμένοντας ανταγωνιστική προς τη Σοβιετική Ένωση. Ωστόσο, αντιτάχθηκε επίσης στην προσέγγιση της Κίνας με τις Ηνωμένες Πολιτείες στα τέλη της δεκαετίας του 1970, με αποτέλεσμα τη Σινο-Αλβανική ρήξη. Παρόμοιος ανταγωνισμός και προς τις δύο υπερδυνάμεις υπήρχε στο Ιράν από το 1979. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το Ιράν και η Αλβανία να μποϊκοτάρουν ανεξάρτητα τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980 και του 1984, χωρίς να εγκρίνουν το μποϊκοτάζ από την αντίπαλη πλευρά.
Ο Τζίμι Κάρτερ δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα μποϊκοτάρουν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980 στη Μόσχα, με άλλες 65 χώρες να προσχωρούν στο μποϊκοτάζ.[17] Αυτό ήταν το μεγαλύτερο μποϊκοτάζ Ολυμπιακών Αγώνων όλων των εποχών. Το 1984, μόλις 3 μήνες πριν από την έναρξη των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1984 στο Λος Άντζελες, η Σοβιετική Ένωση δήλωσε ότι «δεν θα συμμετάσχει» στους Αγώνες. Οι Σοβιετικοί ανέφεραν αρκετούς λόγους, δηλαδή την εμπορευματοποίηση των αγώνων που, κατά τη γνώμη τους, ήταν αντίθετη με τις αρχές του Ολυμπιακού κινήματος (πράγματι, η 23η Ολυμπιάδα κατέληξε να είναι η πρώτη Ολυμπιάδα από το 1932 που είχε κέρδος από χώρα υποδοχής) και ισχυριζόμενη έλλειψη ασφάλειας για τους αθλητές τους. Το θέμα της εμπορευματοποίησης συγκέντρωσε όντως κάποια κριτική από ξένες αντιπροσωπείες, οι οποίες δεν ήταν εξοικειωμένες με αυτή την τάση στο Ολυμπιακό κίνημα.[18] Ωστόσο, η ΔΟΕ αργότερα κήρυξε τους Αγώνες «πρότυπο για τους μελλοντικούς Ολυμπιακούς Αγώνες» λόγω του πλεονάσματος 223 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ για τους οικοδεσπότες, αποκλειστικά ιδιωτικής χρηματοδότησης (σε αντίθεση με τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας που χρηματοδοτήθηκαν από το κράτος) και βασιζόταν σε υπάρχοντες χώρους διεξαγωγής αντί για κατασκευή νέων.[19] Η πλειονότητα θεώρησε το μποϊκοτάζ περισσότερο ως μια κίνηση αντιποίνων από τους Σοβιετικούς.
Τα περισσότερα από τα ΜΜΕ του κόσμου ερμήνευσαν το σοβιετικό μποϊκοτάζ ως αντίποινα για το μποϊκοτάζ των ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Μόσχας,[20][21] που ήταν ως απάντηση στη σοβιετική εισβολή στο Αφγανιστάν το 1979,[20] ενώ τα σοβιετικά μέσα επανέλαβαν τη γραμμή της κυβέρνησης υποστηρίζοντας ότι το μποϊκοτάζ ήταν ένα μέτρο ασφαλείας για την προστασία των δικών τους αθλητών. Ωστόσο, καμία απειλή για τους αθλητές του Ανατολικού Μπλοκ δεν ανακαλύφθηκε ποτέ,[22] και οι αθλητές από τη χώρα του Ανατολικού Μπλοκ που συμμετείχαν στους Αγώνες του 1984 στο Λος Άντζελες — Ρουμανία — δεν αντιμετώπισαν προβλήματα και στην πραγματικότητα επευφημήθηκαν ευρέως περισσότερο από όλα τα άλλα έθνη που παρέλασαν στη Τελετή Έναρξης. Μάλιστα η Ρουμανία τερμάτισε 3η σε συνολικό αριθμό μεταλλίων στους Αγώνες.[23]
Μεταξύ εκείνων που προσυπέγραψαν την «υπόθεση της εκδίκησης» ήταν ο Πίτερ Ούμπεροθ, ο κύριος διοργανωτής των Αγώνων του 1984, ο οποίος εξέφρασε τις απόψεις του σε συνέντευξη Τύπου μετά την ανακοίνωση του μποϊκοτάζ, την ίδια ημέρα που ξεκίνησε η ολυμπιακή λαμπαδηδρομία στις Ηνωμένες Πολιτείες στην πόλη της Νέας Υόρκης. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Ρόναλντ Ρήγκαν, δήλωσε αργότερα την πεποίθησή του ότι οι Σοβιετικοί φοβούνταν ότι κάποιοι από τους αθλητές τους μπορεί να αποστατήσουν. Επίσης, η κυβέρνηση Ρήγκαν συμφώνησε να ικανοποιήσει όλες τις απαιτήσεις της Σοβιετικής Ένωσης με τη σειρά της για τη συμμετοχή του Σοβιετικού Μπλοκ στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984, σηματοδοτώντας μια εξαίρεση στη γενικά «πολεμοχαρή» εξωτερική πολιτική του Ρήγκαν στον Ψυχρό Πόλεμο. Καθώς περισσότερες χώρες αποσύρονταν, η ΔΟΕ ανακοίνωσε την εβδομάδα της προθεσμίας ότι θα εξετάσει το ενδεχόμενο παράτασης της προθεσμίας για την είσοδο στους Ολυμπιακούς Αγώνες.[24] Οι τρεις κορυφαίες χώρες σε μετάλλια στους Αγώνες του 1980 (που αποτέλεσαν αντικείμενο μποϊκοτάζ από 69 έθνη) στη Μόσχα ήταν μεταξύ των χωρών που έκαναν μποϊκοτάζ και η ανάλυση των μέσων ενημέρωσης σημείωσε ότι αυτό θα αποδυνάμωνε το πεδίο των αθλητών σε ορισμένα αθλήματα.[25] Ωστόσο, αργότερα αποκαλύφθηκε ότι τόσο η Σοβιετική Ένωση όσο και η Ανατολική Γερμανία είχαν αυξήσει τις επιδόσεις τους με τη βοήθεια κρατικών προγραμμάτων στεροειδών.[26]
Έγγραφα που ελήφθησαν το 2016 αποκάλυψαν τα σχέδια της Σοβιετικής Ένωσης για ένα εθνικό σύστημα ντόπινγκ στον στίβο στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984 στο Λος Άντζελες. Χρονολογείται πριν από την απόφαση της χώρας να μποϊκοτάρει τους Αγώνες και το έγγραφο περιγράφει λεπτομερώς τις υπάρχουσες λειτουργίες στεροειδών του προγράμματος, μαζί με προτάσεις για περαιτέρω βελτιώσεις. Η ανακοίνωση, που απευθύνεται στον επικεφαλής του στίβου της Σοβιετικής Ένωσης, προετοιμάστηκε από τον Δρ Σεργκέι Πορτογκάλοφ του Ινστιτούτου Φυσικού Πολιτισμού. Ο Πορτογκάλοφ ήταν επίσης ένα από τα κύρια πρόσωπα που συμμετείχαν στην εφαρμογή του ρωσικού προγράμματος ντόπινγκ πριν από τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016.[27] Ο παραγωγός και σκηνοθέτης της ταινίας του 2017, Icarus, Μπράιαν Φόγκελ, είπε ότι οι αυστηρότεροι τότε έλεγχοι ντόπινγκ μπορεί να ήταν ο κύριος λόγος για το σοβιετικό μποϊκοτάζ.
Αναγράφονται με τη χρονολογική σειρά ανακοίνωσης της αποχώρησή τους, όχι με αλφαβητική ή οποιαδήποτε γεωγραφική σειρά.
Μέλη του Συμφώνου της Βαρσοβίας Πολλά από τα συγκεκριμένα κράτη, μετά το πέρας των Ολυμπιακών Αγώνων του 1984 που άσκησαν μποϊκοτάζ στους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες και του 1988, που έγιναν στην Σεούλ, σταδιακά εγκατέλειψαν το 1990, τον Σοσιαλισμό (Βουλγαρία, Ουγγαρία και Πολωνία) ή έπαψαν να υφίστανται ως κυρίαρχες χώρες και έγιναν μέρος μίας άλλης χώρας (Ανατολική Γερμανία, Τσεχοσλοβακία), ενώ για την Σοβιετική Ένωση άρχισαν σταδιακά από το 1985 και μετά, να έρχονται προβλήματα και στον αθλητισμό διότι πολλές Δημοκρατίες της δεν ήθελαν να συμμετάσχουν με Ρώσους αθλητές στους Ολυμπιακούς Αγώνες και ήθελαν αυτόνομα.
Σοβιετική Ένωση - πάγια πολιτική θέση στο μποϊκοτάζ των Ολυμπιακών Αγώνων του 1984, απέναντι στην πολιτική των ΗΠΑ.
Βουλγαρία
Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας - Η Ανατολική Γερμανία είχε πάγια πολιτική θέση στο μποϊκοτάζ των Ολυμπιακών Αγώνων του 1984, απέναντι στην πολιτική των ΗΠΑ, αλλά η χώρα ευτυχώς άρχισε να ακολουθεί σταδιακά Δυτικά πρότυπα λόγω των πλαισίων του Οστπολιτίκ, και το 1988 ήταν κάπως εχθρική προς τη Σοβιετική Ένωση εκείνη την εποχή, αλλά ανέπτυξε εγκάρδια σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τσεχοσλοβακία - Τα επόμενα χρόνια που ακολούθησαν τόσο οι Τσέχοι όσο και οι Σλοβάκοι ήταν κάπως εχθρικοί προς τη Σοβιετική Ένωση, αλλά ανέπτυξαν σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Ουγγαρία
ΠολωνίαΕυθυγραμμισμένα Σοσιαλιστικά Κράτη Πολλά από τα συγκεκριμένα κράτη, μετά το πέρας των Ολυμπιακών Αγώνων του 1984 που άσκησαν μποϊκοτάζ στους Ολυμπιακούς του Λος Άντζελες και του 1988, που έγιναν στην Σεούλ, σταδιακά εγκατέλειψαν το 1990, τον Σοσιαλισμό (Μογγολία, Αιθιοπία και Αφγανιστάν) ή έπαψαν να υφίστανται ως κυρίαρχες χώρες και έγιναν μέρος μίας άλλης χώρας (Νότια Υεμένη).
Μογγολία
Βιετνάμ
Λάος
Αφγανιστάν
Κούβα (παραμένει μέχρι και σήμερα Αυστηρά Σοσιαλιστικό Κράτος, παρά την πτώση του Σοσιαλισμού σε πολλές χώρες που ήταν κάποτε και τότε Σοσιαλιστικές)
Νότια Υεμένη
Βόρεια Κορέα (παραμένει μέχρι και σήμερα Αυστηρά Σοσιαλιστικό Κράτος, παρά την πτώση του Σοσιαλισμού σε πολλές χώρες που ήταν κάποτε και τότε Σοσιαλιστικές)
Αιθιοπία
ΑνγκόλαΤέσσερις άλλες χώρες μποϊκόταραν επίσης τους αγώνες, επικαλούμενες πολιτικούς λόγους, αλλά δεν συμμετείχαν στο μποϊκοτάζ υπό την ηγεσία των Σοβιετικών:
Αλβανία - πάγια πολιτική θέση στο μποϊκοτάζ των Ολυμπιακών Αγώνων του 1984, λόγω Σκληρού Σοσιαλισμού στην χώρα και Πολιτικής Απομόνωσης στον έξω κόσμο, κάτι που μετά την πτώση του Κομμουνισμού κόστιζε ακριβά στην χώρα, ενώ τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια η Αλβανία ανέπτυξε εγκάρδια σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και ευθυγραμμίστηκε με την πλειοψηφία των χωρών του πλανήτη, όσον αφορά τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Ιράν - πάγια πολιτική θέση στο μποϊκοτάζ των Ολυμπιακών Αγώνων του 1984, λόγω Σκληρού Θεοκρατικού Καθεστώτος, το οποίο με τα χρόνια ξεχάστηκε και το Ιράν ευθυγραμμίστηκε με την πλειοψηφία των χωρών του πλανήτη, όσον αφορά τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Άνω Βόλτα / 
Μπουρκίνα Φάσο
ΛιβύηΕπιπλέον, η Λαϊκή Δημοκρατία της Καμπότζης δεν αναγνωρίστηκε σε μεγάλο βαθμό και σε καμία περίπτωση δεν θα είχε επιτραπεί να αγωνιστεί.
7 κομμουνιστικές και σοσιαλιστικές χώρες, 4 από την Αφρική, δεν εντάχθηκαν στο μποϊκοτάζ υπό την ηγεσία των Σοβιετικών και αντ΄ αυτού έστειλαν ομάδες στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984.
Μπενίν
Κίνα - ήταν κάπως εχθρική προς τη Σοβιετική Ένωση εκείνη την εποχή, αλλά είχε μια εγκάρδια σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Το 1980, η Κίνα είχε στείλει μια ομάδα στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ μποϊκόταρε τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στη Σοβιετική Ένωση.
Κονγκό
Μοζαμβίκη
Ρουμανία - ήταν το μόνο μέλος του Συμφώνου της Βαρσοβίας που δεν μποϊκόταρε τους Αγώνες. Ο ηγέτης της, Νικολάε Τσαουσέσκου, ήταν διάσημος για την ανοιχτή αντίθεσή του σε διάφορες πολιτικές της Σοβιετικής Ένωσης. Του απονεμήθηκε το Ολυμπιακό Τάγμα το 1985 για αυτό το γεγονός. Χάρις την κίνηση του Τσαουσέσκου, η Ρουμανία έγινε η πρώτη χώρα στο Σύμφωνο της Βαρσοβίας, που εγκατέλειψε πρώτη τον σοσιαλισμό και άνοιξε τις πόρτες της στον έξω κόσμο.
Σομαλία - είχε διακόψει τις σχέσεις με τη Σοβιετική Ένωση, μετά την υποστήριξη της τελευταίας στην Αιθιοπία στον Πόλεμο του Ογκαντέν.
Γιουγκοσλαβία - ήταν μη ευθυγραμμισμένη χώρα που δρούσε ανεξάρτητα από τη Σοβιετική Ένωση. Η Γιουγκοσλαβία είχε φιλικές σχέσεις τόσο με τη Σοβιετική Ένωση όσο και με τις Ηνωμένες Πολιτείες, επομένως δεν συμμετείχε σε κανένα από τα μποϊκοτάζ. Είχε μόλις φιλοξενήσει τους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984. Ωστόσο από το 1990 και μετά, άρχισαν να έρχονται προβλήματα και στον αθλητισμό διότι πολλές Δημοκρατίες της δεν ήθελαν να συμμετάσχουν με Σέρβους ή μεικτούς Γιουγκοσλάβους αθλητές στους Ολυμπιακούς Αγώνες και ήθελαν αυτόνομα, και η Γιουγκοσλαβία σταδιακά άρχισε να διαλύεται και να δημιουργούνται νέες χώρες ενώ κάποιοί λαοί της πρώην Γιουγκοσλαβίας όπως οι Σλοβένοι και οι Κροάτες ανέπτυξαν εγκάρδια σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες και η κάθε χώρα που δημιουργήθηκε ακολούθησε την δική της ξεχωριστή πορεία στους Ολυμπιακούς Αγώνες.Οι Σοβιετικοί οργάνωσαν τους Αγώνες Φιλίας, μια μεγάλης κλίμακας πολυαθλητική εκδήλωση, για τις χώρες που είχαν μποϊκοτάρει του Ολυμπιακούς Αγώνες. Στους Αγώνες πραγματοποιήθηκαν 22 Ολυμπιακά αθλήματα (όλα εκτός από το ποδόσφαιρο και τη συγχρονισμένη κολύμβηση) και 3 μη Ολυμπιακά αθλήματα, επιτραπέζια αντισφαίριση, αντισφαίριση και πάλη σάμπο. Η Σοβιετική Ένωση κυριάρχησε στον πίνακα των μεταλλίων, κερδίζοντας 126 χρυσά και συνολικά 282 μετάλλια.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
