Üçüncü Reyxdə yəhudi talanları From Wikipedia, the free encyclopedia
Büllur gecə və yaxud Sındırılmış şüşələr (vitrin) gecəsi (alm. Kristallnacht) — 10 noyabr 1938-ci ildə Üçüncü Reyx tərəfindən yəhudilərə qarşı başlanılmış talan. Yəhudilərə qarşı talanlar Almaniya, Avstriyanın bir hissəsində, Sudet əyalətində və Dansiq azad şəhərində noyabrın 9–10 arasında hərbiləşmiş SA bölmələri və mülki şəxslər tərəfindən həyata keçirilmişdir (bir sıra əlaqəli hücumlar). Polis bu hadisələrə göz yummuş və mane olmaqdan çəkinmişdir.[1] Hücumlar nəticəsində yəhudilərə məxsus dükanların, binaların və sinaqoqların sındırılmış şüşələrinin parçaları küçələrə səpilmişdi.[2]
| Büllur gecə alm. Kristallnacht | |||
|---|---|---|---|
 Sındırlımış vitrin şüşələri | |||
| Tarix | 9-10 noyabr 1938-ci il | ||
| Yeri | Almaniya, Avstriya, Sudet əyaləti, Dansiq azad şəhəri | ||
| Səbəbi | etnik və dini nifrət | ||
| Nəticəsi | yəhudilərin əmlakının talan edilməsi və kütləvi qətllər | ||
| Münaqişə tərəfləri | |||
|
|||
|
|
|||
 Vikianbarda əlaqəli mediafayllar | |||
Talanlara səbəb[3] Gebbelsin çıxışında Parisdə yaşayan polyak yəhudisi Herşel Qrinşpan tərəfindən Alman diplomatı Ernst fom Ratın güllələnməsindən sonra beynəlxalq yəhudilərin Almaniyaya və fürerə hücumu kimi dəyərləndirməsi olmuşdur. Büllur gecədən sonra yəhudilərə qarşı iqtisadi və siyasi təqiblər gücləndi. Bu hadisə tarixçilər tərəfindən Nasist Almaniyasının irqi siyasətinin bir hissəsi olaraq qəbul edilir və yəhudi məsələsinin son həll yolunun və Xolokosta başlanğıc olaraq qəbul olunur.[4]
Ümumalmaniya əhalisinin siyahıya alınmasına görə 1933-cü il iyulun 16-sı tarixinə qədər Almaniyada 503,900 yəhudi yaşayırdı.[5] Onlardan da təxminən 70%-i şəhərlərdə yaşayırdı. Bütün yəhudilərin 50% -i Almaniyanın 10 ən böyük şəhərində, o cümlədən Berlin (təxminən 160.000), Frankfurt (təxminən 26.000), Breslau (təxminən 20,000), Hamburq (təxminən 17,000), Köln (təxminən 15.000), Hannover (təxminən 13,000) və Leypsiq (təxminən 12,000) məskunlaşmışdı.[6] Əvvəldən Hitler rejimi anti-yəhudi siyasəti aparırdı. 1933-cü ildən başlayaraq, Almaniya hökuməti yəhudilərə qarşı qanunlar qəbul etməyə başlamışdı. Bu qanunlar yəhudilərin hüquqlarını məhdudlaşdırmağa hesablanmışdı. Yəhudilər bu qanunlarla tam vətəndaş hüquqlarını itirmiş, pul qazanmaq və təhsil almaq hüquqları məhdudlaşdırılmış, dövlət qulluğunda işləməkdən məhrum olmuşdular.[7] 1935-ci ildə Nürnberq irqi qanunları qəbul edildi. Bununla Almaniya yəhudiləri vətəndaşlıqdan məhrum edildi və yəhudilərin almanlarla əlaqəyə girməsini qadağan edildi.[8]
Bu qanunların nəticəsi yəhudilərin Almaniya ictimai və siyasi həyatından kənarlaşdırılması idi.[9] Nasistlərin hakimiyyətə gəldiyi andan Büllur gecəyə qədər Almaniyanı 213 min yəhudi tərk etmişdi.[5]
1938-ci ildə Almaniya "radikal antisemitizm fəaliyyətinin yeni mərhələsinə qədəm qoydu".[10] Bəzi tarixçilər hesab edirlər ki, Nasist hökuməti yəhudilərə qarşı planlı bir zorakılıq hadisəsi hazırlayırdı və müvafiq təxribatı gözləyirdi. Belə ki, 1937-ci ilin sənədlərində belə planlaşdırmanın bəzi sübutları mövcuddur.[11] Almaniyalı tarixçisi Hans Mommsen 1997-ci ildə verdiyi müsahibədə talanların əsas səbəbinin Nasional Sosialist Alman Fəhlə Partiyasından olan qaulyayterlərin yəhudi əmlakını və biznesini ələ keçirmək istəyinin olduğunu iddia edirdi.[12]
1938-ci ilin avqustunda Almaniya hakimiyyəti Polşa əsilli yəhudilərin Almaniyadan kütləvi şəkildə deportasiya edilməsini həyata keçirdi.[13][14] Polşa-Almaniya sərhəddində dolanışıq vasitəsi olmadan qovulan minlərlə yəhudi arasında 1911-ci ildə Polşa Krallığının Varşava Baş Qubernatorluğundan köçüb Hanoverdə məskunlaşan Sendel və Rifka Qrinşpan ailəsi də var idi. onların on yeddi yaşlı oğlu Herşel, o vaxt Parisdə əmisi ilə birlikdə yaşayırdı.[4] Herşel Polşadakı bacısından ailənin qovulmasını təsvir edən açıqca aldı: "Baş verənlər barədə bizə məlumat verilməsə də, biz hər şey haqqında artıq qərar verildiyini gördük. … Biz bir qəpiksiz qalmışıq. Lodza əmim və ya sən bir az pul göndərə bilərsiniz?"[15] O, açıqcanı 1938-ci il noyabrın 3-də aldı.
Hələ 1938-ci ilin fevral ayında Hitler SD-nin rəhbəri Reynhard Heydrixə "Yəhudilər və onların yalanları haqqında" pamfletinin müəllifi Martin Lüterin ad günündə alman diplomatına qarşı bir yəhudi sui-qəsdi cəhdini hazırlamağı əmr etdi. Heydrix bu cür aksiyaların təşkilində çox uğursuz bir təcrübəyə sahib idi. Belə ki, 1938-ci ilin yanvarında Almaniyanın Avstriyadakı səfiri Frans fon Papenin həyatına sui-qəsdlə Anşlussa haqq qazandırmaq üçün qondarma aksiyanın üstünü yerli nasistlərin qərargahından sənədləri ələ keçirən Avstriya polisi açmışdı. Yeni tapşırıq Heydrixə özünü yenidən göstərmək imkanı verirdi.[16]
1936-cı ildə Fransaya gələn Herşel Qrişpan iki il ərzində yaşayış icazəsi ala bilməmişdi. 1938-ci ilin avqustunda isə ona ölkəni tərk etmək üçün ayın 15-ə kimi vaxt verildi. Bundan sonra Fransada qeyri-leqal vəziyyətdə yaşayırdı. O, bacısından aldığı açıqcadan və ertəsi gün isə Parisdə idiş dilində çıxan Haynt (Journee Parisienne) qəzetindnə hadisələr haqqında ətraflı məlumatlar oxuyur. Bir neçə gün oxuduqlarının təsiri altında dolaşan Herşel noyabrın 7-də silah mağazasından tapança alaraq[17] Almaniya səfirliyinə yollanır və burada rəsmilərdən biri ilə görüşmək istəyir. Onu səfirliyin katibi Ernst fom Rat qəbul edir. Cibindən tapançasını çıxaran Herşel fom Rata "Murdar boş" (boş — Fransada almanlara verilən təhqiramiz ləqəbdir) deyərək, beş güllə vurur.[18]
Bundan sonra qaçmağa cəhd etməyən Herşel Grişpanı fransız polisi həbs edir. Onun cibindən tapılan və ailəsinə ünvanladığı yazıda "Əziz valideynlərim, mən başqa cür edə bilməzdim, qoy Tanrı məni bağışlasın. Sizin aqibətiniz haqqında biləndə ürəyimdən qara qanlar axdı və mən elə etiraz etməliyəm ki, bu barədə bütün dünya eşitsin" yazılırdı.
Ernst fom Rat beş yerdən yaralansa da, vaxtında təcili tibbi yardım sayəsində çox qan itirməyən alman diplomatının həyatı üçün heç bir təhlükə yox idi.[19]
Berlindən göndərilən Hitlerin şəxsi həkimi Karl Brandt Ernst vom Rata uyğun olmayan qan köçürdü. Bundan sonra, Ernst fom Rat noyabrın 9-da 17:30-da öldü. Qrinşpan Almaniyaya ekstradisiyasından əvvəl mərhum diplomatla homoseksual əlaqələrdə olduğunu israr etdiyindən, fürerin Almaniyada vəd etdiyi açıq məhkəmə baş tutmadı.[16] Bu hadisədə ən acı istehzalı cəhət o idi ki, Qrişpanın öldürdüyü diplomat nasist ideyalarını bölüşmürdü və ölkəsinin rəhbərlyini məhz antisemit siyasətinə görə açıq tənqid etməkdən çəkinmirdi. Buna görə də, etibarsız element kimi gestaponun xüsusi nəzarətində idi.[20].
Lakin Almaniya hakimiyyəti Tomas Rathın ölümündən Almaniya, Avstriya və Sudet əyalətində kütləvi yəhudi talanlarının təşkili üçün bir bəhanə kimi istifadə etdi.[21] Almaniyada dərhal güclü bir təbliğat kampaniyası təşkil edildi. Noyabrın 7-də "Völkischer Beobachter" qəzetinin təcili sayı çıxdı və aşağıdakı sətirlər orada əksini tapmışdır:
 |
Alman xalqı sizin cinayətinizdən lazımi nəticələri çıxartdı. O, belə dözülməz bir vəziyyətə tam gətirməz. Yüz minlərlə yəhudi Almaniya iqtisadiyyatının ən gəlirli sahələrini idarə edir, sinaqoqlarında əylənir, amma digər dövlətlərdəki qohumları Almaniyaya qarşı müharibəyə çağırır və diplomatlarımızı öldürür.[22] |  |
Ertəsi gün Almaniya hökuməti ictimai ibtidai məktəblərdə oxuyan yəhudi uşaqları istisna olmaqla, bütün digər yəhudi mədəni və ictimai fəaliyyətlərinin qeyri-müəyyən müddətə durdurulduğunu və yəhudi qəzet və jurnallarının, o cümlədən alman dilində olan nəşrlərində çapının dayandırıldığını elan etdi. Böyük Britaniyada bir qəzet bunu yəhudi əhalisini liderlərindən kənarlaşdıran son addım "yəhudi icmasını məhv etmək və bir araya gətirən son kövrək bağını çıxarmaq" məqsədilə təsvir etdi.[1]. Həmçinin yəhudilərin bütün mülki hüquqları da ləğv edildi.[23] Onlara iqtisadi fəaliyyətlə məşğul olmaq qadağan edildi. Onlar müəssisələrini, torpaqlarını, qiymətli kağızlarını, incəsənət nümunələrini almanlara satmalı idilər. Kurortlara, muzeylərə, teatr və kinoteatrlara, stadionlara, sərgilərə, kitabxanalara, ictimai hamamlara getmək qadağan edildi. Küçələrdə, parklarda "yalnız yəhudilər üçün" yazılan skamyalarda otura bilərdilər. Avtomobilə və sürücülük vəsiqəsinə malik ola bilməzdilər. Bütün bunlar daha əvvəlki məhdudiyyətlərə əlavə olunurdu.
Noyabrın 9-da Almaniya rəhbərliyi "Pivə qiyamı"nın ildönümünü qeyd etdiyi zaman Parisdə ağır yaralı alman diplomatının öldüyünü xəbər verdikdən sonra bayrama qatılan Yozef Gebbels aşağıdakıları bildirdi:
|
Nasional Sosialist Alman Fəhlə Partiyası yəhudilərə qarşı çıxışların təşkili səviyyəsinə enməz. Ancaq xalqın qəzəb dalğası Reyxin düşmənləri üzərinə yönəlsə, onda nə polis, nə də ordu müdaxilə etməyəcək.[24] | |
Gebbelsin çıxışından sonra bayrama qatılan regional nasist təşkilatlarının rəhbərləri öz yerli təşkilatları üçün təlimatlar hazırladılar. Reyxin fərqli bölgələrində bir çox üzvünün mülki geyimli olduğu Hitleryugent və hücum dəstələri talanlara noyabrın 9-u gecə axşamı və 10-da sübh tezdən başladı. Ancaq bir diplomatın ölümünə səbəb olduğu ehtimal edilən kortəbii çaxnaşmadan əvvəl SD mütəşəkkil olaraq "xalq tərəfindən özbaşına məhv edilməsi" planlaşdırılan bütün yəhudi təşkilatlarının və sinaqoqlarının bütün arxivlərini çıxartdı və arxivlərin çıxarılmadığı sinaqoqlar talanlardan kənar qaldı. Şübhəsiz ki, "kortəbii" talanlar zamanı SD-nin təlimatlarına əsasən, yəhudi xaricilər də daxil olmaqla bir nəfər də olsun xarici vətəndaş xəsarət almadı. Polis yerli həbsxanaların yerləşə biləcəyi qədər yəhudini həbs etdi. Əsasən də gənc cüsəlli kişilər saxlanılırdı.[25] Noyabrın 9-dan 10-na keçən gecə Nasist hakimiyyətinin dəstəyi ilə Almaniyanın onlarla şəhərində (Avstriya və Sudet əyaləti ərazisi daxil olmaqla) yəhudi talanları təşkil edildi. Noyabrın 8-də axşam saatlarında ilk talan sinaqoqun yandırıldığı Bad-Hersfelddə baş verdi. Sonra, eyni gündə Vitsenhauzen, Eşveqe, Fritzlarda yəhudi dükanları məhv edildi.[26] Berlində mülki geyimli iğtişaşçılar 12 sinaqoqdan 9-u yandırdı, yanğınsöndürənlər qeyd edildiyi kimi, yanğınların söndürülməsində iştirak etmədilər.[27] Vyanada 42 sinaqoq[28], Frankfurtda — 3[29], Münhendə[30], Visbaden[31], Düsseldorf, Karlsruye daxil — hər birində 2, Speyer[32], Regensburq[33], Trir[34], Auqsburq, Aaxen[35], Bremen[36], Baden-Baden, Vorms[37], Köln[38], Leypsiq[39], Dortmund[40][41], Köniqsberq[42][43], Hannover[44], Pforshaym[45], Kayzerslauterndə[46] bir sinaqoq zərər gördü.
Hücumlarda ən az 91 yəhudi[47] öldürüldü. Qətlə yetirilənlərin üçdə biri Nürnberq şəhərinin payına düşürdü[48], 8 nəfər isə Halledə öldürülmüşdü.[49] 30 min nəfər yəhudi isə həbs olunaraq konsentrasiya düşərgələrinə göndərildi.[2] Bu rəqəmlər BBC agentliyinin məlumatlarına uyğundur[50], Azadlıq Radiosu 400 nəfərin öldürüldüyünü[51], bəzi yəhudi xəbər agentlikləri (Jewish News One) isə 2,5 min nəfərin öldürüldüyünü bildirir.[52]
Büllur gecənin istəmədən "səbkar"ı olan Herşel Qrişpan iki ilə qədər Fransa həbsxanasında qalandan sonra ölkəni işğal edən almanların əlinə keçdi.[53] O, əvvəlcə Zaksenhauzen həbs düşərgəsinə, 1942-ci il sentyabrın 26-da isə Maqdeburq həbsxanasına göndərildi.[54] Bundan sonrakı tarixlərə aid heç bir sənəddə Qrişpanın adına rast gəlinmir və onun taleyi naməlum qaldı.
Herşelin sağ olması barədə şayiələr dolaşırdı. Amma bu şayiələr heç bir fakta söykənmirdi. Valideynlərinin müraciəti əsasında 1960-cı ildə Qərbi Almaniya məhkəməsi onu rəsmən ölmüş hesab etdi. Bundan sonra çoxluq təşkil edən rəyə əsasən, Qrişpan müharibə illərində ölüb.[55][56]
Ancaq 2016-cı ildə tapılan bir şəkil Qrişpan müəmmasını yenidən aktuallaşdırdı. 1946-cı ildə çəkilən bu şəkildə təsvir olunan adam Qrişpana xeyli bənzəyirdi. Simanın tanınması üzrə aparılan sınaq həmin adamın Grişpan olma ehtimalının 95% olduğunu göstərdi. Lakin bundan əlavə bir məlumat əldə etmək hələ ki, mümkün olmayıb.[57]
Gebbels öz gündəliyində yazırdı ki, əmr fürer tərəfindən şəxsən verilmişdi və Hitler şəxsən 20.000 ilə 30.000 yəhudinin həbs edilməsini tələb etmişdi. 30 min insan həbs edildi və yerli həbsxanalar vasitəsilə üç konsentrasiya düşərgəsinə göndərildi. Onlardan 2000 nəfəri gənc və sağlam kişilər olmasına baxmayaraq, bir neçə həftə ərzində döyülmədən öldülər. Lakin sonralar konsentrasiya düşərgələrinə göndərilənlərin taleyindən fərqli olaraq, sağ qalanlar təcili Almaniyanı tərk etmək şərtilə müvəqqəti sərbəst buraxıldılar. Qrinşpanın hərəkətindən sonra dünyanın demək olar ki, bütün ölkələri yəhudilərin qəbulunu məhdudlaşdırdı və neçə nəfərin yenidən konsentrasiya düşərgələrinə qayıtdıqları və onlardan nə qədəri həlak olması barədə dəqiq məlumat yoxdur. Fürer noyabrın 11-də talanlara son verməyi əmr etdi.[58] Yəhudi evləri, xəstəxanalar və məktəblər talan edildi, təcavüzkarlar ağır çəkiclərlə binaların divarlarını dağıdırdılar.[59] 1000-dən çox sinaqoq yandırıldı, 7000-dən çox yəhudiyə məxsus bina və mağazalar dağıdıldı və ya zərər gördü.[60][61] "Holokostun müqəddiməsi" sayılan Büllur gecə talanları sülh dövründə baş verdiyindən Almaniyada xeyli xarici jurnalistlər fəaliyyət göstərirdilər. Buna görə də bu hadisələr Avropa və Amerika mətbuatında geniş rezonans doğurdu. Martin Qilbert hesab edir ki, almaniya yəhudilərinin tarixində 1933–1945-illəri arasında Almaniyada işləyən xarici jurnalistlər tərəfindən bu hadisə qədər geniş işıqlandırılan və bütün dünyada şoka səbəb olan ikinci bir hal yoxdur.[59] Təkcə ABŞ mətbuatında mindən artıq məqalə yazıldı. The Times yazırdı: "Dünyanın gözləri qarşısında yandırma və döyülmə nağılları, dünən bu ölkədən gələn müdafiəsiz və günahsız insanlara edilən pis hücumlardan ötrü Almaniyanı ləkələyən belə bir mürəkkəb xarici təbliğatçı yoxdur".[62].
Ümumi ziyan 25 milyon reyxmarka təşkil edirdi ki, bunlardan 5 milyona yaxını sınmış vitrin şüşələrinin payına düşürdü (bu səbəbdən "Büllur gecənin" ikinci adı — "Sınıq şüşələr (vitrin) gecəsidir"). Zərərin ödənməsi, təmiri və dağıdılmış sinaqoqların qalıqlarının daşınma xərcləri Nasist hakimiyyəti tərəfindən yəhudi icmalarının üzərinə qoyuldu.
1938-ci il noyabrın 12-də milli iqtisadiyyata rəhbərlik edən German Göringin başçılığı ilə Almaniyanın bir çox maliyyə maqnatlarının iştirak etdiyi bir müşavirə keçirildi. Bu görüşdə Göring bəyan etdi: "…Daha bir sual, cənablar. Bu gün yəhudilərin cəza olaraq bir milyard ödəməli olduğunu söyləsəm nə deyərdiniz?…" Və davamı olaraq: "Mən sualı bu şəkildə qoyacağam: Almaniya yəhudiləri dəhşətli cinayətlərinə görə bir milyard cəza ödəməlidirlər… Onu da demək istəyirəm ki, mən Almaniyada yəhudi olmaq istəməzdim…"
SSRİ qəzetləri bütün dünyada Büllur gecəyə qarşı olan etirazları, o cümlədən noyabrın 15-də Moskva Konservatoriyasının Böyük salonunda keçirilən toplantı və "Sovet ziyalıları" adından antisemitizm həddini aşan qərarı dərc etmişdilər. ABŞ prezidenti F. Ruzvelt etiraz olaraq yalnız Amerikanın Berlindəki səfirini məsləhətləşmələr üçün geri çağırdı. İngiltərə və Fransa da etirazlarını bildirdilər, lakin Nasist Almaniyası ilə diplomatik münasibətlər də pozulmadı və səfirləri Berlində qaldı. Buna baxmayaraq, dünya dövlətləri nasist Almaniyasına qarşı əməli tədbirlər görmədilər. Əksinə, Büllur gecədən sonra Birinci Vyana Arbitraj Məhkəməsinin qərarları icra edildi, bu da son olaraq Çexoslovakiyanın mövcudluğuna son qoydu və xüsusən də Çexoslovakiya yəhudilərini nasistlərin hakimiyyəti altına verdi. Nasistlər talanları təşkil edərkən qarşılarına qoyduqları məqsədə xeyi dərəcədə nail oldular. Büllur gecədən İkinci dünya müharibəsinin başlanmasına qədərki 10 ay ərzində Üçüncü reyxi 115 mindən çox yəhudi tərk etdi. Bu da daha əvvəl baş verən köçlə müqayisədə xeyli çox idi. Bundan əlavə, Qrinşpanın sui-qəsdi bütün dünyada, xüsusilə antifaşistlər və yəhudilər üçün Almaniyaya və müttəfiqlərindən mühacirət etməyə çalışanların hamısına, xüsusəndə Polşaya giriş tələblərini sərtləşdirmək üçün ən vacib arqument oldu.[63].
Ümumi bir yəhudi talanı əmri şəxsən Hitler tərəfindən verilmiş, Yozef Gebbels, Reynhard Heydrix və Henrix Himmlerin təşkilatçılığı ilə baş tutmuşdur. Berlində zorakılığın təşkilində mühüm rolu "yəhudiləri tərksilah etmək" bəhanəsi ilə polis qüvvələrini talanlara iştiraka yönəldən Ordnungspolizei rəhbəri Volf Henrix fon Helldorf oynadı.[64]
Bəzi ehtimallara görə Gebbels və Himmler Hitleri məlumatlandırmadan bu talanları təşkil etmişdilər.[65] Fürer bundan xəbər tutduqda qəzəblənmiş və onları talanlara görə tənbeh etmişdir. Ancaq imperiya mətbuatının rəhbəri Otto Ditrix Büllur gecənin təşəbbüskarının Hitler olduğunu iddia edərək bu versiyanı təkzib edir.[66] Bununla yanaşı Hene Haynts "SS-in Qara Sifarişi" kitabında Himmler və Heydrixin yalnız sənədlər və əmlakı ələ keçirməyi planlaşdırdığından Büllur gecənin də onlar üçün tamamilə bir sürpriz olduğunu iddia edir.[67]
Bu hadisənin xatirəsinə noyabrın 9-da Beynəlxalq faşizm, irqçilik və antisemitizmə qarşı mübarizə günü hər il qeyd olunur.
Bu hadisələr haqqında İsveç power-ağır rok qrupu "Sabaton" tərəfindən "Coat of Arms" albomunda "The Final Solution" adlı mahnıda bəhs edilmişdir. Həmçinin Almaniyanın ağır-metal qrupu "Masterplan"ın bu hadisələrə həsr olunmuş "Crystal Night" mahnısı var. "Purgen" qrupunun repertuarında da "Kristal Nacht" mahnısı var.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
