From Wikipedia, the free encyclopedia
7-я а́рмія (7 А) — агульнавайсковае аператыўнае, раней стратэгічнае, аб'яднанне (фармаванне, армія) узброеных сіл Расійскай імперыі, падчас Першай сусветнай вайны ў Рускай Імператарскай Арміі.
| 7-я армія (палявая) 7А | |
|---|---|
 | |
| Гады існавання | ліпень 1914 года — пачатак 1918 года |
| Краіна |
 Расія |
| Уваходзіць у | гл. спіс франтоў |
| Тып | армія |
| Дыслакацыя | Расійская імперыя |
| Удзел у | Першая сусветная вайна 1914—1918 |
| Камандзіры | |
| Вядомыя камандзіры | гл. Галоўнакамандуючыя |
Армія ўдзельнічала ў Галіцыйскай аперацыі (1914—1915 гадоў), абарончых баях у ходзе ліквідацыі Горліцкага прарыву аўстра-германскіх войскаў (1915 год), Брусілаўскім прарыве (1916 год), баявых дзеяннях на рацэ Стрыпа, пад Львовам, у раёне Бучач — Галіч — Тарнополь (1916-1917 года) і летнім наступе войскаў Паўднёва-Заходняга фронту 1917 года.
Таксама мела назвы: «7-я палявая армія»[1], раней «Асобная армія № 7»[2][3] або «Адэская армія»[2][3].
Палявое ўпраўленне (штаб 7 А) было ўтворана ў ліпені 1914 года пры штабе Адэскай ваеннай акругі, было сфармавана па штатам палявога ўпраўлення галоўнакамандуючага войскамі фронту (па сучаснаму камандуючага войскамі фронту), але са скарочанай колькасцю чыноў штаба арміі (вайскоўцаў і ваенных чыноўнікаў), прадугледжаных мабілізацыйнымі планам.
У пачатку вайны у нас мелася два фронту і дзве асобныя арміі:
Паўночна-Заходні фронт — ўключаў у сябе арміі, якія дзейнічалі супраць Германіі;
Асобная армія № 7 (Адэская), якая ахоўвала ўзбярэжжа Чорнага мора.
Паўднёва-Заходні фронт — які складаецца з армій, якія дзейнічалі супраць Аўстра-Венгрыі;
Асобная армія № 6 (Петраградская), якая ахоўвала ўзбярэжжа Балтыйскага мора;
У задачу арміі ўваходзіла ахова ўзбярэжжа Чорнага мора і мяжы з Румыніяй.
У кастрычніку 1914 года штаб і армія былі перакінутыя ў раён гарадоў Трэмбоўля — Чорткаў і ўключана ў склад Паўднёва-Заходняга фронту (перастала быць асобнай).
Чатыры пяхотныя дывізіі Адэскай акругі сфармавалі кожная па другачарговай. Дывізіі гэтыя склалі пры мабілізацыі 7-ю армію генерала Нікіціна, на фронт былі выкліканыя толькі восенню і паспелі набыць неабходную спайку і спрыт, што адразу ж і адбілася на іх працы.
7-я палявая армія ўдзельнічала, сумесна з 8-й, 9-й і 11-й палявымі арміямі, у новым выглядзе франтавой наступальнай аперацыі, якая была названа па імені аднаго з яе аўтараў Брусілаўскім прарывам[3].
Па ініцыятыве камандуючага Паўночна-заходнім фронтам Л. Г. Карнілава і пры цярпімым дачыненні свайго непасрэднага начальніка — камандуючага 7-й Арміяй У. І. Селівачова генерал-лейтэнант Павел Пятровіч Скарападскі праводзіў украінізацыю частак даручанага яму 34-га корпуса[5].
На канец 1917 года штаб арміі размяшчаўся ў Бары.
Ліквідавана ў пачатку 1918 года.
У склад 7-й арміі ўваходзілі ўпраўленне, злучэнні, часці і ўстановы (ніжэй прадстаўлены не ўсе, больш падрабязна ў польскамоўнай віке).
На канец 1917 года армія мела ў сваім складзе:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
