Namibiese Onafhanklikheidsoorlog

Die Namibiese Onafhanklikheidsoorlog, wat van 1966 tot 1990 geduur het, was 'n guerrilla-oorlog wat die nasionalistiese Suidwes-Afrikaanse Volks-Organisasie en andere teen die Suid-Afrikaanse apartheidsregering geveg het. Dit was nou verweef met die Suid-Afrikaanse Grensoorlog.

Namibiese Onafhanklikheidsoorlog
Deel van die Koue Oorlog en die Suid-Afrikaanse Grensoorlog
Operasies tydens die Suid-Afrikaanse Grensoorlog en die Namibiese Onafhanklikheidsoorlog
Datum 26 Augustus 1966 – 21 Maart 1990 Ligging Suidwes-Afrika (Namibië) Resultaat Strategiese SWAPO oorwinning Onttrekking van die Suid-Afrikaanse Weermag Verkiesings onder algemene stemreg gehou SWAPO-regering neem mag oor in Windhoek. Gebieds- veranderinge Suidwes-Afrika word as Namibië van Suid-Afrika onafhanklik
Strydende partye
Anti-Kommunistiese kragte:  Suid-Afrika Suidwes-Afrika Ondersteun deur: UNITA[1]	Nasionalistiese kragte van Afrika: PLAN (SWAPO) SWANU Militêre ondersteuning:  Kuba[2] MPLA[3] Materiële ondersteuning:  Sowjetunie[4]  China[5]  Joego-Slawië[6][7]  Bulgarye[8][9]  Tanzanië[10][11]  Zambië[12]  Libië[13]  Kenia[14]  Algerië[15]
Aanvoerders
Gerrit Viljoen Willie van Niekerk Louis Pienaar John Vorster P.W. Botha Cornelius Njoba Peter Kalangula Jonas Savimbi	Sam Nujoma Andimba Toivo ya Toivo Dimo Hamaambo Julius Mnyika Peter Mweshihange
Sterkte
~71 000 (1989)[1][16]  Suid-Afrika: 30 743 SAW-soldate 10 000 andere Suidwes-Afrika: 22 000 SWATF-soldate 8 300 SWAPOL-polisie	1989:[17] 32 000 guerrillas
Ongevalle en verliese
2 038[18] – 2 500[19]	11 335[20]

Suid-Afrika het geadministreer wat destyds nog bekend gestaan het as Suidwes-Afrika, sedert dit die Duitse gebied tydens die Eerste Wêreldoorlog verower het en aansluitend 'n Volkebondmandaat gekry het om die gebied te administreer. In 1966 het die Verenigde Nasies se algemene Vergadering, die opvolger van die Volkebond, Suid-Afrika se mandaat om Suidwes-Afrika te regeer ingetrek en verklaar dat dit onder direkte VN-administrasie sal wees. Suid-Afrika het geweier om hierdie besluit te erken en het voortgegaan om die gebied de facto te administreer.^[21]

Op 26 Augustus 1966 het guerillamagte van die SWAPO met 'n aanval teen die Suid-Afrikaanse Weermag in Omugulugwombashe begin. Dit was die eerste gewapende geveg tydens die Namibiese stryd vir onafhanklikheid.^[22] In herdenking van die dag, is die 26 Augustus 'n openbare vakansiedag in Namibië. Dit is deur die Verenigde Nasies erken as Namibië Dag,^[23] maar Namibiërs verwys daarna as Heldedag.

Die oorlog is beëindig met die New York-ooreenkoms op 22 Desember 1988, wat ook direkte betrokkenheid van buitelandse troepe in die Angolese burgeroorlog beëindig het. Namibië verkry onafhanklikheid op 21 Maart 1990 en in die volgende verkiesing wen SWAPO 55 van die 72 setels in die Nasionale Vergadering van Namibië, sodat hulle 'n nasionale regering kon vorm.^[24]