Korea-oorlog

1950–1953 oorlog tussen Noord- en Suid-Korea From Wikipedia, the free encyclopedia

Korea-oorlog

Die Korea-oorlog (Suid-Koreaanse hangoel: 한국전쟁; hanja: 韓國戰爭; Hanguk Jeonjaeng, letterlik: "Koreaanse oorlog"; Noord-Koreaanse Chosŏn'gŭl: 조국해방전쟁; hancha: 祖國解放戰爭; Choguk haebang chǒnjaeng, letterlik: "Vaderlandse bevrydingsoorlog"; 25 Junie 1950 – 27 Julie 1953[40]) was 'n oorlog in Korea tussen Noord-Korea en Suid-Korea, wat op 25 Junie 1950 begin en op 27 Julie 1953 met 'n skietstilstand geëindig het. Die oorlog duur amptelik voort tot vandag toe.

Kitsfeite Datum, Ligging ...
Korea-oorlog
Deel van die Koue Oorlog
Thumb
Die Korea-oorlog
Datum 25 Junie 195027 Julie 1953
Ligging Koreaanse Skiereiland, See van Japan, Straat van Korea
Resultaat Militêre dooiepunt
  • Noord-Koreaanse inval in Suid-Korea afgestoot
  • Daaropvolgende Verenigde Nasies-inval van Noord-Korea afgestoot
  • Daaropvolgende Sjinees-Noord-Koreaanse inval in Suid-Korea afgestoot
  • Koreaanse Wapenstilstand-ooreenkoms
Gebieds-
veranderinge
Status quo ante bellum
  • Koreaanse gedemilitariseerde sone gestig
  • Noord-Korea verkry die stad Kaesong, maar verloor 'n netto totaal van 1 500 myl² (3 900 km²) aan Suid-Korea[1]
Strydende partye
 Verenigde Nasies Kommando:

 Suid-Korea
 Verenigde State
 Verenigde Koninkryk
Gevegseenhede:
 Australië
 België
 Colombia
 Ethiopië
 Filippyne
 Frankryk
 Griekeland
 Kanada
 Luxemburg
 Nederland
 Nieu-Seeland
 Suid-Afrika
 Thailand
 Turkye
Mediese ondersteuning:
 Denemarke
 Indië
 Israel[2]
 Italië
 Noorweë
 Swede
Ander ondersteuning:
 El Salvador
 Japan
 Kuba
 Spanje[3]
 Republiek van China

 Noord-Korea
 China
 Sowjetunie

Mediese ondersteuning:
 Bulgarye
 Hongarye
 Pole
 Roemenië[4]
 Tsjeggo-Slowakye
Ander ondersteuning:
 Indië[5][6]
 Mongolië

Aanvoerders
Syngman Rhee
Douglas MacArthur
(Bevelvoerder van die VNK)

Harry S. Truman
Dwight D. Eisenhower
Matthew Ridgway
(Bevelvoerder van die VNK)
Mark Wayne Clark
(Bevelvoerder van die VNK)
Chung Il-kwon
Paik Sun-yup
Shin Sung-mo
Son Won-il
Clement Attlee
Winston Churchill

Kim Il-sung

Pak Hon-yong
Choe Yong-gon
Kim Chaek
Mao Zedong
Peng Dehuai
Deng Hua
Josef Stalin
Nikita Chroesjtsjof

Sterkte
602 902[7]

326 863[8][9][10][11]
14 198[12][13][14][15]
en ander:
8 123[16]
5 453[12]
2 282[12]
1 600[17]
1 496[12]
1 385[12]
1 290[18]
1 263[12][17]
1 185[17]
1 068[12]
900[12]
826[12]
819[12]
170[18]
105[18]
100[18]
72[18]
70[18]
44[12]
Totaal: 972 214

1 350 000[19]

266 600[20]
26 000[21]
Totaal: 1 642 600

Ongevalle en verliese
Totaal: 178 426 dood en 32 925 vermis
Totaal gewond: 566 434

 Suid-Korea:[18]
137 899 dood
450 742 gewond
24 495 vermis
8 343 krygsgevangene
 Verenigde State:
36 574 dood[22]
103 284 gewond[22]
7 926 vermis[23]
4 714 krygsgevangenes[24]
 Verenigde Koninkryk:
1 109 dood[25]
2 674 gewond[25]
179 vermis[18]
977 krygsgevangenes[18]
 Turkye:[18]
741 dood
2 068 gewond
163 vermis
244 krygsgevangenes
 Australië:[26]
339 dood
1 216 gewond
43 vermis
26 krygsgevangenes
 Kanada:
516 dood[27][28]
1 042 gewond[29][30][31]
1 vermis[18]
33 krygsgevangenes[32]
 Frankryk:[18]
262 dood
1 008 gewond
7 vermis
12 krygsgevangenes
 Griekeland:[18]
192 dood
543 gewond
3 krygsgevangenes
 Colombia:[18]
163 dood
448 gewond
28 krygsgevangenes
 Thailand:[18]
129 dood
1 139 gewond
5 vermis
 Ethiopië:[18]
121 dood
536 gewond
 Nederland:[18]
120 dood
645 gewond
3 vermis
 België:[18]
101 dood
478 gewond
5 vermis
1 krygsgevangenes
 Filippyne:[33]
92 dood
299 gewond
97 vermis of krygsgevangenes
 Suid-Afrika:[18]
34 dood
9 krygsgevangenes
 Nieu-Seeland:[33]
34 dood
299 gewond
1 vermis of krygsgevangene
 Noorweë:[18]
3 dood
 Luxemburg:[18]
2 dood
13 gewond
 Indië:[34]
1 dood

Totaal dood: 367 283–750 282
Totaal gewond: 686 500–789 000

 Noord-Korea:
215 000–350 000 dood[35]
303 000 gewond
120 000 vermis of krygsgevangenes[36]
 China:
(Sjinese bronne):[37]
152 000–183 000 dood[38]
383 500 gewond
450 000 gehospitaliseer
4 000–25 000 vermis
7 110 vasgevang
14 190 oorgeloop
(Amerikaanse skattings):[36]
400 000+ dood
486 000 gewond
 Sowjetunie:
282 dood[39]

Totaal burgerlikes dood/gewond: 2,5 miljoen (geskat)[18]

Suid-Korea: 990 968
373 599 dood[18]
229 625 gewond[18]
387 744 ontvoer/vermis[18]
Noord-Korea: 1 550 000 (geskat)[18]

Sluit
Thumb
Die Korea-oorlog

Agtergrond

Korea was sedert 1910 'n Japannese kolonie en is met die oorgawe van Japan ná die Tweede Wêreldoorlog in twee onafhanklike lande verdeel. Noord-Korea was deur die Sowjetunie ondersteun en Suid-Korea deur die Verenigde State van Amerika.

Die oorlog

'n Oorlog begin met die aanval van Noord-Koreaanse troepe op Suid-Koreaanse grondgebied op 25 Junie 1950. Noord-Korea beset byna die hele grondgebied van Suid-Korea behalwe Busan. Die Verenigde Nasies neem 'n resolusie aan wat westerse magte magtiging gee om betrokke te raak. As gevolg hiervan word die Noord-Koreaanse troepe teruggedryf tot teen die grens van die Volksrepubliek China. China tree tot die oorlog toe en help om die Westerse magte terug te dryf na die Deling-grens. Op 27 Julie 1953 word 'n skietstilstand tussen Noord-Korea en Suid-Korea gesluit en sedertdien is Korea verdeel in Noord- en Suid-Korea.

Verwysings

Bronne

Eksterne skakels

Loading related searches...

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.