Паўтораны Закон
From Wikipedia, the free encyclopedia
Кні́га Паўто́раны Зако́н (па-габрэйску: דְּבָרִים, Двары́м — «[прамоўленыя] словы»; па-лацінску: Deuteronomium; па-старажытнагрэцку: Δευτερονόμιον; таксама «Пятая кніга Майсея») — пятая кніга Старога Запавету, Пяцікніжжа і ўсяе Бібліі. Увасабляе сабой своеасаблівы выклад зьместу ўсіх папярэдніх кніг. Пададзеная ў форме прамовы Майсея перад ізраільцянамі напярэдадні іхняга пераходу празь Ярдан і ўступленьня ў Зямлю запаветную. У адрозьненьне ад астатніх кніг Пяцікніжжа, Паўтораны Закон, за выняткам нешматлікіх фрагмэнтаў і асобных вершаў, напісаны ад першай асобы.
Кніга Старога Запавету |
Пяцікніжжа Майсеева |
Прарокі |
|
Пісаньні |
|
Выдадзены Ф. Скарынам «Паўтораны закон» захаваўся ў 14 асобніках. Як і папярэдняя кніга Пяцікніжжа, яна не вылучаецца багацьцем мастацкага аздабленьня. Тут зьмешчаныя толькі дзьве гравюры, адна зь іх — на тытульным аркушы з надпісам: «Моисей навчает людей ізраилевых втораго закону» ды паўтораная перад тэкстам кнігі застаўка, перанесеная з кнігі Ісуса Нававага[1].